Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Λίγες ώρες πριν από τη ρεβάνς του ΟΑΚΑ, αναρωτιέμαι πόσοι αλήθεια έχουν κατανοήσει τη σημασία του αποψινού προημιτελικού για τις δύο ομάδες και κυρίως για τον Ολυμπιακό. Ακόμη και στην ίδια την ΑΕΚ αμφιβάλλω αν έχουν καταλάβει το μέγεθος της ζημιάς που μπορούν να προκαλέσουν στους «ερυθρόλευκους» σε περίπτωση που μέσα σε μόλις τρεις μέρες καταφέρουν ένα ακόμη… θανάσιμο ποδοσφαιρικό χτύπημα στο μεγάλο τους αντίπαλο.
Ποια είναι τα σενάρια της αποψινής αναμέτρησης; Τα εξής δύο: Πρόκριση της ΑΕΚ, ή πρόκριση του Ολυμπιακού! Το δεύτερο είναι εξαιρετικά εύκολο να ερμηνευτεί για τον οποιονδήποτε.
Η επόμενη μέρα πρόκρισης του Ολυμπιακού
Αν οι «ερυθρόλευκοι» βγάλουν αντίδραση, εκμεταλλευτούν και ενδεχόμενη δυσκολία… προσγείωσης της ΑΕΚ μετά το θρίαμβο στο Καραϊσκάκη και πανηγυρίσουν μια σπουδαία πρόκριση μέσα στο ΟΑΚΑ, θα κερδίσουν πολύτιμη ηρεμία. Ούτε τα εμφανή αγωνιστικά τους προβλήματα θα διορθώσουν, ούτε φυσικά θα γίνουν φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Απλά θα μπορέσουν να πάνε με καθαρό μυαλό και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σε Περιστέρι και Τούμπα (μέχρι τα τέλη του μήνα) και να παίξουν τα ρέστα τους προκειμένου να παραμείνουν ζωντανοί στη διεκδίκηση του τίτλου μέχρι το φινάλε (αν βέβαια αποφύγουν και τη δαμόκλειο σπάθη της αφαίρεσης τριών βαθμών, που μοιάζει τη δεδομένη χρονική στιγμή να αιωρείται άκρως απειλητική πάνω από το κεφάλι τους).
Για την ΑΕΚ ενδεχόμενος αποκλεισμός θα ισοδυναμεί με ένα… τεράστιο ξενέρωμα για τον κόσμο της, αλλά μέχρι εκεί. Άπαντες στην «Ένωση» γνωρίζουν ότι το ντέρμπι που έπρεπε να κερδηθεί από τον Χιμένεθ και τους παίκτες του κερδήθηκε το βράδυ της Κυριακής. Ακόμη κι αν η ΑΕΚ αποκλειστεί είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός που έχει προκαλέσει το διπλό στο Καραϊσκάκη, αλλά και τόσο κοντινά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια με την Ντιναμό Κιέβου, που εκτός από ένα φυσιολογικό ξενέρωμα, δεν θα προκληθούν άλλες παρενέργειες.
Η επόμενη μέρα πρόκρισης της ΑΕΚ
Τι γίνεται, όμως, στο σενάριο πρόκρισης της ΑΕΚ και αποκλεισμού του Ολυμπιακού; Για την «Ένωση» και σε αυτή την περίπτωση τα πράγματα είναι απλά: Αυτοπεποίθηση στα… ουράνια, ενθουσιασμός και συσπείρωση ενόψει της τελικής ευθείας της χρονιάς στα ύψη, στοιχεία απαραίτητα προκειμένου να βοηθήσουν τον Χιμένεθ να αντιμετωπίσει τα δεδομένα προβλήματα κούρασης που βγάζουν ήδη οι παίκτες του, που κουβαλούν στις πλάτες τους μια ιδιαίτερα απαιτητική σεζόν. Νομίζω, όμως, ότι σ’ αυτή την περίπτωση, θα είναι τόσο… ηχηρές οι μετασεισμικές δονήσεις στον Ολυμπιακό που ακόμη και οι φίλοι της ΑΕΚ δεν θα ασχολούνται με το γλυκό μεθύσι της πρόκρισης, όσο με τα δρώμενα στο στρατόπεδο των πρωταθλητών.
