Του Θάνου Σαρρή
Η Σολ αποτελεί το κεντρικότερο σημείο της Μαδρίτης, το σημείο μηδέν του οδικού δικτύου της πόλης. «Πύλη του ήλιου», είναι το πλήρες όνομά της στα ελληνικά και καθημερινά περνούν από εκεί χιλιάδες επισκεπτών, ενώ αποτελεί την καρδιά της αλλαγής του χρόνου. Κάτι σαν τη δική μας Πλατεία Συντάγματος δηλαδή. Λίγους δρόμους παραπέρα στεγάζεται μια ποδοσφαιρική λέσχη. Όχι της Ρεάλ Μαδρίτης, όπως εύλογα μπορεί να φανταστεί κανείς, ή της Ατλέτικο. Ούτε καν της Χετάφε ή της Λεγανιές. Πρόκειται για την Penya Blaugrana de Madrid, την αρχαιότερη λέσχη οπαδών της Μπάρτσα στην πρωτεύουσα!
Πιθανότατα σε μια χώρα με την κουλτούρα της Ελλάδας αυτό να φαντάζει ανήκουστο, όμως στην Ισπανία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ήταν εντυπωσιακό στο ματς της Ράγιο Βαγιεκάνο με την Βαγιαδολίδ οπαδούς των φιλοξενούμενων να πίνουν μπύρες μαζί με αυτούς των γηπεδούχων έξω από το γήπεδο, φορώντας κανονικά τις φανέλες και τα κασκόλ των ομάδων τους. Είναι κάτι που συμβαίνει και σε μεγαλύτερα ματς, ακόμα και με υψηλά επίπεδα αντιπαλότητας. Άλλωστε, όπως τονίζει ο ίδιος ο πρόεδρος της λέσχης, τα μέλη της έχουν δει το ματς με φίλους της Ρεάλ χωρίς να υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα.
Ο… θρυλικός της πρόεδρος, Εστέμπαν Γκαρσία Ουρμπάνος ίδρυσε την Penya της Μαδρίτης το 1968. Ήταν 19 χρονών και αποφάσισε να παίξει… μπάλα στην έδρα του Φράνκο, με μια παρέα φίλων του τρελών και παλαβών για την Μπαρτσελόνα. «Η λέσχη μας ιδρύθηκε το 1968 και ήταν η πρώτη που δημιουργήθηκε στη Μαδρίτη. Όταν ο Νούνιες πήρε την προεδρία της ομάδας, το 1978 υπήρχαν σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Καταλονίας, 60 περίπου λέσχες. Εμείς σκεφτείτε τότε κλείναμε δέκα χρόνια», τονίζει ο σενιόρ Ουρμπάνος στo gazzetta.gr.
Ήταν μια εποχή που το καθεστώς έβλεπε με πολύ ύποπτο τρόπο την πρωτοβουλία των νεαρών, oι οποίοι υποστήριζαν μια ομάδα που στήριζε τον καταλανικό σκοπό. Χρειάστηκε, μάλιστα, να κάνουν τέσσερις αιτήσεις για να πάρουν τελικά την άδεια, αφού συνεχώς οι αρχές προφασίζονταν λόγους για να τις απορρίψουν. «Ήταν περισσότερο διοικητικές τελικά οι δυσκολίες μας παρά πραγματικές, να πεις δηλαδή ότι θα υπήρχαμε εκεί και θα έπρεπε να επιβιώσουμε. Τότε δεν υπήρχαν ultras. Λίγο μετά έκαναν την εμφάνισή τους, αλλά όταν ξεκινήσαμε δεν υπήρχαν. Τότε όμως δεν ήταν εύκολο να κάνεις όλες τις ενέργειες που χρειάζονται για να ιδρύσεις μια Penya. Δεν ήταν τόσο εύκολο όσο τώρα. Πλέον όλα είναι νορμάλ». Πλέον υπάρχουν λέσχες σε όλον τον κόσμο, όμως τότε ήταν αλλιώς. «Στο εχθρικό περιβάλλον που μας περιβάλλει, είναι μια ουτοπική ευχή να σκέφτεσαι θριάμβους», γράφει χαρακτηριστικά το πανό της φωτογραφίας.
