Μίχαελ Σκίμπε ξέρουμε τι έκανες στην Εθνική Ελλάδας

Η διοίκηση της Ομοσπονδίας με πρόεδρο τον Γιώργο Γκιρτζίκη ζητούσε έναν προπονητή που να μπορούσε να επαναφέρει την πειθαρχία στις τάξεις της Εθνικής, να επιβάλει κανόνες και να βάλει σε τάξη την ομάδα, η οποία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Κάποια στιγμή έπρεπε να μπει ένα “φρένο” στην κατηφόρα και να επανέλθει η κανονικότητα.

Κανείς δεν είπε ότι είχε υπογράψει “συμβόλαιο” με την επιτυχία ή ότι σώνει και καλά έπρεπε πάντα να υπάρχουν επιτυχίες, αλλά από την παρολίγον πρόκριση στους “8” του Μουντιάλ της Βραζιλίας μέχρι τη μια (!) νίκη σε δέκα αγώνες στην επόμενη προκριματική φάση και τις δυο ήττες από τα Νησιά Φερόε, υπήρχε χαοτική απόσταση. Ο Γερμανός κόουτς ανέλαβε μια δύσκολη πρόκληση, την οποία κλήθηκε να φέρει εις πέρας.

Η αλήθεια πως στα προκριματικά του τελευταίου Μουντιάλ επανήλθε εν πολλοίς η χαμένη ταυτότητα της Εθνικής, απέκτησε ξανά χαρακτήρα, θυμίζοντας σε έναν βαθμό την γαλανόλευκη που βλέπαμε επί μια δεκαετία και από τελευταία σε όμιλο προκριματικών Euro μαζί με τα Νησιά Φερόε, βρέθηκε στα μπαράζ πρόκρισης στο Μουντιάλ, αφήνοντας εκτός τη Βοσνία και παίρνοντας -μεταξύ άλλων- αποτελέσματα σε Βρυξέλλες και Ζένιτσα. Επιπλέον, μαζεύτηκαν τα αποδυτήρια, τα οποία προηγουμένως θύμιζαν σκορποχώρι.

Προφανώς όμως και δεν ήταν όλα καλώς καμωμένα, γι’ αυτό άλλωστε και επήλθε το διαζύγιο. Η ομάδα το τελευταίο διάστημα άρχισε να εμφανίζει εκ νέου τις παθογένειες που την ταλαιπώρησαν για καιρό, η εικόνα στο χορτάρι κάθε άλλο παρά θετική της ήταν στους αγώνες του Nations League, γι’ αυτό άλλωστε και αποφασίστηκε να διακοπεί η συνεργασία μαζί του, προτού καν ξεκινήσουν τα προκριματικά του Euro 2020.

“Αποφασίστηκε η διακοπή της συνεργασίας με τον προπονητή της Εθνικής ομάδας κ. Σκίμπε και ταυτόχρονα αποφασίστηκε η πρόσληψη του Άγγελου Αναστασιάδη. Η ενέργεια αυτή της ομοσπονδίας όπως ευκόλως μπορεί κανείς να κατανοήσει οφείλεται στην άσχημη πορεία και τα ατυχή τελευταία αποτελέσματα. Προκρίθηκε η πρόσληψη Έλληνα προπονητή προκειμένου να μεταδώσει τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται σε μία Εθνική ομάδα”, ανέφερε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βαγγέλης Γραμμένος, δικαιολογώντας την απόφαση για το τέλος της συνεργασίας με τον Γερμανό τεχνικό.

Το Sport24.gr κάνει φλας μπακ και θυμίζει την τριετή πορεία του Γερμανού προπονητή στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Τα υπέρ, τα κατά και ο τελικός απολογισμός της εν Ελλάδι θητείας.

