Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Ζάλιαρη

Πρώτη παρουσία σε ημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου έπειτα από 28 χρόνια. Έκβαση αρνητική, αλλά χειροκρότημα από την εξέδρα, τραγούδι από τους οπαδούς, δάκρυα πικρίας αλλά και περηφάνιας από τους ποδοσφαιριστές. Στοιχεία που η Αγγλία, σε ό,τι αφορά το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας στο ποδόσφαιρο, είχε να δει πάρα πολλά χρόνια.

«Είμαστε η αιτία για την οποία πίσω στην πατρίδα, ο κόσμος είναι χαρούμενος. Κάναμε τη διαφορά, φέραμε την αλλαγή τις τελευταίες εβδομάδες με όσα καταφέραμε» είπε ο Σάουθγκεϊτ στους ποδοσφαιριστές του κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της παρουσίας της ομάδας επί ρωσικού εδάφους, πριν από τον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου κόντρα στο Βέλγιο. Και αυτό είναι κάτι στο οποίο στάθηκαν και αρκετοί διεθνείς στο μήνυμα που θέλησαν να στείλουν μέσω των προσωπικών τους λογαριασμών στα social media. «Διώξαμε τον αρνητισμό γύρω από τον οποίο ξεκινήσαμε πριν από έναν μήνα…» τόνιζαν.

Δυο χρόνια νωρίτερα, στο Euro του 2016, ο αποκλεισμός από τους μαχητικούς και τιμιότατους Ισλανδούς χαρακτηρίστηκε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, με τον Τύπο της χώρας να ασκεί δριμεία κριτική σε όσους συμμετείχαν στο τουρνουά, με τη λέξη που κυριαρχούσε να είναι η «ντροπή».

ούλιο του 2018, στο Μουντιάλ της Ρωσίας, το φινάλε για τα «τρία λιοντάρια» είχε δάκρυα και μια ομάδα πεσμένη στον αγωνιστικό χώρο, μπροστά από τον κόσμο της, να μην μπορεί να πιστέψει πως δεν κατάφερε να χαρίσει ακόμα μια μεγάλη χαρά στο έθνος της. Οι οπαδοί δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν και μάλιστα, έμειναν για περισσότερη από μια ώρα μετά το τέλος του ημιτελικού με τους Κροάτες στη θέση τους, αναγκάζοντας τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ να ξαναβγεί από τ’ αποδυτήρια και ν’ ανταποδώσει το χειροκρότημα γεμάτος ευγνωμοσύνη.

Η Αγγλία παρουσιάστηκε στα γήπεδα της Ρωσίας με νοοτροπία μάχης μέχρι… τελικής πτώσης. Το έκανε από την πρεμιέρα απέναντι στην Τυνησία, όταν ήρθε νίκη στο φινάλε, αδιαφορώντας για όσους έλεγαν «σκότωσε το θηρίο» και ήθελαν να βάλουν αρνητική χροιά στο θετικό αποτέλεσμα. Άνετη νίκη με έξι γκολ κόντρα στον Παναμά και εξασφάλιση πρόκριση στα νοκ-άουτ. Μια εθνική ομάδα που κόντρα στο παρελθόν της, ήταν αποτελεσματική, πατούσε με σιγουριά στο χορτάρι και είχε τρόπο να πάρει αυτό που ήθελε. Τεράστια διαφορά συγκριτικά με άλλα χρόνια και άλλες διοργανώσεις στις οποίες έδινε το «παρών» η εθνική ομάδα.

‘Εσπασε μέχρι και η κατάρα των πέναλτι στους «16», όταν η «μάχη» με την Κολομβία οδηγήθηκε στη «ρωσική ρουλέτα». Η κραυγή του Σάουθγκεϊτ μόλις ο Ντάιερ εκτέλεσε εύστοχα το τελευταίο χτύπημα και έστειλε τους Άγγλους στα προημιτελικά, σήμαινε πολλά για εκείνον. Είχε πρωταγωνιστήσει σε ακόμα μια αποτυχία των «τριών λιονταριών» από την άσπρη βούλα στο παρελθόν και κατάφερε να είναι παρών στη δεύτερη νίκη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στα πέναλτι σε μεγάλη διοργάνωση, μετά από το Euro του 1996.

