Η Μπορούσια Ντόρτμουντ είναι ανάμεσα στις ομάδες που με ενθουσιασμό ανταποκρίθηκαν στην πρωτοβουλία της Γερμανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας που χρησιμοποιεί το σπορ για να βοηθήσει τους πρόσφυγες να ενταχθούν στην τοπική κοινότητα.
Στη σκιά των ψηλών εξεδρών του Westfalenstadion, πάνω στον δρόμο, 16 πρόσφυγες από όλο τον κόσμο συμμετέχουν σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Επειτα από ένα σκληρό μαρκάρισμα, ο Σαμίλ Ιλκασίμ, ένας 19χρονος από το βόρειο Ιράκ, κάθεται στην άκρη με ένα ελαφρύ χαμόγελο στο πρόσωπο του. «Χτύπησα στο πόδι αλλά θα επιστρέψω σύντομα, μην ανησυχείς», λέει ο Σαμίλ, ο οποίος φοράει φανέλα και σορτς της Ντόρτμουντ και τα συνδυάζει με κάλτσες της Χέρτα Βερολίνου.
Είναι μέλος της πρωτοβουλίας Welcome to Football, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή από την γερμανική ποδοσφαιρική Λίγκα (DFL) τον Σεπτέμβριο του 2015 και έχει, ως τώρα, αποτέλεσμα 24 επαγγελματικά κλαμπ της χώρας να κάνουν αντίστοιχες ενέργειες. Σε συνεργασία με την τοπική ερασιτεχνική ομάδα TSC Αϊντραχτ Ντόρτμουντ και με επιχορήγηση από την DFL και το ίδρυμα German Children and Youth Foundation, η Μπορούσια βοήθησε να δημιουργηθεί ένα πρότζεκτ το οποίο είναι στον τρίτο χρόνο ζωής του και επιτρέπει σε ένα γκρουπ προσφύγων ηλικίας 18 ως 20 ετών να κάνουν εβδομαδιαίο προπονητικό πρόγραμμα στο γήπεδο της TSC, όπου τους δίνεται και δωρεάν γεύμα πριν την προπόνηση αλλά και γερμανικά μαθήματα μετά.
«Είναι πραγματικά απολαυστικό», λέει ο Σαμίλ. «Παίζουμε κάθε εβδομάδα, τρώμα εδώ και έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε. Είμαι εδώ με την οικογένεια μου αλλά είναι πιο σημαντικό για αυτούς που δεν έχουν οικογένεια. Μας κάνει να ξεχνάμε κάποια από τα προβλήματα μας. Συνήθιζα να παίζω ποδόσφαιρο στο Ιράκ αλλά το 2014 ο ISIS ήρθε στη χώρα μου και ήταν πολύ σκληρό γιατί ο καλύτερος μου φίλος… Καλάσνικοφ», προσθέτει, με τη φωνή του να χαμηλώνει. «Ηταν πολύ δύσκολο για μένα. Θυμάμαι ακόμη τον φίλο μου αλλά αισθάνομαι ότι η Γερμανία είναι το σπίτι μου πλέον. Οταν ήρθα εδώ, ήταν δύσκολα επειδή δεν μιλούσα την γλώσσα. Τώρα όμως τα πράγματα βελτιώνονται».
Μαθητές από τις προσφυγικές κοινότητες πηγαίνουν σε τοπικά σχολεία και επιβραβεύονται για την καλή συμπεριφορά τους με μια ετήσια θέση στο μάθημα, με τους οργανωτές να τους βοηθούν επίσης να βρουν δουλειές και θέσεις σε πανεπιστήμια. Πέρα από το να τους παρέχει προπονητικές οδηγίες και εξοπλισμό, η Ντόρτμουντ συνεχίζει να δίνει δωρεάν εισιτήρια για τους αγώνες της, έχοντας προσκαλέσει 220 πρόσφυγες σε ένα παιχνίδι το 2015, αριθμός μεγαλύτερος από αυτόν των Συρόων στους οποίους έδωσε άσυλο το Ηνωμένο Βασιλείο τους προηγούμενους 18 μήνες.