ΤΟ “ΤΣΙΠΑΚΙ” ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Το ξεκίνημά του στον πάγκο της Εθνικής ήταν σε φιλικά προετοιμασίας, όπου είχε όλο τον χρόνο να διορθώσει τα κακώς κείμενα μέχρι την έναρξη των προκριματικών του Euro 2016. Η Ελλάδα θα έμπαινε στα επίσημα ματς δέκα μήνες μετά, άρα υπήρχε το απαραίτητο χρονικό διάστημα, προκειμένου να δουλέψει όπως ήθελε, ώστε να επαναφέρει την Εθνική στον σωστό δρόμο. Η αλήθεια είναι πως το κομβικό διάστημα ήταν στο ταξίδι που έγινε στην Αυστραλία.

Στο πρώτο φιλικό με το Λουξεμβούργο (13/11/2015), η Ελλάδα έχασε 1-0 με γκολ που δέχτηκε στο 90′, για να ακολουθήσει η λευκή ισοπαλία με την Τουρκία. Τον Μάρτιο του 2016 έγιναν δυο φιλικά στο γήπεδο “Γ. Καραϊσκάκης” με Μαυροβούνιο (2-1) και Ισλανδία (2-3) και τον Ιούνιο έγινε το περίφημο ταξίδι στην χώρα των καγκουρό. Εκεί, όπως έχουν ομολογήσει αρκετοί παίκτες, άλλαξε η κατάσταση προς το καλύτερο. Εκεί τα έβαλαν όλα κάτω, μίλησαν ανοικτά και αποφάσισαν να “αλλάξουν σελίδα”. Όπως και έγινε…

Στο φιλικό με την Ολλανδία, την 1η Σεπτεμβρίου 2016, η Εθνική παρουσιάστηκε μεταμορφωμένη προς το καλύτερο και νίκησε 1-2 με ανατροπή τους “οράνιε” εκτός έδρας και ήταν η… συνέχεια από το δεύτερο φιλικό με τους Αυστραλούς, όπου πάλι η γαλανόλευκη είχε νικήσει 1-2, πιάνοντας υψηλά επίπεδα απόδοσης. Σαν κάτι να άλλαζε, προφανώς και με ευθύνη Σκίμπε, ο οποίος είχε βρει χημεία με τους παίκτες του.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΘΥΜΙΣΕ “ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ”

Μπαίνοντας, λοιπόν, στα προκριματικά για το Μουντιάλ της Γαλλίας, η Εθνική ήθελε να αφήσει πίσω της τον εφιάλτη της προηγούμενης διετίας και η αλήθεια είναι πως η κατάσταση βελτιώθηκε πολύ. Διότι μπορεί να έχει πέσει πολύ… ανάθεμα και μηδενισμός στο έργο του Μίχαελ Σκίμπε, όμως η αποδόμηση της προσωπικότητάς του και της δουλειάς είναι άδικο. Προφανώς δεν τα έκανε όλα καλά ο Σκίμπε, αλλά είναι άδικο να του χρεωθούν όλες οι αμαρτίες, επειδή είναι ξένος και είναι πάντα το εύκολο θύμα, ο αναλώσιμος.

Τρεις νίκες στο ξεκίνημα με Γιβραλτάρ (1-4), Κύπρο (2-0) και Εσθονία (0-2), όταν πριν χάναμε από τα… Φερόε δυο φορές, για να ακολουθήσει το πρώτο σοβαρό τεστ με τους Βόσνιους στο Φάληρο. Όχι πολύ καλή εμφάνιση, αλλά μάχη μέχρι το τέλος και λυτρωτικό γκολ του Τζαβέλλα στο 95′. Το 1-1 ήταν καλό αποτέλεσμα την δεδομένη χρονική στιγμή, όπως αποδείχθηκε και στη συνέχεια. Η ομάδα έβγαλε αντίδραση και έδειξε χαρακτήρα και μέταλλο.