Το τραγούδι «it’s coming home» άρχισε να ηχεί όλο και πιο δυνατά μέχρι το ματς με τους Σουηδούς, εκεί όπου η… σβηστή πρόκριση ήρθε να κάνει άπαντες να καταλάβουν πως έμενε μονάχα ένα βήμα για τον μεγάλο τελικό, τον πρώτο για την εθνική Αγγλίας έπειτα από τον θρίαμβο του 1966. Η ιστορία είχε ήδη αλλάξει. Το αγγλικό ποδόσφαιρο είχε ξανά υπόσταση. Και αυτό, μαζί με την ελπίδα που μοίρασε για τα επόμενα χρόνια, η τρίτη νεότερη αποστολή της χώρας σε επίπεδο Μουντιάλ είναι «μετάλλια» που τη δεδομένη χρονική στιγμή αποκτούν πολύ μεγαλύτερη αξία από τη συμμετοχή στο τελευταίο παιχνίδι του τουρνουά.

Ήδη, μέσω διαδικτύου, ο κόσμος της Αγγλίας έχει ξεκινήσει εκστρατεία για να πάρει τον τίτλο του Σερ, ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Τέτοιες κινήσεις, βέβαια, έρχονται ως απόρροια του υπέρμετρου ενθουσιασμού των τελευταίων ημερών και απλά βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως ένα ακόμα από τα… viral θέματα της επικαιρότητας, ωστόσο, έχει κι αυτό το βαθύτερο νόημά του. Ο ομοσπονδιακός κόουτς, με το γιλέκο που έγινε… must για τους Άγγλους οπαδούς, ένας προπονητής στις δυνατότητες του οποίου δεν πίστευε η πλειοψηφία του κόσμου όταν κλήθηκε να πάρει μόνιμα το «τιμόνι» των «τριών λιονταριών» στα χέρια του, κέρδισε εκτίμηση και αναγνώριση. Επιθυμία του είναι το δεύτερο παιχνίδι με τους Βέλγους στην ίδια διοργάνωση – πρώτη φορά η Αγγλία αντιμετωπίζει ίδιο αντίπαλο σε διαφορετικές φάσεις μεγάλου θεσμού – να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα και να επιστρέψει η εθνική ομάδα στη βάση της με το κεφάλι ψηλά, επιδεικνύοντας σεβασμό στον μικρό τελικό και έχοντας τη σωστή νοοτροπία. «Δεν θέλω να χαλάσουμε τις εντυπώσεις. Θα κάνω όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές» είπε ο Σάουθγκεϊτ προς τιμήν του για ένα παιχνίδι για το οποίο… δεν νοιάζεται κανείς.

Η ήττα από τους Κροάτες στον ημιτελικό, δίκαιη. Οι Βαλκάνιοι, ένα κράτος 4 εκατομμυρίου κόσμου, που έχει περάσει πολλά και έχει πονέσει πολύ, βρίσκει στα πρόσωπα των διεθνών ποδοσφαιριστών τους ήρωες που αναζητούσε από τη μαγική πορεία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Τρεις σερί παρατάσεις, τεράστια προσπάθεια, ιδρώτας, κόπος, η μοίρα όμως να έχει αποφασίσει – χωρίς να φέρνει κανείς αντίρρηση – πως αυτά τα παιδιά το αξίζουν αυτή τη στιγμή περισσότερο από τα «λιοντάρια». Κι όμως αυτό, δεν αναιρεί το γεγονός πως σύνθημα «it’s coming home», είχε ήδη φτιάξει μια πανέρμοφη ποδοσφαιρική ιστορία.

Η επιγραφή στον ηλεκτρονικό πίνακα της αποβάθρας του τρένου στο Νότιγχαμ, στέλνει το καλύτερο μήνυμα για το μέλλον της Αγγλίας: «Δεν έρχεται σπίτι, πήρε αναβολή. Εκτιμώμενη άφιξη, το 2022. Μας κάνατε περήφανους». Η χώρα, είναι και πάλι στο πλευρό της εθνικής της ομάδας…

Πηγή: Gazzetta – Four Four Two

Pin It on Pinterest

Shares
Share This