Είναι το Ιερό Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, η κούπα που όλοι θέλουν να κατακτήσουν, το τρόπαιο που απογειώνει ή γκρεμίζει καριέρες. Και η βραδιά που κρίνεται ποιος θα ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης και ποιος θα δει το όνειρο να μετατρέπεται σε εφιάλτη, είναι αυτή που όλοι θέλουν να ζήσουν κάθε χρόνο όταν αρχίζουν τα προκριματικά του καλοκαιριού. Στη διάρκεια όλων αυτών των δεκαετιών, από όταν ήταν Κύπελλο Πρωταθλητριών ακόμη, μέχρι και σήμερα, υπήρξαν πολλοί τελικοί που ξεχώρισαν. Με δεδομένο ότι σίγουρα αδικούμε κάποιους, εστιάσαμε στην πιο σύγχρονη εποχή, από όταν το Κύπελλο Πρωταθλητριών έγινε Champions League πια, για να επιλέξουμε τους δέκα καλύτερους. Με την ευχή αυτός του Σαββάτου ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ να τους ξεπεράσει όλους.
#10 1993, Μαρσέιγ-Μίλαν 1-0
Στις 26 Μαΐου 1993, στο Olympiastadion του Μονάχου, η ακριβοπληρωμένη Μαρσέιγ του Μπερνάρ Ταπί άφησε πίσω της την ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα δύο χρόνια νωρίτερα στο Μπάρι και έγινε η πρώτη -και μοναδική ως σήμερα- γαλλική ομάδα που ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης. Απέναντι στην ομαδάρα του Φάμπιο Καπέλο, η οποία θα πήγαινε και στους τελικούς του 1994 και του 1995, το γκολ του Μπολί στο 43ο λεπτό με κεφαλιά ήταν αρκετό για να δώσει στους Μασσαλούς τη νίκη και την κούπα με τα μεγάλα αυτιά! Εκείνη τη βραδιά, έπαιξε για τελευταία φορά ο μεγάλος Μάρκο Φαν Μπάστεν, αφού τα προβλήματα τραυματισμών στη συνέχεια δεν του επέτρεψαν να πατήσει ξανά σε αγωνιστικό χώρο…
#9 2010, Ιντερ-Μπάγερν 2-0
Οταν άρχιζε η σεζόν 2009/10, λίγοι πίστευαν ότι το τέλος της θα έβρισκε την Ιντερ στην κορυφή της Ευρώπης. Κι όμως, οι Νερατζούρι τα κατάφεραν κόντρα σε κάθε πρόβλεψη από όταν άρχισαν τα νοκ άουτ ματς. Δεν ήταν φαβορί με την Τσέλσι αλλά την απέκλεισαν, δεν ήταν φαβορί με την Μπαρτσελόνα αλλά την απέκλεισαν, άρα στον τελικό την Μπάγερν… δεν την είδαν καν. Με τον Μιλίτο να βάζει ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο και να εξασφαλίζει για πάντα μια θέση στην ιστορία των Μιλανέζων, η Ιντερ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης -στο Santiago Bernabeu- για 3η φορά στην ιστορία της και πρώτη μετά το 1965, πετυχαίνοντας παράλληλα και το μοναδικό, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, treble του ιταλικού ποδοσφαίρου!
#8 2003, Μίλαν-Γιουβέντους 0-0 (3-2 στα πέναλτι)
Η σεζόν 2002/03 ήταν τέλεια για τους Ιταλούς, αφού είχαν τρεις ομάδες στους ημιτελικούς του Champions League. Οι δύο από αυτές πήγαν και στον τελικό του Μάντσεστερ, αποφασισμένες να κάνουν ό,τι χρειαστεί για να κατακτήσουν την κούπα. Κι επειδή το διακύβευμα ήταν πολύ μεγάλο, Μίλαν και Γιουβέντους αποφάσισαν να δείξουν σε όλο τον πλανήτη ότι ένας ιταλικός τελικός που… σέβεται τον εαυτό του, θα είναι γεμάτος τακτική και άδειος από γκολ. Το 0-0 του 90λεπτου παρέμεινε και στα 30 λεπτά της παράτασης, με αποτέλεσμα τα πάντα να κριθούν στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί όπου οι Ντίντα και Μπουφόν απείλησαν να κρατήσουν στο 0-0 το σκορ… αιωνίως, αλλά τελικά οι Ροσονέρι ήταν πιο ψύχραιμοι και με την τελευταία εκτέλεση του Σεφτσένκο πήραν την πιο γλυκιά νίκη τους σε τελικό.
