Του Γιώργου Ζάκκα
ριν από περίπου μία δεκαετία στη Βαρσοβία άλλο ένα παιδί μεγάλωνε με όνειρο να γίνει επαγγελματίας παίκτης. Ο μικρός Ραφάλ αγαπούσε το μπάσκετ, αλλά μπαίνοντας στα 17 συνειδητοποίησε πως δεν μπορούσε να βιοποριστεί από αυτό ως παίκτης. Όμως, δεν άφησε τις… πορτοκαλί ενασχολήσεις του. Έχοντας ανοιχτή την πόρτα της πολωνικής ομοσπονδίας ο Γιοκ ξεκίνησε να δουλεύει στην ιστοσελίδα της και σιγά – σιγά να ακολουθεί την εθνική στα τουρνουά της FIBA. Τα ταξίδια γεννούν ευκαιρίες και ο Πολωνός άρχισε να κάνει γνωριμίες με NBA scouts και να «χτίζει» το δικό του δίκτυο. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις του για παίκτες και τις πληροφορίες που είχε για να ανοίξει πόρτες και να μάθει περισσότερα πράγματα για τον «μαγικό κόσμο», αλλά και το πώς δουλεύουν οι scouts των ομάδων του.
Πριν καν το καταλάβει και αφού είχε περάσει πολλές ώρες βλέποντας «ταλέντα» σε όλη την Ευρώπη σε μια διετία γεμάτη τουρνουά (2011-2013), ο Ραφάλ Γιοκ είχε πάρει μια σπουδαία ευκαιρία από τους Νάγκετς, με τον άλλοτε παίκτη του Ολυμπιακού και νυν GM της ομάδας του Ντένβερ να κάνει μια επένδυση… έξω από τα συνηθισμένα, για το δίκτυο των scouts του. «Είχε δημιουργήσει έναν “θόρυβο” γύρω του. Ήταν ένας νέος άνθρωπος που μπορούσε να αξιολογεί ταλαντούχους παίκτες. Είχε πάει σε όλα τα τουρνουά των μικρών. Ήξερε καλά πολλούς παίκτες. Είχε παίξει για λίγο μπάσκετ. Προσπάθησα να μείνω μακριά από το να προσλάβω ανθρώπους με την παραδοσιακή νοοτροπία. Σκέφτηκα πως: “Αυτός μπορεί να είναι ο άνθρωπός μας”», ανέφερε ο Καρνισόβας για την επιλογή του να προσλάβει τον Πολωνό scout πριν από περίπου πέντε χρόνια.
Λίγα χρόνια αργότερα, οι Νάγκετς φαίνεται πως έχουν χτυπήσει… φλέβα χρυσού στην Ευρώπη. Ο Νίκολα Γιόκιτς συναρπάζει με όσα κάνει καθημερινά στο ΝΒΑ, ενώ και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ εξελίσσεται σε έναν αξιόλογο starter για την ομάδα του Ντένβερ, που βρίσκεται στα υψηλά πατώματα της ανταγωνιστικής Δύσης. Ο Τίμ Κόνελι (President of basketball operations) και ο Αρτούρας Καρνισόβας (General Manager) έχουν δημιουργήσει ένα αξιοζήλευτο δίκτυο scouts σε όλο τον κόσμο, που για πολλούς συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων του «μαγικού κόσμου» και βρίσκουν… λαβράκια σε όλη τη γη.
Ο Ραφάλ Γιοκ, λοιπόν, αποτελεί έναν εκ των πρωταγωνιστών αυτού του δικτύου. Ταξιδεύει για 200-250 ημέρες τον χρόνο, κυρίως στην Ευρώπη, διατηρεί το δικό του γραφείο στη Βαρσοβία και στέλνει ασταμάτητα reports για παίκτες που παρακολουθεί από κοντά από άκρη σε άκρη της Γηραιάς Ηπείρου. Η δουλειά του είναι γεμάτη μπάσκετ, αλλά και αξιολόγηση, διάβασμα και… ρίσκο. Όπως λέει ο ίδιος, τη βραδιά του Draft οι ομάδες του ΝΒΑ καλούνται να πάρουν επιλογές που αξίζουν/ κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια. Αυτό που πρέπει να κάνουν, λοιπόν, είναι να ελαχιστοποιήσουν το ρίσκο των επιλογών τους, έχοντας «διαβάσει» όσο καλύτερα τα δεδομένα των παικτών που έχουν δηλώσει συμμετοχή για το Draft. Μία επιλογή μπορεί να σου αλλάξει το μέλλον… Κάπως έτσι δεν έγινε με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τους Μιλγουόκι Μπακς το 2013;
Παρεμπιπτόντως, το πρώτο NBA Draft του Πολωνού scout ήταν εκείνο που έμελλε να αποδειχθεί ιστορικό για τους Νάγκετς, με την επιλογή του Νίκολα Γιόκιτς (2014). Ο 23χρονος Σέρβος έχει απίστευτη αντίληψη του παιχνιδιού, από χρόνο σε χρόνο δουλεύει παραπάνω το κορμί του, κάνει triple double… για πλάκα και ετοιμάζεται να γίνει All Star για πρώτη φορά στην καριέρα του. Όλα αυτά, ενώ επιλέχθηκε στη θέση Νο. 41 στο NBA Draft!
