Επιλογή Σελίδας

Του Θάνου Σαρρή

Ζούμε σε μια ποδοσφαιρική εποχή όπου οι πλάγιοι μπακ σε κορυφαίο επίπεδο δεν αρκεί να είναι απόλυτα αποτελεσματικοί αμυντικά. Στις περισσότερες τακτικές παίζουν κομβικό ρόλο στην ανάπτυξη και το «άνοιγμα» του γηπέδου και για προπονητές όπως είναι ο Πεπ Γκουρδιόλα αποτελούν μονάδες-κλειδιά, πάνω στα επιθετικά χαρίσματα των οποίων σχεδιάζουν μια ευρεία γκάμα στρατηγικών. Δεν είναι τυχαία ούτε τα εκατοντάδες εκατομμύρια που δαπάνησε η Μάντσεστερ Σίτι φέτος για να θωρακιστεί στις θέσεις αυτές, ούτε το γεγονός πως στα σχήματα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς, τα οποία τα τελευταία χρόνια είναι αρκετά στη μόδα, οι πλάγιοι καλούνται να επωμιστούν ένα πολύ σημαντικό επιθετικό βάρος.

Η εξέλιξη του ποδοσφαίρου καθιστά μάλλον ανούσιες τις συγκρίσεις ποδοσφαιριστών διαφορετικών γενιών. Ο Μαρσέλο όμως είναι με βεβαιότητα ανάμεσα στους κορυφαίους αριστερούς μπακ της εποχής του και κατά πολλούς ο κορυφαίος, με δεδομένες τις επιθετικές απαιτήσεις της θέσης. Η κακή χρονιά που διανύει φέτος η Ρεάλ Μαδρίτης είναι λογικό να έχει επηρεάσει και τον έμπειρο μπακ, ο οποίος έμοιαζε να αποτελεί επίσης μέρος του προβλήματος. Στο ματς με τη Βιγιαρεάλ έπιασε… ιστορικό χαμηλό, αφού από τις 16 σέντρες που δοκίμασε βρήκαν στόχο μόλις οι 3. Συχνά έχανε τη συγκέντρωση και τα αμυντικά του καθήκοντα,  έδειχνε εκτός παιχνιδιού. Ωστόσο έχει 4 γκολ και 5 ασίστ στη σεζόν. Έχει δηλαδή συμμετοχή σε εννιά συνολικά γκολ, ενώ μέσα στο 2018 έχει 2 γκολ και 3 ασίστ και άρα συμμετοχή σε 5 τέρματα, περισσότερα από κάθε άλλον αμυντικό της Primera. Έδειχνε ότι κάποια στιγμή, θα επιστρέψει εκκωφαντικά.

Στο ραντεβού του με τα μεγάλα ματς ήταν και πάλι εκεί, παίζοντας κομβικό ρόλο στη μεγάλη ανατροπή των Μαδριλένων απέναντι στην Παρί. Είναι χαρακτηριστικό πως τα 5 από τα 6 γκολ που έχει πετύχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έχουν μπει σε ματς νοκ-άουτ. Θυμηθείτε την επιρροή του στην περσινή νίκη με τη Μπάγερν, τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά. Ήταν εκείνος που έσωσε δύο γκολ, έκανε ασταμάτητα overlaps, έτρεχε ασταμάτητα, έφτιαξε ευκαιρίες και φυσικά είχε κερασάκι στην τούρτα την ενέργεια και την ασίστ στο τρίτο γκολ του Ρονάλντο.

Απέναντι στην Παρί, το γεγονός ότι από την απέναντι πλευρά δεν έπαιζε ο Καρβαχάλ, αλλά ο Νάτσο, έκανε την συμβολή του ακόμα περισσότερο ευδιάκριτη στα μάτια του παρατηρητή, καθώς ο Ισπανός είναι μεν επαρκής αμυντικά, όμως ήταν ξεκάθαρο πως στις προωθήσεις του δεν μπορούσε να κάνει τη διαφορά στο επιθετικό 1/3. Ο  Βραζιλιάνος από την άλλη είχε 82 επαφές με τη μπάλα, περισσότερες από κάθε άλλον  ποδοσφαιριστή των μερένγκες πλην του Τόνι Κρόος. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα του πόσο πολύ το παιχνίδι περνούσε από τα πόδια του. Παρότι όλα ξεκίνησαν τόσο λάθος, μετά τη σύγκρουσή του με τον Ντάνι Άλβες και το χτύπημα στο χέρι που φαινόταν σοβαρό, ο Βραζιλιάνος ήταν εκεί για να δώσει απαντήσεις.