#7 2011, Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ 3-1
Μπλαουγκράνα και Red Devils είχαν βρεθεί αντιμέτωποι και δύο χρόνια νωρίτερα στη Ρώμη, με την ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα να επικρατεί με 2-0. Ιδια θα ήταν η κατάληξη και στις 28 Μαΐου 2011 και μάλιστα επί αγγλικού εδάφους. Στο Wembley η Μπάρτσα χάρισε μια μοναδική ποδοσφαιρική παράσταση σε όλο τον πλανήτη, πνίγοντας τη Γιουνάιτεντ, παρά το γεγονός ότι είχε καταφέρει να ισοφαρίσει προσωρινά με τον Ρούνεϊ, από την αρχή ως το τέλος του ματς. «Είναι απλά καλύτεροι», είπε ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος είδε τους Πέδρο, Μέσι και Βίγια να βάζουν τα τρία γκολ, κεφαλαιοποιώντας την εντυπωσιακή υπεροχή της ομάδας τους. Ηταν ο 4ος μεγάλος τίτλος για τους Καταλανούς, οι οποίοι θα πρόσθεταν ακόμη έναν στη συνέχεια, σε αντίθεση με τον Γκουαρντιόλα που δεν ξαναπάτησε από τότε στο υψηλότερο σκαλί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
#6 2017, Ρεάλ-Γιουβέντους 4-1
Η Κυρία έδειχνε έτοιμη, έχοντας δεχθεί μόλις δύο γκολ στην πορεία της προς τον τελικό, να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά μετά το 1996 και για 3η στην ιστορία της, βάζοντας τέλος στην κατάρα των χαμένων τελικών. Τελικά είδε την κατάρα να συνεχίζεται και μάλιστα με επίπονο τρόπο… Επειτα από ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο, όπου οι Ρονάλντο και Μάντζουκιτς είχαν διαμορφώσει το 1-1, οι Ιταλοί κατέρρευσαν και οι Ισπανοί θριάμβευσαν, ανεβάζοντας το σκορ στο 4-1 με τα γκολ των Καζεμίρο, Κριστιάνο και Ασένσιο. Ετσι, η Βασίλισσα πανηγύρισε τον 12ο τίτλο της και παράλληλα έκανε το repeat, το οποίο για τελευταία φορά είχε συμβεί τέλη δεκαετίας ’80 από τη Μίλαν του Αρίγκο Σάκι. Ηταν η τέλεια βραδιά για τον Ζινεντίν Ζιντάν και παράλληλα μια βραδιά που γέννησε διάφορες ιστορίες για το τι έγινε στα αποδυτήρια της Γιούβε στο ημίχρονο…
#5 1997, Ντόρτμουντ-Γιουβέντους 3-1
Η πορεία της Γιούβε σε όλη τη σεζόν 1996/97, στην οποία υπερασπιζόταν και το Champions League που είχε κατακτήσει πριν ένα χρόνο στη Ρώμη, έδειχνε ότι στον τελικό θα επικρατούσε εύκολα. Πρόκειται, άλλωστε, για την καλύτερη ομάδα της ομαδάρας που είχε φτιάξει ο Μαρτσέλο Λίπι στα μέσα των 90’s. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι… Με δύο γκολ του Ρίντλε έπειτα από δύο εκτελέσεις κόρνερ στο πρώτο ημίχρονο, η Ντόρτμουντ πήρε το προβάδισμα, άντεξε στην πίεση, δεν πανικοβλήθηκε μετά τη μείωση από το τακουνάκι του Ντελ Πιέρο και έφτασε στο 3-1 με το μαγικό πλασέ του Ρίκεν στο 71ο λεπτό. Μία από τις εκπλήξεις των τελικών, αν και εκείνη η Μπορούσια ήταν πολύ δυνατή, είχε μόλις γίνει και είχε γίνει με εντυπωσιακό τρόπο!
#4 2012, Τσέλσι-Μπάγερν 1-1 (4-3 στα πέναλτι)
Οταν είσαι η Μπάγερν Μονάχου και παίζεις τελικό στη Γερμανία, είσαι το φαβορί. Ειδικά αν είσαι και καλύτερη ομάδα. Οταν ο τελικός είναι στο Μόναχο, στην έδρα σου, είναι μεγάλο φαβορί. Κι όταν ο Μίλερ κάνει στο 83′ το 1-0, είσαι πρωταθλητής Ευρώπης. Κι όμως, οι Βαυαροί είδαν να χάνεται μέσα από τα χέρια τους μια κούπα, η οποία δεν γινόταν να χαθεί. Στο 88′ ο Ντρογκμπά με κεφαλιά, μετά την εκτέλεση κόρνερ, έκανε το 1-1 παγώνοντας τους Γερμανούς και αφού η Τσέλσι άντεξε στην παράταση, πανηγύρισε στα πέναλτι! Οι άστοχες εκτελέσεις των Ολιτς και Σβάινσταϊγκερ ήταν καταδικαστικές για την Μπάγερν, με τους Λονδρέζους να κατακτούν με απίθανο τρόπο το μοναδικό, μέχρι τώρα, Champions League της ιστορίας τους!
