Του Μιχάλη Τσόχου
Δεν είμαι αντίθετος με τους ξένους διαιτητές επί της αρχής. Είμαι όμως αντίθετος με τους ξένους διαιτητές ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης προσπάθειας να κάνουμε το νταραβέρι και να τους έχουμε όλους χαρούμενους.
Ο Γραμμένος και ο Περέιρα επιβεβαίωσαν για μία ακόμη φορά ότι είναι “λίγοι” και ότι δεν μπορούν να ορθώσουν ανάστημα, ούτε να αποφασίσουν. Ποιός δεν το ήξερε όμως αυτό;
Οι βαριές κουβέντες του τύπου “είναι ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο ξένος διαιτητής” δεν είναι της λογικής μου και του στυλ μου. Αλλωστε αν φτιάξουμε τη λίστα με τις… ντροπές του ελληνικού ποδοσφαίρου και της Ομοσπονδίας του, διαχρονικά, όχι φυσικά μόνο της νυν διοίκησής της, αποκλείεται να κατατάξουμε τους ξένους διαιτητές στις πρώτες εκατό. Προηγούνται πολλά περισσότερα.
Αν πρέπει να χρησιμοποιήσεις κάπου τη λέξη ντροπή, ασφαλώς προηγούνται άλλες φράσεις και άλλα γεγονότα. Για παράδειγμα ντροπή είναι σε γήπεδο 65 χιλιάδων θεατών να έχουμε μόνο 35 χιλιάδες κόσμο, γιατί οι υπόλοιπες θέσεις πρέπει να είναι άδειες για να μην έχουμε νεκρούς. Ντροπή είναι να θέλουμε 3- 4 χιλιάδες αστυνομικούς, κάποιους από αυτούς λέει και στα δημοσιογραφικά για να μην γίνουν επεισόδια.
Ντροπή είναι να μην μπορεί να πάει κανείς στο γήπεδο μόνος του, αλλά με συνοδεία και μαζικά σαν το πρόβατο. Ντροπή είναι να έχω φίλους που με ρωτάνε “καλά το παιδί δεν το παίρνω, αλλά εγώ ο ίδιος να πάω γήπεδο ή να το αφήσω καλύτερα”. Ντροπή είναι αυτόν τον εμετό να τον χαρακτηρίζουμε γιορτή του ποδοσφαίρου, ενώ είναι ξεκάθαρα μία εκστρατεία μίσους με μοναδικό σκοπό να αποδείξουν παράγοντες και όχι ομάδες, ποιος τον έχει μεγαλύτερο, τον επιχειρηματικό όγκο εννοώ.
Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν η προκήρυξη έλεγε ότι τον τελικό του Κυπέλλου θα τον σφυρίξει ξένος διαιτητής. Οταν όμως αυτό ανακοινώνεται 48 ώρες πριν τον τελικό και επειδή το… νταραβέρι του Γραμμένου και του Περέιρα να βρουν διαιτητή που να τον θεωρούν ικανό και κυρίως να μην ενοχλεί τις ομάδες, τότε έχω μεγάλο πρόβλημα.
Τότε θεωρώ και είναι σαφές νομίζω σε όλους, ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το νταραβέρι συνεχίζεται κανονικά και είναι απολύτως σαφές ότι διαιτητή θα έχουμε Ισπανό γιατί μετά το τηλεφωνικό νταραβέρι Ελληνας που να… βολεύει δεν υπήρξε και φυσικά δεν υπάρχει και κανένας Περέιρα ή Γραμμένος που να τολμά να αποφασίσει. Σε διαφορετική περίπτωση ο κύριος Περέιρα θα αξιολογούσε ποιος ήταν ο καλύτερος διαιτητής την εφετινή σεζόν και θα τον όριζε να διευθύνει τον τελικό, ανεξάρτητα από το αν αρέσει στον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ ή σε κανένα από τους δύο.
