Του Δημήτρη Αδαμόπουλου
Ήταν τέτοιες μέρες. Απρίλιος του 1961. Στις 11 Απριλίου, λοιπόν, εκείνης της χρονιάς, δυο μεγάλες ομάδες τής Κατερίνης, που ήταν αντίπαλες μεταξύ τους, ο «Όλυμπος» και ο «Μέγας Αλέξανδρος», πραγματοποιούν δυο ξεχωριστές Γενικές Συνελεύσεις και, μετά από ψηφοφορίες, αποφασίζουν τη μεταξύ τους συγχώνευση! Έναν μήνα αργότερα (12/5/1961) ελήφθησαν οι τελικές αποφάσεις και ο νέος Σύλλογος ονομάστηκε «Πιερικός». Ναι, έτσι γεννήθηκε ο Πιερικός!
Έναν χρόνο μετά, ο Πιερικός, σε αγώνα κατατάξεως, νικά τον Ηρακλή Καβάλας και ανέρχεται στην Α’ Εθνική Κατηγορία.
Πενήντα επτά χρόνια ζωής μετρά σήμερα ο Πιερικός. Πενήντα επτά χρόνια, άλλοτε επιτυχιών, άλλοτε αποτυχιών, άλλοτε υποβιβασμών, άλλοτε νέων προσπαθειών.
Τον Απρίλιο του 1961 γεννιέται ο Πιερικός. Τον Απρίλιο του 2018, ήταν μάλιστα πρωταπριλιά, ο Πιερικός δίνει τον πιο κρίσιμο και καθοριστικό αγώνα τής ιστορίας του. Αν έχανε, θα υποβιβαζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πιερίας. Αν κέρδιζε, θα σωζόταν από μια πολύ μεγάλη καταστροφή. Και κέρδισε! Και σώθηκε!
Εκείνοι που σήκωσαν το βάρος τής φετινής προσπάθειας.
Αυτή την πολύ δύσκολη χρονιά, 15 φίλαθλοι σήκωσαν το μεγάλο βάρος τής προσπάθειας, με ποδοσφαιριστές που ήταν σε ποσοστό 90% γηγενείς. Παρά τα λάθη και τις παραλείψεις τής Διοίκησής μας που ήταν φυσικό να συμβούν λόγω απειρίας, το σχέδιο για τη σωτηρία τού Πιερικού πέτυχε, διότι οι ποδοσφαιριστές του έβγαλαν αγωνιστική ψυχή και πάθος που θύμισε παλιές εποχές. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι ποδοσφαιριστές μας αποτελούν στόχο ομάδων Α’ Εθνικής.
Το σημαντικότερο λάθος τής Διοίκησής μας ήταν οι συνεχείς αλλαγές προπονητών. Προσωπικά, θεωρώ ότι για να μπορεί να δείξει έργο ο προπονητής τής ομάδας, είναι ανάγκη να παραμείνει στην ομάδα, τουλάχιστον για μια τριετία. Επομένως, από δω και στο εξής, η Διοίκηση οφείλει να δείξει υπομονή στο έργο τού προπονητή και να τον στηρίξει με σταθερότητα, ώστε κι εκείνος να αφοσιωθεί στο έργο του, να προκύψουν καρποί, να έρθουν θετικά αποτελέσματα, με στόχο την άνοδο στα Μεγάλα Σαλόνια.
Παράλληλα, η Διοίκηση θα πρέπει όχι μόνο να κρατήσει τα ταλέντα τής ομάδας αλλά, ει δυνατόν, να επιστρέψουν και κάποιοι ποδοσφαιριστές με καταγωγή από την Πιερία, που παίζουν σε ομάδες Α’ και Β’ Εθνικής. Αυτό θα γίνει εφόσον αρχίσει η ομάδα να έχει επιτυχίες και άρα να αποτελεί ξανά πόλο έλξης ποδοσφαιρικών ταλέντων.
Οι προϋποθέσεις για επανεκκίνηση του Πιερικού.
Γενικά, για να μπορέσει ο Πιερικός να κάνει μια σοβαρή επανεκκίνηση, χρειάζεται στιβαρή Διοίκηση, χρειάζεται συστράτευση φορέων και παραγόντων, χρειάζεται επιχειρηματίες που θα στηρίξουν την ομάδα και θα επενδύσουν στην ομάδα. Πάνω απ’ όλα όμως, ο Πιερικός χρειάζεται ξανά τον κόσμο του, που είναι η μεγάλη του δύναμη, κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει λείψει.