Ναι, οι Νάγκετς βρήκαν τον επόμενο franchise παίκτη τους στη μέση του δεύτερου γύρου και τον «έδεσαν» πέρυσι στο Ντένβερ δίνοντάς του πενταετές συμβόλαιο με τις μάξιμουμ αποδοχές: 148.000.000 δολάρια, για ένα 23χρονο παιδί που γεννήθηκε στο Σόμπορ της Σερβίας, μια πόλη με πληθυσμό 47.000 κατοίκων! Όχι κι άσχημα, έτσι; Τόσο για τους Νάγκετς, όσο και για τον Γιόκιτς και την οικογένειά του… Ο ορισμός του win-win!
Οι καλύτερες στιγμές του Νίκολα Γιόκιτς μέσα στο 2018:
Ο Ραφάλ Γιοκ μιλάει στο SDNA για την ενδιαφέρουσα δουλειά ενός international scout, τις «ανακαλύψεις» παικτών όπως ο Νίκολα Γιόκιτς και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αλλά και τον… δρόμο που ανοίγουν οι δυο τους για υπόλοιπους Ευρωπαίους παίκτες. Ακόμα, αναλύει το φαινόμενο του Σέρβου σέντερ και αποκαλύπτει μια ιστορία, στην οποία η Μπαρτσελόνα είχε βρεθεί μια «ανάσα» από την υπογραφή του! Επιπλέον, αναφέρεται στον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και εξομολογείται μια αστεία ιστορία με τον… καλύτερο καφέ της Μαδρίτης!
Το NBA Draft είναι σαν τις εξετάσεις. Διαβάζεις όλο τον χρόνο, προετοιμάζεσαι και έχεις έτοιμα διαφορετικά σενάρια
– Πρώτα από όλα, θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για τη δουλειά ενός international scout. Πώς δουλεύει σε καθημερινή βάση, για να βρει ταλέντα στην Ευρώπη όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και ο Νίκολα Γιόκιτς και να ακολουθήσει την πρόοδό τους; Ειδικά όταν μιλάμε για παίκτες που δεν αγωνίζονται σε ομάδες τις Euroleague.
«Η δουλειά ενός international scout δύσκολα περιγράφεται. Βασικά, είναι ένας συνδυασμός πολλών επαγγελμάτων. Πρώτα από όλα, πρέπει να ξέρεις πολύ καλά το άθλημα του μπάσκετ. Θα πρέπει, όμως, να είσαι και λίγο… κατάσκοπος. Οι πληροφορίες για το background ενός παίκτη παίζουν καθοριστικό ρόλο στην τελική εκτίμηση. Πρέπει να έχεις καλές επαφές. Μέσα σε όλα κάνεις για λίγο και τον δημοσιογράφο, γιατί ετοιμάζεις reports και τα στέλνεις πίσω στα γραφεία της ομάδας. Το πιο σημαντικό είναι να είσαι στον δρόμο και να ταξιδεύεις. Έχουμε πολλές επαφές, δύσκολο πρόγραμμα και θέλουμε να βλέπουμε τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά των παικτών. Το κλειδί για εμένα είναι να παρακολουθώ όλες τις λίγκες και να ελέγχω όλα τα τουρνουά juniors σε όλη την Ευρώπη και να έχω γνωστούς παντού. Προφανώς, όλοι γνωρίζουν την Euroleague και το Eurobasket. Παίκτες, όμως, σαν εκείνους που ανέφερες, δηλαδή τον Γιόκιτς και τον Γιάννη, είναι κατά κάποιο τρόπο “κρυμμένοι”. Πρέπει να έχεις γνωστούς προπονητές, που να σε ενημερώνουν για το αν υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιπτώσεις, που θα παρακολουθήσεις μέσα στη σεζόν, παίκτες που μπορεί να είναι εκτός ραντάρ.
Wheels up! Off to Treviso, Italy ?? for the @NBA Global Camp, pre draft combine for the international prospects. My favorite event of the year!
