Επιλογή Σελίδας

Του Αλέξη Σπυρόπουλου

Απ’ την κορφή ως τα νύχια της η Κροατία διαθέτει τερματοφύλακα της Μονακό, μπακ της Ατλέτικο, στόπερ της Λίβερπουλ, μέσους της Μπαρσελόνα και της Ρεάλ, ακραίους της Νάπολι και της Ιντερ, φορ της Γιουβέντους και της Μίλαν. Στο αντίστοιχο επίπεδο η Ελλάδα διαθέτει τον σέντερ-μπακ της Μπορούσια Ντόρτμουντ (…και θα δούμε εάν θα είναι διαθέσιμος κι ο σέντερ-μπακ της Ρόμα), ένα χαφ της Μπενφίκα, τον στράικερ της Ολεμπίκ Μαρσέιγ, τελεία.
     
Κάπου εδώ τα καλά, για την Κροατία, νέα ολοκληρώνονται. Τα κακά, τώρα. Στα πλέι-οφ τον επόμενο μήνα, δεν θα συγκρίνουμε…χαρτάκια με ποδοσφαιριστές. Ποιος έχει την καλύτερη συλλογή με τους «σπάνιους». Στα πλέι-οφ, θ’ αναμετρηθούν ομάδες. Ιδιοσυγκρασίες, χαρακτήρες, επιθυμίες. Η Ελλάδα έχει πιο ανεπτυγμένες αυτές τις κρίσιμες, για την έκβαση αγώνων που τσακίζουν κόκκαλα, αρετές. Μαχητικότητα, αλληλεγγύη, συλλογικότητα.
    
Ο Μάντζουκιτς, ο Κάλινιτς, ο Πέρισιτς, ο Μόντριτς, ο Σρνα ήταν εκεί και στα προκριματικά του EURO 2012. Ούτε που κατάλαβαν, και στο Ζάγκρεμπ και στον Πειραιά, πώς έχασαν την παρτίδα! Ο Γιώργος Καραγκούνης, εκείνη την εποχή, έλεγε «είναι παικταράδες, αλλ’ άμα πετάξεις πίσω απ’ την πλάτη τους ένα τέντζερη χάμω, θα το βάλουν στα πόδια με το που θ’ ακούσουν τον θόρυβο, κι ούτε θα γυρίσουν να κοιτάξουν πίσω». Στο πεδίο της φωτιάς, πάντως, δεν θα ρισκάρουν να μείνουν…
     
Πάντοτε, έτσι ήταν. Απείρως πιο χαρισματικοί με τη μπάλα αλλά συγχρόνως και προτιμότεροι αντίπαλοί μας…από Ιρλανδίες, Σκανδιναβίες κ.λπ. Συναισθηματικά ασταθείς, πνευματικά επιπόλαιοι, τακτικά απείθαρχοι, αγωνιστικά παρορμητικοί. Θυμάμαι πριν 21 χρόνια, κάναμε με τον Γιάννη Διακογιάννη μαζί το ματς για τον ΣΠΟΡ FM, Κροατία-Ελλάδα στο Μάκσιμιρ. Μεσουρανούσε η πλατινένια φουρνιά τους που, ενάμισι χρόνο μετά, πήγε με τον Τσίρο Μπλάζεβιτς ως την 3η θέση του Μουντιάλ ’98. Μπόμπαν, Προσινέτσκι, Σούκερ, Ασάνοβιτς, Μπόκσιτς, Μπίλιτς, Γιάρνι, Βλάοβιτς. Ένα-ένα! 
     
Η αστάθεια διατρέχει, όχι την ομάδα απλώς, ολόκληρο τον κορμό του εθνικού ποδοσφαίρου τους από πάνω μέχρι κάτω. Ο Σούκερ που πλέον είναι ο πρόεδρος της κροατικής ομοσπονδίας, δεν το είχε σε τίποτα ν’ αλλάξει τον προπονητή της Εθνικής, το έκανε τις προάλλες, από…Παρασκευή σε Δευτέρα και με ταξίδι (στο Κίεβο) ενδιάμεσα. Εφερε μπαμ-μπαμ ένα «άγραφο», κάποτε βοηθό στην U-21, που τα πολλά τελευταία χρόνια δούλευε στον Κόλπο. Μακάρι να τον κρατήσει, και για τα πλέι-οφ!

Σε τέτοια crunch παιγνίδια, στη λεγόμενη «στιγμή της αλήθειας», η Ελλάδα μονάχα δυσθυμία μπορεί να δημιουργήσει σε όποιον, ακόμη και…σε Ιταλό, την έχει απέναντι. Θυμηθείτε την ξινίλα των Βέλγων, τον Μάρτιο στις Βρυξέλλες. ‘Η τα νεύρα-κρόσια των Βόσνιων, τον Ιούνιο στη Ζένιτσα. Για να μη πάμε πιο πίσω. Ρώσοι, στη Βαρσοβία. Ακτή Ελεφαντοστού, στη Φορταλέζα. Τούρκοι, το 2007 στην Πόλη. Ουκρανοί, το 2009 στο Ντανιέτσκ.
     
Κατ’ εξοχήν νευροσπάστης, δυνητικά είναι ο Μήτρογλου. Δεν χρειάζεται να κάνει το παραμικρό, γι’ αυτό. Αρκεί να είναι, απλώς, ο εαυτός του. Να τους παίζει, σαν να μη τους βλέπει και σαν να μη έχει σφυγμό. Πιο πολύ κι απ’ τα θρίλερ του ελληνικού πρωταθλήματος το ΣαββατοΚυριακοΔεύτερο (Νέα Σμύρνη, Ξάνθη, Λεωφόρος) είχα τον νου μου, νύχτα Κυριακής, στο Στρασβούργο. Θα τον έχω πάλι, και την ερχόμενη Κυριακή για τον ίδιο λόγο την ίδια ώρα, δέκα, OM-PSG στο Βελοντρόμ.
     
Η Εκίπ έγραψε ήδη για τη grande premiere του Μήτρογλου. Ο χρόνος, αυτές οι τρεις εβδομάδες ως τα πλέι-οφ, είναι ο πιο ισχυρός και αίσιος σύμμαχος. Να γίνει ο Κώστας τούρμπο, και να νιώσει ξανά καθοριστικός. Εάν είναι το «τυχερό» των Κροατών να βρουν τον Μήτρογλου μπροστά τους όπως τον είχαν βρει πριν τέσσερα χρόνια οι Ρουμάνοι «καθ’ οδόν» για τη Βραζιλία, την έβαψαν!

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This