Παρακολουθώ από κοντά τον Ολυμπιακό για μια ολόκληρη ζωή (πάνω από τριάντα χρόνια). Είτε ως φίλαθλος, είτε ως ρεπόρτερ της ομάδας, είτε από μέσα, είτε από έξω, εσχάτως ως… «αντί – Ολυμπιακός» και η όποια μικρή η μεγάλη εμπειρία μου με οδηγεί σε μία και μοναδική εκτίμηση: Αν ο Ολυμπιακός αποκλειστεί απόψε από την ΑΕΚ θα βυθιστεί στην πιο επώδυνη και ισχυρή δίνη εσωστρέφειας που έχει αντιμετωπίσει εδώ και πολλά χρόνια. Θα τολμούσα να γράψω ότι οι «ερυθρόλευκοι» κινδυνεύουν μέσα σε ένα βράδυ να γυρίσουν το χρόνο οκτώ ολόκληρα χρόνια πίσω και να επιστρέψουν στο 2010, τότε που τα χρόνια κυριαρχίας του Ολυμπιακού του Σωκράτη Κόκκαλη έμοιαζαν να ολοκληρώνονται, ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός του Σισέ έπαιρνε το πρωτάθλημα και οι Πειραιώτες κατέρρεαν στα πλέι οφ…
Σε περίπτωση αποκλεισμού του Ολυμπιακού, μπορεί να ενταθεί επικοινωνιακά η συζήτηση περί διαιτησίας, κατεστημένου, κυβέρνησης, οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης της ομάδας, ωστόσο το μείζον θέμα που θα μπει στο τραπέζι από την ίδια την πλειοψηφία των φίλων του Ολυμπιακού θα είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό και θα καταλήγει σε ένα και μόνο… πόρισμα: «Ρε φίλε, να δούμε επιτέλους και λίγη μπάλα ξανά στο Καραϊσκάκη»…
Γιατί αυτό είναι το πραγματικά μεγάλο πρόβλημα της πλειοψηφίας των φίλων του Ολυμπιακού. Η φτωχή και… μίζερη αγωνιστική εικόνα της ομάδας την τελευταία διετία. Αυτός είναι το παράπονο, ειδικά των μεγαλύτερων σε ηλικία «ερυθρόλευκων» φιλάθλων, που δεν είναι μεγαλωμένοι με το δόγμα «ή εμείς ή κανείς» και… καλομαθημένοι με τις συνεχείς κατακτήσεις τίτλων. Αναφέρομαι στους φίλους του Ολυμπιακού που έχουν νιώσει στο πετσί τους τι πάει να πει αποτυχία, που ξέρουν τι θα πει ειλικρινής αγάπη για μια ομάδα ακόμη και σε δύσκολες εποχές, που έχουν ζήσει τα «πέτρινα χρόνια».
Ποιο είναι το μεγάλο τους παράπονο; «Ακόμη και στα πέτρινα χρόνια βλέπαμε έναν Ντέταρι, έναν Προτάσοφ, έναν Λιτόφτσενκο, έναν Φούνες. Τώρα τι να δούμε; Τον Σεμπά;»…
Και ουδείς μπορεί να τους αδικήσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μπορούμε να συζητήσουμε ό,τι θέλετε για την εποχή Κόκκαλη, την εποχή Μαρινάκη, για διαιτησία, για παρασκήνιο. Αλλού θα συμφωνήσουμε, αλλού θα διαφωνήσουμε. Υπάρχει όμως ένα δεδομένο που δεν αμφισβητείται.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Ολυμπιακός είχε και παικταράδες στο ρόστερ του: Είχε Ριβάλντο, Ζιοβάνι, Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτο, Γκαλέτι, Τοροσίδη, Νικοπολίδη, Γιαννακόπουλο, Καρεμπέ, Μιραλάς, Τσόρι, Ιμπαγάσα, Ρομπέρτο, Μέλμπεργκ, Μήτρογλου και τόσους ακόμη…
Ε, την τελευταία διετία δεν υπάρχει παίκτης στο ρόστερ του Ολυμπιακού που θα πεις «θα πληρώσω εισιτήριο για να πάω να τον απολαύσω». Ούτε φυσικά βλέπεις κάποια ομάδα που θα σε γοητεύσει με το θέαμα που προσφέρει. Και πως θα μπορούσε να συμβεί το αντίθετο, από τη στιγμή που αλλάζει με… ταχύτητα φωτός τον έναν προπονητή μετά τον άλλον.
Αυτή είναι μια συζήτηση που δειλά – δειλά έχει ήδη ανοίξει στον Ολυμπιακό και θα κορυφωθεί από απόψε σε περίπτωση δεύτερης «σφαλιάρας» από την ΑΕΚ. Και δε νομίζω ότι θα διεξαχθεί με… ήπιο τρόπο γιατί απλά ο οργανισμός που λέγεται «ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός» δεν έχει μάθει εδώ και πολλά χρόνια να διαχειρίζεται τον όρο «αποτυχία».
Ολόκληρος Σωκράτης Κόκκαλης… στήθηκε στον τοίχο από σημαντική μερίδα του κόσμου του Ολυμπιακού επειδή «διανοήθηκε» να χάσει ένα πρωτάθλημα! Βλέπετε, όταν έχεις μάθει στον κόσμο σου ότι στον αθλητισμό υπάρχει μόνο η νίκη, κάποια στιγμή θα βρεθείς ο ίδιος αντιμέτωπος με τα… δόγματα που διδάσκεις!
Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, απόψε το βράδυ στο ΟΑΚΑ παίζεται κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή πρόκριση. Ιδιαίτερα για τον Ολυμπιακό…
Πηγή: Sport DNA
