Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Επειδή μου φαίνεται ότι κάποιοι μόλις χθες θυμήθηκαν πόσο καλός παίκτης είναι ο Τζέιμς, κι επειδή κάποιοι φίλοι μου το ζήτησαν με mail που μου έστειλαν, σας παραθέτω τι είχα γράψει στην SportDay για τον Πασκουάλ και τον Τζέιμς μια μέρα πριν το ματς του ΠΑΟ με τη Μακάμπι. Πρόκειται για μερικά απλά πράγματα.
Εγραφα λοιπόν
«Ο κόσμος του μπάσκετ είναι πιο σοβαρός από αυτόν του ποδοσφαίρου – κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Ωστόσο και σε αυτόν οι υπερβολές είναι κανόνας. Πάρτε την περίπτωση του Τσάβι Πασκουάλ και του Μάικ Τζέιμς.
Πριν δυο αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα ο ΠΑΟ έχασε από την Ρεάλ Μαδρίτης, που παρά τα προβλήματά της, παραμένει μια από τις δυνατότερες ευρωπαϊκές ομάδες. Το τι γράφτηκε για αυτή την ήττα δεν το βάζει ο νους του ανθρώπου. Προχθές ο ΠΑΟ κέρδισε τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ με 20 πόντους: γράφονται για τον Πασκουάλ διθύραμβοι και νομίζεις ότι ο ΠΑΟ κέρδισε την Ευρωλίγκα. Καλή ομάδα είναι ο Αστέρας, αλλά ελπίδες πρόκρισης στην οκτάδα δεν έχει – και ήρθε στην Αθήνα και με απουσίες. Είναι απολύτως φυσιολογικό αποτέλεσμα η συντριβή του από τον ΠΑΟ. Οσο φυσιολογική ήταν και η ήττα του ΠΑΟ στη Μαδρίτη – ενός ΠΑΟ μάλιστα που έχει δυο καινούργιους παίκτες, που πρέπει να τους ενσωματώσει. Γιατί άραγε μας αρέσει να υπερβάλουμε τόσο πολύ;
Ελλείψεις
Τα αποτελέσματα του ΠΑΟ είναι απολύτως φυσιολογικά: είναι τα αποτελέσματα μιας καλής ομάδας που ξεκίνησε την σεζόν με μια δυο ελλείψεις – πράγμα, που είχε ως αποτέλεσμα, εκτός έδρας κυρίως, οι λύσεις που είχε στα χέρια του ο προπονητής να είναι λιγότερες. Ο Πασκουάλ προσπαθεί πάντα για το καλύτερο παίρνοντας πολλά και από ρολίστες: υπάρχουν ματς στα οποία την διαφορά την έκανε ο Ντένμον, ο Λεκαβίτσιους, ο Γκάμπριελ. Επί των ημερών του Πασκουάλ ο ΠΑΟ έχει στην Ευρωλίγκα καλά αποτελέσματα –μετά την φυγή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε σταματήσει να έχει τέτοια. Είναι ένας καλός προπονητής ο Πακουάλ, αλλά όχι θαυματοποιός. Αν μας αρέσει να τον κρίνουμε ως θαυματοποιό, κάθε φορά που ο ΠΑΟ θα γνωρίζει μια ήττα από την Ρεάλ ή από την Φενέρ θα τον στήνουμε στον τοίχο. Είναι εύκολο, αλλά είναι άδικο. Δεν έχει ούτε τον Διαμαντίδη, ούτε τον Μπατίστ,ούτε τον Σπανούλη, ούτε τον Μποντίρογκα, ούτε ένα ρόστερ αξίας 15 εκατ ευρώ. Δεν έπαιξε πρόπερσι στον τελικό της Ευρωλίγκας: έχει κάτι χρόνια να πάει στο Final 4. Μην το ξεχνάμε.
