Του Βασίλη Σκουντή
Πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια από τότε που ο Ολυμπιακός βάδισε κόντρα στο κύμα και επέζησε του ρώσικου χειμώνα. Δεν είναι και μικρή υπόθεση αυτή, κρίνοντας με βάση όχι μόνο τις καιρικές συνθήκες, που κάποτε ξεπάστρεψαν τις στρατιές του Μεγάλου Ναπολέοντα και του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά και το ρεκόρ της ΤΣΣΚΑ η οποία γενικώς ηττάται σπανίως, αλλά στο σπίτι της το έχει παρακάνει!
Δεν είχα μετρήσει αυτές τις τόσο σπάνιες, ώστε να αποκτούν μουσειακό χαρακτήρα ήττες που έχουν γνωρίσει οι Μοσχοβίτες στην έδρα τους. Ήμουν έτοιμος να το κάνω, αλλά μου ‘ρθε πεσκέσι το θέμα του Γιάννη Σταυρουλάκη και επιβεβαιώθηκε το προφανές: σήμερα ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει να πετύχει κάτι το οποίο έχει συμβεί μόλις είκοσι δυο φορές στο σύνολο των 198 αγώνων που έχει παίξει ως γηπεδούχος η ΤΣΣΚΑ από καταβολής της σύγχρονης Ευρωλίγκας, τη σεζόν 2001-02.
Από αυτές τις είκοσι δυο ήττες, μία είχε ως δράστη τον Ολυμπιακό και μάλιστα έμοιαζε με… ψέμα ή με φάρσα! Το εννοώ αυτό όχι μονάχα διότι υπήρξε η μοναδική (στους δέκα τρεις εντός έδρας αγώνες) την οποία υπέστη εκείνη τη σεζόν η ΤΣΣΚΑ, καθ’ οδόν προς την ενθρόνιση της στη Μαδρίτη, αλλά και για μια επιπρόσθετη και μάλιστα σημειολογικώς βαρύνουσα αιτία…
Ήταν Πρωταπριλιά!
Πρωταπριλιά του 2008, πάει να πει δέκα χρόνια πίσω. Δέκα χρόνια παρά έντεκα βράδια!
Από τότε ο Ολυμπιακός επισκέφθηκε πέντε φορές τη Μόσχα και γνώρισε ισάριθμες ήττες, αλλά, ως γνωστόν, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Το ίδιο και η… Νέμεσις!
Αυτό λοιπόν το οποίο οι Πειραιώτες δεν έχουν καταφέρει στη Μόσχα το πετυχαίνουν συνεχώς και αδιαλείπτως εκεί όπου οι νίκες μετρούν πολύ περισσότερο: στα Final 4, στο πλαίσιο των οποίων έχουν καταστήσει την ΤΣΣΚΑ πελάτισσα τους με τέσσερις νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις (τελικός 2012, ημιτελικοί 2013, 2015, 2017).
Απόψε λοιπόν ο Ολυμπιακός επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος που διέπραξε πριν από μια δεκαετία στον πρώτο αγώνα της σειράς των play offs και ασφαλώς θα το θυμούνται τρεις παίκτες οι οποίοι παραμένουν στις επάλξεις ένθεν και ένθεν: ο Γιώργος Πρίντεζης (15’.42’’, μηδέν πόντοι, 0/3 σουτ, 5 ριμπάουντ), ο Βίκτορ Χριάπα (13’. 53’’, τρεις πόντοι) και ο Αντρέι Βοροντσέβιτς, που δεν είχε αγωνισθεί καθόλου.
Εφαρμόζοντας κατά γράμμα το πλάνο του Παναγιώτη Γιαννάκη (ο οποίος είχε αντικαταστήσει στις αρχές Φεβρουαρίου τον Πίνι Γκέρσον) οι Ερυθρόλευκοι σόκαραν τους Μοσχοβίτες και προηγήθηκαν με διαφορά 15 πόντων (42-57) στο 27ο λεπτό. Η ΤΣΣΚΑ μείωσε σε 60-64, αλλά ο Ολυμπιακός με δυο απανωτά τρίποντα του Κουιντέλ Γουντς και του Παναγιώτη Βασιλόπουλου βρέθηκε στο +10 (60-70).
Με το σκορ στο 67-74 μετά από τρίποντο του Ρόντρικ Μπλάκνεϊ, οι οικοδεσπότες έτρεξαν ένα σερί 7-0 (δια χειρός Νίκου Ζήση και Ματίας Σμόντις) και έφεραν το ματς στα ίσια, ενώ απέμεναν 15 δευτερόλεπτα. Ο «Δράκος» έδωσε εντολή να πάρει την μπάλα ο Γκριρ τον οποίο σταμάτησε ο Ζήσης με ένα φάουλ το οποίο είε να δώσει η ΤΣΣΚΑ. Στην επαναφορά ο Αμερικανός ξαναπήρε την μπάλα και την ώρα που μηδενιζόταν το χρονόμετρο εκτέλεσε εν ψυχρώ (74-76), σφράγισε τη νίκη του Ολυμπιακού και προκάλεσε σοκ στους Ρώσους, που είδαν το πλεονέκτημα της έδρας να γίνεται καπνός!
