Του Βαγγέλη Μπραουδάκη
Σ’ αυτό το θέατρο του παραλόγου, που εξακολουθούν να παίζουν η Super League και ο υφυπουργός… ποδοσφαίρου (τόσο κακόγουστο και βαρετό που ελάχιστους πλέον συγκινεί και εντέλει αποβαίνει -επικοινωνιακά- εις βάρος των, έτσι κι αλλιώς χωρίς έξωθεν καλή μαρτυρία, πρωταγωνιστών του) προστέθηκε σήμερα και μια επιπλέον σκηνή η οποία ταιριάζει απόλυτα στη διαστροφική αντίληψη του συνεταιρισμού για το τι είναι και πώς αντιλαμβάνονται το “προϊόν” τους (ο θεός να το κάνει) οι εταίροι…
Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρεπορτάζ του Αλέξη Πλατή «αυτό που επίσης έγινε γνωστό, είναι ότι στο τέλος της περιόδου 2018-19 θα υποβιβαστούν απευθείας δύο ομάδες, δεν θα προβιβαστεί καμία απευθείας από τη Football League, αλλά η 13η και η 14η της Super League θα παίξουν μπαράζ με την 1η και τη 2η της Football League για δύο εισιτήρια στη μεγάλη κατηγορία τη σεζόν 2019-20»!
Δηλαδή, στη Super League αποφάσισαν ότι για να γίνουν 14 οι ομάδες του χρόνου, φέτος θα παίξουν (όταν και αν αγωνιστούν) ως… κλειστή λίγκα! Αποφάσισαν μόνοι τους πως το πρωτάθλημα της Football League (όταν και αν διεξαχθεί), στην οποία παρεμπιπτόντως χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους και εκκρεμεί αστική αγωγή εις βάρος τους, δεν θα έχει -έστω για τον πρωταθλητή του- εισιτήριο ανόδου! Πώς θα γίνει για να γίνει (και μεγαλόθυμοι όπως είναι δέχτηκαν να υπάρξει… μπαράζ για τα μάτια του κόσμου)!
Πέραν της παγκόσμιας πατέντας (δεν υπάρχει κανένα πρωτάθλημα, καμία κατηγορία πουθενά στον πλανήτη, που δεν εγγυάται έστω ένα εισιτήριο ανόδου για τον πρωτοπόρο της), αποδεικνύουν στη λίγκα με τον πιο εμφατικό τρόπο το πόσο στρεβλά -για να είμαι ευγενικός- κατανοούν την πραγματικότητα. Οπως, κάποτε, οι τσιφλικάδες με τους κολίγους! Κι ακόμα χειρότερα καθώς τώρα το “χωράφι” δεν καρπίζει κιόλας αφού οι “τσιφλικάδες” δεν ξέρουν να “σπείρουν” και οι “κολίγοι” δεν έχουν ούτε για να ζήσουν, άρα πώς να αναλάβουν την “σπορά” αντί για τους “αφέντες”;
Και στη μέση του σουρεαλιστικού αυτού σκηνικού στέκεται ο εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής, ανεχόμενος όχι μόνο τα καμώματά τους, αλλά και την ευθεία αμφισβήτηση του θεσμικού ρόλου, καθώς του βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα σε όποια βοήθεια (κακώς) κι αν τους προσφέρει, βέβαιοι πως θα γίνουν τελικά όλα όπως τα θέλουν, απαιτώντας (ακόμα μια φορά) το κράτος να τους υπηρετεί…
Κι ο Βασιλειάδης -όμηρος άραγε ποιας σκοπιμότητας;- ακόμα να τους πει (ούτε μετά από τα σημερινά!) “καλό καλοκαίρι και καλή τύχη”…
Πηγή: Το 10
