Επιλογή Σελίδας

Του Βασίλη Σκουντή

Εχουν το χάζι τους (και) τα Final 4, που διεξάγονται ερήμην ημών: ερήμην του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού εννοώ, που εκτροχιάστηκαν στο δρόμο προς το Βελιγράδι και μας άφησαν ρέστους!

Το ‘χουν το χάζι τους διότι για κάθε Παναθηναϊκό και για κάθε Ολυμπιακό που δεν προκρίνεται, υπάρχουν ένας Ιτούδης (με το επιτελείο του) κι ένας Σλούκας για να μας κρατάνε στην τσίτα και να μπορούμε κιόλας, διάβολε, να ακούμε και δυο κουβέντες στα ελληνικά…

Χθες για παράδειγμα άκουσα δυο, μια από τον καθένα και αγαλλίασε η ψυχή μου!

Το πρωί μετά την επίσημη συνέντευξη Τύπου, ξεμονάχιασα για λίγο τον προπονητή της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και εκεί που συζητάγαμε, μου πέταξε ένα «εν τούτοις» και με αποτέλειωσε!

Δεν πρόκειται για παλιά ελληνικούρα, τουναντίον (για να γράψω κι εγώ τη δική μου) είναι μια εξαιρετική εναντιωματική έκφραση, την οποία ο Ιτούδης χρησιμοποιούσε ανέκαθεν και χθες την κατέβασε από το ράφι, μέσα στο γλωσσολογικό σοκ το οποίο προσπαθούσε να διαχειριστεί, απαντώντας σε ερωτήσεις στα αγγλικά, στα σέρβικα, στα ρώσικα και στα ελληνικά!

Μόνο στα μανδαρινικά κινέζικα δεν κλήθηκε να δώσει εξετάσεις!

Δεν ξέρω εάν η ΤΣΣΚΑ θα νικήσει απόψε τη Ρεάλ Μαδρίτης (όπως και στον τελικό της 24ης Απριλίου 1969 στη Βαρκελώνη, με σκορ 103-99) και εάν την Κυριακή θα κατακτήσει το όγδοο τρόπαιο της, που θα είναι κιόλας το δεύτερο με τον Δημήτρη στον πάγκο της

Δεν ξέρω επίσης εάν σε περίπτωση αποτυχίας, ο Ιτούδης θα νιώσει την καρέκλα του να τρίζει και θα δει (όπως γράφτηκε τις προάλλες) τη μουσούδα του Σάρας να ξεπροβάλει από τη γωνία…

Ξέρω όμως ότι εκτός από κομψός (στο ντύσιμο) και multilingual είναι επίσης ένας πολύ υπομονετικός, ανθεκτικός και μεθοδικός άνθρωπος.

Δεν τα γράφω αυτά για να τον κολακεύσω ή να του χρυσώσω προκαταβολικά το χάπι μιας ενδεχόμενης αποτυχίας: θαρρώ πως δεν τα έχει κιόλας ανάγκη, καθότι μπορεί άνετα να θωρακίσει και να υπερασπισθεί τον εαυτό του και την ομάδα του, τόσο από τους εξωτερικούς εχθρούς, όσο και από την τρομερή πίεση που υφίσταται συν τη δαμόκλειο σπάθη η οποία επικρέμαται στο σβέρκο του.

Αυτή πια δεν είναι μια κατάσταση down the stretch, όπως λένε οι Αμερικανοί, αλλά down the… death, εξ ου και τα λυτρωτικά δάκρυα που προκάλεσε πρόπερσι μετά τον συγκλονιστικό τελικό με την Φενέρμπαχτσε στο Βερολίνο…

Τα δάκρυα δεν ήταν δικά του, αλλά της κόρης του, της Αλεξάνδρας, που εκείνη την ημέρα είχε τα γενέθλια της και της έλαχε ο κλήρος να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τον μπαμπά της και τον νονό της (Ζέλικο Ομπράντοβιτς) να κονταροχτυπιούνται επί 45 λεπτά και ύστερα να ‘ρχονται κιόλας μούρη με μούρη μπροστά από τη γραμματεία…