Μάλαγα
Ανάμεσα στο ματς με την Ρεάλ και στο ματς με τον Αστέρα μεσολάβησε το ματς με την Μάλαγα. Εκεί ο ΠΑΟ ξεκίνησε νωθρά και σούταρε πολύ άσχημα στο πρώτο ημίχρονο: είχε κάποια στιγμή 1 στα 12 τρίποντα κι έχανε με 12 πόντους. Καταλάβαινες όμως, ότι αν απλά βελτιώσει τα σουτ του, θα ξαναμπεί στο ματς, αφού όλα τα υπόλοιπα τα έκανε σωστά. Ο ΠΑΟ θα μπορούσε να χάσει στη Μάλαγα μόνο αν είχε 2 στα 24 τρίποντα: προφανώς με τέτοια επίδοση θα έχανε κάθε ομάδα. Επειδή βελτίωσε τα σουτ του (όπως ήταν λογικό) κέρδισε εύκολα. Η βελτίωση των σουτ ήρθε σε μια στιγμή που έμεινε έξω ο νευρικός Τζέιμς: κάθε παίκτης μπορεί να έχει μια μέτρια βραδιά. Όμως οι απλές εξηγήσεις δεν αρέσουν: το συμπέρασμα που βγήκε ήταν ότι ο Τζέιμς δεν χωράει κι ο Πασκουάλ επιτέλους κατάλαβε ότι δεν μπορεί να στηρίζεται σε αυτόν, που αφαιρεί και επιθέσεις από τον Παππά, τον Ρίβερς, τον Λοτζέσκι κτλ κτλ. Κόντρα στον Αστέρα ο Τζέιμς έπαιξε 20 λεπτά, ο Παππάς 16, ο Λοτζέσκι 15, ο Ρίβερς 21 και όλοι σκόραραν. Κανείς δεν ήταν πρόβλημα, γιατί κανείς δεν ήταν νευρικός κι άστοχος: οι καλοί παίκτες δύσκολα κάνουν δυο σερί άσχημα ματς και όλοι αυτοί είναι καλοί παίκτες – καλύτεροι απο αυτούς που έχει ο Αστέρας. Αλλά έχει πλάκα ότι κι αυτό το απολύτως απλό, το κάνουμε θέμα συζήτησης.
Ιωαννίδης
Μας αρέσει να μιλάμε πολύ για προπονητές. Στο μπάσκετ το κάνουμε, από τα χρόνια του Γιάννη Ιωαννίδη ακόμα, γιατί ελπίζουμε ότι η σοφία και η διαβολιά των προπονητών θα μικρύνει την απόσταση που παραδοσιακά υπάρχει ανάμεσα στις δικές μας ομάδες και σε όσες έχουν χτιστεί για να κερδίσουν την Ευρωλίγκα με επενδύσεις εκατομμυρίων. Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: μπορεί εμάς να μας αρέσει να ψάχνουμε θαυματοποιούς ή φταίχτες, αλλά οι καλοί προπονητές δύσκολα κερδίζουν κάνοντας θαύματα και σπανίως φταίνε για ήττες – ειδικά για ήττες από ομάδες ποιοτικότερες και ακριβότερες. Οι προπονητές δύσκολα καλύπτουν την διαφορά ποιότητας που μπορεί να έχουν ομάδες που δεν ξοδεύουν τα ίδια χρήματα. Η σοφία τους, ακόμα και στο μπάσκετ που η συμμετοχή τους είναι συχνά καθοριστική, δεν αρκεί: τουλάχιστον όχι πάντα. Ο μεγάλος Ομπράντοβιτς πχ κέρδιζε με τον Παναθηναϊκό την Ευρωλίγκα όταν είχε στα χέρια του παίκτες εκατομμυρίων ευρώ. Που ήταν και Ελληνες, πράγμα που τον διευκόλυνε και περισσότερο. Ο Πασκουάλ από την μεριά του κυνηγάει διακρίσεις με ένα ρόστερ καλό μεν, πλην όμως φθηνότερο. Αμφιβάλω αν με αυτό κάποιος άλλος θα έκανε καλύτερα πράγματα.
Παράξενο
Ο Πασκουάλ και ο Τζέιμς έχουν την σπάνια τύχη να μην καταλαβαίνουν όσα λέγονται για αυτούς: δεν είναι Ελληνες και δεν ξέρουν ελληνικά και ευτυχώς. Αυτή είναι και η τύχη του ΠΑΟ: αν οι άνθρωποι ήξεραν ελληνικά, θα είχαν τρελαθεί. Θα έλεγα ότι πρέπει να τους αφήσουν ήσυχους γιατί χωρίς αυτούς τους δυο ο εφετινός ΠΑΟ δεν θα είχε καμία τύχη να πάει στο Final 4. Δεν το λέω γιατί δεν χρειάζεται: και οι δυο δεν επηρεάζονται από την μουρμούρα. Προσπαθούν απλά να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν την δουλειά τους, πράγμα στη χώρα μας παράξενο…»
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