Εκτός αν ο κύριος Γραμμένος και ο κύριος Περέιρα κάνουν μία δήλωση και μας πουν ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Ελληνας διαιτητής “καθαρός” ή ικανός να σφυρίξει τον τελικό. Να μας το πουν όμως με δημόσια τοποθέτησή τους. Και βέβαια σε αυτή την περίπτωση να μας πουν ποιοι θα σφυρίζουν από την επόμενη σεζόν, γιατί φαντάζομαι ότι αφού τους έκριναν όλους ανέντιμους ή ανίκανους, θα πρέπει όλους να τους τελειώσουν.
Πραγματικά σε αυτή την περίπτωση θα τους βγάλω το καπέλο και φυσικά θα αναγνωρίσω και τις καλές προθέσεις τους να λύσουν το πρόβλημα. Αλλωστε για τους ίδιους τους Ελληνες διαιτητές δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι είναι “λίγοι” απ’ όλες τις απόψεις. Ακόμη και τώρα που τους πετάνε στα μούτρα το “ανέντιμοι ή ανίκανοι όλοι σας”, δεν έχουν αντιδράσει. Θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη γνωστό από την πλευρά τους ότι ως αποτέλεσμα του ορισμού Ισπανού διαιτητή στον τελικό οι ίδιοι στις 3 πρώτες αγωνιστικές της επόμενης σεζόν οποιασδήποτε επαγγελματικής κατηγορίας δεν θα σφυρίξουν. Αλλά αυτό σημαίνει χαμένα… μεροκάματα!
Ψιλά γράμματα, όμως είναι αυτά. Ψιλά γράμματα είναι και η στάση του Γραμμένου και του Περέιρα, άλλωστε υπήρχε κανείς που δεν γνώριζε ότι δεν μπορούν να ορθώσουν ανάστημα. Ολη την εβδομάδα υπήρχαν καθημερινά δημοσιεύματα για τον διαιτητή του τελικού. Η ΑΕΚ θέλει τον τάδε και δεν λέει όχι στον “δείνα”, ο ΠΑΟΚ θέλει αυτόν ή εκείνον. Κοινός παρανομαστής δεν βρέθηκε, διαιτητής κοινής αποδοχής που λένε. Οπότε Γραμμένος και Περέιρα για να μην χαλάσουν χατίρι κανενός, προτίμησαν να κάνουν την πάπια και μάλιστα με αποτυχημένο τρόπο. Εβαλαν τον Μπορμπαλάν.
Η ΑΕΚ γκρίνιαξε με μία επίσημη ανακοίνωση επί της αρχής. Ας πούμε ότι την δέχομαι, θα ήθελα να έχει προϋπάρξει όμως και μία ανακοίνωση που να έλεγε “δεν στέκουν τα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι έχουμε φτιάξει λίστα με επιθυμητούς και ανεπιθύμητους διαιτητές. Εχουμε εμπιστοσύνη στους Ελληνες διαιτητές ας βάλει ο Περέιρα όποιον θεωρεί ότι ήταν ο καλύτερος στη σεζόν…”. Το ίδιο ασφαλώς θα ήθελα να έχει κάνει και ο ΠΑΟΚ, αλλά και εκεί δεν υπήρξε χώρος και χρόνος για κάτι τέτοιο.
Είναι ξεκάθαρο ότι ΑΕΚ και ΠΑΟΚ όχι απλώς δεν έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον (θυμίζω ότι από κοινού ξεκίνησαν την εκστρατεία εξυγίανσης και ακόμη περισσότερο από κοινού δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να είναι αυτή που είναι σήμερα η διοίκηση της ΕΠΟ) και θυμίζω επίσης ότι όλα αυτά συνέβησαν πριν ένα χρόνο.
Και μέσα σε ένα χρόνο έφτασαν στο σημείο να είναι, όχι σε επίπεδο οπαδών ή δημοσιογράφων, αλλά σε επίπεδο διοικήσεων, σε… εμπόλεμη κατάσταση. Εύγε!
Πηγή: Gazzetta
