Του Στέφανου Μακρή
Το 2011, σε ένα καμπ στις Μπαχάμες, εμφανίστηκε ένας πιτσιρικάς. Κανείς δεν τον ήξερε. Είχε ύψος 1.95 μέτρα και ήταν μόλις 12 ετών. Στο πρώτο σουτ που επιχείρησε, από την γραμμή των βολών, έκανε air-ball. Βασικά δεν έκανε απλώς air-ball. Η μπάλα είναι ζήτημα αν έφτασε 2 μέτρα κοντά στο καλάθι. Αυτός ο 12χρονος ήταν ο DeAndre Ayton. Και ενδέχεται να είναι το Νο1 στο φετινό draft.
Το όνομα του DeAndre Ayton το ξέρουν καλά στις ΗΠΑ εδώ και περίπου τρία χρόνια. Στον υπόλοιπο κόσμο, που δεν ασχολείται τόσο πολύ με το Γυμνασιακό και το Κολεγιακό μπάσκετ, έγινε γνωστό πριν μερικές ημέρες. Όταν αποκαλύφθηκε δηλαδή ότι ο προπονητής του Κολεγίου του Arizona, Sean Miller, φέρεται να αναφέρει σε τηλεφωνική του συνομιλία το 2016 ότι είναι διατεθειμένος να προσφέρει μέσω τρίτων 100.000 δολάρια για να διασφαλίσει ότι ο Ayton θα προτιμήσει το δικό του πρόγραμμα.
Ο Miller έχει αρνηθεί τις κατηγορίες μέσω συνέντευξης Τύπου. Υπερτονίζει ότι δεν είχε ποτέ τέτοια τηλεφωνική συνομιλία, αλλά και ότι καλά-καλά δεν είχε προσεγγίσει καν την οικογένεια του Ayton εκείνο το διάστημα, επειδή – πολύ απλά – βάσει κανονισμών δεν είχε δικαίωμα να το κάνει. Την αλήθεια την ξέρει μόνο αυτός και οι εμπλεκόμενοι. Υπάρχει όμως μία αλήθεια που δεν αμφισβητείται: Ο Ayton είναι ένας από τους καλύτερους ψηλούς που έχουν εμφανιστεί στο NCAA τα τελευταία χρόνια, κερδίζοντας συγκρίσεις με παίκτες-θρύλους όπως ο David Robinson, o Tim Duncan και ο Kevin Garnett. Και αυτή είναι η ιστορία του, η οποία ξεκινάει περίπου 2.500 μίλια μακριά από την Arizona.
ΤΑ 100 ΔΟΛΑΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ
Ο DeAndre Ayton γεννήθηκε στις Μπαχάμες στις 23 Ιουλίου 1998. Δεν έμενε όμως στο μέρος που βλέπουν αυτοί που πηγαίνουν διακοπές στις Μπαχάμες για να περάσουν καλά. Έμενε στις φτωχογειτονιές, παρέα με την μητέρα του, τον πατριό του και τα 4 αδέλφια του. Το μπάσκετ δεν ήταν ακριβώς πρώτη του επιλογή. Ήταν περισσότερο τύπος που προτιμούσε να παίζει ποδόσφαιρο. Σταδιακά αυτό θα άλλαζε, αλλά όχι επειδή ήταν καλός στο μπάσκετ. Απλώς ένιωσε ότι του ταίριαζε περισσότερο.
Όταν ο Ayton βρισκόταν στην 4η δημοτικού τον πήγαιναν οι γονείς του σχολείο. Έπειτα από παρακάλια μηνών τους έπεισε να τον αφήσουν να πάει μόνος του. Αντί ωστόσο να ειναι τυπικός, άργησε να γυρίσει. Η μητέρα του, Andrea, “τρελάθηκε” και άρχισε να τον ψάχνει στους δρόμους και τελικά τον βρήκε σε ένα τοπικό γυμναστήριο να πίνει νερό, βλέποντας μεγαλύτερα παιδιά να παίζουν μπάσκετ. Το πρώτο μπασκετικό “μικρόβιο” είχε ήδη εισχωρήσει στον οργανισμό του. Ακόμα όμως δεν ήταν αρκετό δυνατό για να τον πείσει να αφήσει το ποδόσφαιρο. Αυτό θα γινόταν λίγο αργότερα, όταν o Ayton βρέθηκε σε ένα μεγάλο δίλημμα. Ένα δίλημμα που του έβαλε η μητέρα του μερικά χρόνια αργότερα.
Ήταν το 2011, με τον DeAndre να είναι 12 ετών, όταν ο πατριός του, Alvin, υδραυλικός στο επάγγελμα, τον πήρε μαζί με τα άλλα παιδιά της οικογένειας για να δουλέψουν μαζί του, δίνοντάς του 20 δολάρια την ημέρα για μισθό. Έπειτα από 5 μέρες ο 12χρονος Ayton βρέθηκε με 100 δολάρια στα χέρια και ένα σημαντικό δίλημμα: Να χαλάσει όλα τα λεφτά του σε σοκολάτες και γλυκά ή για να πάρει μέρος σε ένα μπασκετικό καμπ που γινόταν στις Μπαχάμες κάθε χρόνο, το Jeff Rodgers Camp; Επειτα από μπόλικη σκέψη – και πίεση της μαμάς του – αποφάσισε τελικά να καταθέσει τα λεφτά για να πάρει μέρος στο καμπ.
