Του Δημήτρη Μπίζα
Ήταν 7 Ιανουαρίου 1985 όταν ο Lewis Carl Davidson Hamilton γεννιόταν στο Stevenage, μία επαρχιακή πόλη της Αγγλίας. Ο ίδιος είναι μιγάς, καθώς η μητέρα του είναι λευκή κaι ο πατέρας (και μετέπειτα μέντοράς του) μαύρος, με καταγωγή από την Γρενάδα. Ήδη είχε την ιδιαιτερότητα της καταγωγής, χωρίς όμως να τον κρατά ποτέ πίσω αυτό. Πάντοτε ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικός. Χαρακτηριστική η ιστορία που τον θέλει να έμαθε μονόκυκλο σε ηλικία 12 ετών, επειδή ο τότε αντίπαλός του στα kart, Nico Rosberg, ήξερε ήδη.
Αυτό το ανταγωνιστικό πνεύμα ήταν εμφανές τόσο στο ποδόσφαιρο που έπαιζε στη σχολική του ομάδα, όσο και στα kart, που ξεκίνησε το 1993, όντας 8 ετών. Δύο χρόνια μετά, και με τον μικρό Lewis να έχει ήδη κάνει το δικό του όνομα στις χαμηλές κατηγορίες, ήρθε κι η συνάντηση με τον τότε επικεφαλής της McLaren, Ron Dennis. Σύμφωνα με τον Dennis, ο Hamilton τον πλησίασε για ένα αυτόγραφο και του είπε: «Γεια, είμαι ο Lewis Hamilton. Κέρδισα το Βρετανικό Πρωτάθλημα και μία μέρα θέλω να τρέχω με την ομάδα σου.» Το 1998, ο ισχυρός άνδρας της ομάδας του Woking πράγματι τον κάλεσε και τον ενέταξε στο πρόγραμμα νέων οδηγών της βρετανικής ομάδας, ενώ στο συμβόλαιο βρισκόταν και η οψιόν προαγωγής ως την F1.
Από τότε και μετά, ο Hamilton συνέχισε την πορεία του, κατακτώντας τίτλους στα kart, ενώ στην κατηγορία Formula A γνώρισε και τον μετέπειτα team mate του στην Mercedes, Nico Rosberg.
Αυτό που δε γνωρίζει αρκετός κόσμος είναι πως Hamilton και Michael Schumacher είχαν βρεθεί αντίπαλοι στις πίστες πολύ πριν το 2010. Το 2001, ο Γερμανός ήδη τρεις φορές Πρωταθλητής επέστρεψε για έναν αγώνα στα kart, με τον ίδιο να τερματίζει 3ο και τον Βρετανό 7ο. Ο Schumi τότε είχε μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για το ανερχόμενο αστέρι των αγώνων, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «Είναι ένας ποιοτικός οδηγός, πολύ δυνατός και μόλις 16 ετών,» για να συνεχίσει τονίζοντας πως «Έχει σίγουρα την σωστή αγωνιστική νοοτροπία». Το ταλέντο του δεν περνούσε απαρατήρητο.
Το πέρασμα στα μονοθέσια
Πλέον είχε έρθει η στιγμή ο Lewis να περάσει στα μονοθέσια, και πιο συγκεκριμένα στην Formula Renault, ένα μεγάλο «σχολείο» για τους οδηγούς που έχουν το βλέμμα τους στην F1, ακόμα και σήμερα. Το 2001 ήταν η πρώτη του χρονιά στην Formula Renault UK, ενώ ήταν και η χρονιά που ξεκίνησε η συνεργασία του με την Manor Motorsport –μία συνεργασία που θα έφτανε ως το 2004.
Την πρώτη του χρονιά τερμάτισε 5ος, τη δεύτερη όμως, έχοντας κάνει και περισσότερους αγώνες, κατάφερε να πάρει και τις πρώτες του νίκες και να τερματίσει 5ος. Την πορεία του στην Formula Renault θα συνέχισε με μία κατάκτηση στη Formula Renault 2.0 UK το 2003, ενώ την ίδια χρονιά θα συμμετείχε και για πρώτη φορά στο θρυλικό Grand Prix του Μακάου.
