Του Νίκου Παπαδογιάννη
Tα θεμέλια της νίκης του Παναθηναϊκού επι του Ερυθρού Αστέρα τοποθετήθηκαν επί ισπανικού εδάφους, τέσσερις ολόκληρες μέρες πριν Έλληνες και Σέρβοι εμφανιστούν στο παρκέ του ΟΑΚΑ.
Το διπλό των «πρασίνων» στη Μάλαγα υπενθύμισε σε εαυτούς και αλλήλους, ότι η ομάδα ανήκει σε διαφορετικό σκαλοπάτι από τους μικρομεσαίους που βολοδέρνουν κάτω από τη γραμμή.
Στο τέλος ενός δύσκολου 20ημέρου, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε από την Ανδαλουσία με την αυτοπεποίθησή του στα ύψη.
Αυτό που χρειαζόταν για να συντηρήσει το momentum ήταν ένα ευάλωτο θύμα. Και πρώτα απ’ όλα, ο δικός του, καλός εαυτός.
Όλα τα κομμάτια του παζλ ήταν απόψε στη θέση τους. Δεν υπήρχε διάθεση για χωρατά ούτε αυτοκαταστροφική τάση.
Η αποφασιστικότητα του εναρκτήριου πενταλέπτου ήταν η ιδανική συνταγή για να μείνει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Το ξερό 17-2 έκοψε τον βήχα των Σέρβων πριν αυτός ανεβεί στα πνευμόνια τους. Ο αγώνας τελείωσει πριν καλά καλά αρχίσει.
Το καλό σημάδι για τον Παναθηναϊκό, ήταν ότι απόψε εξανεμίστηκαν τα ανησυχητικά σημάδια ανακατωσούρας των προηγούμενων εβδομάδων.
Για πρώτη φορά από τότε που επέστρεψε στην Αθήνα, ο Μάικ Τζέιμς έμοιαζε με πλήρες μέλος της ομάδας, ένα γρανάζι που τη βοηθούσε να λειτουργεί σε υψηλές στροφές αντί να τη βραχυκυκλώνει.
Ο Καλάθης έκανε απερίσπαστος το παιχνίδι του χωρίς να μπλέκονται συμπαίκτες στα πόδια του. Οι δύο ψηλοί ξαναβρήκαν τη μεταξύ τους ισορροπία, ενώ ο πολύτιμος στα μετόπισθεν Θανάσης γέμισε το γήπεδο με την ενέργειά του.
Αυτή τη φορά, δεν υπήρξε παίκτης που να υστερήσει ή που να μοιάζει με ξένο σώμα. Ακόμα και ο Πέιν, που έπαιξε σχεδόν ολόκληρο το β’ ημίχρονο αντί του καταπονημένου Γκιστ, ήταν θετικός.
Μπορεί να είχε στη στατιστική του περισσότερα λάθη (3) και φάουλ (4) από πόντους (2), αλλά τα 9 ριμπάουντ βοήθησαν τον Παναθηναϊκό να ολοκληρώσει με θετικό πρόσημο την ισορροπία των αιθέρων.
Ήταν, συνολικά, μία καλή βραδιά στο ξύλινο γραφείο. Εάν πρέπει οπωσδήποτε να επισημανθεί μία πηγή ανησυχίας, αυτή αφορά την άμυνα στο «ποστ», όπου οι ψηλοί του Αστέρα έκαναν πολλή ζημιά.
Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν κινδύνευε να χάσει αυτό το ματς από τον Όμιτς και τον Λεσόρ. Εφ’ όσον απαγόρευσε τη δράση του Ρότσεστι και εκεταλλεύτηκε την αθλητική υπεροχή του στο ανοιχτό γήπεδο, πήρε εύκολα το πάνω χέρι.
Η απόδοση του Νικ Καλάθη ήταν άλλο ένα βήμα προς την, πιθανότατη πλέον, κατάκτηση του επάθλου του MVP. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού δεν χρειάστηκε περισσότερα από 25’ για να γράψει στο κοντέρ 17 πόντους, 10 ασίστ, 6 κλεψίματα και 5 ριμπάουντ.
Ο μοναδικός συμπαίκτης του που έφτασε κοντά στα 30 λεπτά συμμετοχής ήταν ο Κρις Σίνγκλετον, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ καλό φεγγάρι.
Απόψε σκόραραν και οι 12 παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν από τον Πασκουάλ, ενώ οι 11 από αυτούς έβαλαν από ένα ή …περισσότερα λιθαράκια και στα ριμπάουντ.
Ο Παναθηναϊκός είναι πλέον ισόβαθμος με τις Ζαλγκίρις, Ρεάλ στις θέσεις 4-6.
Αύριο μπορεί (με νίκη επί της Εφές εκτός έδρας) να προστεθεί στη συντροφιά και η Χίμκι, την οποία δεν φοβάται ο πρωταθλητής Ελλάδας σε πιθανή ισοβαθμία.
Ο ίδιος διατηρεί τις ελπίδες του για το πλεονέκτημα έδρας, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τα υπόλοιπα παιχνίδια του (Μακάμπι και Αρμάνι έξω, Βαλένθια μέσα) και να περιμένει βολικά αποτελέσματα από τις υπόλοιπες αναμετρήσεις.
Οι δύο ανταγωνιστές του παίζουν μεταξύ τους μεθαύριο στη Μαδρίτη, ενώ οι Λιθουανοί θα πρέπει να περάσουν και από τον Πειραιά και η Ρεάλ από το Βελιγράδι.
Η ομάδα του Μπαρτζώκα έχει να φιλοξενήσει τις ΤΣΣΚΑ και Φενέρ, αλλά και ταξίδι στη Βαρκελώνη.
Ο Παναθηναϊκός ξαναβρίσκει σιγά σιγά τον εαυτό του, αλλά η αδυναμία του να σταθεί όρθιος σε δύσβατες έδρες μετριάζει την αισιοδοξία. Στα προημιτελικά δεν πρόκειται να συναντήσει Ουνικάχες και Αστέρες.
Ελπίζω ότι η τελική ευθεία της διοργάνωσης θα τον βρει συγκεντρωμένο στην αποστολή του και όχι αποπροσανατολισμένο.
Πηγή: Gazzetta
