Επιλογή Σελίδας

Του Παναγιώτη Παλλαντζά

Στις αρχές του περσινού Ιούνη, με αφορμή την πρόσληψη του Λουτσιάνο Σπαλέτι, γράφαμε για τους Νερατζούρι που έρχονται, όπως “προειδοποιούσε” τότε ο Στίβεν Ζιανγκ, γιος του Κινέζου ιδιοκτήτη. Η σεζόν που ακολούθησε, με τα πάνω της και τα κάτω της, δεν ήταν εύκολη για τους Μιλανέζους αλλά το τέλος ήταν καλό, άρα όλα καλά. Ο βασικός στόχος που ήταν η έξοδος στο Champions League επιτεύχθηκε και τώρα, ένα χρόνο και κάποιες μέρες μετά, ήρθε η ώρα να γράψουμε για την Ιντερ που επέστρεψε στα σαλόνια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και ο στόχος της είναι να παρουσιάσει μια ομάδα που θα μπορεί να σταθεί με αξιοπρέπεια σε αυτά. Μια ομάδα που θα επιβεβαιώνει ότι γίνεται καλή δουλειά και ότι σταδιακά, όπως πρέπει, βελτιώνεται, ισχυροποιείται.

Προς το παρόν η επιβεβαίωση αυτού είναι σε θεωρητικό επίπεδο ή αλλιώς στα πρωτοσέλιδα και τις αναλύσεις του ιταλικού Τύπου. Στη Gazzetta dello Sport, για παράδειγμα, έκαναν… γκάλοπ μεταξύ τους οι δημοσιογράφοι πριν λίγες μέρες, με θέμα το αν η Ιντερ θα είναι ή όχι η άμεση αντίπαλος της Γιουβέντους στη μάχη του τίτλου. Αλλοι είπαν ναι, άλλοι ότι οι Μπιανκονέρι είναι ακόμη αρκετά μπροστά, αλλά αυτό στο οποίο συμφώνησαν όλοι, είναι αυτό που έχει γράψει η εφημερίδα από πέρυσι: Ανιέλι και Ζιανγκ, οι οποίοι παρεμπιπτόντως έχουν εξαιρετικές σχέσεις, είναι αυτοί που θα επαναφέρουν βήμα-βήμα το Campionato στην κορυφή ξανά. Αυτές οι εξαιρετικές σχέσεις των δύο αφεντικών, βέβαια, δεν εμπόδισαν τον Μπέπε Μαρότα να κάνει ντου στην υπόθεση Ζοάο Κανσέλο όταν είδε ότι ο Πιέρο Αουζίλιο δεν μπορεί να βγάλει άκρη με τη Βαλένθια, με αποτέλεσμα ο τεχνικός διευθυντής των Νερατζούρι να σκέφτεται τώρα να απαντήσει με τον Ματέο Νταρμιάν, ο οποίος έδειχνε σίγουρος για τη Γιούβε.

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον δε θα τα βάψουν μαύρα στο Τορίνο αν τον χάσουν, αλλά είναι αλήθεια και ότι μάλλον δεν τα έβαψαν μαύρα στο Μιλάνο που έχασαν τον Πορτογάλο δεξιό μπακ, παρά το γεγονός ότι άρεσε πολύ. Τους αρέσουν ακόμη περισσότερο -άρα δεν πτοούνται ψυχολογικά- οι κινήσεις που έγιναν ως τώρα και οι οποίες δείχνουν ότι η Beneamata σκέφτεται και δουλεύει σωστά, ορθολογικά. Η απόκτηση του Ντε Βράι ως ελεύθερος είναι κίνηση που θα ζήλευε και ο -μετρ στην απόκτηση ελεύθερων- Μαρότα, η απόκτηση του επίσης ελεύθερου Ασαμόα είναι μια χαρά συμπληρωματική κίνηση, η απόκτηση του Λαουτάρο Μαρτίνες έχει αυτόν τον “ακριβό” λατινοαμερικάνικο αέρα που γούσταραν, γουστάρουν και πάντα θα γουστάρουν οι Ιταλοί, η (επίσημη, αύριο-μεθαύριο) απόκτηση του Ναϊνγκολάν είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Σπαλέτι για να παρακολουθεί το Μουντιάλ με ένα μόνιμο χαμόγελο και οι τιφόζι για να εξασφαλίσουν, ή αλλιώς να διατηρήσουν, μόνιμη θέση στις εξέδρες του Meazza.