Το 2004 αποκαλύφθηκε πως είχε γίνει πρόταση από τη Williams να ενταχθεί στο δυναμικό της, με στόχο να υποστηρίξουν την καριέρα του, προορίζοντάς τον για μελλοντικό οδηγό τους. Ωστόσο, η άρνηση της τότε συνεταίρου των Βρετανών, BMW, να δαπανήσει χρήματα στον Hamilton του επέτρεψε να ανανεώσει τη συνεργασία του με την McLaren.
Μετά από επιτυχίες στη Formula 3 –με μεγαλύτερη εξ αυτών την κατάκτηση της F3 Euro Series και του Masters στην πίστα του Zandvoort- έκανε το βήμα για το τελευταίο «σκαλοπάτι» πριν την F1: το GP2.
Στην υψηλότερη κατηγορία μονοθέσιων πριν την Formula 1, ο Hamilton θα αγωνιζόταν με την σπουδαία ART Grand Prix, με την οποία είχε στεφθεί πρωταθλητής το 2005 ο Nico Rosberg.
Ο 21χρονος πλέον Hamilton θα επαναλάμβανε το επίτευγμα του Γερμανού στην πρώτη και μοναδική του χρονιά στην κατηγορία, με 5 νίκες και 1 pole, μπροστά από τον Nelson Piquet Jr.
Με το τέλος της σεζόν «άνοιξε» και μία θέση στη McLaren, καθώς ο Juan Pablo Montoya αποχώρησε και ο Fernando Alonso είχε ήδη συμφωνήσει. Ο Hamilton ήταν μέσα στους υποψήφιους μαζί με τον Pedro dela Rosa και τον Gary Paffett. Η τελική απόφαση λήφθηκε 30 Σεπτεμβρίου, όμως ανακοινώθηκε 24 Νοεμβρίου, ώστε να μην επισκιαστεί από την ανακοίνωση της αποχώρησης του Michael Schumacher. Κάπως έτσι, το όνειρο του νεαρού από το Stevenage γινόταν πραγματικότητα.
Κεφάλαιο Formula 1: Μία δεκαετία με επιτυχίες και αποτυχίες
Το 2007 έμελε να είναι μία χρόνια που θα έσπαγαν πολλά ρεκόρ και θα δημιουργείτο μία από τις πιο έντονες κόντρες μεταξύ teammates στην ιστορία του σπορ. Ο Hamilton κατάφερε να εντυπωσιάσει με την ταχύτητα και τη σταθερότητά του.
Το βάθρο στην πρεμιέρα στην Αυστραλία προμήνυε τη συνέχεια της σεζόν, αλλά και της καριέρας εν το συνόλω της, ενώ ήδη άρχισε να σπάει ρεκόρ, καθώς με την 2η θέση σε Μπαχρέιν και Ισπανία γινόταν ο νεότερος που έχει βρεθεί στην κορυφή του πρωταθλήματος. Πρώτη pole και νίκη στον Καναδά, και θα ακολουθούσαν άλλες τρεις νίκες, που τον έφεραν 2ο στο πρωτάθλημα.
Και εκείνη τη χρονιά θα μπορούσε να στεφθεί πρωταθλητής, όπως και ο Fernando Alonso, αν δεν υπήρχε η έντονη διαμάχη ανάμεσά τους. Όλα ξεκίνησαν στο Μονακό, εκεί όπου ο Hamilton ισχυρίστηκε πως η McLaren έδωσε team orders για να χαρίσει τη νίκη στον Ισπανό. Με τον κανονισμό που απαγόρευε τις οδηγίες από τις ομάδες να είναι τότε σε ισχύ, η FIA ξεκίνησε έρευνα, χωρίς όμως να υπάρχουν τελικά κυρώσεις. Κρεσέντο στην κόντρα τους οι κατατακτήριες του Ουγγρικού GP, εκεί όπου ο Hamilton καθυστέρησε τον Alonso στα pits, με αποτέλεσμα να του στερήσει την pole.
