Επιλογή Σελίδας

Του Νίκου Παπαδογιάννη

Τα πλέι-οφ ξεκίνησαν νωρίς φέτος στον Πειραιά. Ο αγώνας Ολυμπιακού-Ρεάλ θα μπορούσε να είναι ο τελικός που δεν είδαμε ποτέ το 2015, όταν οι Ισπανοί καβάλησαν το κύμα της έδρας και καθάρισαν ένα ματς, που σε ουδέτερη έδρα θα παιζόταν ανάμεσα στην κορώνα και στα γράμματα. Η κορώνα το κέρδισε τότε σχεδόν αμαχητί.

Ο κυνικός παρατηρητής θα υπενθυμίσει ότι πλεονέκτημα έδρας υπήρξε και στο αποψινό ματς (υπέρ των «ερυθρολεύκων» αυτή τη φορά) και ότι οι φιλοξενούμενοι απείλησαν να το σπάσουν, μολονότι χτυπημένοι από την κακοτυχία.

Ωστόσο, η ζυγαριά της βραδιάς υπενθύμισε αυτό που μόνο αφελείς μπορεί να αγνοήσουν: ο Ολυμπιακός παραμένει η πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή ομάδα όταν οι αγώνες κρίνονται στον πόντο – ακόμα και με τον ηγέτη του ανέτοιμο και με δύο σημαντικούς ρολίστες παροπλισμένους.

Η Ρεάλ ισοφάρισε στο τέλος της κανονικής διάρκειας και πήρε κεφάλι στην παράταση, αλλά ελάχιστοι θα πόνταραν στο λευκό όταν την είδαν να προσπερνάει. Το ροζ του νικητήριου φύλλου είναι, εξ ορισμού, πολύ πιο κοντά στο κόκκινο.

Η προσωπικότητα και η κλάση του Γιώργου Πρίντεζη έκαναν τη διαφορά στα τελευταία 7 λεπτά του θρίλερ, διαγράφοντας από το χρονικό της βραδιάς τις χαμένες βολές που κράτησαν ζωντανή τη Ρεάλ.

Στο υπόλοιπο ματς ο υπαρχηγός του Ολυμπιακού είχε 6/6 από τη γραμμή, αλλά στη φάση που θα σφράγιζε τη νίκη πέντε λεπτά αρχύτερα σημάδεψε δύο φορές σίδερο.

Το «γαμώτο» του κράτησε ένα σκάρτο δίλεπτο. Για την ακρίβεια, ένα λεπτό και 58 δευτερόλεπτα παιχνιδιού!

Μετά τα δύο καλάθια του Στρέλνιεκς που έκοβαν το βήχα του απολαυστικού Ντόντσιτς, ο Πρίντεζης πήρε το σκορ από το 77-79 και το έφερε ιδίοις αυτού χερσίν στο 84-79, για να θυμούνται οι παλαιοί και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Ο Ντόντσιτς, ο νεώτερος που έλεγα στην προηγούμενη φράση, υποχρεώθηκε να παίξει άμυνα στο «4» όταν αποψιλώθηκε από τα φάουλ η γραμμή των ψηλών και έγινε πελάτης του πολύπειρου Πρίντεζη.

Ακόμα και το καλάθι του Ρόμπερτς που αποτελείωσε τη Ρεάλ αμέσως μετά (87-80), προήλθε από ασίστ του Συριανού, χαμηλά, στο «ποστ».

Ο τρόπος παιχνιδιού του Ολυμπιακού στην επίθεση φορτώνει τον αντίπαλο με πολλά φάουλ, μετουσιώνει την υπεροχή του σε ελεύθερες βολές (30/36 απόψε) και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για εύκολο σκοράρισμα, όταν δεν υπάρχει στα μετόπισθεν ικανός μπλοκέρ.

Οι «κόκκινοι» πέτυχαν 20 πόντους στην παράταση, με 8/8 σουτ, 1/1 βολή και 0 λάθη! Αξιοποίησαν, δηλαδή, όλες ανεξαιρέτως τις επιθέσεις. Θα πρέπει να είναι κάποιου είδους ρεκόρ.

Στο δεκάλεπτο της δ’ περιόδου, όταν οι Ισπανοί εξαπέλυσαν την αντεπίθεσή τους, περιορίστηκαν στους 16 πόντους, με 0/7 τρίποντα….

Το τελικό 72-72 του 40λέπτου κολακεύει τη Ρεάλ, η οποία νικήθηκε κατά κράτος στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού. Με μία γερή σπρωξιά στο 62-49, θα βυθιζόταν αύτανδρη στον φαληρικό όρμο. 

Η σβελτάδα και το φαρμακερό σουτ του Τζέι Σι Κάρολ έγιναν αντίδοτο στο βραχυκύκλωμά της, αλλά τα στοιχεία που την κράτησαν όρθια ήταν το επιθετικό ριμπάουντ (16 συνολικά, 7 στην δ’ περίοδο), τα ελάχιστα λάθη της και τα τούβλα του Ολυμπιακού από τα 6μ75.

Η επιστροφή του Βασίλη Σπανούλη έκανε πολλούς συμπαίκτες του (με πρώτο τον Μιλουτίνοβ) να νιώθουν πιο άνετα, ωστόσο υπήρξαν κάποιοι (όπως ο Ρόμπερτς) που απώλεσαν τον ζωτικό τους χώρο και ψάχνονταν.

Ο αρχηγός δεν είχε τις αντοχές για να μείνει θετικός ως το τέλος. Επιστρατεύτηκε από τον Σφαιρόπουλο για να στήσει το πικ εντ ρολ που θα σφράγιζε τη νίκη -εάν ο Πρίντεζης ευστοχούσε σε μία έστω βολή- αλλά παρακολούθησε το τελευταίο τρίλεπτο της παράτασης από τον πάγκο.

Στο δίμηνο της απουσίας του Σπανούλη, οι συμπαίκτες του έμαθαν να κερδίζουν κλειστά ματς και δίχως τη δική του συνεισφορά. Η απουσία του ήταν, εν μέρει, κρυμμένη ευλογία.

Mετά την 11η αγωνιστική, ο Ολυμπιακός μοιράζεται την κορυφή με την ΤΣΣΚΑ (την οποία μάλιστα υποδέχεται σε δύο εβδομάδες), έχει κερδίσει εκτός έδρας τις δύο ομάδες που βρίσκονται στην πλάτη του (Φενέρ, Μακάμπι) και απέχει έτη φωτός από τον μη προνομιούχο ένατο της βαθμολογίας.

Η Ρεάλ έμεινε πια τέσσερις βαθμούς πίσω του, η Μπαρτσελόνα πέντε έχοντας δώσει επτά ματς στην έδρα της, η αντίπαλός του στα περυσινά πλέι-οφ (Εφές) έξι! Η ήττα από τον Παναθηναϊκό είναι η μοναδική μουντζούρα στην πορεία του Σφαιρόπουλου και των παικτών του.

Οι έξαλλοι της εξέδρας απαιτούσαν εκείνο το βράδυ καρατομήσεις, αλλά ευτυχώς για εαυτούς και αλλήλους κραύγαζαν σε ώτα ψύχραιμων και μη ακουόντων.  

Η Ρεάλ μετράει πια 17 ήττες σε 21 αγώνες επί ελληνικού εδάφους στα χρόνια της Euroleague. Σε μία βασίλισσα, δεν ταιριάζει η φουστανέλα…

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This