Οι πρώτες φράσεις που μου έρχονται στο μυαλό λίγα λεπτά μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από την συνέχεια του Europa League είναι : ”κρίμα και άδικο” , ”με ψηλά το κεφάλι” , ”μόνο περηφάνια” ” γιατί ρε Μασούντ” κτλ. Οι σκέψεις παίζουνε … μπιλιάρδο μέσα στο κεφάλι μου αυτή τη στιγμή οπότε θα προσπαθήσω να τις τοποθετήσω σε μία σειρά.
Ξεκινώντας από το αποψινό παιχνίδι η Ένωση επιβεβαίωσε για ακόμα μία φορά σε όλους πως αποτελεί την επιτομή της λέξης ΟΜΑΔΑ ! Ο υδράργυρος στο Κίεβο μπορεί να έδειχνε -10 βαθμούς υπό του μηδενός , παρ όλα αυτά οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είχαν εκ διαμέτρου αντίθετη θερμοκρασία. Μπήκαν από το πρώτο δευτερόλεπτο μέσα στον αγωνιστικό χώρο του ”Ολιμπίσκι” καυτοί ! Η ”φλόγα” της μεγάλης επιθυμίας για πρόκριση στους 16 του θεσμού έβγαινε από τα μάτια τους , από τα πόδια τους , από την ψυχή τους…
Οι παίκτες του Μανόλο Χιμένεθ παρουσιάστηκαν ανώτεροι των αντιπάλων καθ’όλη τη διάρκεια του πρώτου 45λεπτου. Όπως ακριβώς είχαν παρουσιαστεί στο δεύτερο μισό του πρώτου ματς στο ΟΑΚΑ πριν από 7 βράδια. Είχαν τις ευκαιρίες για να προηγηθούν , παρόλο που οι 2 εξ αυτών δεν ήταν τελικές ενέργειες με εξαίρεση το ανεπανάληπτο τετ-α-τετ του Αραούχο. Στο δεύτερο μέρος παρότι η Ουκρανική ομάδα ανέβασε αισθητά την απόδοσή της , η Ένωση ήταν επίσης εκείνη που είχε την υπεροχή και την πρωτοβουλία των κινήσεων στο μεγαλύτερο διάστημα , σπαταλώντας πολλές περισσότερες ευκαιρίες από την αντίπαλό της με αποκορύφωμα το … άχαστο πλασέ του Μασούντ από το μισό μέτρο !
Είμαι βέβαιος πως αν ο Μανόλο ζητούσε από τον Ιρανό να στείλει τη μπάλα πάνω από τα γκολπόστ στη συγκεκριμένη φάση έπειτα από 100 προσπάθειες , εκείνος στις 99 θα έβρισκε δίχτυα… Δυστυχώς όμως έτυχε αυτή η μία ! Αυτή που πιθανότατα να καταδίκαζε την Ελληνική ομάδα σε αποκλεισμό…
Για να πούμε και ολόκληρη την αλήθεια , η ΑΕΚ αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Ουκρανική πρωτεύουσα στην πιο μεγάλη , στην πιο σπουδαία αναμέτρηση της σεζόν αλλά και της σύγχρονης ιστορίας της υπερβολικά ”λαβωμένη”. Ο Χιμένεθ δούλεψε και προετοίμασε όλη τη βδομάδα την ομάδα του για τη συγκεκριμένη μάχη χωρίς να έχει στη φαρέτρα του σημαντικούς στρατιώτες. Παίκτες καταλυτικούς για το παιχνίδι της. Και αυτό δεν συνιστά δικαιολογία.
Διαφωνώ 100% όταν ακούω από τα ανθρώπινη χείλη τη χιλιοειπωμένη φράση ” ουδείς αναντικατάστατος”. Ο κάθε παίκτης είναι ένας και μοναδικός! Δεν υπάρχουν ούτε 2 ποδοσφαιριστές σε ολόκληρο τον πλανήτη που να έχουν ακριβώς τα ίδια αθλητικά, σωματικά, τεχνικά και εγκεφαλικά χαρακτηριστικά. Η αλήθεια είναι πως ήταν υπερβολικά αισθητή η απουσία του (πολύ πιο rock από τον Αραούχο) Λιβάγια από την μάχη του ”Όλιμπίσκι”. Όπως επίσης έλειψε και ο σούπερ φορμαρισμένος τις τελευταίες εβδομάδες Βράνιες. Όπως επίσης και τα δύο αριστερά μπακ της ομάδας ο Ελντερ Λόπες και ο Χούλτ ( ο οποίος δεν έχει δηλωθεί στην ευρωπαϊκή λίστα). Όπως και ο χρησιμότατος στην μεσαία γραμμή Κονέ. Για τους Μάνταλο και Γιόχανσον δε χρειάζεται να πούμε πολλά γιατί η ΑΕΚ έχει μάθει από το φθινόπωρο να πορεύεται στη σεζόν δίχως τη βοήθειά τους.
Παρά τις τόσες αντιξοότητες οι παίκτες του Χιμένεθ κατέθεσαν για ακόμη μία φορά ψυχή και … σάρκα για να πάρουν στα χέρια τους το πολυπόθητο εισιτήριο για τους 16 του Γιουρόπα. Αυτό μπορεί εν τέλει να έφτασε σε Ουκρανικά χέρια όμως αυτός ο αποκλεισμός αφήνει στους ανθρώπους της ΑΕΚ μία γλυκόπικρη γεύση όπως είπα και στην αρχή.
Πικρή διότι έφτασαν μία ανάσα από την συνέχεια αυτού του υπέροχου ”οδοιπορικού” και από την επίτευξη μία ακόμη ποδοσφαιρικής υπέρβασης. Γλυκιά όμως διότι ξεκίνησαν αυτό το ταξίδι τον Αύγουστο και το τερμάτισαν Φεβρουάριο όντας αήττητοι , μετρώντας 2 νίκες ( με Κλαμπ Μπριζ εντός και με Ριέκα εκτός ) και 8 ισοπαλίες! Αν μη τη άλλο εντυπωσιακό. Η καλύτερη παρακαταθήκη ενόψει της επόμενης χρονιάς η οποία θα την βρει (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) σε μία άλλη Ευρωπαϊκή διοργάνωση πιο … αστεράτη!
Πλέον η προσοχή στρέφεται καθαρά στις εντός των συνόρων διοργανώσεις. Το κύπελλο και το πρωτάθλημα. Βρισκόμαστε πλέον στην τελική ευθεία του μαραθωνίου. Η συγκλονιστική προσπάθεια της φετινής ΑΕΚ εάν υπάρχει ”ποδοσφαιρικός θεός” που λέμε συνεχώς, πρέπει να την κάνει ευτυχισμένη στο φινάλε! Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο Ισπανός κόουτς πριν από λίγες ημέρες : ”Με όλα όσα έχουν κάνει μέχρι σήμερα οι παίκτες μου δικαιούνται ένα μετάλλιο”.