«Πριν τρία χρόνια πολλοί πρόσφυγες ήρθαν στην πόλη και θέλαμε να τους υποστηρίξουμε και να τους βοηθήσουμε», εξηγεί ο Τόμας Κλάιν, από το τμήμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης της Μπορούσια Ντόρτμουντ. «Πέρα από το να δίνουμε δωρεάν εισιτήρια όμως, θέλαμε να υποστηρίξουμε μια καλή προσπάθεια και ήμασταν πολύ χαρούμενοι όταν ακούσαμε για την ιδέα της DFL. Μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε πιθανότητες για τους πρόσφυγες ώστε να ενταχθούν στη γερμανική κουλτούρα και την κοινωνία. Είμαστε πολύ χαρούμενοι όταν ένας πρόσφυγας έρχεται και μας λέει: “Συγγνώμη που δεν μπορώ να έρθω στην προπόνηση πλέον επειδή βρήκα δουλειά”. Είναι μια υπέροχη κατάσταση. Θέλουμε να βοηθήσουμε όσους θέλουν να μείνουν στη Γερμανία και να ενταχθούν».
Μετά την έναρξη της σεζόν το 2015, αρκετές ακόμη ομάδες της Bundesliga έχουν εφαρμόσει παρόμοιες πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβάνοντας το Stay on the Ball της Βέρντερ Βρέμης και το Bayer 04 does school της Μπάγερ Λεβερκούζεν, όπου η προσοχή επικεντρώνεται στο να βοηθήσουν τα παιδιά των προσφύγων να πάνε σε μια τοπική ομάδα. Περίπου 65 προπονήσεις για σχεδόν 800 πρόσφυγες ηλικίας 4-30 ετών γίνονται στη Γερμανία κάθε εβδομάδα, με περίπου 600 να έχουν προχωρήσει και να έχουν παίξει σε τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.
Ο Wolfgang Euteneuer, ένας πρώην επαγγελματίας της Μπόχουμ που τώρα εργάζεται στο πρόγραμμα Welcome to Dortmund που υποστηρίζει τους πρόσφυγες στην πόλη, πιστεύει ότι η υποστήριξη των επαγγελματικών κλαμπ είναι εξαιρετικά επωφελής.
«Σε μια περίπτωση, η Ντόρτμουντ βοήθησε ένα παιδί που επρόκειτο να σταλεί πίσω στο Κόσοβο», θυμάται. «Στην αίτηση του, έγραψαν ότι είναι πάντα εκεί παίζοντας ποδόσφαιρο και μαθαίνοντας γερμανικά. Οταν πήγαμε στην ακρόαση της υπόθεσης στο Ντίσελντορφ, αυτό το χαρτί τους έκανε να του επιτρέψουν να παραμείνει».
Ο Αλί Ελ-Καντρί ήρθε στη Γερμανία το 2015 φεύγοντας από την πόλη του έξω από την Δαμασκό της Συρίας. Χρειάστηκε να ταξιδέψει αρκετούς μήνες μόνος του μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Σερβίας χρησιμοποιώντας κάθε απαραίτητο μέσο για να φτάσει στο Ντόρτμουντ. Στα 19 του χρόνια πλέον, σχεδιάζει να πάει στο πανεπιστήμιο τον επόμενο χρόνο και χρησιμοποιεί την ευκαιρία του για να βελτιωθεί στο ποδόσφαιρο και στη γερμανική γλώσσα.