Θα πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι η στήριξη φορέων, παραγόντων, επιχειρηματιών και κόσμου προς την Ομάδα τού Πιερικού χρειάζεται να γίνει ανεξάρτητα από το ποια είναι κάθε φορά η Διοίκηση.
Επιπλέον, οι περαιτέρω ενέργειες που, πρακτικά, πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα, είναι κατά τη γνώμη μου οι εξής:
- Η αρτιότερη οργάνωση της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου τού Πιερικού.
- Η αναμόρφωση των αγωνιστικών χώρων: Θα χρειαστεί ανακατασκευή χλοοτάπητα των τριών βοηθητικών γηπέδων, καθώς επίσης και η αποκατάσταση ορισμένων φθορών που υπάρχουν στο μεγάλο γήπεδο (Α’ ΔΑΚ).
- Ο Πρόεδρος του ΟΠΠΑΠ μπορεί να κλείσει το γήπεδο για τρεις μήνες, ώστε να γίνει επανασπορά τού εκεί χλοοτάπητα. Επομένως, κατά το διάστημα αυτό θα πρέπει να μην εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο άλλοι αθλητές αλλά και γενικά όσοι ασχολούνται με τον μαζικό αθλητισμό.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι με συσπείρωση, συστράτευση – συνεργασία με φορείς και παράγοντες καθώς και με ορθή οργάνωση, ο Πιερικός μπορεί να βρει ξανά τον δρόμο των επιτυχιών τού παρελθόντος. Θεωρώ ότι ο Πιερικός μπορεί να βρεθεί, αρχικά, στη Β’ Εθνική Κατηγορία, ακόμη και από τη νέα αγωνιστική περίοδο. Αρκεί να το πιστέψουν όλοι, αρκεί όλοι να εργαστούν και συνεργαστούν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, ανεξαρτήτως Διοίκησης αλλά και μακριά από γκρίνιες και διχαστικές καταστάσεις.
Στόχος, όχι ακατόρθωτος, η άνοδος στη Β’ Εθνική Κατηγορία.
Η άνοδος, αρχικά, στη Β’ Εθνική Κατηγορία δεν είναι κάτι ακατόρθωτο. Μπορεί να γίνει και είναι μονόδρομος αυτή τη χρονική στιγμή. Αρκεί βέβαια να υπάρχουν οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις. Φέτος, ο Πιερικός σώθηκε με ένα μικρό ποσό τής τάξης των 60.000 ευρώ, όταν άλλες ομάδες τής Γ’ Εθνικής υποβιβάστηκαν έχοντας τριπλάσιο προϋπολογισμό από εκείνον τού Πιερικού.
Τη νέα αγωνιστική περίοδο 2018 – 2019, ο Πιερικός μπορεί να ανέλθει, ξανά, στη Β’ Εθνική Κατηγορία όχι βέβαια με τεράστιους προϋπολογισμούς αλλά έχοντας την αγάπη φορέων, παραγόντων και επιχειρηματιών προς την ομάδα, το μεράκι τής Διοίκησης, την αφοσίωση του προπονητή στο έργο του, την αγωνιστική συνέπεια των παιχτών αλλά και τη συμπαράσταση του κόσμου.
Ο μήνας Απρίλιος είναι ο μήνας τού Πιερικού. Απρίλιο του ‘61 έγινε η συνεννόηση για τη γέννηση του Πιερικού. Απρίλιο του ‘18 ο Πιερικός έδωσε τον πιο κρίσιμο και καθοριστικό αγώνα τής ιστορίας του. Τον Απρίλιο του ‘19 ο Πιερικός μπορεί να κάνει το πρώτο του βήμα για άνοδο στη Β’ Εθνική Κατηγορία και, όταν η Ομάδα είναι έτοιμη, να ανέλθει στην Α’ Εθνική Κατηγορία, σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Τίποτε δεν είναι εύκολο.
Τίποτε όμως δεν είναι και ακατόρθωτο.
Αρκεί να το πιστέψουμε!
Ο Απρίλιος ήταν και παραμένει ο μήνας τού Πιερικού!
Πηγή: Σταλαγματιές