Όλα αυτά οδήγησαν στη McLaren και τον Dennis να λάβει αποφάσεις με το τέλος της σεζόν. Αυτό οδήγησε εκτός ομάδας τον Alonso, και τον Heikki Kovalainen να βρίσκεται στο πλευρό του Hamilton.
Ήταν μία αντιπαλότητα που σημάδεψε απόλυτα την F1. Ο rookie εναντίον ενός δύο φορές Πρωταθλητή ήταν μία διαμάχη που είχε επιπτώσεις στην ομάδα του Woking, δυσχέρανε τις σχέσεις του Alonso με τον Dennis (σχέσεις που θα έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια για να επανέλθουν), ενώ άφησε πολλούς να μιλούν για ευνοϊκή μεταχείριση προς το πρόσωπο του Hamilton.
Όλα αυτά όμως έμειναν στο παρελθόν, όταν ο 23χρονος τότε οδηγός κατακτούσε τον παγκόσμιο τίτλο την αμέσως επόμενη χρονιά, μετά από μία σεζόν που τον είδε να παίρνει 5 νίκες και 7 pole. Μπόρεσε να επιδείξει την ίδια σταθερότητα που έδειξε και στη rookie season του, μόνο που η απουσία κάποιας εσωτερικής κόντρας του έδωσε το ελεύθερο να παλέψει, έχοντας μάλιστα κι έναν αρκετά κατώτερο teammate. Ο τελικός στη Βραζιλία, εκεί όπου όλα κρίθηκαν στην τελευταία στροφή, θεωρείται ακόμη ένας εκ των σπουδαιότερων αγώνων στην ιστορία της F1.
Έτσι, ήταν ο νεότερος πρωταθλητής κι ο πρώτος μαύρος πρωταθλητής, και αυτό το φυλετικό του χαρακτηριστικό έγινε θέμα συζήτησης εκείνη τη χρονιά. Στις χειμερινές δοκιμές, μερικοί Ισπανοί θεατές στη Βαρκελώνη επιτέθηκαν λεκτικά στον Βρετανό, μιλώντας με αισχρούς χαρακτηρισμούς για το χρώμα του. Η πράξη φυσικά καταδικάστηκε από τη FIA, ενώ ξεκίνησε κι η καμπάνια Race Against Racism. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά ως τώρα που ο Hamilton δέχτηκε ανοιχτά τέτοια επίθεση.
2009-2012: Μία τετραετία με σκαμπανεβάσματα
Το 2009 ήταν μία ιδιαίτερη χρονιά για τη Formula 1 με τις μεγάλες αλλαγές κανονισμών στον τομέα των αεροδυναμικών, που έφεραν «παραδοσιακές» δυνάμεις όπως η Ferrariκι η McLaren έμειναν πίσω. Από αυτό επηρεάστηκε και η απόδοση του Hamilton, ο οποίος όμως κατάφερε να πάρει και δύο νίκες, σε Ουγγαρία και Σιγκαπούρη.
Το 2010 θα τον έβρισκε πολύ κοντά στον τίτλο, σε μία μάχη που αφορούσε έως και 5 οδηγούς. Ήταν και πάλι ανταγωνιστικός, με τις 3 νίκες και 1 pole που πήρε, όμως έχασε στα σημεία και η μάχη κερδήθηκε από τον Sebastian Vettel.
Ακολούθησαν τα δύο τελευταία και αρκετά δύσκολα χρόνια με τη McLaren, που χαρακτηρίστηκαν τόσο από δικά του λάθη, όσο κι από αρκετές αστοχίες της ομάδας. Η σαρωτική Red Bull άφηνε τη McLaren 2η ή και 3η δύναμη, αν κι ο ίδιος πήρε συνολικά 7 νίκες σε αυτές τις δύο σεζόν, κλείνοντας την 6ετή πορεία του με την ομάδα του Woking –μία πορεία που είχε χαρές, λύπες, νεύρα, κόντρες κι έναν τίτλο.
