Του Παναγιώτη Παλλαντζά
Την περσινή σεζόν όλος ο κόσμος… έγινε Φιορεντίνα μετά την τραγωδία με τον θάνατο του Ντάβιντε Αστόρι. Ο αρχηγός, από εκεί που ήταν, έκανε κάμποσα θαύματα, όπως έλεγαν και έγραφαν τότε οι Ιταλοί, για να ακολουθήσει ένα σερί νικών αλλά η έξοδος στην Ευρώπη δεν ήρθε. Το καλοκαίρι στη Φλωρεντία, σε αντίθεση με ό,τι γινόταν σε άλλες πόλεις, δεν είχαν πανηγυρισμούς για τις μεταγραφές αλλά κράξιμο για τους Ντιέγκο και Αντρέα Ντέλα Βάλε, με τα διοικητικά να έρχονται σε πρώτο πλάνο, αφού οι ιδιοκτήτες έδειχναν να έχουν εγκαταλείψει τα πάντα. Γενικά, πάει καιρός από όταν η Φιορεντίνα απασχόλησε τους ουδέτερους αποκλειστικά για όσα έκανε στο γήπεδο, γεγονός που κάνει ακόμη πιο όμορφο για τους οπαδούς της το φετινό ξεκίνημα.
Το ίδιο ή και περισσότερο όμορφο, βέβαια, είναι αυτό το ξεκίνημα για τον Στέφανο Πιόλι, αφού είναι το καλύτερο του ως προπονητής της Serie A. Ποτέ σε Κιέβο, Μπολόνια ή Λάτσιο δεν άρχισε με 10 βαθμούς στις πρώτες πέντε αγωνιστικές ο 52χρονος τεχνικός, ενώ αυτή η επίδοση είναι η 2η καλύτερη των Τοσκανών στα χρόνια των Ντέλα Βάλε. Για να γίνουμε πιο ακριβείς, η Φιορεντίνα άρχισε πιο εντυπωσιακά μόνο τη σεζόν 2015-16, όταν με τον Πάουλο Σόουζα στον πάγκο είχε 12 βαθμούς στο αντίστοιχο διάστημα και είχε καταφέρει να παραμείνει στην κορυφή για ένα μήνα, προκαλώντας ευτυχία στους οπαδούς της. Κι αν πιστέψουμε τους αριθμούς, οι οποίοι δεν λένε πάντα την αλήθεια ή το… μέλλον, τότε στη Φλωρεντία μπορούν να αισιοδοξούν για τη συνέχεια.
Γιατί; Επειδή άλλες τρεις φορές πλην αυτής με τον Σόουζα (2005-06, 2009-10, 2013-14) ξεκίνησαν με διψήφιο αριθμό πόντων στις πρώτες πέντε αγωνιστικές οι Βιόλα και τερμάτισαν σττην 4η θέση και στις τρεις περιπτώσεις. Προφανώς είναι υπερβολικό το να σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και φέτος, όσο αλλοπρόσαλη αγωνιστική συμπεριφορά κι αν έχουν μέχρι τώρα ομάδες που στοχεύουν στην έξοδο στο Champions League, αλλά είναι φυσιολογικό το να πιστεύει κανείς ότι η ομάδα θα είναι καλύτερη από πέρυσι. Κατά τον Πιόλι, βέβαια, το σημαντικό είναι ότι η Φιορεντίνα είναι απλά… ομάδα.
«Πέρυσι δεν ήμασταν. Υπήρχαν διάφορα προβλήματα, συνέβησαν γεγονότα που μας γονάτισαν, υπήρχαν παίκτες με το μυαλό αλλού… Φέτος είμαστε ομάδα και αυτό είναι ήδη μια επιτυχία. Και ελπίζουμε να αποδειχθούμε καλή ομάδα», είπε ο προπονητής ενόψει της αναμέτρησης στο Giuseppe Meazza, όπου οι Βιόλα θέλουν πρώτα και πάνω από όλα να επιβεβαιώσουν την εικόνα των πρώτων πέντε αγωνιστικών και από εκεί και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει. «Εμείς ξεκινήσαμε φέτος με στόχο να γίνουμε ομάδα, η Ιντερ χτίστηκε με στόχο να νικήσει», τόνισε στη συνέντευξη Τύπου ο Πιόλι, θέλοντας να απαλλάξει τους παίκτες του από την όποια πίεση.
Προς το παρόν -και αυτό είναι η αρχή όλων- τους έχει απαλλάξει από τα περσινά αγωνιστικά προβλήματα, με τη Gazzetta dello Sport να τον αποθεώνει για την ως τώρα παρουσία της Φιορεντίνα, επισημαίνοντας τις πέντε επιλογές του που έχουν κάνει τη διαφορά και έχουν επαναφέρει τα χαμόγελα και την όμορφη ατμόσφαιρα στo Artemio Franchi. Ποιες είναι αυτές οι πρώτες κινήσεις; Η πρώτη είναι η επιλογή του Βερετούτ για τη θέση του regista, του χαφ μπροστά από την άμυνα. Ο Γάλλος ανταποκρίνεται μια χαρά προς το παρόν, έχει σε κάθε ματς υψηλό βαθμό και έχει κάνει τους Τοσκανούς να τον παρομοιάζουν με τον Φελίπε Μέλο στην εκπληκτική σεζόν του στη Φλωρεντία.
