Του Θοδωρή Τσούτσου
Η πρωταθλήτρια, λέει, παρουσιάζει σημάδια… διάλυσης. Αν το δεχτούμε διότι έφυγε και μάλιστα για τον ανταγωνιστή ο MVP της Χριστοδουλόπουλος, ο βασικός επιθετικός της Αραούχο, ο Γιόχανσον και γιατί από μέρα σε μέρα όλο και για κάποιον δημιουργείται αμφιβολία, ακόμη και για τον Μανόλο Χιμένεθ, θα χάσουμε την αλήθεια για τη φετινή Ένωση.
Ένας Λάζαρος ή ακόμη και ένας Αραούχο που ως ξένος πιο δύσκολα μπορεί να “δέσει” τόσο πολύ σε μια ομάδα, είναι πιο εύκολο να βρεθούν από το να δημιουργηθεί μία σεζόν όπως η φετινή για την ΑΕΚ. Διότι το δεύτερο είναι αποτέλεσμα του πρώτου. Ασφαλώς και έχει να κάνει με την ατομική ποιότητα του καθενός. Με τη δουλειά που έβαλαν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.
Αλλά είναι και αποτέλεσμα των προϋποθέσεων που δημιούργησε η ομάδα για εκείνους. Αν, για παράδειγμα, του χρόνου τέτοια εποχή το αγωνιστικό τμήμα της ΑΕΚ έχει και πάλι τέτοια απήχηση, ακόμη και αν τελικά αποχωρήσει ο επόμενος Λάζαρος, για τους κιτρινόμαυρους αυτό θα είναι ευτύχημα. Διότι θα σημαίνει ότι και πάλι κάτι πολύ καλό θα έχει πετύχει στη σεζόν που θα έχει ολοκληρωθεί.
Οι επίδοξοι αγοραστές μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος της ΑΕΚ δεν θέλουν να αποκτήσουν απλώς και μόνο τους “καλούς” από αυτό. Αλλά και τους πρωταθλητές. Εκείνους που έφτασαν την ομάδα σε κορύφωσε σε τρεις διοργανώσεις αυτή την αγωνιστική περίοδο. Και όλο αυτό, βέβαια, είναι κάτι που αντανακλά και στον σύλλογο. Από τη μία μεριά. Από την άλλη, για να συνεχίσουμε την κουβέντα, είναι και κάτι που πια η ΑΕΚ καλείται να διαχειριστεί και να περιφρουρήσει.
Κανείς δεν λέει ότι η απώλεια του Χριστοδουλόπουλου δεν είναι σημαντική. Ασφαλώς και είναι. Αν ήταν, όμως, η ΑΕΚ να χάσει τον πολυτιμότερό της, καλύτερα που αυτό έγινε μία ημέρα μετά το τέλος των επίσημων αγώνων της. Και όχι αργότερα. Επίσης, η περίπτωση του Αραούχο είναι σωστό για την ομάδα να λήξει πολύ νωρίς. Έστω και αν δεν είναι θετική η κατάληξη, όπως φαίνεται. Πέρυσι, να θυμίσουμε, ότι ο Αργεντινός είχε είχε επιστρέψει στην ΑΕΚ στις 31 Αυγούστου. Μέσα σε τρελή χαρά από όλες τις πλευρές. Η ομάδα, όμως, είχε ήδη προλάβει να παίξει με ΤΣΣΚΑ και Μπριζ και δύο αγωνιστικές στο πρωτάθλημα.
Ασφαλώς και η περίπτωση Αραούχο δεν είναι για να την παρατάς. Είναι για να την κυνηγάς ακόμη και μέχρι τις… 31 Αυγούστου. Την τελευταία ημέρα των μεταγραφών. Όπως η ΑΕΚ έκανε πέρυσι το καλοκαίρι και τελικά δικαιώθηκε. Αλλά αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό. Δεν χωράνε για την Ένωση τέτοιου είδους σίριαλ, τα οποία θα μπορούσαν ακόμη και να έχουν “κάψει” ολόκληρο Λιβάγια, αν ο Κροάτης δεν ήταν τόσο δυνατός χαρακτήρας, δεν είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του και δεν ήταν τόσο ικανός ποδοσφαιριστής, ώστε να αποδείξει ότι ήταν άδικο όταν ακόμη ο Αραούχο δεν ήταν εδώ, κάποιοι να βλέπουν στο δικό του πρόσωπο τον Αργεντινό.
Η ΑΕΚ, λοιπόν, είτε βλέπει παίκτες της να αποχωρούν είτε να τους “ζαχαρώνουν” διάφοροι, πρέπει αυτό το πρόβλημα να το διαχειριστεί ως μια θετική εξέλιξη για εκείνη και να το αξιοποιήσει. Απέναντί τους ή και απέναντι σε εκείνους με τους οποίους θα διαπραγματευτεί για να έρθουν. Όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε αγωνιστικό. Διότι αυτό είναι που στο τέλος της ημέρας έχει σημασία.
Αυτό άλλωστε, το αγωνιστικό, ήταν εκείνο που έφερε για την ΑΕΚ την επιτυχία φέτος. Όχι το οικονομικό. Αν ήταν εκείνο, θα κάναμε άλλη κουβέντα. Το θέμα, λοιπόν, για την Ένωση δεν είναι πόσες εκκρεμότητες έχει ενόψει της νέας σεζόν. Είναι πολλές, θα μπορούσαν να είναι λιγότερες, αλλά δεν ήταν κάτι που δεν γνώριζε. Το θέμα είναι πόσο σύντομα και με ποιο τρόπο θα τελειώσει με αυτές.
Με τη συνείδηση ότι αυτό το καλοκαίρι έχει πια την ευκαιρία να κάνει ακόμη και το περσινό, που είχε δώσει την πρόκριση στους ομίλους του Europa League, να φαντάζει λίγο σε σχέση με αυτό που μπορεί να πετύχει το φετινό…
Πηγή: Σπορ FM