Ακολούθησε το 1-1 με το Βέλγιο στις Βρυξέλλες, όπου χρειάστηκε να μιλήσει η κλάση του Λουκακού στο 88′ για να μην χάσουν οι “κόκκινοι διάβολοι” μέσα στο σπίτι τους. Ο Σκίμπε είχε διαβάσει άριστα εκείνο το ματς, ο Καπίνο βρέθηκε σε καλή βραδιά, όλοι οι παίκτες ήταν πνευματικά έτοιμοι για τις απαιτήσεις του αγώνα και η Εθνική μας έγινε η μόνη ομάδα που έκοψε βαθμούς από το συγκρότημα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, που θυμίζουμε ότι ήρθε τρίτο στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Η γαλανόλευκη είπε ένα εκκωφαντικό “επιστρέψαμε” έπειτα από καιρό.

Στις 9 Ιουνίου 2017 ήρθε ισόπαλη 0-0 με τη Βοσνία στη Ζένιτσα, σε ένα ματς που ο Σκίμπε πήρε άριστα και αν ο Μάνταλος ήταν λίγο πιο αποτελεσματικός, θα φεύγαμε με τη νίκη, ακολούθησε 2,5 μήνες μετά το 0-0 με τους Εσθονούς στο Φάληρο με μέτρια εμφάνιση και η εντός έδρας ήττα από το Βέλγιο (1-2), με τον Δώνη να παίζει ψευτοεννιάρι, επειδή έλειπε ο Μήτρογλου. Η Εθνική πάλεψε στα ίσια με το θηρίο και έπεσε μαχόμενη. Οι νίκες με Κύπρο και Γιβραλτάρ και το δώρο των Βέλγων στη Βοσνία έφεραν την Εθνική μας στα μπαράζ για πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό συνιστούσε άλμα σε σύγκριση με το “πριν”.

ΚΑΚΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ

Αντίπαλος στα μπαράζ ήταν η Κροατία, η οποία αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Θυμίζουμε ότι έφτασε ως τον τελικό του Μουντιάλ, επομένως η διαφορά επιπέδου ήταν μεγάλη. Η αλήθεια είναι πως έγινε ακόμα μεγαλύτερη εξαιτίας του κακού κοουτσαρίσματος από τον Σκίμπε στο πρώτο ματς στο Ζάγκρεμπ που χάσαμε τα αυγά και τα καλάθια. Το τελικό 4-1 ήρθε μάλλον φυσιολογικά. Δεν έγινε καλό διάβασμα των αντιπάλων, η Εθνική φάνηκε γυμνή στο χορτάρι και άφησε να φανούν όλες οι αδυναμίες της. Το σκορ ήταν καταδικαστικό για πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ. Το αξιοπρεπές 0-0 της ρεβάνς έφερε τον δίκαιο αποκλεισμό από μια καλύτερη ομάδα και άφησε μια γλυκόπικρη γεύση για την γενικότερη πορεία. Η ομάδα πήγε όσο καλύτερα μπορούσε, αλλά δεν πέτυχε τον στόχο της, που δεν ήταν άλλος από την παρουσία στο Μουντιάλ.

ΠΗΡΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Η αλήθεια είναι πως υπήρξαν φωνές που έλεγαν να μην δοθεί δεύτερη ευκαιρία στον Σκίμπε και πως η Εθνική θα έπρεπε να πορευτεί με κάτι διαφορετικό. Οι παίκτες όμως μπήκαν στο… κάδρο της συζήτησης, ζητήθηκε η άποψή τους και άναψαν το “πράσινο φως” για την παραμονή του. Η ΕΠΟ αποφάσισε να ανανεώσει το συμβόλαιό του μαζί του, αλλά όχι τόσο γιατί η ίδια είχε πειστεί για κάτι τέτοιο, αλλά διότι το ήθελαν οι παίκτες. Με αυτόν τον τρόπο, δεν χτίζονται γερά θεμέλια εμπιστοσύνης, είναι σαθρό το οικοδόμημα και αποδείχθηκε έτσι στην πράξη, όταν ξεκίνησαν τα παιχνίδια του Nations League.

