Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο ΠΑΟΚ έδωσε φιλικό στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο και δεν κατάφερε να το κερδίσει. Τόσο ανίκανος. Πώς πέρυσι δεν κατάφερε να πάρει ένα στημένο υπέρ του πρωτάθλημα; Ε, κάπως έτσι.
Ο Ολυμπιακός επίσης έδωσε φιλικό στο «Κλεάνθης Βικελίδης» κόντρα στον Άρη, το οποίο το κέρδισε με την ψυχή στο στόμα, χάρις στην ποιότητα του εξαιρετικού Νάτχο και ορισμένες δύσκολες επεμβάσεις του Σα.
Οι μεν τα λένε για τους δε και τούμπαλιν. Φυσικά στη συζήτηση μπαίνει και η ΑΕΚ. Το μόνο που δεν μπαίνει είναι το ποδόσφαιρο. Το κανονικό ποδόσφαιρο. Και υπήρξε μπόλικο τέτοιο.
Και τα τρία δυνατά παιχνίδια της αγωνιστικής, Ατρόμητος – ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός – ΑΕΚ και Άρης – Ολυμπιακός, ήταν ωραία και ανοιχτά ματς, με σασπένς και ένταση, από την αρχή μέχρι το τέλος. Νομίζω, οι περισσότεροι που τα είδαν, τα ευχαριστήθηκαν. Οι υπόλοιποι, φοβάμαι πώς έχουν τόσο δηλητηριασμένο μυαλό, που θα ήταν ικανοί να χαρακτηρίσουν «φιλικό» και τον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες ανάμεσα στην Ρίβερ και την Μπόκα, αν για κάποιο λόγο αυτό βόλευε τις ομάδες τους.
Η αλήθεια είναι ότι γενικά φέτος, οι επαγγελματίες διαστρεβλωτές της κοινής γνώμης, όσοι βγάζουν το ψωμί τους δημιουργώντας εικονικές πραγματικότητες και χειραγωγώντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα προκειμένου να ασκήσουν πίεση σε διαιτητές, βοηθούς και ομάδες, έχουν ξεμείνει από επιχειρήματα.
Ο «χαλίφης» ΠΑΟΚ έχει κερδίσει όλα του τα παιχνίδια, πλην ενός, αυτό το με το …παράρτημα του Περιστερίου. Επιπλέον, έχει παίξει όλα τα ντέρμπι με ξένους διαιτητές και έχει «πιστολιαστεί» από όλους τους Έλληνες που τον έχουν σφυρίξει – ακόμα και στην περιβόητη πρεμιέρα με τον Αστέρα Τρίπολης, την οποία κάποιοι επικαλούνται ακόμα, πριν το ανύπαρκτο πέναλτι του Πρίγιοβιτς, είχε χαριστεί κόκκινη στους φιλοξενούμενους.
Το γεγονός ότι ο «Δικέφαλος του Βορρά» δεν έχει χάσει βαθμούς από τα φαλτοσφυρίγματα, δεν αλλάζει την ουσία. Και η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής έχει αδικηθεί από την διαιτησία.
Στέκομαι περισσότερο στον ΠΑΟΚ, διότι από την πρώτη αγωνιστική τα «παπαγαλάκια» είχαν πιάσει δουλειά, θέλοντας να προκαταβάλουν την κοινή γνώμη – και δυστυχώς για εκείνους διαψεύδονται κάθε εβδομάδα.
Το ίδιο, όμως, λίγο έως πολύ ισχύει για όλους. Δεν είμαι «ισαποστάκιας». Αναφέρω τα γεγονότα. Και τα γεγονότα δείχνουν ότι παρά τα φαιδρά non paper του Ολυμπιακού για την διαιτησία, παρά τα συνηθισμένα και αναμενόμενα άρθρα γκρίνιας των επίσημων οπαδογράφων, παρά τις υπόγειες επικοινωνιακές προσπάθειες των ΠΑΕ να φτιάξουν το κλίμα που θέλουν, ούτε «χαλίφης» έχει αναδειχθεί στο φετινό πρωτάθλημα, ούτε τα σφυρίγματα έχουν καθορίσει τη βαθμολογία, ούτε οι συμμαχίες και οι υποτιθέμενες σκιώδεις σχέσεις ανάμεσα στις διοικήσεις των ομάδων. Την βαθμολογία την έχει καθορίσει η ποιότητα και η αποτελεσματικότητα των ομάδων – δυστυχώς και τα επεισόδια και η αθλητική δικαιοσύνη.