#3 1994, Μίλαν-Μπαρτσελόνα 4-0
Ο τελικός του Champions League 1993/94 έγινε στην Αθήνα, με την Μπαρτσελόνα να είναι το φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Οχι μόνο επειδή η Dream Team του Γιόχαν Κρόιφ πήγαινε τρένο όλη τη χρονιά, αλλά κι επειδή οι Ροσονέρι του Φάμπιο Καπέλο είχαν απουσίες. Δεν είχαν διάθεση, όμως, να χάσουν σε τελικό για δεύτερη σερί χρονιά και αυτό το έδειξαν με επιβλητικό τρόπο! Μια Μίλαν ακριβώς όπως την ήθελε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος εκείνο το βράδυ έπαιρνε μεγάλη χαρά και στο πολιτικό επίπεδο, ισοπέδωσε τους Καταλανούς στο ΟΑΚΑ, έχοντας βάλει τις βάσεις της νίκης από το ημίχρονο με τα δύο γκολ του Μασάρο. Θα έρχονταν άλλα δύο στο δεύτερο μέρος από τους Σαβίσεβιτς και Ντεσαϊγί, με τον Σέρβο παικταρά να εκθέτει τον Θουμπιθαρέτα με εκείνο το κρέμασμα.
#2 2005, Λίβερπουλ-Μίλαν 3-3
Στις 25 Μαΐου 2005, στο Ataturk Olympic Stadium της Κωνσταντινούπολης, η Λίβερπουλ έζησε το πιο όμορφο παραμύθι της ιστορίας της και η Λίβερπουλ τον χειρότερο εφιάλτη της, σε ένα ματς που φάνηκε από νωρίς και συγκεκριμένα από τα πρώτα δευτερόλεπτα, όταν ο Μαλντίνι έγινε ο γηραιότερος σκόρερ σε τελικό Champions League βάζοντας μπροστά τους Ιταλούς, ότι θα είναι ξεχωριστός. Και ήταν! Οι Ροσονέρι του Κάρλο Αντσελότι με τον Κακά να δημιουργεί και τον Κρέσπο να εκτελεί προηγήθηκαν με 3-0 στο ημίχρονο, με αποτέλεσμα στα αποδυτήρια να έχουν ήδη αρχίσει οι πανηγυρισμοί. Κανείς, άλλωστε, δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε, όταν η Λίβερπουλ βρήκε τρία γκολ μέσα σε έξι λεπτά (54′-60′) για το 3-3, το οποίο έμεινε και στην παράταση αφού ο Ντούντεκ έπιανε τα πάντα. Κι όταν προηγείσαι με 3-0 στο ημίχρονο τελικού και τελικά καταλήγεις στα πέναλτι, μάλλον είσαι χαμένος πριν καν αρχίσουν οι εκτελέσεις. Και αυτό το επιβεβαίωσαν, δυστυχώς για τη Μίλαν και ευτυχώς για τους Reds, οι Σερζίνιο, Πίρλο και Σεφτσένκο…
#1 1999, Μάντσεστερ-Μπάγερν 2-1
Αυτό που έκανε η Λίβερπουλ το 2005 είναι απλά τρελό, αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ με 3-0 στο ημίχρονο αλλά στο τέλος νίκησε. Αυτό που έκανε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 26 Μαΐου 1999 στο Camp Nou της Βαρκελώνης, απλά δεν ξαναγίνεται σε τέτοιο παιχνίδι! Η Μπάγερν Μονάχου ήταν μπροστά στο σκορ από το 6′ με το φάουλ του Μπάσλερ, ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του ματς, είχε δύο δοκάρια, είχε ευκαιρίες και είχε και την κούπα στα χέρια της μέχρι το 90ο λεπτό. Στο 91′ δέχθηκε την ισοφάριση, στο 92′ προσπάθησε να συνειδητοποιήσει τι έγινε και στο 93′ έπαθε το μεγαλύτερο σοκ της ιστορία της… Με τους Σέριγχαμ και Σόλσκιερ, έπειτα από δύο κόρνερ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πέτυχε την πιο τρελή ανατροπή που θα μπορούσε ποτέ να συμβεί σε αγώνα τέτοιου επιπέδου, σκοράροντας δύο φορές στις καθυστερήσεις! Κι όσες φορές κι αν ξαναδείς το ματς, αρνείσαι να πιστέψεις ότι όντως γύρισε τελικά!
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
