Του Βασίλη Σαμπράκου
Ξεκινώ με μια προφανή διαπίστωση: τις τελευταίες ημέρες η επικοινωνία του υφυπουργού Αθλητισμού τον έχει μετατρέψει σε υπουργό Ποδοσφαίρου. Δεν πρέπει να λείπει από την ατζέντα των συναντήσεων που έχει κάνει κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ημερών ούτε ένας από τους θεσμικούς εκπροσώπους του ποδοσφαίρου. Είναι σαν να άνοιξε τον χρυσό οδηγό του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και να έκλεισε διαδοχικά ραντεβού με όλα τα μέλη του ποδοσφαιρικού κόσμου αλλά και τα μέλη του κόσμου που κινείται παράλληλα με το ποδόσφαιρο. Μάλιστα αν κάνεις την εικασία ότι ο Γιώργος Βασιλειάδης κάνει και ανεπίσημες συναντήσεις και επαφές με την αγορά και την διοίκηση του ποδοσφαίρου οδηγείσαι στο συμπέρασμα ότι τούτες τις μέρες λειτουργεί ως αυθεντικός υπουργός Ποδοσφαίρου.
Ολη αυτή η προσπάθεια δείχνει διάθεση του ίδιου και της κυβέρνησής του να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Δεν γίνεται να συμβαίνουν όλα για το θεαθήναι. Δεν θα είχε λόγο να γεμίζει το καθημερινό πρόγραμμά του με back to back συναντήσεις του ίδιου αντικειμένου. Τις επικοινωνιακές εντυπώσεις τις δημιουργείς και τις συντηρείς και με πολύ λιγότερη δουλειά. Εχω δει πολιτικούς να δημιουργούν μεγαλύτερες εντυπώσεις με πολύ λιγότερο κόπο. Στα δικά μου μάτια αυτό που εξελίσσεται μοιάζει με προσπάθεια ενός πολιτικού που είναι αποφασισμένος να βγάλει μια άκρη, να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να αφήσει κάτι πίσω του φεύγοντας.
Ολο αυτό που συμβαίνει τούτες τις ημέρες όμως δημιουργεί ένα ιστορικό γεγονός χωρίς προηγούμενο. Είναι η πρώτη φορά που η UEFA και η FIFA όχι απλώς ανέχονται την … παρέμβαση μιας κυβέρνησης στη διοίκηση του ποδοσφαίρου αλλά και την ενθαρρύνουν, για να μην πω την απαιτούν. Το έκαναν σαφές την περασμένη εβδομάδα δια των εκπροσώπων τους, όταν τάχθηκαν δημοσίως στην ίδια πλευρά με την ελληνική κυβέρνηση και έπειτα απαίτησαν από την διοίκηση της ΕΠΟ να υιοθετήσει τα μέτρα που ζητεί ο Βασιλειάδης. Το κάνουν και τούτες ημέρες σαφές με τη σιωπή τους την ώρα που στο ελληνικό προσκήνιο δεν υπάρχει κανείς άλλος πέραν του υφυπουργού Αθλητισμού που έχει πάρει πάνω του την ευθύνη των χειρισμών για να βγει το ποδόσφαιρο από το αδιέξοδο υποκαθιστώντας τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Είναι η πρώτη φορά που οι διεθνείς συνομοσπονδίες, δηλαδή οι αρχές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όχι απλώς ανέχονται την παρέμβαση μιας κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο αλλά μοιάζει να ποντάρουν πάνω της για να μην αποβάλλουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ολο αυτό που συμβαίνει έρχεται να αναδείξει και να φωνάξει το γεγονός ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο παραμένει γυμνό από παράγοντες. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και η διοίκηση της ΕΠΟ δεν δρα ούτε για τα μάτια του κόσμου, ούτε για να έχει να πει ότι δεν παραμένει απαθής. Η δημόσια συμπεριφορά της δείχνει ότι φοβάται ακόμη και να μιλήσει, πόσο μάλλον να πράξει. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και η Ενωση των επιχειρηματιών – ιδιοκτητών ΠΑΕ δεν έχει καταφέρει να συνεννοηθεί και να ενωθεί ούτε πίσω από μια ανακοίνωση της προκοπής. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και ο υφυπουργός Αθλητισμού πρέπει να κάνει … ακροβατικά για να καταφέρει να επικοινωνήσει με όλους τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί, το ποδόσφαιρο έχει ένα σωρό ουσιαστικά προβλήματα, και το ίδιο το ποδόσφαιρο συμπεριφέρεται σαν να παραδέχεται την ανικανότητά του να τα λύσει και να περιμένει στωικά από έναν πολιτικό να καθορίσει τη μοίρα του.