Ο Ayton πήγε στο καμπ ξέροντας απλώς κάποιους κανονισμούς που αφορούσαν το μπάσκετ. Υπήρχε ένας κανονισμός που δεν ήξερε: Το άκυρο πήδημα! Νόμιζε ότι αν προσπαθήσει να σουτάρει, κάνει άλμα και προσγειωθεί στο παρκέ τότε αυτό είναι προσποίηση. Πολύ γρήγορα έμαθε ότι αυτό είναι παράβαση. Έμαθε κι άλλα πράγματα βλέποντας πολλά παιδιά να είναι καλύτερα από αυτόν. Παρά όμως το γεγονός ότι είχε εμφανή έλλειψη κανονισμών, οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί κατάλαβαν αμέσως ότι είναι κάτι ξεχωριστό. Δεν βλέπεις συχνά εξάλλου ένα 12χρονο παιδί με ύψος κοντά στα 2 μέτρα και καλό συντονισμό άνω και κάτω άκρων να εμφανίζεται στον δρόμο σου. Ο Ayton εκείνη την στιγμή δεν το ήξερε, αλλά θα ετοιμαζόταν να κάνει ένα ταξίδι στις ΗΠΑ.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΘΟΡΥΒΟ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ “ΕΛΛΗΝΑ”
Στο Jeff Rodgers Camp δίνουν το παρών παραδοσιακά πολλοί άνθρωποι από διάφορους χώρους. Από επαγγελματικές ομάδες μέχρι ομάδες του NCAA και των Γυμνασίων. Το 2011 λοιπόν σε αυτό το καμπ βρέθηκε για κάποιο λόγο ένας βοηθός προπονητή μίας ομάδας του Μεξικό, της οπόιας ιδιοκτήτης είναι ο – άλλοτε παίκτης του Απόλλωνα Πάτρας την δεκαετία του 90! – Reggie Jordan. Ο Jordan έμαθε λοιπόν για το νέο αυτό παιδί και προσπάθησε να βρει τρόπο να τον πάει σε Γυμνάσιο στις ΗΠΑ, απευθυνόμενος σε έναν φίλο του, τον Shaun Manning.
Ο Manning εκείνη την περίοδο προσπαθούσε να δημιουργήσει ομάδα από παιδιά Γυμνασίου στο San Diego και ταυτόχρονα έψαχνε για ένα σχολείο στο οποίο θα μπορούσαν αυτά τα παιδιά να φοιτήσουν. Μόλις έμαθε για τον Ayton έπεισε την οικογένεια του μικρού να του εμπιστευτούν τον γιο τους. Και έχοντας αυτόν τον πιτσιρικά σαν… άρμα μάχης, έπεισε το άσημο Balboa City School, ένα ιδιωτικό σχολείο της περιοχής, να πάρει τον Ayton. Υπήρχε μία λεπτομέρεια βέβαια: Αυτό το σχολείο δεν είχε ομάδα μπάσκετ! Βασικά, δεν είχε καν ομάδα οποιουδήποτε αθλήματος!
Παρόλα αυτά, ο Ayton πήγε τελικά σε αυτό το σχολείο, όπου έπειτα από περίπου 2 χρόνια υπήρχε πλέον μία καλη ομάδα μπάσκετ εκεί, με τον ίδιο να έχει ήδη ανακηρυχθεί ως ο καλύτερος 14χρονος στις ΗΠΑ! Στο μεταξύ ωστόσο ο Ayton είχε φύγει από το σπίτι του Manning – ο οποίος αποχώρησε από το πρόγραμμα – πήγε στο σπίτι μίας άλλης οικογένειας και τελικά σε αυτό του Υπεύθυνου αθλητικού προγράμματος που είχε προσληφθεί, Zack Jones. Αυτό όμως δεν άρεσε στην οικογένεια του πιτσιρικά.
Ζώντας στις Μπαχάμες, η μητέρα του Ayton κατάλαβε ότι ο γιος της άλλαζε. Δεν ήθελε να της μιλάει στο τηλέφωνο. Απέφευγε να μιλάει για τις Μπαχάμες. Μιλούσε μόνο για την ζωή εκεί. Η μητέρα του δεν άντεξε άλλο. Πήρε το αεροπλάνο, πήγε στο San Diego, τον βρήκε και μέσες άκρες του είπε ότι είχε έρθει η ώρα για αλλαγή σκηνικού: Θα μετακόμιζαν όλοι μαζί σε ένα άλλο μέρος. Ποιο ήταν αυτό το μέρος; Η Arizona και το Γυμνάσιο του Hillcrest Prep, στο οποίο φοιτούσε ήδη ένα άλλο τεράστιο ταλέντο – και επίσης υποψήφιος για το Νο1 του φετινού draft – o Marvin Bagley III. Αυτό και έγινε, με την οικογένεια να μεταφέρεται σε άλλη Πολιτεία. Ο Bagley ωστόσο μερικούς μήνες αργότερα έφυγε.
