Επιλογή Σελίδας

Της Βάσως Πρεβεζιάνου

Είκοσι χρόνια πριν από την αναμέτρηση στο στάδιο «Αζτέκα» οι δύο ομάδες είχαν τεθεί και πάλι αντιμέτωπες και πάλι στα προημιτελικά Μουντιάλ, το 1966 με τους Άγγλους να επικρατούν, σε ένα παιχνίδι το οποίο σημαδεύτηκε από σοβαρά επεισόδια των παικτών της Αργεντινής, οι οποίοι υποστήριξαν ότι η διαιτησία είχε σκανδαλωδώς ευνοήσει τους διοργανωτές. Το 1982, ο πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ έφερε και πάλι σε κόντρα τις δύο χώρες, αυτή τη φορά σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. 

Οι περίπου 115.000 θεατές που βρέθηκαν εκείνο το ζεστό απόγευμα στο «Αζτέκα» είχαν αγοράσει εισιτήριο για να παρακολουθήσουν από κοντά μια πολύ ενδιαφέρουσα μάχη. Δεν γνώριζαν ότι επρόκειτο να είναι μάρτυρες ενός συγκλονιστικού αγώνα και δύο γκολ τα οποία έμελλε να μείνουν στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, αλλά με πρωταγωνιστή τον ίδιο άνθρωπο: τον Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα.

Στο 51ο λεπτό του αγώνα, ο Στιβ Χοτζ θα γυρίσει λανθασμένα τη μπάλα, η οποία θα καταλήξει στον Αργεντινό, ο οποίος άρχισε να κατευθύνεται προς την μικρή περιοχή των Άγγλων. Ο Πίτερ Σίλτον θα αντιδράσει σωστά προσπαθώντας να διώξει την μπάλα και αυτό θα συνέβαινε αν δεν «έμπαινε» στη φάση το χέρι του Μαραντόνα, το οποίο έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα. Ο Τυνήσιος διαιτητής Αλί Μπιν Νασέρ έδειξε σέντρα, η Αργεντινή ήταν μπροστά με 1-0. 

«Περίμενα τους συμπαίκτες μου να με αγκαλιάσουν, αλλά κανείς δεν ήρθε… Τους είπα: Ελάτε να με αγκαλιάσετε, αλλιώς ο διαιτητής δε θα το μετρήσει» ήταν τα λόγια του Μαραντόνα, ο οποίο στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι είπε για το γκολ ότι σημειώθηκε «un poco con la cabeza de Maradona y otro poco con la mano de Dios» («λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού»).

Πολλά χρόνια αργότερα, στην βιογραφία του ο Αργεντινός παραδέχθηκε ότι είχε χρησιμοποιήσει το αριστερό χέρι του για να σπρώξει τη μπάλα στην εστία του Σίλτον. «Τώρα πια μπορώ να πω αυτό που δεν μπορούσα εκείνα τα χρόνια. Να μιλήσω για εκείνο το χέρι του Θεού. Μα, ποιο χέρι του Θεού, ήταν το χέρι του Ντιέγο! Και χάρηκα που για μια ακόμα φορά καταφέραμε να κλέψουμε τους Άγγλους». Ο Μαραντόνα ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη για τον τρόπο με τον οποίο πέτυχε το γκολ, παρά το γεγονός ότι το 2008 η βρετανική εφημερίδα «SUN» παραποίησε τα λόγια του και τον εμφάνιζε να απολογείται για το χέρι.  

Και ενώ οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τροπή που πήρε το παιχνίδι, τρία λεπτά αργότερα, στο 54’, ο Μαραντόνα θα σκόραρε και πάλι. Αυτή τη φορά με το πόδι, ένα καταπληκτικό γκολ, αυτό που έμεινε στην ιστορία ως «γκολ του αιώνα».

Ο «Ντιεγίτο» πήρε την μπάλα από τον Έκτορ Ενρίκε, περίπου δέκα μέτρα πίσω από τη μεσαία γραμμή, και άρχισε την απίστευτη κούρσα του, έτρεξε από την δεξιά πτέρυγα εξήντα μέτρα σε δέκα δευτερόλεπτα, ξεγέλασε με τις προσποιήσεις του πέντε αντιπάλους του (τον έναν δύο φορές), έφθασε στην μικρή περιοχή και εκεί σαν να… χάιδευε τη μπάλα με το αριστερό πόδι του πλάσαρε τον Σίλτον και γκοοοοοολ. Και τι γκολ… Ένα από τα λίγα στην ιστορία που τα είχε όλα: τεχνική, ταχύτητα, ψυχραιμία, εκτέλεση. 

Οι Άγγλοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, μείωσαν με τον Γκάρι Λίνεκερ στο 80’ και γύρισαν στην πατρίδα τους για να παρακολουθήσουν από την τηλεόραση τον Μαραντόνα και τους άλλους Αργεντινούς να φτάνουν, λίγες ημέρες αργότερα, στην κατάκτηση του Μουντιάλ. Είχαν πάρει την εκδίκησή τους για τον αποκλεισμό του 1966 και είχαν ανακτήσει την εθνική υπερηφάνεια τους για όσα είχαν συμβεί στα Φώκλαντ.

Μέσα σε λίγα λεπτά, ο Μαραντόνα είχε γίνει θρύλος. «Ένας γενναιόδωρος και αλληλέγγυος άνθρωπος, ένα είδωλο, που μέσα σε πέντε λεπτά είχε σουτάρει τα δυο πιο αντιφατικά γκολ ολόκληρης της ιστορίας του ποδοσφαίρου. Οι οπαδοί του τον λάτρευαν και για τα δυο: δεν θαύμαζαν μόνο το γκολ του καλλιτέχνη, εκείνο που έβαλε με τα διαβολικά του πόδια, αλλά και το γκολ του κλέφτη -ίσως μάλιστα περισσότερο αυτό-, εκείνο που το χέρι του έκλεψε» θα γράψει ο σπουδαίος Ουρουγουανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο.

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This