Ολη αυτή η προσπάθεια δείχνει διάθεση του ίδιου και της κυβέρνησής του να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του ποδοσφαίρου. Δεν γίνεται να συμβαίνουν όλα για το θεαθήναι. Δεν θα είχε λόγο να γεμίζει το καθημερινό πρόγραμμά του με back to back συναντήσεις του ίδιου αντικειμένου. Τις επικοινωνιακές εντυπώσεις τις δημιουργείς και τις συντηρείς και με πολύ λιγότερη δουλειά. Εχω δει πολιτικούς να δημιουργούν μεγαλύτερες εντυπώσεις με πολύ λιγότερο κόπο. Στα δικά μου μάτια αυτό που εξελίσσεται μοιάζει με προσπάθεια ενός πολιτικού που είναι αποφασισμένος να βγάλει μια άκρη, να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να αφήσει κάτι πίσω του φεύγοντας.
Ολο αυτό που συμβαίνει τούτες τις ημέρες όμως δημιουργεί ένα ιστορικό γεγονός χωρίς προηγούμενο. Είναι η πρώτη φορά που η UEFA και η FIFA όχι απλώς ανέχονται την … παρέμβαση μιας κυβέρνησης στη διοίκηση του ποδοσφαίρου αλλά και την ενθαρρύνουν, για να μην πω την απαιτούν. Το έκαναν σαφές την περασμένη εβδομάδα δια των εκπροσώπων τους, όταν τάχθηκαν δημοσίως στην ίδια πλευρά με την ελληνική κυβέρνηση και έπειτα απαίτησαν από την διοίκηση της ΕΠΟ να υιοθετήσει τα μέτρα που ζητεί ο Βασιλειάδης. Το κάνουν και τούτες ημέρες σαφές με τη σιωπή τους την ώρα που στο ελληνικό προσκήνιο δεν υπάρχει κανείς άλλος πέραν του υφυπουργού Αθλητισμού που έχει πάρει πάνω του την ευθύνη των χειρισμών για να βγει το ποδόσφαιρο από το αδιέξοδο υποκαθιστώντας τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Είναι η πρώτη φορά που οι διεθνείς συνομοσπονδίες, δηλαδή οι αρχές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όχι απλώς ανέχονται την παρέμβαση μιας κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο αλλά μοιάζει να ποντάρουν πάνω της για να μην αποβάλλουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ολο αυτό που συμβαίνει έρχεται να αναδείξει και να φωνάξει το γεγονός ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο παραμένει γυμνό από παράγοντες. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και η διοίκηση της ΕΠΟ δεν δρα ούτε για τα μάτια του κόσμου, ούτε για να έχει να πει ότι δεν παραμένει απαθής. Η δημόσια συμπεριφορά της δείχνει ότι φοβάται ακόμη και να μιλήσει, πόσο μάλλον να πράξει. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και η Ενωση των επιχειρηματιών – ιδιοκτητών ΠΑΕ δεν έχει καταφέρει να συνεννοηθεί και να ενωθεί ούτε πίσω από μια ανακοίνωση της προκοπής. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί και ο υφυπουργός Αθλητισμού πρέπει να κάνει … ακροβατικά για να καταφέρει να επικοινωνήσει με όλους τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ. Το πρωτάθλημα έχει διακοπεί, το ποδόσφαιρο έχει ένα σωρό ουσιαστικά προβλήματα, και το ίδιο το ποδόσφαιρο συμπεριφέρεται σαν να παραδέχεται την ανικανότητά του να τα λύσει και να περιμένει στωικά από έναν πολιτικό να καθορίσει τη μοίρα του.
Πηγή: Gazzetta