Η δεύτερη είναι το γεγονός ότι στον Ζέρσον έχει δοθεί ο ρόλος του mezzala, του χαφ που μπορεί να κινηθεί και στα πλάγια, ενώ η τρίτη είναι η καθιέρωση του Κιέζα στη δεξιά πλευρά. Ο 20χρονος άσος, ο οποίος παίζει σοβαρά να είναι αυτός που θα βάλει έπειτα από χρόνια σε μεταγραφική μάχη και τους τρεις του βορρά, μπορεί να παίξει οπουδήποτε μπροστά, στα άκρα ή στον άξονα, αλλά προτιμάει αριστερά. Ο προπονητής, όμως, επέμεινε για δεξιά και προς το παρόν του βγαίνει κι αυτό, με τον Φεντερίκο να είναι σταθερά καλός. Οπως είναι και η άμυνα, όπου ο Πιόλι (αυτή είναι η 4η κίνηση του) παίζει με… 3,5 όπως γράφει η GdS, έχοντας για ηγέτη τον Μιλένκοβιτς και τον Μπιράγκι να παίρνει όλη την πλευρά αλλά να βοηθάει και τους στόπερ.
Η 5η αποφασιστική κίνηση του allenatore, όπως σημειώνει η εφημερίδα, είναι η επιθετική νοοτροπία που έχει δώσει στην ομάδα του. Από τα χρόνια του Αντονιόνι ή στη συνέχεια των Μπατιστούτα-Ρουί Κόστα, μέχρι και τη νεότερη εποχή με τον Τσέζαρε Πραντέλι, η Φιορεντίνα ήταν ομάδα με επιθετική φιλοσοφία. Αυτό άρεσε στον κόσμο, αυτό ήθελαν να βλέπουν και να στηρίζουν, με αυτή τη λογική πέτυχαν όσα πέτυχαν οι Βιόλα. Και με αυτή τη λογική παίζουν και φέτος, έχοντας καταφέρει να το συνδυάσουν με την άψογη ομαδική ανασταλτική λειτουργία.
Ολα αυτά, άλλωστε, επιβεβαιώνονται και από τους αριθμούς. Με 3 γκολ παθητικό, οι Τοσκανοί έχουν μαζί με την Σαμπντόρια την καλύτερη άμυνα της Serie A, έχοντας να επιδείξει ανάλογη επίδοση μόνο τις σεζόν 2014-15 (τελευταία του Βιτσέντσο Μοντέλα) και 2015-16 (πρώτη του Πάουλο Σόουζα), όταν τερμάτισε 4η και 5η αντίστοιχα. Παράλληλα, η ομάδα με την καλύτερη άμυνα μέχρι στιγμής, είναι και αυτή με την 2η καλύτερη επίθεση μαζί με τη Γιουβέντους (11) και πίσω μόνο από τη Σασουόλο (12). Το εντυπωσιακό, μάλιστα, είναι ότι η Φιορεντίνα κάνει τελική προσπάθεια κάθε 4′ 45”, έχοντας τη 2η θέση σε αυτή την κατηγορία πίσω από τη Γιούβε (4′ 33”) και μπροστά από τη Νάπολι (5′ 12”). Κι αν δούμε τα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θα διαπιστώσουμε ότι -πλην των Μπιανκονέρι- μόνο οι Μάντσεστερ Σίτι (4′ 02”) και Λιόν (4′ 38”) απειλούν με μεγαλύτερη συχνότητα.
Ολα αυτά, προφανώς, δε σημαίνουν ότι η Φιορεντίνα έχει γίνει μια ομαδάρα που θα ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και θα βγει στο Champions League. Σημαίνουν, όμως, ότι είναι μια ομάδα που ξέρει τι θέλει να κάνει στο γήπεδο και πώς θα το κάνει. Αλλες φορές θα της βγει, άλλες όχι. Το γεγονός, όμως, ότι για πρώτη φορά έπειτα από καιρό οι συζητήσεις και οι αναλύσεις στα ιταλικά ΜΜΕ αφορούν τις αγωνιστικές επιδόσεις της και όχι τα λεφτά που δε βάζουν οι Ντέλα Βάλε, τις αντιδράσεις των τιφόζι, το ξενέρωμα των παικτών ή τα σενάρια για το μέλλον του προπονητή, είναι μια πρώτη νίκη του Πιόλι.
Του προπονητή που αποθεώνει την εξέλιξη του εντυπωσιακού 20χρονου στόπερ Νίκολα Μιλένκοβιτς, προσπαθεί να κάνει ακόμη πιο πολυσύνθετο τον 20χρονο Κιέζα, πιστεύει πολύ στον 23χρονο φορ Σιμεόνε και είναι σίγουρος ότι θα αναγεννήσει τον -προερχόμενο από σοβαρούς τραυματισμούς- 23χρονο εξτρέμ Πιάτσα. Και αν όντως καταφέρει να δέσει αυτή την τριάδα μπροστά, με Πιάτσα-Κιέζα-Σιμεόνε, στο Artemio Franchi θα δουν ξανά καλή μπαλίτσα…
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two