«Επαιζα στην U17 της Συρίας όταν ήμουν στην πατρίδα μου», λέει. «Αγαπώ το ποδόσφαιρο και προσπαθώ να βελτιώνομαι συνεχώς ώστε μια μέρα, ελπίζω, να καταφέρω να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα όπως η Ντόρτμουντ. Ηταν πολύ δύσκολο να έρθω εδώ χωρίς τους γονείς μου και να μάθω μια νέα γλώσσα και μια νέα κουλτούρα. Αυτό το πρότζεκτ, όμως, με βοήθσε πολύ να βελτιώσω τις γνώσεις μου στα γερμανικά και να κάνω νέους φίλους. Αυτό είναι σημαντικό γιατί πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τα γερμανικά ώστε να μπορείς να πας στο πανεπιστήμιο. Το να παίζω ποδόσφαιρο μου δίνει την έμπνευση για να τα πάω καλά και στα υπόλοιπα της ζωής μου».
Καθώς η προπόνηση φτάνει στο τέλος της, το γκρουπ κατευθύνεται προς μίοα τάξη για το μάθημα γερμανικών διάρκειας μιας ώρας. Με τους περισσότερους να έχουν περάσει το πρωινό τους δουλεύοντας ή στο κολλέγιο, είναι μια κουραστική μέρα αλλά δεν λείπει ο ενθουσιασμός όταν η συζήτηση περιστρέφεται στο 2-2 της Γερμανίας με την Γαλλία στην Κολωνία, το προηγούμενο βράδυ. Οι περισσότεροι παραδέχονται ότι θα υποστηρίζουν την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία στο ερχόμενο Μουντιάλ, αν και υπάρχουν λίγοι που έχουν ξεκάθαρη προτίμηση στην Αγγλία.
Στο παρόν, μόνο λίγες ομάδες της Premier League, όπως οι Αρσεναλ, Εβερτον και Λέστερ τρέχουν κανονικά πρότζεκτ για τους πρόσφυγες, ενώ η ποδοσφαιρική ομοσπονδία δώρισε αρκετά εισιτήρια για τους αγώνες με Γερμανία και Βραζιλία στο Wembley. Μετά την επιτυχία του Football Welcomes όμως, ένα σαββατοκύριακο δραστηριοτήτων τον περασμένο Απρίλιο, η Naomi Westland από την Διεθνή Αμνηστία ελπίζει ότι πολλοί περισσότεροι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γερμανίας πλέον.
«Θα ήθελα να δω ποδοσφαιρικά κλαμπ να δουλεύουν με άλλους οργανισμούς στις κοινότητες τους για να υποστηρίξουν και να υποδεχθούν τους πρόσφυγες», λέει. «Παίζουν πραγματικά σημαντικό ρόλο στην ένταξη και στην κοινωνική συνοχή στις κοινότητες τους και ο κόσμος ακούει αυτά που λένε. Αυτό είναι ένα πραγματικά καλό μοντέλο για να δείξουν πώς μπορεί να δουλέψει αυτή η συνεργασία. Σε μια εποχή που οι εκθέσεις της αστυνομίας δείχνουν αύξηση της ξενοφοβίας και εγκλήματα μίσους, φαίνεται ότι είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Θέλουμε οι άνθρωποι να νιώθουν ευπρόσδεκτοι όταν φτάνουν σε μια νέα χώρα».
Κάθε παίκτης παρουσιάζεται με μια κίτρινη φανέλα προπόνησης της Ντόρτμουντ στο τέλος του μαθήματος, πριν ξεκινήσουν για την επιστροφή στο σπίτι, αλλά όχι πριν την τελευταία κουβέντα του προπονητή τους και μέντορα Χασάν Αλ Μουλά, του οποίου η οικογένεια μετακόμισε στη Γερμανία από τον Λίβανο προκειμένου να γλιτώσει από τον εμφύλιο πόλεμο στη δεκαετία του ’80.
«Είναι πολύ σημαντικό να μάθεις τον σεβασμό και το fair play επειδή αυτό είναι ζωτικής σημασίας αν θέλεις να μείνεις στη Γερμανία», λέει με πάθος. «Μπορείς να κάνεις ένα λάθος στην κοινωνία αλλά πρέπει να δώσεις το καλό παράδειγμα και να προσπαθήσεις να ενταχθείς. Οι κανονισμοί στο γήπεδο είναι σημαντικοί κανόνες της ζωής».
Πηγή: The Guardian
