Επιλογή Σελίδας

Του Αλέξανδρου Σόμογλου

Αγαπητέ Γιώργο, αποφάσισα να γράψω μερικές λέξεις με αφορμή την τοποθέτησή σου περί «χωρίσματος της Ελλάδας στα δύο» στο σαββατιάτικο συλλαλητήριο.

Δεν είναι πρόθεσή μου να σου κουνήσω το δάκτυλο – θεωρώ ότι δεν έχω το δικαίωμα να το πράξω – ούτε να σε ψέξω ως αθλητικός συντάκτης για μια δημόσια τοποθέτησή σου, η οποία προφανώς και με βρίσκει 100% αντίθετο.

Πιο πολύ σου απευθύνομαι ως γονιός προς γονιό και ως πολίτης της Αθήνας (με την ευρύτερη έννοια του όρου) που λατρεύει τη Θεσσαλονίκη, που έχει ουκ ολίγους «κολλητούς» από την Καλαμαριά μέχρι το Πανόραμα και που θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του, προκειμένου να μην βρεθεί η χώρα του εγκλωβισμένη σε μια εσωτερική κοινωνική και πολιτική κρίση που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Βλέπεις, αγαπητέ Γιώργο, όλοι εμείς που κατέχουμε τη δυνατότητα δημόσιου λόγου – και με τα λεγόμενα ή τα γραφόμενά μας μπορούμε να επηρεάσουμε τη σκέψη ανθρώπων και κυρίως μικρότερης ηλικίας – οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε τις κοινωνικές προεκτάσεις που μπορεί να έχει μια τοποθέτησή μας.

Για να είμαι ειλικρινής, αν ήσουν ένας ακόμη «στρατευμένος δημοσιογράφος» που επιχειρεί να αυξήσει την… πελατεία του πουλώντας φτηνό οπαδιλίκι και μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσει ακόμη και εμφυλιοπολεμικές εκφράσεις στα κείμενά του για να εξυπηρετήσει το προσωπικό του συμφέρον, δεν θα έμπαινα στον κόπο να σου γράψω το συγκεκριμένο κείμενο.

Ούτε φυσικά θα το έπραττα αν ήσουν κάποιος βουλευτής που επιχειρεί να πουλήσει με ξεδιάντροπο τρόπο εκδούλευση σε επιχειρηματίες και ψηφοφόρους, μόνο και μόνο για να μην χάσει την καρεκλίτσα του στα έδρανα του κοινοβουλίου και φυσικά τα προνόμια που τη συνοδεύουν. Τόσο η μία, όσο και η άλλη κατηγορία με αφήνουν παντελώς αδιάφορο και ελπίζω οι δικές τους εθνικιστικές κορώνες και ο δικός τους κατευθυνόμενος λαϊκισμός να μην βρίσκουν ευήκοα ώτα.

Εσύ, όμως, αγαπητέ Γιώργο, υπήρξες ένα ίνδαλμα για τους φίλους του ΠΑΟΚ. Ένας παίκτης που φόρεσε τη γαλανόλευκη φανέλα με το εθνόσημο. Δεν αγωνίστηκες ούτε για την εθνική Αθηνών, ούτε για την εθνική Μακεδονίας, αλλά για την εθνική Ελλάδος. Η δικές σου προτροπές προς τυφλωμένους από το δηλητήριο του οπαδισμού νέους ανθρώπους, μπορούν υπό προϋποθέσεις να αποδειχτούν πολύ πιο επικίνδυνες από οποιοδήποτε βουλευτικό ή δημοσιογραφικό παραλήρημα.

Γιατί εσύ, αγαπητέ Γιώργο, είσαι πιο άφθαρτος και άρα πιο εύπεπτος σε μεγαλύτερες κοινωνικές μάζες.

Το μόνο που σου ζητάω, λοιπόν, αγαπητέ Γιώργο, είναι να σκεφτείς. Να σκεφτείς τους κινδύνους που μπορεί να συνοδεύουν ακραίες εθνικιστικές τοποθετήσεις σαν τη δική σου,  σε μια κοινωνία που υποφέρει εδώ και πολλές δεκαετίες από έντονα διχαστικές τάσεις.

Να σκεφτείς που μπορούν να οδηγήσουν τέτοιες δημόσιες τοποθετήσεις το μέλλον των δικών σου και των δικών μου παιδιών. Απλά σκέψου…

Υ.Γ. Α, και κάτι άλλο αγαπητέ Γιώργο. Δεν είμαι μέντιουμ, αλλά ρίξε και μια ματιά σε κείμενα νέων παιδιών που θα συνοδεύσουν στα σχόλια το συγκεκριμένο κείμενο. Ίσως, μόλις τα διαβάσεις, να αντιληφθείς καλύτερα τους κινδύνους που προσπαθώ να σου επισημάνω…

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This