Mercedes: Η αναγέννηση
Τον Σεπτέμβριο του 2012, οι φήμες που ήθελαν τον Hamilton να μεταβαίνει στη Mercedes στη θέση του Michael Schumacher επιβεβαιώθηκαν, κι ο Βρετανός υπέγραψε ένα τριετές συμβόλαιο με τους Γερμανούς. Μαζί του θα ήταν ένας παλιός του γνώριμος, ο Nico Rosberg.
Το 2013 θα έφτανε στην πρώτη του νίκη με την νέα του ομάδα, στο Hungaroring.
Στο κατώφλι της υβριδικής εποχής, ο κόσμος της F1 δε γνώριζε τι θα ξημέρωνε το 2014, κι όταν η Mercedes αναδείχθηκε σε πιο δυνατή (και πιο αξιόπιστη) ομάδα, ο Hamilton κατάλαβε πως είχε πάρει τη σωστή απόφαση. Η μάχη του με τον teammate του για το πρωτάθλημα «ξύπνησε» μνήμες του 2007, και πράγματι άγγιξε αυτά τα όρια εκείνη τη σεζόν. Ωστόσο, η διαχείριση από πλευράς Toto Wolff και η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων των δύο οδηγών δεν επέτρεψε στα πράγματα να πάρουν άλλη τροπή. Στο τέλος, ο Hamilton ήταν αυτός που πανηγύρισε τον τίτλο, τον 2ο της καριέρας του, τον πρώτο της υβριδικής εποχής.
Αναμενόμενα ξεκινούσε το 2015 ανεβασμένος, και με 10 νίκες προχώρησε πολύ πιο εύκολα στην κατάκτηση του τρίτου του πρωταθλήματος. Ο Rosberg δεν μπόρεσε ποτέ να παλέψει στα ίσα με τον Βρετανό εκείνη τη χρονιά, και με τον τελευταίο να υπογράφει για ακόμη τρία χρόνια, το μέλλον του είχε διασφαλιστεί και σε ένα περιβάλλον αρκετά ευνοϊκό για τον ίδιο.
Παρόλα αυτά, ο Rosberg αντεπιτέθηκε το 2016, ξεκινώντας με ένα σερί 4 νικών, που άφησαν πίσω τον Hamilton. Η αντιπαλότητά τους άρχισε να φουντώνει, ο εκνευρισμός μεταξύ τους ήταν πλέον μεγάλος και απόλυτα εμφανής και το ξέσπασμα αναπόφευκτο. Στην Ισπανία, μόλις τρεις στροφές μετά την εκκίνηση, σε ένα συμβάν που ακόμη δεν υπάρχει ένας και μόνο υπαίτιος, οι δυο τους ήρθαν σε επαφή, μένοντας εκτός αγώνα. Από τότε και μετά ξεκίνησε η «αντεπίθεση» του Βρετανού, με το ανταγωνιστικό του πνεύμα να τον φέρνει ακόμα και στην πρωτοπορία της βαθμολογίας. Ωστόσο, η εγκατάλειψη στη Μαλαισία κατέστρεψε τα όνειρά του για έναν τρίτο συνεχόμενο τίτλο. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν έκδηλη η απελπισία του, η απόγνωσή του μπροστά σε μία στιγμή που διέλυε τις προσπάθειές του.
Μετά από ένα σερί νικών, ο Hamilton κράτησε ζωντανές τις όποιες ελπίδες του για τίτλο. Η νίκη του στο Άμπου Ντάμπι δεν αρκούσε και έχανε για δεύτερη φορά από teammate του, μετά το 2011 όταν και τον κέρδισε ο Jenson Button.