— Rafal Juc (@rafjuc) 1 Ιουνίου 2018
Αν και εργάζομαι στους Ντένβερ Νάγκετς, περνάω τον περισσότερο χρόνο μου μακριά από τις ΗΠΑ. Είμαι ένας international scout και δουλεύω κυρίως στην Ευρώπη. Ταξιδεύω περίπου 200-250 μέρες τον χρόνο. Παρακολουθώ πολλά παιχνίδια. Χωρίζω τη δουλειά μου σε δύο σκέλη. Το πρώτο είναι στο γραφείο μου στην Πολωνία και συγκεκριμένα στη Βαρσοβία, από όπου κατάγομαι και προσπαθώ να δω παιχνίδια, να κάνω τα τηλεφωνήματά μου και να γράψω reports. Το άλλο, όπως ανέφερα παραπάνω, είναι στα ταξίδια. Ακόμα και όταν ταξιδεύω θέλω να είμαι αποτελεσματικός και να βλέπω ματς στο τρένο ή στο αεροπλάνο. Άρα, έχουμε έναν συνδυασμό ταξιδιού και ρεπορτάζ, μαζί με κείμενα που στέλνω στην ομάδα. Είμαι σε συνεχή επικοινωνία με το γραφείο μου. Κάνουμε ομαδικές κλήσεις, στέλνουμε e-mail. Τους κρατάω συνεχώς ενήμερους, καθώς ο international scout είναι τα μάτια και τα αυτιά μιας ομάδας στην Ευρώπη».
– Θα ήθελες να μας πεις μερικά πράγματα που δεν βλέπουμε για τη βραδιά του NBA Draft; Όλοι θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για αυτή την… τρελή μέρα, στην οποία οι ομάδες του ΝΒΑ καταστρώνουν τα πλάνα τους, δρουν βάσει στρατηγικής και προσαρμόζονται, με βάση όσα συμβαίνουν.
«Προφανώς, η βραδιά του Draft είναι η πιο συναρπαστική, γιατί δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Στο γραφείο μας λέμε ότι όταν είσαι προετοιμασμένος δεν υπάρχει πίεση. Το NBA Draft είναι σαν τις εξετάσεις. Διαβάζεις όλο τον χρόνο, προετοιμάζεσαι και έχεις έτοιμα διαφορετικά σενάρια. Θα ήθελα να μοιραστώ μια ιστορία μαζί σας, καθώς υπάρχουν πολλές που δεν γίνονται γνωστές, μέχρι την ανακοίνωση του pick. Για παράδειγμα, στην πρώτη μου χρονιά το 2014, κάναμε ανταλλαγή με τους Μπουλς για να πάρουμε τα picks τους νωρίτερα μέσα στην ημέρα. Στα χαρτιά, όμως, γράφτηκε πως οι Μπουλς έκαναν draft τον Γιουσούφ Νούρκιτς και τον Γκάρι Χάρις, αν και η επιλογή είχε γίνει από εμάς. Εμείς πήραμε το γραφείο τους και ζητήσαμε αυτούς τους παίκτες. Έχει ενδιαφέρον, τηλέφωνα, ιδέες… Είναι δύσκολο να βρεις τον ιδανικό παρτενέρ. Όταν μετράει αντίστροφα ο χρόνος, ειδικά στον δεύτερο γύρο, πρέπει να πάρεις μια γρήγορη απόφαση σε λίγα λεπτά. Έχουμε πολλούς ανθρώπους στο δωμάτιο, υπάρχει θόρυβος και εσύ πρέπει να σκεφτείς όλα τα πιθανά σενάρια για το μέλλον και να είσαι έξυπνος. Πρέπει να βρεις τις ευκαιρίες για να σώσεις χρήματα, να κάνεις steals και να είσαι συγκεντρωμένος».
– Το κύριο θέμα μας είναι ο Νίκολα Γιόκιτς. Πώς τον βρήκαν οι Ντένβερ Νάγκετς;
«Δεν θα έλεγα ακριβώς πως οι Ντένβερ Νάγκετς ανακάλυψαν τον Γιόκιτς. Ήταν στο Hoops Summit, είχε πάρει μετάλλιο με τη Σερβία U19 και ήταν ένας γνωστός παίκτης. Όμως, υπήρξαν πολλά ερωτηματικά, αναφορικά με το σώμα του και την προσέγγισή του στο παιχνίδι. Πρέπει να τονίσω πως GM μας, Αρτούρας Καρνισόβας και ο Τιμ Κόνελι ήταν διατεθειμένοι να πάρουν το ρίσκο με αυτόν τον παίκτη πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλον. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ο Τιμ Κόνελι είχε την ευκαιρία να επιλέξει τον Μαρκ Γκασόλ νωρίτερα στην καριέρα του και δεν το έκανε. Τώρα είναι το Νο. 1 σε εμάς, έχει πάρει το μάθημά του.