Ο allenatore χαμογελάει επειδή ο Βέλγος χαφ είναι ένας από τους… έρωτες του και είχε ζητήσει επιτακτικά την απόκτηση του, αφού θεωρεί ότι μπορεί να του δώσει αρκετές λύσεις. «Ο Σπαλέτι θέλει τη νέα σεζόν ένα κέντρο γεμάτο… μπράτσα», γράφτηκε πριν λίγες μέρες στις ιταλικές εφημερίδες, δένοντας την μεταγραφή του Ράτζα με το ενδεχόμενο απόκτησης και του Μούσα Ντεμπελέ από την Τότεναμ. Ο Ναϊνγκολάν, όμως, μπορεί να παίξει και αλλού με τον Σπαλέτι και συγκεκριμένα πιο μπροστά από τους χαφ και ακριβώς πίσω από τους επιθετικούς, όπως για παράδειγμα στη Ρόμα τη σεζόν 2016-17. Τότε, ο Βέλγος είχε βάλει 11 γκολ, ακριβώς όσα έβαλαν, δηλαδή, όλοι οι χαφ της Ιντερ μαζί φέτος. ΟΚ, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι επιδόσεις θα είναι ξανά οι ίδιες, αλλά σε θεωρητικό επίπεδο -και είναι λογικό, όπως καταλαβαίνει κανείς, αρχές Ιουνίου να είναι όλα θεωρητικά για όλες τις ομάδες- οι Νερατζούρι έχουν πλέον ένα χαφ που μπορεί να δώσει περισσότερα (και) στο σκοράρισμα από όσα αυτοί που ήταν ήδη στην ομάδα.

Οι κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα και αναφέραμε παραπάνω, δε θα ήταν τόσο καλές, ή μάλλον δε θα φαίνονταν τόσο καλές, αν οι Μιλανέζοι δεν είχαν καταφέρει να βγάλουν άκρη και με το Financial Fair Play, αφού μπορεί να μην πήραν το οριστικό ΟΚ από την UEFA αλλά είναι πλέον πολύ κοντά στο να το εξασφαλίσουν. Και είναι πολύ κοντά, έχοντας καταφέρει να χειριστούν το θέμα πολύ καλύτερα από ό,τι θα περίμενε κανείς. Η Ιντερ έπρεπε/πρέπει να παρουσιάσει ως το τέλος του μήνα κέρδη 45 εκατ. ευρώ από μεταγραφές και ο Αουζίλιο έχει εντυπωσιάσει με τον τρόπο που χειρίστηκε ή χειρίζεται το θέμα: Τα τμήματα υποδομής φέρνουν αποτελέσματα, άρα οι μικροί όχι μόνο είναι ταλεντάκια αλλά μπορούν και να διαφημιστούν σαν τέτοια, άρα μπορούν να φέρουν και λεφτά στο ταμείο.

