Του Νίκου Παπαδογιάννη
Eάν το ζητούμενο για τον αποψινό Ολυμπιακό ήταν να δείξουν πείσμα και τσαγανό οι παίκτες που αμφισβητούνται και βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της -οιονεί- ανεργίας, το σακούλι έμεινε αδειανό.
Οι τέσσερις βορειοαμερικανοί της ομάδας ήταν ο ένας χειρότερος από τον άλλον, με …χείριστο τον Ουίλτζερ, στον οποίο αρκούν λίγα δευτερόλεπτα συμμετοχής για να κάνει ήρωα τον προσωπικό του αντίπαλο.
Τα κάστανα έβγαλαν από τη φωτιά, την ευτυχώς όχι ιδιαίτερα καυτή, οι συνήθεις 4+1 Έλληνες και ο μοναδικός ξένος που βρέθηκε στο ίδιο μήκος κύματος μαζί τους (Μιλουτίνοβ).
Εάν πάλι το ζητούμενο ήταν απλώς μία επαγγελματική νίκη που θα συντηρούσε τα κεκτημένα και θα αύξανε τη διαφορά απέναντι σε ορισμένους διώκτες (όπως τον ηττημένο του αυριανού αγώνα Χίμκι-ΠΑΟ και ενδεχομένως κάποια από τις Ρεάλ, Ζαλγκίρις), τότε αποστολή εξετελέσθη.
Το κύριο γνώρισμα μίας μεγάλης ομάδας είναι ότι αφήνει πίσω της τις οδυνηρές ήττες και συνεχίζει απτόητη την πορεία της.
Στα πρώτα 10 αγωνιστικά λεπτά μετά τον χαμένο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε αποφασιστικός, συγκεντρωμένος και σοβαρός.
Ειδάλλως μπορεί να έβρισκε τον μπελά του, από τη βελτιωμένη Βαλένθια.
Οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν στη Μαδρίτη με τον Βασίλη Σπανούλη άποντο, αλλά ο αρχηγός ανακάλυψε έκτοτε το ελιξήριο της νεότητας και παίζει σαν 25άρης.
Για να ρίξει στο καναβάτσο αυτή τη Βαλένθια, χρειαζόταν οπωσδήποτε έναν υπολοχαγό που να αξιοποιεί τις εμπνεύσεις του και έναν ακόμη, σε καθήκοντα αμυντικού καμικάζι. Τον ρόλο του πρώτου έπαιξε ο Νίκολα Μιλουτίνοβ, του δεύτερου ο Βαγγέλης Μάντζαρης.
Ο Σέρβος τελείωσε όλες σχεδόν τις φάσεις που έπεσαν στα χέρια του από τις περίτεχνες ασίστ του Σπανούλη, ενώ ο, εσχάτως πολυσυζητημένος και όχι για καλό, Μάντζαρης, κράτησε σε ρηχά νερά τον Γκριν και έβαλε και ο ίδιος 11 πόντους, έναντι 13 του άλλοτε συμπαίκτη του.
Το δεύτερο σερί νταμπλ-νταμπλ του Παπανικολάου ήταν άλλη μία ένδειξη πολεμικής διάθεσης, όπως και τα 8 ριμπάουντ του Πρίντεζη.
Στα τελευταία 3,5 λεπτά του αγώνα, μετά το 68-67, οι πέντε βασικοί του Ολυμπιακού έβγαλαν και σπουδαίες άμυνες, είτε ομαδικά είτε σε προσωπικές μονομαχίες.
Δυστυχώς για την ομάδα, ήταν αδύνατο να κλωνοποιηθούν…
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στους Ρόμπερτς-Τόμπσον, αλλά αυτοί έκαναν από μία τρύπα στο ύδωρ, όταν κλήθηκαν να παίξουν καίριους ρόλους στην τελική ευθεία του αγώνα.
Όσο οι Μάντζαρης, Πρίντεζης, Παπανικολάου κοιτούσαν από τον πάγκο, η Βαλένθια πλησίαζε και απειλούσε με πατατράκ. Έχασε μάλιστα (με τον Τόμας) μία «εύκολη» επίθεση που θα της έδινε το προβάδισμα, όταν η απόσταση εκμηδενίστηκε.
Οι 7 συνεχόμενοι πόντοι του Σπανούλη ανέβασαν το σκορ στο 75-67 και έδωσαν τη χαριστική βολή στους Ισπανούς.
Όποιος βαρέθηκε να διαβάσει τις παραγράφους που προηγήθηκαν δεν έχει παρά να μελετήσει το +/- των παικτών του Ολυμπιακού και να κάνει τις απαραίτητες συγκρίσεις.
Στα 29 λεπτά της συμμετοχής του Σπανούλη, οι Πειραιώτες πέτυχαν 26 πόντους παραπάνω από τη Βαλένθια! Το αντίστοιχο νούμερο για τον Μάντζαρη ήταν +22, για τον Μιλουτίνοβ +19, για τον Πρίντεζη +18, για τον Παπανικολάου +16.
Στην άλλη όψη του φεγγαριού, ο Στρέλνιεκς έγραψε -18 μόλις σε 11 λεπτά, ο Ρόμπερτς -12, ο ΜακΛέιν -7, ο Τόμπσον -4, ο Ουίλτζερ -7 σε ένα σκάρτο δίλεπτο (όπως και στο ματς με την ΑΕΚ).
Στις μέρες που έρχονται, πριν αλλά και μετά το ενδεχομένως κομβικό ντέρμπι της επόμενης Παρασκευής με τον Παναθηναϊκό, ο Σφαιρόπουλος καλείται να ξεσκαρτάρει όσους θεωρεί ξένα σώματα και να εντάξει στην ομάδα δύο καινούριους παίκτες, τους Τιλί και Μπράουν.
Ο Γάλλος ασφαλώς θα αποδειχθεί θετική επιρροή, αλλά ο αγωνιστικά ιδιόμορφος Αμερικανός είναι ένα δύσκολο στοίχημα, στο πλαίσιο μίας ομάδας αυστηρά δομημένης και ιεραρχημένης.
Υποψιάζομαι ότι ο Ολυμπιακός θα αναδείξει τον Μπόμπι Μπράουν σε Σχέδιο Β, για απρόβλεπτο παιχνίδι ένας εναντίον ενός, όταν η πατροπαράδοτη συνταγή βραχυκυκλώνει και η ομάδα κολλάει – περίπου όμως χρησιμοποίησε ο περυσινός Παναθηναϊκός τον Μάικ Τζέιμς.
Όπως και αν έχει το πράγμα, η απόκτηση ενός παίκτη με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά είναι για τον Ολυμπιακό ομολογία αποτυχίας και μάλιστα καθυστερημένη.
Πού να μην ήταν δεύτερος στην ευρωπαϊκή κατάταξη δηλαδή…
Πηγή: Gazzetta
