Του Θοδωρή Τσούτσου
Η 11άδα της ΑΕΚ με την ομάδα της Λάρνακας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως η βασική. Άλλωστε, θα γίνουν και μεταγραφές. Όσο και να έχουν καθυστερήσει, θα γίνουν. Επίσης, δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη, με βάση το υπάρχον ρόστερ. Έλειπε για παράδειγμα ο Τσιγκρίνσκι ή ξεκίνησε ο Μοράν. Άρα ούτε αυτό ισχύει.
Το ξεκαθάρισμα δεν έχει να κάνει καθόλου με το τελικό αποτέλεσμα, την αγωνιστική εικόνα, τις ευκαιρίες των ομάδων, τις τακτικές και τα συστήματα και όλα αυτά που συνήθως έχουν σημασία στους αγώνες, αλλά που στα φιλικά περνούν σε δεύτερη μοίρα. Έχει να κάνει με το εξής: Η 11άδα της ΑΕΚ, που δεν ήταν ούτε η βασική ούτε η καλύτερη, ήταν όμως ενδεικτική.
Από όσους αγωνίστηκαν οι εννέα στους έντεκα ήταν και το προηγούμενο καλοκαίρι στην ομάδα. Τέτοιες ημέρες έκαναν προετοιμασία, στο ίδιο μέρος. Όλοι τους εκτός από τον Χουλτ και τον Μοράν που αποκτήθηκαν τον Δεκέμβριο. Άντε και τον Μπάρκα, που ήταν τραυματίας τότε. Σε αυτή την 11άδα, λοιπόν, των εννέα ίδιων, των δύο που είχαν έρθει μετά και της καμίας μεταγραφής, οι σταθερές της Ένωσης πριν την έναρξη της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου πόσοι θα ήταν;
Οι εξής δύο, ο Σιμόες και ο Μάνταλος. Ουδείς άλλος! Φέτος, ακριβώς έναν χρόνο μετά και χωρίς καμία μεταγραφή σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο, οι σταθερές πόσες έγιναν; Για τη συγκεκριμένη 11άδα, οι περισσότεροι από τους μισούς. Διότι σε Σιμόες και Μάνταλο, προσθέστε Μπάρκα, Μπακάκη, Λαμπρόπουλο, Μπακασέτα, Λιβάγια, Τσόσιτς. Έξι ακόμη.
Δεν ήρθαν τώρα, δεν είναι νέες μεταγραφές. Αλλά σκεφτείτε τις προϋποθέσεις με τις οποίες πέρυσι τέτοιες ημέρες έκαναν την προετοιμασία και τις προϋποθέσεις με τις οποίες την κάνουν τώρα. Οι τέσσερις Έλληνες απλώς γιατί “μεγάλωσαν” πια, όχι ηλικιακά (που κι αυτό έγινε), αλλά ποδοσφαιρικά. Αυτό είναι που έχει σημασία. Ασφαλώς και οι Μπακάκης, Μπακασέτας με τη σεζόν που έκαναν πέρυσι αποτελούν πια σταθερές για την ομάδα.
Ασφαλώς το ίδιο ισχύει και για τον Μπάρκα, ξεκάθαρα Νο1 πια. Εννοείται πως πια πολύ μεγαλύτερη εμπσιτοσύνη δημιουργεί ο Λαμπρόπουλος, που πέρυσι ξεκίνησε ως πέμπτος. Όσο για τους δύο ξένους, ήταν μεταγραφές το περσινό καλοκαίρι. Όλοι, όμως, θυμούνται πως ούτε ο ένας, ο Λιβάγια, ούτε ο άλλος είχαν… γεμίσει το μάτι ως επιλογές. Για τον πρώτο, δεν χρειάζεται κανείς να πει πολλά. Για τον Τσόσιτς, η αμφιβολία που δημιούργησε ήταν οι πολλοί τραυματισμοί του. Διότι αγωνιστικά, απέδειξε κι εκείνος πως ήταν πολύ αξιόπιστη επιλογή.
Όλα αυτά αποτελούν πολύ σπουδαίο κέρδος για την ΑΕΚ. Για την σεζόν που έρχεται, αλλά και γενικότερα για τη λειτουργία της ως ποδοσφαιρικός σύλλογος. Ασφαλώς και αυτό δεν χρυσώνει το χάπι για την καθυστέρηση στις μεταγραφές. Υπάρχει τέτοια και ίσως να δημιουργήσει και προβλήματα στην ομάδα της ερχόμενης αγωνιστικής περιόδου. Ωστόσο, αυτό δεν μειώνει αυτό που κάνει η ΑΕΚ με τους παίκτες της.
Το πώς τους αποκτά είτε χωρίς να δημιουργούν ντόρο είτε σε κλίμα αμφισβήτησης και τους μετατρέπει σε σταθερές για την ομάδα. Δεν είναι μόνο το πόσο πολύτιμο αγωνιστικά είναι αυτό. Αλλά και πόσο αισιόδοξο είναι για εκείνους που ακολουθούν και οι οποίοι βλέπουν πως αυτό που συνέβη με τους έξι – για παράδειγμα – που αναφέραμε, μπορεί να συμβεί και με τους ίδιους. Αρκεί να αξιοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα.
Το ακόμη πιο ευχάριστο για την ΑΕΚ είναι ότι όλο αυτό όχι απλώς το έχει αντιληφθεί ο Μαρίνος Ουζουνίδης, αλλά και το περιφρουρεί. Ο τρόπος με τον οποίο μίλησε στη συνέντευξή του για το υπάρχουν ρόστερ και ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη που έδειξε στους ποδοσφαιριστές που ήδη έχει στη διάθεσή του τη στιγμή που όλοι τριγύρω του μιλούσαν για μεταγραφές, ήταν πολύ ξεκάθαρος. Και χρήσιμος για την ομάδα του.
Ας σκεφτεί κανείς με πόσες σταθερές ξεκινούσε η περσινή ΑΕΚ. Ας βάλουμε και εκείνους που έφυγαν, Χριστοδουλόπουλος, Βράνιες, Γιόχανσον, Αραούχο. Επίσης, Τσγκρίνσκι, Σιμόες, Μάνταλο, Γκάλο. Και προσθέστε πόσοι έχουν γίνει πια, με τους έξι που είπαμε, τον πολύ πιο έτοιμο Γαλανόπουλο, τον Χουλτ που είναι δοκιμασμένη λύση. Πού να γίνουν και οι μεταγραφές, δηλαδή. Γιατί δεν μπορεί, θα γίνουν…
Πηγή: Σπορ FM
