Του Βασίλη Σκουντή
Εβαλε, λέει, καλάθι με… κεφαλιά τις προάλλες στο ματς της Χίμκι με την Μπουντούτσνοστ ο Τζόρνταν Μίκι.
Just like it was drawn up ?@Jmickey_02 puts it in with his HEAD!#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/U3dQJ3LCYm
— EuroLeague (@EuroLeague) 21 Νοεμβρίου 2018
Σιγά τα ωά, μωρέ!
Ναι, σιγά τα ωά, διότι διαβάζοντας την είδηση και βλέποντας το βίντεο του καλαθιού που πέτυχε ο πρώην παίκτης των Σέλτικς και των Χιτ από την ασίστ του Στέφαν Μάρκοβιτς, το μυαλό μου πήγε σε κάποιον άλλον που κάποτε σκόραρε όποτε ήθελε και όπως ήθελε…
Σκόραρε με ορθόδοξα σουτ, με κεφαλιές, ακόμη και με ανάποδα ψαλίδια!
Δεν ήταν μπασκετμπολίστας, εννοείται, διότι σε μια τέτοια περίπτωση οι διαιτητές θα του σφύριζαν… πόδια, σαν εκείνα τα αλήστου μνήμης που είχε καταλογίσει πριν από 35 χρόνια ο Παναγιώτης Τσολακίδης στον Τομ Κάππο, σε αγώνα Αρης – Παναθηναϊκός στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο…
Δεν ήταν ούτε ποδοσφαιριστής, διότι, διάβολε, τα γκολ με ανάποδα ψαλίδια είναι μέρος της καθημερινότητας
μας και τα έχουμε χορτάσει στην Ελλάδα (Αναστόπουλος) και απανταχού της γης, με σπεσιαλίστες του είδους τα τελευταία χρόνια τον Ιμπραίμοβιτς και τον Ρονάλντο.
Ήταν πολίστας ο αθεόφοβος!
Λάθος: δεν ήταν απλώς πολίστας, αλλά ο ΠΟΛΙΣΤΑΣ!
Ο πολίστας, ονόματι Τάμας Φάραγκο!
Λάλοι τον αποκάλεσαν «Πελέ του γουότερ πόλο», άλλοι τον θεωρούν ως τον μεγαλύτερο αρτίστα στην ιστορία του αθλήματος, μαζί με τον Μανουέλ Εστιάρτε, όμως έτερον εκάτερον: άλλο πράγμα ο Καταλανός (εδώ και χρόνια κολλητός φίλος και εξ απορρήτων του Πεπ Γουαρδιόλα), που ήταν μισή μερίδα άνθρωπος και γήτευε τα θηρία και άλλο πράγμα το «άλογο» από τη Βουδαπέστη, ο οποίος άμα τη εμφανίσει του προκαλούσε πανικό στους αντιπάλους και τρικυμία στα χλωριωμένα νερά της πισίνας.
Είχε κιόλας ο σωματώδης Ουγγρος πολίστας (που βεβαίως φορούσε το σκουφάκι με το Νο 10) εκείνο το τσιγγάνικο physique, συν τη μακριά χαίτη και όντως δεν ήθελαν και πολύ όσοι τον αντιμετώπιζαν να… τα κάνουν πάνω τους!
Τον γεννημένο το 1952 Φάραγκο τον είδα με τα μάτια μου να σκοράρει και με κεφαλιά και με ανάποδο ψαλίδι, πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια στο Ολυμπιακό
κολυμβητήριο του Ζαππείου. Είχε έρθει τότε με τη Βάσας για κοινή προετοιμασία με τον Εθνικό (στον πάγκο του οποίου καθόταν ο συχωρεμένος ο Μαγυάρος Πέτερ Ρούσοραν) και τέτοια γκολ τα είχε για πρωινό όχι μονάχα στα φιλικά ματς, αλλά ακόμη και στα επίσημα!
Τότε τον γνώρισα και μάλιστα κάναμε παρέα για δυο τρεις μέρες χάρη στον Μάρκελλο Σιταρένιο, που είχε χρεωθεί με.. 108 τον Φάραγκο, μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του στη Βάσας και στην Εθνική Ουγγαρίας: τον Τσάπο, τον Γκέρεντας, τον Χορκάι και τα υπόλοιπα ιερά τέρατα εκείνης της γενιάς των Ούγγρων.
Χθες που τσίγκλησα τις αναμνήσεις του, ο Σιταρένιος μου είπε ότι είδε για πρώτη φορά τον Φάραγκο να σκοράρει με κεφαλιά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1977 στο Γιόσεπινγκ, αλλά το ρεπερτόριο του δεν είχε όρια. Σε όλη την καριέρα του ο Τάμας ήταν ένας μερακλής που φρόντιζε πάντοτε να ξεπερνάει όχι μόνο τη λογική, αλλά ακόμη και τη φαντασία.
Τη φαντασία του φιλοθεάμονος κοινού, εννοώ, διότι η δική του ήταν διεστραμμένη και ασύλληπτη!
Ένα τέτοιο απίθανο γκολ με ανάποδο ψαλίδι ο Φάραγκο που παρεμπιπτόντως είχε σπουδάσει κτηνίατρος, το έβαλε κάποτε στον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας, Αντώνη Καραβάνο. Οι θεατές έμειναν με ανοικτό το στόμα και κοιταζόντουσαν μεταξύ
τους σαν χάνοι για να συνειδητοποιήσουν τι είχε κάνει ο ποιητής…
Στην εστία του ο Χανιώτης τερματοφύλακας είχε μείνει αποσβολωμένος, αλλά ανέκτησε γρήγορα την ψυχραιμία του και στο αμέσως επόμενο κλικ παρουσίασε την επιτομή του αθλητικού πνεύματος..
Ξέσπασε σε ένα θερμό χειροκρότημα και καθώς ο Φάραγκο κολύμπαγε προς τη σέντρα, τον επευφήμησε φωναχτά…
Congratulations Tamas, very nice goal!
Πηγή: Gazzetta