Οι συνθέσεις των δυο ομάδων στον αγώνα τον οποίο διαιτήτευσαν ο Λαμόνικα, ο Ζαχάρα και ο Γιόβτσιτς:
ΤΣΣΚΑ: Παπαλουκάς 6 (4ασ.), Ζήσης 7, Σμόντις 21 (5ρ.), Σισκάουσκας 12, Χόλντεν, Αντερσεν 15, Λάνγκντον 10, Γκόρι, Χριάπα 3, Βοροντσέβιτς, Κασίροφ, Ζ. Πασούτιν. Προπονητής: Μεσίνα
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Μπλάκνεϊ 10, Γουντς 20, Ματσιγιάουσκας, Μπουρούσης 9 (5ρ.), Τσακαλίδης 2, Γκριρ 19 (6ασ.) Μαυροκεφαλίδης, Βασιλόπουλος 14, Βασιλειάδης, Πρίντεζης, Καυκής, Τεόντοσιτς 2. Προπονητής: Γιαννάκης
Εδώ υφίσταται μια σατανική σύμπτωση, διότι όπως τώρα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πενθεί για τον θάνατο του πατέρα του, ομοίως και τότε ο Ετορε Μεσίνα βίωνε ένα οικογενειακό δράμα με τον χαμό του αδελφού του, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μεσούσης της σειράς.
Ήμουν παρών σε εκείνο το ματς και θυμάμαι πως οι λέξεις έβγαιναν με δυσκολία από το στόμα του νυν συνεργάτη του Γκρεγκ Πόποβιτς στους Σπερς, ενώ το βλέμμα του κοιτούσε στο άπειρο. Του ΄ρθε κιόλας ταμπλάς με τη νίκη του Ολυμπιακού και απόγινε…
Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα οι Ρώσοι επέδραμαν δίκην καμικάζι στο Νέο Φάληρο, νίκησαν με 83-73 (Σισκάουσκας 20, Λάνγκντον 18- Γουντς 19, Πρίντεζης 17) και ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας. Ο Ολυμπιακός είχε χάσει την ευκαιρία να τελειώσει τη σειρά που ξαναγύρισε στη Μόσχα και εκεί πια, στις 9 Απριλίου, απέσβετο πάσα ελπίς!
Στον τρίτο αγώνα η ΤΣΣΚΑ αιχμαλώτισε με 81-56 (Σισκάουσκας 24-Βασιλοπουλος 17) τους Πειραιώτες, οι οποίοι το ίδιο βράδυ πήραν τον δρόμο της επιστροφής, έχοντας μαζί τους και τον… Θοδωρή Παπαλουκά! Ο Τεό είχε ζητήσει άδεια από τον Μεσίνα για να κατέβει στην Αθήνα, φιλοξενήθηκε στο τσάρτερ του Ολυμπιακού, καθόταν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης δίπλα στον Βασιλόπουλο και κουβέντα στην κουβέντα σιγά σιγά άρχισε να «ψήνεται» για να επιστρέψει στον Ολυμπιακό, όπερ και εγένετο μετά από λίγο καιρό!
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τρίτο αγώνα κι ενώ ο Μεσίνα προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευτυχία και στη θλίψη, ο συνάδελφος Γιάννης Λαμπίρης (από «ΤΑ ΝΕΑ») είχε το… θράσος να ρωτήσει τον Ιταλό προπονητή πως αισθάνεται που δεν θα αντιμετωπίσει τη Μαδρίτη τον Ομπράντοβιτς!
Ο Έκτωρ τον αγριοκοίταξε και όντας σεσημασμένος για την αθυροστομία του, έδωσε μια οργίλη απάντηση : «Εγώ απολαμβάνω μια μεγάλη επιτυχία κι εσύ μου κάνεις αυτή την ερώτηση για να μου σπάσεις τα αρχ…α;”
Εκ των υστέρων πάντως αποδείχτηκε ότι ο Λαμπίρης είχε υποβάλει μια καίρια ερώτηση, διότι στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό, ο δαφνοστεφής πλέον Ετορε το ‘πε από μόνος του: «Η γυναίκα μου, η Λάουρα, όταν καθόμαστε τα βράδια στο σπίτι και κουβεντιάζουμε, μου λέει ότι είμαι καλός προπονητής, αλλά ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος! Οφείλω να συμφωνήσω μαζί της, γιατί ναι μεν έχω περισσότερες νίκες στα μεταξύ μας ματς, αλλά χάνω στους τελικούς». Φαίνεται πώς εκείνη την ώρα ο Μεσίνα έβλεπε στη γυάλινη σφαίρα του το θα συνέβαινε (και) μετά από έναν χρόνο στο Βερολίνο, κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Πηγή: Gazzetta