Και επ΄ αυτού, μια μικρή επισήμανση: δεν θα μπω στην ουσία της τιμωρίας της ΑΕΚ, απλώς η αφαίρεση βαθμών μου φαίνεται μια άδικη ποινή που αποδεδειγμένα δεν οδηγεί στην συνέτιση των δραστών. Ωστόσο και ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τη σεζόν με -2. Το –3 της ΑΕΚ ή ένα ενδεχόμενο -3 του Ολυμπιακού, αλλοιώνει τη φετινή βαθμολογία πρακτικά αλλά ταυτόχρονα αποδίδει δικαιοσύνη αγωνιστικά: οι τρεις διεκδικητές του τίτλου (ή μήπως τέσσερις;) έχουν την βαθμολογική διαφορά που προκύπτει από όσα έκαναν ή δεν έκαναν στο χορτάρι και όχι την διαφορά που καθορίστηκε από επεισόδια και ερμηνείες του νόμου.
Άρα; Άρα, μέχρι στιγμής βλέπουμε ένα δίκαιο πρωτάθλημα. Και αυτό είναι και το μόνο αντίδοτο στο δηλητήριο: η πεποίθηση που αρχίζει να εδραιώνεται ότι οι ομάδες παίρνουν στο γήπεδο περίπου ό,τι αξίζουν, σταδιακά καθιστά τους παραδοσιακούς λάτρεις των «φιλικών» και τους διακινητές ύποπτων «σεναρίων» – ηχηρή μεν, αλλά – μειοψηφία.
Υ.Γ. Δυο ακόμα παρατηρήσεις: δεν μου άρεσε που ο Ατρόμητος υποδέχτηκε τον ΠΑΟΚ δίχως Κουλούρη, Γιαννούλη και Χατζηϊσαία. Αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο θα ήταν για αυτά τα παιδιά να παίξουν και να αποδείξουν ότι δεν είναι «ελέφαντες», ωστόσο σε συνθήκες ισότιμου ανταγωνισμού, όπως αυτές που πιστεύω ακράδαντα ότι επιθυμεί ο ΠΑΟΚ, επιβάλλεται μια ομάδα να αγωνίζεται με όλα της όπλα.
Επίσης, δεν μου άρεσε η επιστολή του ΠΑΟΚ για τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ. Κι ας ήταν προσεκτικά διατυπωμένη και ας μην είχε δημόσιο χαρακτήρα – ασχέτως αν όλοι μπορούσαν να φανταστούν ότι θα διαρρεύσει.
Δεν μου άρεσε κατ΄ αρχάς, συναδελφικά: νιώθω άσχημα όταν μια ΠΑΕ αναφέρεται ονομαστικά και επικριτικά σε δημοσιογράφους, ακόμα και όταν διαφωνώ μαζί τους απόλυτα. Διότι όσο πολιτισμένα κι αν το κάνει, αυτό συνιστά αυτομάτως στοχοποίηση. Και η στοχοποίηση, στον επικίνδυνο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, ουδείς γνωρίζει που μπορεί να οδηγήσει.
Και δεν μου άρεσε, αν θέλετε και οπαδικά: Η αγωνιστική ανωτερότητα του ΠΑΟΚ, πρέπει να συνοδεύεται από ανωτερότητα σε όλα τα επίπεδα. Δεν μπορεί ένας οργανισμός του μεγέθους του ΠΑΟΚ να ασχολείται και να τρώει χρόνο με όσα γράφουν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς ή έστω με όσα λένε στον αέρα, δυο , τρεις, δέκα, δημοσιογράφοι. Το βρίσκω απλώς υποδεέστερο του συλλόγου.
«Πείτε και γράψτε ό,τι θέλετε. Εμείς δείχνουμε ποιοι είμαστε στο γήπεδο. Και εκεί η αλήθεια δεν κρύβεται». Τέτοια προσέγγιση θα ήθελα από τον φετινό ΠΑΟΚ.
Για να είμαι δίκαιος, η βελτίωση του «Δικεφάλου» και στο επικοινωνιακό παιχνίδι είναι εντυπωσιακή φέτος. Αντιθέτως, εκεί έχει αρχίσει να χάνει πόντους η ΑΕΚ. Απλώς ορισμένες φορές, νιώθω ότι ο κόσμος της Θεσσαλονίκης σχεδόν «επιβάλλει» στους αρμοδίους να φωνάξουν και να σηκώσουν τους τόνους, ακόμα κι όταν κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο.
Θα σας πω όμως και τι μου αρέσει: μου αρέσει που μέχρι τώρα ο ΠΑΟΚ έχει κόντρα διαιτησία και συνεχίζει απτόητος. Έτσι θέλω να το πάρει. Με τον Τζήλο και τον κάθε Τζήλο να τρέμει να σφυρίξει πέναλτι υπέρ του.
Αυτό θα είναι ένα ωραίο και ΠΑΟΚτσήδικο πρωτάθλημα, αντάξιο της αναμονής τριών δεκαετίων.
Πηγή: Sport DNA
