Η Καστανιάλ τα πάει εντελώς χάλια. Μία μόνο νίκη σε πέντε αγώνες έχει και αυτό ήταν αρκετό για να κάνει έξαλλο τον πρόεδρο. Ο κύριος Ελιο Περέιρα δεν επέδειξε υπομονή και δεν άφησε να περάσουν πολλές αγωνιστικές για να επέμβει. Τα έψαλλε στους παίκτες, απείλησε με απόλυση τον προπονητή και αφού δεν έβγαλε άκρη, αποφάσισε να λάβει το πιο δραστικό μέτρο απ’ όλα. Η ομάδα του βρίσκεται στην ουρά του Β’ ομίλου του περιφερειακού πρωταθλήματος του Παραένσε (σ.σ.: το Παραναένσε είναι άλλο) κι εκείνος πήρε μία σπάνια έως μοναδική πρωτοβουλία, ελπίζοντας ν’ αλλάξει την κατάσταση.
Στην ομώνυμη πόλη της Καστανιάλ στα βόρεια σύνορα της Βραζιλίας, στην επαρχία Παρά, ο Ελιο Περέιρα έχει λατρευτεί όσο λίγοι στη σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία της πόλης. Γνωστός με το πιο βραζιλιάνικο… Ελίνιο ξεκίνησε κι έκλεισε τη σημαντική καριέρα του στην ίδια ομάδα. Ενδιάμεσα όμως φόρεσε τη φανέλα της Κοριτίμπα, της Μιγιονάριος στην Κολομβία, ενώ πέρασε και από το Περού, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, είπε να αποσυρθεί σε μικρή σχετικά ηλικία. Μόλις στα 31 του, το 2011 και αφού είχε ένα πρόβλημα τραυματισμού, το έκοψε.
Και τώρα τρέλανε όλο το πρωτάθλημα του Παραένσε, αποφασίζοντας την επιστροφή του στο χορτάρι. Στα 37 θα φορέσει ξανά τα εξάταπά του και θα δώσει μέσα από τα γήπεδα τη μάχη για να βελτιώσει την αγωνιστική εικόνα της δικής του ομάδας. Πρώτα όμως είπε να αφήσει για λίγο την προεδρία, καθώς όπως υποστήριξε: «Δεν θα μπορέσω να τα κάνω και τα δύο εξίσου καλά». Τι ήταν όμως εκείνο που τον έκανε να πιστεύει ότι θα κάνει τη διαφορά στα παιχνίδια; Και τι θα γίνει εάν δεν βρεθεί στην 11άδα; Ο ίδιος απάντησε και στα δύο ερωτήματα.
«Ο μεγάλος στόχος μου είναι το να βρίσκομαι συνεχώς μαζί με την ομάδα. Στ’ αποδυτήρια, στις προπονήσεις, να ιδρώνω μαζί τους, να ανησυχώ, να παλεύω όπως οι παίκτες. Η υγεία μου είναι καλή και βρίσκομαι σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, καθότι προπονούμαι όλ’ αυτά τα χρόνια. Υπάρχει και διακοπή στο πρωτάθλημα για 15 μέρες και θα δουλέψω με τον γυμναστή. Οταν πρέπει θα είμαι έτοιμος. Δεν είμαι εγώ η λύση, αλλά θα είμαι μία μεγάλη βοήθεια, η μπάλα που ξέρω δεν ξεχάστηκε. Τώρα εάν ο προπονητής πιστεύει ότι δεν είμαι καλός, δεν θα με βάζει. Εκείνος θα αποφασίζει».
Κάπως έτσι το σκέφτηκε λοιπόν ο Ελίνιο, που στις μέρες τις δόξας του υπήρξε ένα πολύ καλός δημιουργικός μέσος. Τώρα όμως το πιο πιθανό είναι εξελιχτεί σε έναν φιλότιμο πρόεδρο που όμως δεν θα έχει πολύ μέλλον στη θέση, ενώ το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βοηθήσει ούτε στ’ αποδυτήρια. Οι παίκτες θα φοβούνται μην τυχόν και τους «ρουφιανεύει», στον ίδιο του τον εαυτό φυσικά.
Follow me: @jorgekaraman
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