Το 2017 ξεκίνησε με νέο teammate, τον Valtteri Bottas, και με τον ίδιο να ψάχνει τα πατήματά του μέχρι τα μισά της χρονιάς. Μετά το θερινό διάλειμμα υπερίσχυσε του μεγάλου του αντιπάλου, SebastianV ettel, και της Ferrari κι έφτασε το 4ο στέμμα.
Τα ρεκόρ
Στην 10ετή πορεία του στο σπορ, ο Lewis Hamilton κατάφερε να θέσει νέα ρεκόρ σε σημαντικούς τομείς του σπορ, όπως τις pole position (ξεπερνώντας τον M. Schumacher), σε βαθμούς στην καριέρα του, σε νίκες από την pole. Από την πρώτη κιόλας σεζόν άρχισε να αλλάζει τα δεδομένα στην F1, όντας μάλιστα και ο κάτοχος του ρεκόρ για τους περισσότερους βαθμούς ενός rookie.
Ο ρόλος του Anthony Hamilton
Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσες επιτυχίες, ο Lewis δεν παύει να μιλά για τον πατέρα του, Anthony. Από όταν ήταν μικρός, ο Anthony θα πήγαινε μαζί του στις πίστες και θα τον πίεζε στο όριο του, μέχρι να το βρει και να το ξεπεράσει. «Έβρισκε πού φρενάρει το πιο γρήγορο παιδί και πήγαινε 5-10 μέτρα πιο μετά και μου έλεγε «εδώ θα φρενάρει». Σχεδόν πάντα έφευγα εκτός. Αλλά με πίεζε στο όριο. Για αυτό μου αρέσουν πίστες όπως η Μόντζα, που φρενάρεις αργά», θα έλεγε πρόσφατα σε συνέντευξή του.
Ο Anthony ήταν και manager του στη μετέπειτα πορεία του, ως το 2010, όταν και η σχέση τους σε επαγγελματικό επίπεδο ολοκληρώθηκε. Ο Lewis μίλησε ανοιχτά για αυτή την απόφαση πριν δύο χρόνια: «Ήταν ένα σημείο που του είπε «μπαμπά, θέλω απλά να είσαι ο μπαμπάς μου». Και ήταν τρομερά επώδυνο για τον ίδιο και δύσκολο για μένα»
Μπορεί να μην έχασαν ποτέ επαφή, όμως από τότε σπάνια θα δει κανείς τον Anthony Hamilton στα paddock. Πολλά έχουν ακουστεί για τις σχέσεις τους, ότι κρύβονται πράγματα όπως ακόμα και το ζήτημα της φοροδιαφυγής και προσωπικές διαφωνίες, όμως ο Lewis ήταν πάντοτε φειδωλός σε αυτό το ζήτημα.
Ο Hamilton έξω από τις πίστες
Η ζωή του Hamilton μακριά από τους αγώνες ήταν πάντα ένα ζήτημα που απασχολούσε δημοσιογράφους και κοινό. Η σχέση του με την Νικόλ Σέρζινγκερ, τα πρόστιμα για υπερβολική ταχύτητα και επικίνδυνη οδήγηση, το ακριβό lifestyle, οι φιλίες με αστέρες της showbiz έχουν γίνει πρωτοσέλιδα ουκ ολίγες φορές.
Ωστόσο, έχει καταφέρει (τα τελευταία χρόνια) να γίνει το πιο αναγνωρίσιμο πρόσωπο της Formula 1, ακριβώς λόγω της κοσμοπολίτικης προσέγγισής του στη ζωή. Ταξίδια, συναντήσεις με διάσημους ανθρώπους, συνεργασίες με εταιρείες από όλο τον πλανήτη τον έχουν κάνει το πρόσωπο του σπορ.
Ο τέσσερις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων της γενιάς του, και ίσως ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Η ιστορία θα δείξει αν αυτές οι απόψεις θα δικαιωθούν.
Πηγή: 4 Τροχοί
