Επιλογή Σελίδας

Του Βαγγέλη Μπραουδάκη

Όπως στρώνει κανένας κοιμάται: Ο ποιοτικότερος και ακριβότερος φορ του ΠΑΟΚ (ο Πρίγιοβιτς) χτύπησε δις, εκμεταλλευόμενος τα ανασταλτικά λάθη της ΑΕΚ (του Λαμπρόπουλου στο πρώτο, των Μάνταλου – Σιμόες – Λαμπρόπουλου και Οικονόμου στο δεύτερο)! Ο αντίστοιχος ποιοτικός της Ενωσης δεν είναι πια εδώ (είναι στη Λας Πάλμας), ο αντικαταστάτης του, ο Πόνσε, υπολείπεται σε επίπεδο, οι Λιβάγια και Μπακασέτας σημάδευαν δοκάρια και οι μικρές λεπτομέρειες που διαμορφώνουν τις στιγμές (για τις οποίες, ωστόσο, δουλεύουν άοκνα) δικαίωσαν τους Θεσσαλονικείς…

Ο Λουτσέσκου χρησιμοποίησε τους ίδιους 10 (από τους 11) που είχαν ξεκινήσει και προ 4,5 μηνών στον νικηφόρο τελικό Κυπέλλου! Θα έβαζε -μάλλον- και τον 11ο, τον Τζαλμά Κάμπος, αν ήταν ακόμα εδώ, αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν και τον αντικατέστησε ο εξαιρετικός τακτικά Λημνιός. Απόδειξη πόσο πόνταρε στην ομοιογένεια, στη γνώση και στην εξοικείωση των παικτών του με τους αντιπάλους τους, στην κάθε μικρή λεπτομέρεια…

Ο Ουζουνίδης χρησιμοποίησε όσους… μπορούσε! Οσους του απέμειναν για να είναι ανταγωνιστική η 11άδα. Και θεωρητικά ήταν, αλλά στον πάγκο δεν υπήρχε ο παραμικρός χαφ (μόνο αμυντικοί και επιθετικοί) για να μεταβληθούν με αλλαγές ουσίες τυχόν δυσοίωνες συνθήκες! Μεγάλη… λεπτομέρεια: Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της μη ενίσχυσης του δυναμικού στο φινάλε των μεταγραφών. Μια αντι-ποδοσφαιρική απόφαση που θα συνοδεύει την ΠΑΕ τουλάχιστον έως τα τέλη Δεκεμβρίου…

Ο Λιβάγια έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι στο 20΄, ο Πρίγιοβιτς με αριστουργηματικό πλασέ στα δίχτυα στο 29΄. Η λεπτομέρεια που λέγαμε. Για να την καταπολεμήσεις, όμως, πρέπει να έχεις τα μέσα. Κι όταν δεν τα έχεις, έχεις (φυσιολογικό είναι καθώς προσπαθείς και σου φαίνεται μάταιο, όμως είναι και αντιεπαγγελματικό) νεύρα! Και χαλάει το μυαλό σου! Και διαμαρτύρεσαι στον διαιτητή, λες κι είσαι στην αλάνα, παρατώντας την φάση! Ο,τι έκανε ο Μάνταλος δηλαδή στο 59΄. Κι όταν το κάνει ο αρχηγός, πώς να ψέξεις μετά τους συμπαίκτες του που δεν κράτησαν θέσεις και ο Πρίγιοβιτς τους ξαναεκτέλεσε;

Εκεί τελείωσε και ο αγώνας. Στην ώρα επάνω. Τα υπόλοιπα ήταν διαδικαστικά (κάποιους να βάλει αλλαγή ο Μαρίνος μπας και, κάποιους ο Ραζβάν για να τρέχουν φρέσκοι μπας και οι αντίπαλοι) και άνευ ουσίας. Η ομάδα που επιβραβεύτηκε δικαιότατα ήταν η γηπεδούχος. Δεν ήταν ότι το ήθελε περισσότερο (αλίμονο, και οι δύο το ήθελαν) ήταν ότι ήξερε πώς και με ποιους να το διεκδικήσει. Με την εν γένει διαχείρισή της (την αγωνιστική εννοώ) έχει φέρει τις πιθανότητες υπέρ της…

Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Και το καλοκαίρι φρόντισαν στην Τούμπα (όπως μπορούσαν) να γεμίσουν ακόμα περισσότερο το οπλοστάσιο. Στο Μαρούσι έπραξαν διαφορετικά. Και (στο πρώτο σοβαρό εγχώριο τεστ, πέραν των ιδιαιτεροτήτων του Τσάμπιονς Λιγκ) το πληρώνουν…

ΥΓ.: Ακουσα τον Ουζουνίδη να υποστηρίζει ότι η ΑΕΚ ήταν “καλύτερη”! Αν εννοεί στην κατοχή της μπάλας, συζητιέται, αλλά εντέλει είναι άνευ νοήματος. Η ουσία στο ποδόσφαιρο είναι τα γκολ. Κι αν συνοδεύονται και από υπεροχή στο χορτάρι, ακόμα καλύτερα. Το αντίθετο, πάντως, δεν ισχύει…

Πηγή: Το 10

Pin It on Pinterest

Shares
Share This