Εχουμε και λέμε λοιπόν… Ο Ντάβιντε Μπετάλε φεύγει για την Αταλάντα με 7 εκατ. ευρώ, ο Φεντερίκο Βαλιέτι φεύγει για την Τζένοα με 7 εκατ. ευρώ, ο Νίκολο Τζανιόλο κοστολογήθηκε στα 7 εκατ. ευρώ και μπαίνει στο deal με τη Ρόμα για τον Ναϊνγκολάν, ο Ντάβιντε Σαντόν κοστολογήθηκε στα 7 εκατ. ευρώ και είναι και αυτός στο deal για τον Ναϊνγκολάν, ο Αντρέι Ράντου φεύγει για την Τζένοα με 5 εκατ. ευρώ, ο Πούσκας πάει προς Λεγανές για 3 εκατ. ευρώ, ο Μανάζ θα δοθεί σε Ισπανία ή Πορτογαλία με 2 εκατ. ευρώ, ο Ντάβιντε Μερόλα μάλλον θα δοθεί στη Σασουόλο, όπως και ο Γκαμπριέλε Τζάπα, ο… Γιούτο Ναγκατόμο θα φέρει 2-3 εκατ. ευρώ από τη Γαλατασαράι, ο Ζόφρι Κοντογκμπιά βάζει στο ταμείο 25 εκατ. ευρώ από τη Βαλένθια, ο Αντρέα Πιναμόντι θα πωληθεί για 9-10 εκατ. ευρώ. Από όλους αυτούς, σύμφωνα με ιστοσελίδες που ασχολούνται εκτεταμένα με την Ιντερ, μόνο η πώληση του τελευταίου θα είναι… επίπονη. Για όλους τους υπόλοιπους, μάλλον δε θα κλάψουν.

Η μόνη ζημιά που έπαθε λόγω του Financial Fair Play ο Πιέρο Αουζίλιο ήταν αυτή που προαναφέραμε με τον Ζοάο Κανσέλο, αλλά ήταν αναμενόμενο, αφού ήξεραν ότι κάτι θα πρέπει να “θυσιάσουν”, να συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν ότι ο τεχνικός διευθυντής που τα προηγούμενα καλοκαίρια άκουσε αρκετά ειρωνικά σχόλια από τους δικούς του, τώρα τους βλέπει να γράφουν στα social media ότι «θα βαφτίζουμε τα παιδιά μας Πιέρο πλέον», όπως τους βλέπει να εξαντλούν, πριν καν βγει ο Ιούνιος, τα εισιτήρια διαρκείας για τα τρία από τα τέσσερα διαζώματα του Meazza! «A riveder le stelle», δηλαδή «για να δείτε ξανά τα αστέρια», είναι το φετινό σλόγκαν στη σχετική καμπάνια της Ιντερ λόγω της επιστροφής έπειτα από επτά ολόκληρα χρόνια στο Champions League και με τον ρυθμό που έφυγαν κάτι δεκάδες χιλιάδες κομμάτια, στο κλαμπ πρέπει να είδαν κι αυτοί… αστεράκια.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ευτυχίας, επομένως, ο Αουζίλιο σε συνεργασία με τον Στίβεν Ζιανγκ, τον γιο του αφεντικού, συνεχίζει τις προσπάθειες του για περαιτέρω ενίσχυση, φροντίζοντας πάντα να φτιάχνει τον κόσμο. Είτε με το σενάριο περί πρότασης στη Μίλαν (που κινδυνεύει πολύ σοβαρά με ευρωπαϊκό αποκλεισμό) για τον Σούσο με αντάλλαγμα τον Μπρόζοβιτς, είτε με την πρόταση προς την Μπορντό (δανεισμό με 7 εκατ. ευρώ και οψιόν απόκτησης με 30) για τον εξτρέμ Μάλκομ, είτε με τον Ντεμπελέ που προαναφέραμε, είτε με τον Γουίλιαμ Καρβάλιο της Σπόρτινγκ Λισαβόνας ή τον Γιασίν Μπραχίμι της Πόρτο.

Κάποιοι από αυτούς μπορεί να αποκτηθούν, κάποιοι όχι. Οπως και να έχει, το σίγουρο είναι ότι στο Μιλάνο θα πάνε κι άλλοι. «Θα έρθουν κι άλλοι», θα έλεγε ο Αουζίλιο, γιατί πολύ απλά, θα συμπλήρωνε ο Στίβεν Ζιανγκ, έχει έρθει η Ιντερ. Από το #InterIsComing, είμαστε πλέον στο #InterIsHere!

Πηγή: Gazzetta – Four Four Two

Pin It on Pinterest

Shares
Share This