Του Νίκου Παπαδογιάννη
Όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έβγαλε το μπλουζάκι της προθέρμανσης για να πάρει θέση στο παρκέ, το κοινό στο αστραφτερό Fiserv Forum κράτησε την αναπνοή του. Ο «Greek Freak» έχει πλέον τις πλάτες που ταιριάζουν σε ένα «κτήνος». Τις σμίλεψε μέσα σε ένα καλοκαίρι.
Όποιος συγκρίνει τις χθεσινές φωτογραφίες του με τις αντίστοιχες από το τόσο μακρινό πια 2013 (όταν πρωτοπήγε στο ΝΒΑ από τον Φιλαθλητικό) θα δυσκολευτεί να πιστέψει ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Πόσο μάλλον, για την ίδια πλάτη.
Φαίνεται ότι ο Γιάννης αποφάσισε να δώσει έμφαση όχι τόσο στο σουτ, όπως τον προέτρεπαν φίλοι και εχθροί, αλλά στην ενδυνάμωση. Αν θέλετε την ταπεινή γνώμη μου, η απόφαση είναι σωστή.
Η αχίλλειος πτέρνα στο παιχνίδι του δεν είναι τόσο το τρίποντο (το οποίο στο μεταξύ δουλεύει ανελλιπώς), όσο το σχετικά αδύναμο πάνω μέρος του κορμού του. Αυτό που στα μιλγουόκικα ονομάζεται: upper body strength.
Και που, για όποιον δεν φοβάται τον ιδρώτα του γυμναστηρίου, «διορθώνεται» μέσα σε λίγους μήνες. Ο μεγάλος αδελφός του, ο Θανάσης, είναι, ή ήταν, πολύ πιο δυνατός στους ώμους, στις πλάτες και στο στήθος.
Στο επιθετικό πλάνο του εξαίρετου Μάικ Μπάντενχολζερ, το τρίποντο έχει κυρίαρχο ρόλο. Στο χθεσινό φιλικό με τους Μπουλς, οι Μπακς δοκίμασαν 45 σουτ από την περίμετρο! Εάν το ματς ήταν επίσημο, θα μιλούσαμε για ρεκόρ 35ετίας.
Εδώ, όμως, φαίνεται να υπάρχει μία παρανόηση. Δεν θα είναι ο Γιάννης, αυτός που θα εκτελεί από τα 7,5 μέτρα.
Ο ρόλος του θα είναι περισσότερο να εκμεταλλεύεται τους διαδρόμους, οι οποίοι θα μένουν κενοί όποτε πιάνουν δουλειά οι ικανοί σουτέρ: Μίντλετον, Ιλιάσοβα, Λόπες, Σνελ, ο ρούκι Ντι Βιντσέντζο κ.α.
Εάν ο «χτισμένος» Γιάννης βρει χώρο για δυναμικό πρώτο βήμα στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας, ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ήδη, στο χθεσινό ματσάκι, οι αμυντικοί σωριάζονταν χάμω σαν κορίνες του μπόουλινγκ.
Ο Αντετοκούνμπο δεν προσπαθεί να γίνει Ντουράντ (που δεν μπορεί), αλλά ΛεΜπρόν (που μπορεί). Να απειλήσει όλα τα γνωστά ρεκόρ των επιτυχημένων «γκολ-φάουλ».
Υπήρχαν στιγμές πέρυσι, ιδίως στο τέταρτο δεκάλεπτο των αγώνων, όταν η καταπόνηση τον ανάγκαζε να σουτάρει εκτός ισορροπίας, μετά από κάθε σύγκρουση. Ή να τις αποφεύγει τελείως. Το κορμί του δεν τον βοηθούσε όσο έπρεπε.
Στην άλλη άκρη του γηπέδου, ο Γιάννης ήταν ευάλωτος στις μονομαχίες ένας εναντίον ενός, άσχετα αν τα μακριά χέρια του τον βοηθούσαν να καλύπτει το, χαμένο στα μούσκουλα, έδαφος.
Υποψιάζομαι ότι ο άνθρωπός μας θα παίξει και πολύ «5» φέτος, ιδίως στην άμυνα. Δεν είναι τυχαίο, ότι κάποιοι GM της Λίγκας του έδωσαν ψήφους ως «κορυφαίου σέντερ» του ΝΒΑ.
