Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Κεφαλογιάννη

Για το ποδοσφαιρικό Grexit επί της ουσίας και εν συντομία: Δεν θα λύσει απολύτως τίποτα κατά τη γνώμη μου. Όσοι επικαλούνται την Αγγλία και την Θάτσερ μάλλον αγνοούν τι πραγματικά συνέβη σε εκείνη την υπόθεση και καλό θα ήταν να διαβάσουν κάποιο από τα ενδιαφέροντα σχετικά θέματα που έχουν γραφτεί τα τελευταία χρόνια και σε ελληνικά site.

Μονάχα ως μοχλός πίεσης ίσως έχει κάποια χρησιμότητα αλλά και αυτό είναι υπό συζήτηση. Μοχλός πίεσης για ποιο πράγμα; Να μην ξαναμπεί ο Ιβάν Σαββίδης στον αγωνιστικό χώρο;  

Το συγκεκριμένο περιστατικό και κυρίως η δύναμη της εικόνας του Ιβάν με το όπλο προφανώς και λογικά αποτέλεσαν την αφορμή για να ανοίξει εκ νέου η συζήτηση περί Grexit. Αλλά σε κάθε περίπτωση αφορμή. Δεν μπορεί στα σοβαρά να  θεωρεί οποιοσδήποτε και κυρίως η FIFA ότι είναι η βασική αιτία. Διότι αν όντως το θεωρεί, τότε εξακολουθεί,  είτε να μην γνωρίζει, είτε να μην ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν εδώ και χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και επειδή το πρώτο αποκλείεται πλέον, να μην γνωρίζει δηλαδή, καταλήγουμε στο δεύτερο: Δεν ενδιαφέρεται.

Για να θυμηθώ περιστατικά μόνο της τελευταίας διετίας μόνο:

  • Ο έμπρησμός στο σπίτι του Μπίκα. 
  • Ο φάκελος με τη σφαίρα στον Γραμμένο.
  • Ο ξυλοδαρμός του οπαδού που είχε μηνύσει Περέιρα και Κασάμι.
  • Ο ξυλοδαρμός του πατέρα του διαιτητή Παπαπέτρου, πριν το ντέρμπι Ολυμπιακού – ΑΕΚ.
  • Ο ξυλοδαρμός του Άρη Ασβεστά.
  • Η επίθεση στον Ουάρντα.
  • Κάτι περίεργες υποθέσεις, ενός ξενοδοχείου στο Ωραιόκαστρο που αποτελεί γνωστό, ποδοσφαιρικό στέκι και στο οποίο τοποθετήθηκε χειροβομβίδα  ή μία έκρηξη σε κατάστημα στην Αθήνα που ανήκει σε εξωθεσμικό στέλεχος και γνωστό φίλαθλο του ΠΑΟΚ.
  • Οι επιθέσεις σε συνδέσμους οπαδών.

Για όλα αυτά και για κάμποσα άλλα που ξεχνάω, προβληματίζονται άραγε οι ελληνικές αρχές, ποδοσφαιρικές και μη; Η FIFA τα θεωρεί μέρος του προβλήματος ή θεωρεί τον Σαββίδη ολόκληρο το πρόβλημα;

Το πράγμα είναι απλό. Εντός αγωνιστικών χώρων και μέχρι να έρθει το καταραμένο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, βλέπαμε το πιο ανταγωνιστικό και σε μεγάλο βαθμό το πιο καθαρό πρωτάθλημα της εικοσαετίας. Εκτός αγωνιστικών χώρων οι πρακτικές του υποκόσμου συνέχισαν να κυριαρχούν στο ποδοσφαιρικό παρασκήνιο. Μέχρι που κυριάρχησαν γενικά και έκαναν το πρωτάθλημα μπουρδέλο.

Η παλλαϊκή και δικαιολογημένη αποδοκιμασία της ενέργειας του Ιβάν  δεν μπορεί παρά να αποτελεί το δέντρο. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι,  αν προτιμάτε. Το δάσος  είναι όλα τα άλλα. Τα οποία συνέβαιναν και συμβαίνουν, δίχως επί της ουσίας να έχει υπάρξει αντίδραση από τους αρμοδίους. Όσο δεν υπάρχει αντίδραση, δεν υπάρχει και νόημα στη συζήτηση περί Grexit. Όπως δεν υπάρχει νόημα στη συζήτηση για την ορθότητα ή όχι των ποινών, τους χάρτινους ή του κανονικούς τίτλους κ.λπ.

Νόημα έχει η εξής συζήτηση: Μπορούν και θέλουν οι αρμόδιες αρχές, Πολιτεία, ΕΠΟ, FIFA να επιβάλουν το θεσμικό πλαίσιο ισονομίας που θα στείλει τα υπάρχοντα καθάρματα όσο πιο μακριά γίνεται από το ελληνικό ποδόσφαιρο,   λειτουργώντας αποτρεπτικά στο μέλλον και για τα καινούργια που ίσως θελήσουν να μπουν;

Μπορούμε και θέλουμε εμείς, όσοι ασχολούμαστε ακόμα με το άθλημα, να απαιτήσουμε αληθινή, ουσιαστική εξυγίανση; 

Αν ναι, ιδού ή Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Το Grexit έτσι κι αλλιώς δεν θα προσφέρει το παραμικρό.

Αν όχι, αν δηλαδή, το θέμα μας είναι αποκλειστικά ο Ιβάν, τότε και πάλι το Grexit δεν χρησιμεύει σε κάτι:  Τα τρία χρόνια τιμωρίας του Σαββίδη, λογικά αρκούν ώστε όλα να γίνουν και πάλι όμορφα κι αρμονικά . Όπως ήταν προφανώς πριν την μπούκα του Πόντιου στο ματς με την ΑΕΚ.  Τι, όχι; Δεν ήταν;

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This