Του Δημοσθένη Γεωργακόπουλου
Από χθες έχει ξεκινήσει τεράστια συζήτηση στην Αγγλία, σχετικά με τον τρόπο που αγωνίστηκε σε ένα ακόμη παιχνίδι η ομάδα του Ζοσέ Μουρίνιο. Παρά το γεγονός πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε στην ενδεκάδα της απέναντι στην Σεβίλλη, παίκτες όπως ο Λουκάκου και ο Σάντσες, εντούτοις το αγωνιστικό της πλάνο ήταν επικεντρωμένο στην αμυντική της λειτουργία. Κάτι συνηθισμένο για τον Πορτογάλο προπονητή, ο οποίος μπροστά στο αποτέλεσμα θυσιάζει ουκ ολίγες φορές το θέαμα. Κάτι που έχει αποδείξει πολλάκις σε όλα τα χρόνια της καριέρας του. Άλλωστε, για αυτό το λόγο, οι εχθροί του συνηθίζουν να λένε πως βάζει ένα… πούλμαν μπροστά από την εστία της ομάδας του, προκειμένου να κρατήσει το μηδέν. Τα πέντε παρακάτω ευρωπαϊκά παιχνίδια αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα του… λεωφορείου του Μουρίνιο.
Ατλέτικο Μαδρίτης-Τσέλσι 0-0 (22/4/2014)
Απέναντι σε έναν προπονητή που – επίσης – δε φημίζεται για το θεαματικό ποδόσφαιρο των ομάδων του, ο Μουρίνιο αποδείχθηκε ακόμη πιο αμυντικογενής. Η Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε δεν μπόρεσε να διασπάσει την άμυνα της Τσέλσι, στον πρώτο ημιτελικό των δύο ομάδων, για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2013-14. Ο Special One είχε τον Νταβίντ Λουίζ ως «κυματοθραύστη» μπροστά από το κέντρο της άμυνάς του, με την ισπανική ομάδα να μην μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα των «μπλε», ούτε μετά την αναγκαστική αποχώρηση του Πετρ Τσεχ, λόγω τραυματισμού. Σε αυτό το παιχνίδι βγήκε το προσωνύμιο «πούλμαν», για τον τρόπο στησίματος των ομάδων του Ζοσέ Μουρίνιο, που με τόσους ποδοσφαιριστές στην άμυνα ήταν σαν να έβαζε πούλμαν μπροστά από την εστία. Ωστόσο, αυτή η τακτική δεν απέδωσε στον επαναληπτικό, καθώς η Ατλέτικο νίκησε με 3-1 στο Στάμφορντ Μπριτζ και προκρίθηκε στον τελικό.
Τσέλσι-Ίντερ 0-1 (16/3/2010)
Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόταν το Στάμφορντ Μπριτζ ως αντίπαλος, προκειμένου να αντιμετωπίσει την αγαπημένη του Τσέλσι. Η τότε ομάδα του, Ίντερ, ήταν η νικήτρια στον πρώτο αγώνα της φάσης των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, με σκορ 2-1 και στον επαναληπτικό του Λονδίνου ένα γκολ ήταν αρκετό για να κρίνει την πρόκριση. Η Τσέλσι το έψαξε πολύ, όμως η καλοστημένη ιταλική άμυνα του Μουρίνιο δεν επέτρεψε πολλά στους γηπεδούχους. Μάλιστα, σε μία αντεπίθεση της Ίντερ, ο Ετό βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα, χαρίζοντας στους «νερατζούρι» τη νίκη-πρόκριση στα προημιτελικά.
Μπαρτσελόνα-Ίντερ 1-0 (28/4/2010)
Ίσως το παιχνίδι που ομάδα του Μουρίνιο δέχθηκε την περισσότερη πίεση από κάθε άλλο, σε όλη την καριέρα του Πορτογάλου τεχνικού. Μετά το 3-1 υπέρ της Ίντερ στον πρώτο ημιτελικό, η Μπαρτσελόνα δεν είχε άλλα περιθώρια από το να επιτεθεί κατά κύματα στον επαναληπτικό. Μάλιστα, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα για τους «νερατζούρι», μετά την αποβολή του Μότα στο 28’. Οι δέκα «πολεμιστές» του Μουρίνιο αμύνθηκαν με αυτοθυσία, κρατώντας τον Μέσι και την παρέα του μακριά από το γκολ μέχρι το φινάλε. Ο Πικέ σκόραρε προς το τέλος, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό στους Καταλανούς, με την Ίντερ να παίρνει μία επική πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα, χαρακτηριστική είναι η εικόνα του Μουρίνιο να πανηγυρίζει έξαλλα μετά τη λήξη του αγώνα μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Καμπ Νου και τον Βίκτορ Βαλντέζ να προσπαθεί να τον βγάλει έξω.
Λάτσιο-Πόρτο 0-0 (24/4/2003)
Στην πορεία για το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της καριέρας του, ο Ζοσέ Μουρίνιο είχε αποκλείσει με την Πόρτο στα προημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ τον Παναθηναϊκό και στην επόμενη φάση τέθηκε αντιμέτωπος με την Λάτσιο. Στο πρώτο παιχνίδι στο Ντραγκάο, οι «δράκοι» πετούσαν… φωτιές, συντρίβοντας την ιταλική ομάδα με 4-1. Στον επαναληπτικό του Ολίμπικο, το μόνο που χρειαζόταν να κάνει η Πόρτο ήταν να αμυνθεί με μαεστρία, απέναντι στην παρέα του Κλαούντιο Λόπες και του Σιμόνε Ινζάγκι. Και τα κατάφερε μια χαρά, με το μοναδικό κίνδυνο να έρχεται σε ένα πέναλτι, που κέρδισαν οι γηπεδούχοι, όμως ο Λόπες δεν μπόρεσε να νικήσει τον Βίτορ Μπαϊα. Η λευκή ισοπαλία έμεινε ως το τέλος και η ομάδα του Μουρίνιο πήρε το εισιτήριο για τον τελικό.
Λα Κορούνια-Πόρτο 0-1 (4/5/2004)
Η κάτοχος του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της προηγούμενης σεζόν, Πόρτο, «κάλπαζε» προς την κατάκτηση και του Τσάμπιονς Λιγκ και αντίπαλός της στα ημιτελικά ήταν η Λα Κορούνια. Εκείνη την εποχή, το Ριαθόρ ήταν «φόβητρο» για κάθε αντίπαλο, με την Ντεπορτίβο να φτάνει μέχρι την τετράδα, αποκλείοντας την Γιουβέντους στους “16” (με δύο νίκες) και την Μίλαν στους “8” (με τη σούπερ ανατροπή στη ρεβάνς). Το πρώτο ματς των δύο ομάδων στην Πορτογαλία έληξε χωρίς σκορ, με την ισπανική ομάδα να έχει τον πρώτο λόγο στον επαναληπτικό στην έδρα της. Υπολόγιζε, όμως, χωρίς την αμυντική τακτική του Μουρίνιο, ο οποίος έστησε ιδανικά την ομάδα του (είχε βάλει man to man τον Κοστίνια στον Βαλερόν), χωρίς να παρασυρθεί από την… κατηφόρα του Ριαθόρ. Με ένα πέναλτι του Ντερλέι, η Πόρτο «έκλεψε» τη νίκη και ταυτόχρονα την πρόκριση στο μεγάλο τελικό.
Πηγή: Gazzetta- Four Four Two