Έμεινε εκτεθειμένος σε κάποια σημεία του αγώνα, μεταξύ των οποίων το γκολ της Παρί, όμως οι προωθήσεις του ήταν το σημείο που έκανε τη διαφορά ανάμεσα στις γραμμές των Γάλλων, κάνοντας τον Έμερι να αναζητήσει λύσεις για την αντιμετώπισή του και να βάζει τον Οριέ πίσω από τον Ντάνι Άλβες, καθώς ο Μπαπέ δεν μπορούσε να βοηθήσει ανασταλτικά. Ο 29χρονος έκανε κινήσεις στο «φτερό» σαν εξτρέμ βγαλμένος από το κορυφαίο επίπεδο του Champions League, διαγώνιες κινήσεις που τον έφερναν σε πιο κεντρικές θέσεις, με αποτέλεσμα να μοιράζει ή να απειλεί ο ίδιος, περίτεχνες ντρίμπλες, πάσες ακριβείας, ακόμα και κινήσεις προς το απέναντι άκρο και μεταβιβάσεις με το ανάποδο πόδι. Ήταν εκείνος που έβγαλε την εκπληκτική πάσα για τον Ρονάλντο, τον οποίο σταματήσει ο Αρεόλα. Είχε μια ακόμα παραλίγο ασίστ για την Μπενζεμά, την οποία σταμάτησε ο τερματοφύλακας των Παριζιάνων. Ξεκίνησε τη φάση, στην οποία κέρδισε πέναλτι ο Κρόος. Και φυσικά σημείωσε με «μπούκα» επιθετικού το γκολ που κλείδωσε το σαφές προβάδισμα των blancos, πηγαίνοντας αμέσως να το αφιερώσει στον προπονητή του.

 

«Πρέπει να πιστεύουμε στους εαυτούς μας, το γκολ είναι για τον Ζιντάν επειδή είμαστε μαζί του μέχρι τον θάνατο», είπε χαρακτηριστικά, κλείνοντας σε μια πρόταση την φωτιά που έκαιγε στα αποδυτήρια των γηπεδούχων για μια εμφάνιση και ένα αποτέλεσμα που θα έδινε απαντήσεις προς πάσα κατεύθυνση. Ο ίδιος όμως δεν κρυβόταν στα δύσκολα, κοιτάζοντας το πρόβλημα της ομάδας του κατάματα και εξωτερικεύοντάς το, δείχνοντας ότι και οι ίδιοι οι παίκτες καταλαβαίνουν ότι πρέπει να αλλάξουν. Άμεσα. Και ο Μαρσέλο, μαζί με τον Ρονάλντο και τον Ασένσιο, ήταν από τους παίκτες που στήριξαν πάνω τους την απάντηση στους «16» του Champions League. Ήταν κάτι που το έψαχνε όσο τίποτα. 

Ο Βραζιλιάνος άλλωστε είναι κομμάτι του Madridismo. Το φτωχό παιδί που κάποτε, προκειμένου να συνεχίσει το ποδόσφαιρο, οδήγησε τους γονείς του στην απόφαση να πουλήσουν το αυτοκίνητό τους για να βρουν χρήματα για λεωφορείο, καθώς δεν έφταναν τα χρήματα για τη βενζίνη για να τον πηγαίνουν στις προπονήσεις, έχει παίξει 437 παιχνίδια με την λευκή φανέλα. Έχει πετύχει 31 γκολ, έχει σηκώσει τρία Champions League, τέσσερα πρωταθλήματα, Κύπελλα, Παγκόσμια Συλλόγων, Σούπερ Καπ σε Ευρώπη και Ισπανία. Και είναι 29 ετών. Κάποιες φορές αμυντικά δεν είναι «βράχος». Στη μέρα του μπορεί όμως να κάνει τη διαφορά με τις επιθετικές του ικανότητες, να σμπαραλιάσει οποιαδήποτε άμυνα, να βγει μπροστά και να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι στο dna του και αποτελεί τον πιο επιδραστικό αριστερό μπακ των ημερών μας…

Πηγή: Gazzetta – Four Four Two

Pin It on Pinterest

Shares
Share This