Στα… άσχημα χρόνια ο Ουρμπάνος είχε δεχθεί κάποιες επιθέσεις, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί, με τον ίδιο να ξεχωρίζει δύο περιστατικά βίας. «Το ένα ήταν μετά την αποχώρηση ενός αγώνα στο Μπερναμπέου κοντά στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’70 και το άλλο στο Βιθέντε Καλδερόν. Πάνε πολλά χρόνια από τότε όμως». Τελευταία υπάρχουν κάποιες εντάσεις, όμως μένουν στα λόγια. Η ατμόσφαιρα στις συγκεντρώσεις ωστόσο συνεχίζει να θυμίζει κάτι από τα παλιά, κάτι από μάζωξη σε αντίπαλο έδαφος! Είναι, άλλωστε στο κέντρο της Μαδρίτης. «Τα τέσσερα τελευταία μέτρα έχουμε έρθει πιο κοντά στη Σολ, αλλά και πριν ήμασταν αρκετά κοντά. Γενικότερα η παρουσία της λέσχης μας είναι συνδυασμένη με το κέντρο της Μαδρίτης. Θα μπορούσαμε αν θέλαμε να έχουμε χώρο κάπου μακριά, ίσως ήταν πιο εύκολα. Όμως δεν θέλαμε». Τα μέλη, άλλωστε, οπαδών στην πρωτεύουσα είναι αρκετά. «Πλέον είμαστε περίπου 1.100 εγγεγραμμένοι στην Μαδρίτη, όμως γενικά η πόλη έχει περίπου 25.000-30.000 Καταλανούς, είναι πολλοί»
Στο πρόσφατο ματς με την Ατλέτικο ο Ουρμπάνος και άλλοι από τις μαδριλένικες λέσχες της Μάρτσα ζήτησαν μεγάλη προσοχή λόγω της τεταμένης κατάστασης από το δημοψήφισμα. Πρότειναν μάλιστα στους οπαδούς της Μπάρτσα να πάνε ιγκόγκνιτο στο γήπεδο, προτροπή που βρήκε αρκετές αντιδράσεις. Ο ίδιος, πάντως, αποφεύγει να μιλήσει πολιτικά: «Οι λέσχες είμαι κοινωνικο-αθλητικές οντότητες, πολιτιστικές. Το θέμα της πολιτικής το αφήνουμε για τους πολιτικούς. Είμαστε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, όπου βρίσκεται η κεντρική κυβέρνηση και είναι πολύ ευαίσθητο αυτό το θέμα. Το αφήνουμε, λοιπόν, στους πολιτικούς. Εκείνοι πρέπει να λύνουν τα πολιτικά ζητήματα της χώρας».
Οι cule σε όλη τη χώρα ετοιμάζονται για την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό και ο ιστορικός ηγέτης των Μαδριλένων οπαδών τους μας λέει: «Είναι νωρίς ακόμα στο Champions League, όμως η Μπάρτσα έχει ξεκινήσει καλά και πιστεύει θα πάρει ένα καλό αποτέλεσμα. Δεν γνωρίζω ακριβώς την κατάσταση στην οποία είναι ο Ολυμπιακός, αλλά ακόμα κι αν το ματς του πάει καλά, πιστεύω ότι στο τέλος η Μπαρτσελόνα θα πάρει τη νίκη».
Και τι γίνεται όταν έρχεται η ώρα για να πανηγυρίσουν; Αυτό κι αν ακούγεται περίεργο! Χωρίς υπερβολές, διότι φυσικά κι εκεί είναι εύκολο να ανάψουν τα αίματα, όμως το κάνουν! «Παλιότερα μπορούσαμε να πανηγυρίσουμε ελεύθερα μέχρι και στο συντριβάνι στην πλατεία Θιβέλες (σ.σ πρόκειται για το μέρος που παραδοσιακά γιορτάζουν τους τίτλους οι οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης). Μετά για ένα διάστημα κατακτούσαμε λίγα πράγματα, για να καταλάβετε την κατάσταση υπήρχε ένας πρόεδρος διαιτητών με το όνομα Χοσέ Πλάθα για τον οποίο ειπώθηκε από άλλον διαιτητή μια φράση, η οποία έμεινε στην ιστορία: “Όσο ο Πλάθα θα είναι πρόεδρος των διαιτητών, η Μπάρτσα δεν θα πάρει πρωτάθλημα”. Γενικότερα υπήρχαν καταχρήσεις για ένα διάστημα και θέματα με τις αρχές. Τώρα πανηγυρίζουμε όπου μπορούμε εδώ στο κέντρο, στα γραφεία μας και μερικές φορές κάνουμε την… εισβολή μας στη Θιβέλες, χωρίς ωστόσο να προκαλούμε ποτέ».
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