Χθες το πρωί στο κάστρο του Κελεμέγκνταν, ένας Σέρβος δημοσιογράφος πλησίασε τον Ιτούδη και του έκανε μια ερώτηση που εάν την απηύθυνε στον Ομπράντοβιτς θα τον έβλεπε να παίρνει εκείνο το ιδιότυπο μελιτζανί χρώμα και να βγάζει αφρούς από το στόμα…

Τον ρώτησε λοιπόν πώς του φαίνεται που κάποιες στοιχηματικές εταιρίες, λέει, κατατάσσουν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας τελευταία σε πιθανότητες να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης!

Ο Δημήτρης διατήρησε τον ψυχραιμία του και συν τοις άλλοις αυτοσαρκάσθηκε κιόλας. «Αυτό είναι καλό» είπε. «Εάν διαψεύσουμε αυτή την εκτίμηση, τότε θα κάνουμε πλούσιους όλους όσοι ποντάρουν τα λεφτά τους πάνω μας»!

Μιας και το ΄φερε η κουβέντα στα λεφτά, ο έτερος Καππαδόκης (μας) σε αυτό το Final 4, αποτελεί όντως τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό μιας αμερικάνικης έκφρασης…

Τον Σλούκα τον βάφτισαν Κώστα, τον λένε (πάνω στην παρήχηση των δυο συμφώνων)… Ζλούκα, αλλά τηρουμένων των αναλογιών, μπορεί κάλλιστα να συστήνεται ως «Dollar Bill» της Εuroleague!

Στα 28 του, ο Θεσσαλονικός γκαρντ έχει ταξιδέψει σε οκτώ Final 4 (εκ των οποίων αγωνίσθηκε στα έξι) διεκδικεί τον τέταρτο τίτλο της καριέρας του, βρίσκεται στο κατόπι του Φραγκίσκου Αλβέρτη και μέχρι στιγμής δεν έχει γνωρίσει την ήττα σε κανέναν από τους πέντε ημιτελικούς στους οποίους πήρε μέρος (2012, 2013, 2015 με τον Ολυμπιακό, 2016 και 2017 με τη Φενέρμπαχτσε).

Εάν ήρθε η ώρα να σημάνει το τέλος της ευημερίας του ή εάν θα παραμείνει άτρωτος είναι κάτι που θα φανεί προϊούσης της νυκτός, αλλά σε κάθε περίπτωση ο Σλούκας είναι πάλι εδώ…

Δεν ήταν πάντοτε εδώ, κάποιες στιγμές μάλιστα κόντεψε να βγει από το κεντρικό κάδρο: τότε που απλώς συμπλήρωνε το ρόστερ, τότε που βρισκόταν εκτός δωδεκάδας, τότε που ήταν χοντρούλης, τότε που ο Ιβκοβιτς ήθελε να τον ξαποστείλει, τότε που ένιωσε πως βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, αλλά είδε την καριέρα του να αναβαθμίζεται μετά τη θητεία του στον Αρη και επέστρεψε δριμύτερος…

Επέστρεψε και έγινε… Σλούκαρος!

Επίτηδες το γράφω αυτό ώστε να συνδέσω τον πρόλογο με τον επίλογο μου και εξηγώ αμέσως τι εννοώ…

Η Euroleague διενεργεί ένα γκάλοπ μεταξύ των προπονητών των 16 ομάδων, με θέμα τους clutch players του Final 4. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ψήφισε τον Σλούκα, εξηγώντας ότι παίζει πάντοτε καλά στα μεγάλα και κρίσιμα ματς.

Η απάντηση του νυν προπονητή της Χίμκι τέθηκε χθες το βράδυ υπ’ όψιν του γκαρντ της Φενέρμπαχτσε ο οποίος, αντί άλλου σχολίου, έβαλε τα γέλια, και ενώ άστραφτε το πρόσωπο του είπε μονάχα μια κουβέντα…

Μπαρτζώκαρος!

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This