Για την Εθνική δεν το συζητάμε, ο Γιάννης θα είναι σχεδόν σίγουρα το εναλλακτικό πεντάρι της ομάδας στο Παγκόσμιο, ιδίως αν λείψει ο Κουφός. Για πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος, ο ίδιος παίκτης θα αγωνίζεται ταυτόχρονα «1» και «5» μέσα στην ίδια φάση!
Ξέρω, ξέρω τι σκέφτεστε. Διαβάζω τα χείλη σας, από την πρώτη παράγραφο του κειμένου κιόλας. Εάν ο Γιάννης το παραξηλώσει με τα βάρη, κινδυνεύει να γίνει υπερβολικά «πέτρινος» και να χάσει μέρος από την ευελιξία του.
Το πρώτο θύμα, σε τέτοιες περιπτώσεις, είθισται να είναι το μακρινό σουτ. Δεν το πολυφοβάμαι αυτό και άλλωστε περιπτώσεις πολυτάλαντων παικτών όπως λ.χ. ο Κούκοτς καταρρίπτουν τη δυσοίωνη θεωρία.
Οι πρώτες εικόνες που ήρθαν από το Ουισκόνσιν φανερώνουν ότι ο Αντετοκούνμπο άλλαξε τον παλμό του και σουτάρει πια με καλύτερο ρυθμό.
Θα χρειαστεί βεβαίως αρκετός χρόνος, για να γίνουν οι αλλαγές αυτοματισμός. Οι αντίπαλες άμυνες θα εξακολουθήσουν να του δίνουν το σουτ και εκείνος θα εξακολουθήσει να το παίρνει.
Ωστόσο, το νέο προπονητικό δόγμα θα του προσφέρει καλύτερες προϋποθέσεις, αφού θα υπάρχει περισσότερη κίνηση, σωστότερες αποστάσεις και πιο γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Χθες, ο Γιάννης σούταρε 1 στα 2 τρίποντα.
Οι συνεχείς αλλαγές στη σωματοδομή του δεν του επιτρέπουν να κατασταλάξει και να σταθεροποιήσει το στυλ του. Εάν δείτε βίντεο από την εποχή του Φιλαθλητικού, θα παρατηρήσετε ότι οι κινήσεις του στο σουτ ήταν τότε πιο «πλαστικές».
Άλλωστε, η παρθενική χρονιά του στο ΝΒΑ ήταν η καλύτερη σε ποσοστά ευστοχίας από το τρίποντο. Την επόμενη σεζόν άρχισε το χτίσιμο (ενώ ταυτόχρονα ο Γιάννης ψήλωνε) και το σχετικό νούμερο έπεσε από το 34% στο 16%. Μόλις πέρυσι ξεπέρασε ξανά το 30 τοις εκατό.
Στο Ευρωμπάσκετ του 2015, ο Γιάννης μέτρησε 10/26 τρίποντα από τη γραμμή των 6,75 μέτρων. Στο χαμένο ματς με την Κροατία στο Προολυμπιακό του 2016, ωστόσο, την τελευταία επίσημη εμφάνισή του με την Εθνική, έγραψε 0 στα 7. Και το θυμάται ακόμη.
Σχετικά με τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν φαίνεται να υπάρχει ανησυχία. Άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα επανέλαβε χθες μία φράση που χρησιμοποίησα σε πρόσφατο κείμενό μου: «Ο Γιάννης καταλαβαίνει ότι άλλο Εθνική και άλλο Βασιλακόπουλος».
Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος θα ταξιδέψει σύντομα στις ΗΠΑ για πρόσωπο με πρόσωπο επαφές, αλλά το δύσκολο στοίχημα δεν έχει να κάνει με τον Αντετοκούνμπο. Ούτε φυσικά με τον Ντόρσεϊ.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Γιάννης, αλλά ο απολύτως απαραίτητος στην Εθνική Κουφός. Το θηριώδες συμβόλαιό του με τους Σακραμέντο Κινγκς (32,8 εκατομμύρια δολάρια για μία τετραετία) εκπνέει το 2019, πάει να πει ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα τον βρει είτε «άνεργο» είτε σε νέο περιβάλλον.
Το Μουντομπάσκετ συμπίπτει με το ξεκίνημα της προετοιμασίας των ομάδων του ΝΒΑ, με όσα αυτό συνεπάγεται. Ο Κουφός κλείνει τα 30 τον Φεβρουάριο.
Πηγή: Gazzetta
