Του Θοδωρή Τσούτσου
Το τελευταίο διάστημα, σε μία σεζόν που έχει μεγάλο νόημα να το κάνουμε, μιλάμε πολύ λίγο για ποδόσφαιρο. Με όλα αυτά που γίνονται μοιάζει με λογικό. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και άδικο για κάποιες προσπάθειες που έχουν γίνει ή και που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ο ΠΑΟΚ είχε πάει στη Νέα Σμύρνη στις 26 Νοεμβρίου. Από τότε, που δεν είχε κερδίσει, ακολούθησαν 16 σερί νίκες. Η τελευταία στη Νέα Σμύρνη. Σε άλλη διοργάνωση. Σε ματς διαφορετικής φιλοσοφίας, διότι τότε στο 0-1 ο Πανιώνιος είχε ακόμη να διεκδικήσει πράγματα από το 90λεπτο ενώ τώρα τού είχαν μείνει ελάχιστα. Σε άλλη εποχή αν θέλετε, διότι σε ροή σεζόν οι τρεις μήνες είναι μεγάλο διάστημα.
Κυρίως, όμως, με άλλον ΠΑΟΚ. Σε πρόσωπα; Μα οι 12 από τους 18 της αποστολής ήταν οι ίδιοι. Τότε σε διαχείριση. Διότι εκείνη η Νέα Σμύρνη, η Νέα Σμύρνη του Νοεμβρίου, υπήρξε όταν ακόμη ο Πρίγιοβιτς ήταν ο ποδοσφαιριστής που δεν μπορούσε να βάλει γκολ εκτός έδρας. Για αυτό άλλωστε τότε, στο ματς πρωταθλήματος με τον Πανιώνιο, βασικός επιθετικός ήταν ο Κουλούρης.
Ήταν ακόμη η περίοδος που ο Πέλκας έψαχνε να βρει λεπτά συμμετοχής, γιατί αγωνιζόταν ο Ελ Καντουρί. Ήταν ακόμη όταν ο Πασχαλάκης ήταν στον πάγκο και βασικός τερματοφύλακας ήταν ο Ρέι. Ήταν όταν ακόμη όταν στα χαφ έπαιζε ο Τσίμιροτ. Ήταν μόλις, μία αγωνιστική πριν, που ο Βιεϊρίνια είχε μετακομίσει στη θέση του αριστερού μπακ, αντί του Λέοβατς. Όταν ο Μπίσεσβαρ, σκόρερ και χθες, ήταν αλλαγή πολυτελείας.
Η Νέα Σμύρνη του Νοεμβρίου με τη Νέα Σμύρνη του Φεβρουαρίου απέχει πολύ. Το θέμα, όμως, δεν χρονικό. Δεν είναι, δηλαδή, ότι η μία με την άλλη έχουν απόσταση τριών μηνών. Είναι ότι ο ΠΑΟΚ του τότε απέχει πολύ με τον ΠΑΟΚ του τώρα. Αγωνιστικά. Σε αυτό ασφαλώς το μεγάλο μερίδιο ανήκει στον Ραζβάν Λουτσέσκου.
Εκείνος πήρε αγωνιστικές αποφάσεις, στις οποίες έδωσε όχι απλά εφαρμογή, αλλά και σχέδιο. Πλάνο, το οποίο βγήκε. Μερίδιο ανήκει και στη διοίκηση που, κόντρα ίσως και στις “επιταγές” του τότε, στήριξε τον προπονητή, πρώτον αυτό και επίσης τού άφησε το περιθώριο να πάρει τις αποφάσεις. Μην γελιόμαστε, ούτε αυτό είναι πια δεδομένο.
Η Νέα Σμύρνη, λοιπόν, ήταν σταθμός για τον ΠΑΟΚ. Όχι αυτή, αλλά η προηγούμενη. Για όσους ξεχνούν, το αμέσως επόμενο παιχνίδι από εκείνο το γεμάτο εντάσεις 2-2 με τον Πανιώνιο, το οποίο μέχρι και ανακοίνωση – τελεσίγραφο των οπαδών είχε προκαλέσει, ήταν με την Ξάνθη εκτός έδρας. Ενδιάμεσα υπήρξε κι ένα 0-5 στην έδρα του Αιγινιακού για το Κύπελλο, αλλά ουδείς ασχολήθηκε.
Στην Ξάνθη, λοιπόν, ο Πασχαλάκης έπαιξε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα, ο Πέλκας ήταν βασικός, ο Λημνιός μπήκε στην εξίσωση, κυρίως ο Λουτσέσκου ήταν αλλιώς. Ήταν στην ουσία το παιχνίδι που ξεκίνησε αυτή την εντυπωσιακή διαδρομή για τον Δικέφαλο αυτό το διάστημα.
Αλλά το παιχνίδι που άλλαξε τον ΠΑΟΚ, που έκανε τον προπονητή του να το πάρει ξεκάθαρα πάνω του, δεν ήταν εκείνο. Ήταν το αμέσως προηγούμενο, της Νέας Σμύρνης. Εκείνο τον “σημάδεψε”. Για να φτάσει στο σημείο ο ΠΑΟΚ της Νέας Σμύρνης και πάλι, αλλά τρεις μήνες μετά, να παρουσιάζει αυτή την εξαιρετική εικόνα…
Πηγή: Σπορ FM