Τα όνειρα του σχολείου για κυριαρχία με την βοήθεια του δίδυμου Bagley-Ayton έσβησαν. Αρχικά τουλάχιστον, γιατί ακολούθως ο Ayton κατάφερε να λάμψει και να οδηγήσει την ομάδα του στο Πρωτάθλημα, βλέποντας παράλληλα τις προτάσεις από Κολέγια να έρχονται η μία μετά την άλλη. Κι ας υπήρχε αρχικά η φήμη ότι ο Ayton σκόπευε να παίξει έναν χρόνο στην Ευρώπη και μετά να πάει στο ΝΒΑ, κάτι που αρχικά έκανε επιφυλακτικούς τους πάντες, μέχρι ο νεαρός σέντερ να τονίσει ότι θέλει να παίξει σε Κολέγιο.
ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΣΤΟ NCAA ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ
Ο Ayton είδε Κολέγια όπως αυτά του Kentucky και του Kansas να τον προσεγγίζουν. Ο ίδιος όμως είχε πάρει από νωρίς την απόφασή του: Θα επέλεγε το Κολέγιο του Arizona προκειμένου να μείνει κοντά στη μητέρα του. Δεν ήθελε να ξανακάνει το λάθος να φύγει μακριά της, ασχέτως αν είχε γίνει ξεκάθαρο έτσι κι αλλιώς ότι όλη η οικογένεια θα πήγαινε όπου αποφάσιζε αυτός. Αυτό όμως δεν είχε σημασία για τον νεαρό.
AP Photo/Ralph Freso
Ο Ayton πήγε λοιπόν στο Arizona. Στο ντεμπούτο του έδειξε άμεσα τις προθέσεις του, έχοντας 19 πόντους, 12 ριμπάουντ και 4 κοψίματα. Αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή. Το τέλος της κανονικής περιόδου βρήκε τον Ayton να έχει 19.9 πόντους, 11.4 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 1.9 κοψίματα μέσο όρο. Στο μεσοδιάστημα έσπασε το ρεκόρ πόντων από freshman στο Κολέγιο σημειώνοντας 616 πόντους – το προηγούμενο ανήκε στον ΝΒΑερ Jerryd Bayless μρ 592 πόντους – και έχει καταφέρει να είναι υποψήφιος για το βραβείο του “Freshman της χρονιάς”, αλλά και αυτό του “Παίκτη της χρονιάς” στο NCAA. Όσο για το επόμενο βήμα; Αυτό θα είναι σίγουρα το ΝΒΑ, αφού έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα δηλώσει διαθεσιμότητα στο draft και αναμένεται να καταλήξει στα πρώτα 5 πικ. Κάποιοι θεωρούν ότι μπορεί να βρεθεί ακόμα και στο Νο1.
Τι όμως είναι αυτό που τον κάνει τόσο ξεχωριστό σε μία εποχή που οι σέντερ τείνουν να εξαφανιστούν; Ότι, θεωρητικά, μπορεί να κάνει τα πάντα βλέποντας τον κόσμο από τα 2μ.16. Μπορεί να παίξει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, να σουτάρει από την περιφέρεια, να κόψει σουτ, να παίξει το Πικ εν Ρολ και – κυρίως – να παίξει καλή άμυνα σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ. Σαφώς και δεν είναι τέλειος, αφού έχει τα θέματά του, με κυριότερο ότι προτιμά να αποφεύγει την επαφή, δεν δίνει πάντα το 100% και παραμένει άγουρος σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού. Είναι όμως τόσο καλός που κάποιοι ειδικοί συγκρίνουν το παιχνίδι του με αυτό του David Robinson και άλλοι με αυτό του Kevin Garnett. Ίσως και να είναι υπερβολικοί, κάτι που γενικώς υπάρχει η τάση να γίνεται στις ΗΠΑ, αλλά σίγουρα δείχνει τις δυνατότητές του.
Στο τέλος της ημέρας, ο Ayton είναι ένα παιδί από τις Μπαχάμες με την ταμπέλα του “νέου David Robinson” να τον ακολουθεί. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να διαχειριστεί ο καθένας. Ο 20χρονος σέντερ όμως δείχνει να μην επηρεάζεται από αυτό, αλλά και ούτε από όλα αυτά που έγιναν στο NCAA με το σκάνδαλο που ανέκυψε, κάτι που σίγουρα δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα του. Όσο για το αν τελικά θα είναι ο επόμενος σταρ του ΝΒΑ; Αυτό θα το ξέρουμε σε μερικά χρόνια.
Πηγή: Sport 24
