Του Βαγγέλη Μπραουδάκη
Το θεωρητικά πιο «ανώδυνο» από τα τρία ματς που θα δώσουν Ολυμπιακός και ΑΕΚ, μέσα σ’ αυτές τις 15 ημέρες, εξελίχθηκε όπως επίτασσε η ποδοσφαιρική (τους) λογική: Σαν «ζέσταμα» για τα δύο επόμενα, όπου θα κριθούν οι βαθμοί προς τον τίτλο και η πρόκριση προς το Κύπελλο. Με ελάχιστο ρίσκο από τους δύο προπονητές και 11άδες στην «αναμονή».
Στόχος του Γκαρθία και του Χιμένεθ; Να μην βρεθούν ήδη σε μειονεκτική θέση οι ομάδες τους, να διαχειριστούν χωρίς αγωνιστικές απώλειες τη συνάντηση, να πάνε στην απαιτητική αγωνιστική που έπεται το σαββατοκύριακο και κατόπιν να «αρματωθούν» για τους δύο κρισιμότατους αγώνες εντός τριών ημερών. Ε, και το πέτυχαν δια των επιλογών τους.
Ο Οσκαρ το έδειξε με Τζούρτζεβιτς – Σεμπά αντί των Ανσαριφάρντ – Μιραλάς, ο Μανόλο με την διάταξη «καθρέπτη» ως προς τον αντίπαλο, χωρίς δικό του επιτελικό μεσοεπιθετικό! Κι αν εξαιρεθεί το φουριόζικο ξεκίνημα των γηπεδούχων με τις ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες, λόγω Μπάρκα, στο α΄μέρος, η αλληλοεξουδετέρωση επετεύχθη πλήρως. Για να γίνει χρήση και του κλισέ «άφησαν για αργότερα να λύσουν τις διαφορές τους».
Βέβαια, η ισοπαλία (θεωρητικά) αποτελεί επιτυχία του εκάστοτε φιλοξενούμενου. Ωστόσο, για την φετινή ΑΕΚ δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά ρουτίνα. Τέτοιες απαιτητικές εκτός έδρας αναμετρήσεις με αντιπάλους που παίζουν (και δεν κλείνονται πίσω από) τη μπάλα, τις έχει «ψωμοτύρι» να τις σβήνει! Εν προκειμένω και με την εξαιρετική εμφάνιση των Μπακάκη, Γαλανόπουλου πλην του τερματοφύλακά της.
Συνεπώς, θα πάμε (ως προς το Κύπελλο) κατά τα συνήθη. Να κριθεί η πρόκριση όπως πέρσι και το ’15: Πιθανώς στις καθυστερήσεις στο ΟΑΚΑ…
ΥΓ.: Για το Σιδηρόπουλο έγινε η φασαρία (άνευ λόγου, αφού και οι όποιες διαμαρτυρίες για ότι έδωσε ή δεν έδωσε είναι για το θεαθήναι) κι αλλού συνέβη το θαύμα: Η κατακύρωση τέτοιου οφσάιντ στην Τούμπα συνιστά καραμπινάτη αλλοίωση αποτελέσματος και -πιθανώς- πρόκρισης…
Πηγή: Το 10
