Επιλογή Σελίδας

Της Έλενας Παπουλίδου

Τα… πρώτα διαπιστευτήρια, γι’ αυτή τη χρονιά, έδωσε, πριν από λίγες ημέρες, η εθνική ομάδα κωπηλασίας στη διεθνή ρεγκάτα στο Τρακάι της Λιθουνίας, όπου έκανε μία εξαιρετική εμφάνιση, κατέκτησε διακρίσεις και έδειξε ότι και πάλι θα είναι “υπολογίσιμη δύναμη” στις κορυφαίες διεθνείς διοργανώσεις. Η Κατερίνα Νικολαΐδου ξεχώρισε για άλλη μία φορά, καθώς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο διπλό σκιφ γυναικών και το ασημένιο στο μόνο σκιφ. Με την 4η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μία συζήτηση για τους στόχους της στον… δρόμο για το Τόκιο.

Για την Λιθουανία..

“Σίγουρα ως ομάδα πήγαμε πολύ καλά και ήταν ένα πολύ καλό πρώτο βήμα για να ξεκινήσει ωραία η χρονιά. Προσωπικά εγώ δεν ήρθα τόσο κοντά στους στόχους μου. Ήθελα το χρυσό και στα δυο αθλήματα που έτρεξα. Ο λόγος που δυσκολεύτηκα στο διπλό ήταν γιατί αποφασίστηκε τελευταία στιγμή να τρέξω και στο διπλό σκιφ με την Χριστίνα Μπούρμπου, με την οποία δεν είχα καθόλου προπονηθεί μαζί της, παρόλα αυτά ήμασταν πάλι μέσα στα μετάλλια.

Σε ότι αφορά το μονό σκιφ και χωρίς να θέλω να δικαιολογηθώ, με ταλαιπώρησε ο τραυματισμός που έχω στον αχίλλειο τένοντα. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες στη Λιθουανία, αρχικά δανειστήκαμε βάρκες και έπρεπε να προσαρμοστούμε σε αυτές, γιατί κάθε βάρκα είναι διαφορετική για τον κάθε αθλητή, έπειτα και ο καιρός είχε απότομες εναλλαγές και αυτό επίσης μας δυσκόλεψε”.

Ο επόμενος στόχος…

“Ο επόμενος στόχος είναι το παγκόσμιο που θα γίνει το πρώτο Σαββατοκύριακο  του Ιουνίου. Είναι ο πρώτος πιο σημαντικός αγώνας στο εξωτερικό, πιστεύω πως θα έχει μεγάλη συμμετοχή και αυτό γιατί κανονικά αυτό το διάστημα γίνονται οι ευρωπαϊκοί αγώνες, οι οποίοι εφέτος, πρώτη φόρα, θα γίνουν τον Αύγουστο. Θα είναι european game όπου και εκεί θα έχει συμμετοχή η Ελλάδα”.

Οι συνθήκες προπόνησης…

“Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο Σχοινιά, οι συνθήκες είναι πολύ καλές, οι εγκαταστάσεις είναι σε πολύ καλή κατάσταση και, μάλιστα, γίνονται βήματα να έρθουν και άλλες ευρωπαϊκές ομάδες για προπόνηση. Ήδη βρίσκεται εδώ η ομάδα της Λιθουανίας και αυτό θεωρώ ότι είναι πολύ καλό για την χώρα μας”.

Για την Πολιτεία…

“Πάντα υπάρχουν και θετικά και αρνητικά. Όποιον και να ρωτήσεις κάτι θα βρει να σου πει… Το δικό μου παράπονο είναι ότι είμαι τέταρτη Ολυμπιονίκης και προσπαθώ μόνη μου… Δεν υπάρχει χορηγός. Δεν ξέρω τι περιμένουν οι ιδιωτικές εταιρείες, ίσως να θέλουν να αποφασίσουν τελευταία στιγμή, δεν πάει όμως έτσι, δεν είναι μόνο η στιγμή της διοργάνωσης, εμείς προετοιμαζόμαστε εδώ και τρία χρόνια.

Επιπλέον κάποια στιγμή θα ήταν καλό να έρθει κάποιος εκπρόσωπος της Πολιτείας να δει την προπόνηση που κάνουμε, τις ώρες που είμαστε μέσα στο νερό και πόσο δύσκολο είναι για εμάς να μην έχουμε καθόλου προσωπικό χρόνο και ύστερα να αποφασίσουν για την κατάργηση της εισαγωγής των διακεκριμένων αθλητών στις σχολές”.

Για το Τόκιο….

“Είναι μέσα στους στόχους μου, δεν γινόταν να μην είναι από την στιγμή που βγήκα τέταρτη στο Ρίο. Αρχικά στόχος είναι να πάρω την πρόκριση και έπειτα να κερδίσω το ολυμπιακό… Άλλωστε είναι το μετάλλιο που μου λείπει”.

Ο σημαντικότερος άνθρωπος που την στηρίζει…

“Ο άνθρωπος που με παρότρυνε να ξεκινήσω την κωπηλασία, αυτός που μπορεί να με καταλάβει σε όλα και με στηρίζει, είναι ο προπονητής μου από τον Ναυτικό Όμιλο Κατερίνης, ο Γιώργος Μπικογιάννης. Ήταν συναθλητής με τον πατέρα μου με γνωρίζει από μικρή, προπονούμαστε μαζί από το 2007 και εκτός από προπονητής μου έχει συχνά και τον ρόλο του ψυχολόγου. Δεν είναι προπονητής μου στην εθνική ομάδα, κάνουμε προπονήσεις μόνο όταν πηγαίνω στη Κατερίνη και συχνά μου λέει πως μπορεί εκείνος να παίζει ρόλο στην ψυχολογία μου, αλλά και εγώ παίζω στην δικιά του όταν κάνουμε προπονήσεις μαζί και βλέπει πόσο καλά πάω … Αυτός είναι σίγουρος ότι θα με δει στα μετάλλια στους Ολυμπιακούς…”

Πηγή: We Love Sports

Pin It on Pinterest

Shares
Share This