Ο στόχος ήταν μεν ξεκάθαρος (πρωτιά στο Nations League – πρόκριση στο Euro 2020), αλλά το πλάνο ασαφές. Η αμφισβήτηση εξακολουθούσε να υπάρχει, ο Σκίμπε είχε πολλούς που δεν τον ήθελαν και αν τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά, η θέση του θα έτριζε για τα καλά. Όπερ και εγένετο. Ο Γερμανός δεν ολοκλήρωσε καν την φάση των ομίλων της νεοσύστατης διοργάνωσης της UEFA. Με μεγάλη δική του ευθύνη προφανώς, αλλά όχι την αποκλειστική. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών ούτε οι παίκτες για την εικόνα τους, ούτε φυσικά η Ομοσπονδία.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Το Nations League ξεκίνησε με νίκη στην Εσθονία και σχόλια του τύπου “ναι μεν, αλλά…” από την συντριπτική μερίδα του Τύπου, για να ακολουθήσει η ήττα από τους Ούγγρους στη Βουδαπέστη. Τα πρώτα σύννεφα για τον Σκίμπε άρχισαν να φαίνονται, ενώ ξεκίνησε ένα όργιο φημών για το μέλλον του και για πιθανούς υποψήφιους διαδόχους. Νίκη ασθμαίνοντας με την Ουγγαρία στο ΟΑΚΑ χάρη στο γκολ του Μήτρογλου και ήττα με κάτω τα χέρια από τη Φινλανδία με 2-0, που έκανε απαγορευτικά τα όποια σενάρια για πρωτιά στον όμιλο. Ο Γερμανός μετρούσε πλέον αντίστροφα…

Αν και η πρώτη αντίδραση από την ΕΠΟ ήταν πως “πάμε με Σκίμπε στα δυο επόμενα ματς και βλέπουμε”, τελικά αποφασίστηκε η διακοπή της συνεργασίας μαζί του πριν τα ματς με Φινλανδούς και Εσθονούς τον Νοέμβριο στο ΟΑΚΑ. Η Ομοσπονδία έδωσε τα “κλειδιά” στον Άγγελο Αναστασιάδη, επαναφέροντας Έλληνα ομοσπονδιακό 17 χρόνια μετά την τελευταία φορά με τον Βασίλη Δανιήλ, θεωρώντας πως είναι ο κατάλληλος για το ηλεκτροσόκ που πρέπει να γίνει, προτού επανέλθει η ομάδα στην κατάσταση που ήταν πριν έρθει ο Σκίμπε.

Ο Γερμανός αποχώρησε έπειτα από μια τριετία, όπου σε 27 αγώνες μέτρησε 11 νίκες, έξι ισοπαλίες και 10 ήττες. Η Εθνική ανέβηκε στο FIFA Ranking, συμμαζεύτηκε σε μεγάλο βαθμό, έστω και αν έβγαλε πάλι παθογένειες το τελευταίο διάστημα και σίγουρα ο Σκίμπε δεν την αφήνει σε χειρότερη κατάσταση απ’ αυτή που την παρέλαβε. Δεν κατάφερε να την επαναφέρει σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης, όπως ήταν και ο δικός του μεγάλος στόχος, αν και δεν πρόλαβε να την οδηγήσει στα προκριματικά του Euro.

Υπήρξαν αρκετά καλά πράγματα αυτή την τριετία και αρκετές αστοχίες που έφεραν και το διαζύγιο. Υπήρξε όμως φθορά, φάνηκε να κλείνει ο κύκλος του Γερμανού και το τέλος ήρθε σχεδόν φυσιολογικά. Ίσως θα έπρεπε να έχει έρθει πριν το Nations League, όταν η ΕΠΟ τον κράτησε για όλους τους λάθος λόγους και όχι γιατί πραγματικά τον πίστεψε. Αν όντως τον πίστευε, θα έκλεινε τ’ αυτιά και θα τον άφηνε να δουλέψει ενόψει των προκριματικών που ξεκινούν τον Μάρτιο μένοντας πιστή στο πλάνο. Όταν όμως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο και όλα γίνονται στο πόδι, αυτό ακούγεται σχεδόν ως ανέκδοτο…

Πηγή: Sport 24