Ακολουθούσαμε τον Γιόκιτς για χρόνια. Το ένα είναι να τον επιλέξεις τον παίκτη στο draft και το δεύτερο να τον βάλεις στην κατάσταση που θα πετύχει. Για παράδειγμα, είχαμε Σέρβους assistant coaches που δούλευαν με εμάς και έκαναν την προσαρμογή του ευκολότερη. Επίσης, ο head coach πρέπει να πάρει τα εύσημα. Ο κόουτς Μαλόουν έδωσε ελευθερία σε έναν παίκτη σαν τον Γιόκιτς. Όταν είμαι στο Ντένβερ τον βλέπω να προπονείται και να το διασκεδάζει, να γελάει, να κάνει πλάκες. Θα ήταν δύσκολο για εκείνον αν είχε μια πιο αυστηρή αντιμετώπιση στην Μπαρτσελόνα ή την Φενέρμπαχτσε, που θα έπαιζε για 10-15 λεπτά. Εδώ έχει την ευκαιρία να ωριμάσει μέσα από τα λάθη του. Πρόκειται για μια μεγάλη επένδυση της ομάδας. Εκείνος έχει δείξει τρομερή αφοσίωση, όπως και τα αδέλφια του, που θυσιάζουν τα πάντα για να είναι μαζί του στο Ντένβερ. Τον πιέζουν, του μιλούν και τον έχουν βοηθήσει στη σκληρή του δουλειά».
– Ποιο κομμάτι του παιχνιδιού του Σέρβου σέντερ σας έκανε να τον επιλέξετε στο 2014 NBA Draft;
«Στο Hoops Summit του 2014 ξέραμε πολύ καλά τον Γιόκιτς. Αναρωτιόμασταν πώς θα τα καταφέρει απέναντι σε πιο αθλητικούς παίκτες. Δεν υπήρχε καλύτερη ευκαιρία να τον αξιολογήσουμε και να πάρουμε απαντήσεις από εκείνο το παιχνίδι. Έπαιξε πολλές φορές με τον Κλιντ Καπελά, έναν αθλητικό παίκτη. Είδαμε όταν ήταν πονηρός, είχε εξαιρετικό footwork και πολλές κινήσεις στο ρεπερτόριό του. Ο Καπελά πηδούσε πολύ ψηλά, αλλά δεν μπορούσε να τον κόψει. Ο Γιόκιτς έκανε αυτό που ήθελε. Καταλάβαμε πως αν μπορεί να τελειώνει έτσι και να ξεμαρκαρίζεται απέναντι σε παίκτες σαν τον Καπελά, τότε αν γίνει πιο δυνατός και χάσει λίγα κιλά θα μπορεί να σταθεί στο ΝΒΑ.
Όμως, προφανώς, κανένας δεν περίμενε από τον Νίκολα να γίνει ο παίκτης που έγινε. Είναι ο franchise player μας, πιθανότατα ένας από τους κορυφαίους ψηλούς πασέρ στην ιστορία. Όταν τον πήραμε στο Draft ελπίζαμε να είναι αξιόπιστος ως back up. Αν ξέραμε πως θα είναι τόσο καλός παίκτης, θα τον επιλέγαμε πιο ψηλά. Αντιθέτως, πήραμε πρώτα τον Νούρκιτς και μετά τον Γκάρι Χάρις. Δεν είναι, λοιπόν, ακριβώς ότι ανακαλύψαμε τον παίκτη, αλλά και το ότι σταθήκαμε λίγο τυχεροί μαζί του».
Ο Νίκολα Γιόκιτς διδάσκει τα μυστικά της πάσας:
Το καθοριστικό 2014 Nike Hoop Summit:
– Πόσο ικανοποιητικό είναι για μια ομάδα να βλέπει ένα pick δεύτερου γύρου να μετατρέπεται σε παίκτη επιπέδου All Star; Είναι σαν μια «μάχη» που κερδίσατε, απέναντι σε άλλες ομάδες που «κοιμήθηκαν» στο Draft; Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται συνήθως για τις βραδιές του Draft…
«Μας αρέσει να λέμε πως το pick σε μια βραδιά του Draft είναι μια βάση, το θεμέλιο, αλλά από την επόμενη κιόλας ημέρα συνειδητοποιείς πως όλα ξεκινούν από την αρχή. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μετατρέπουν τον παίκτη και τον εξελίσσουν. Είναι θέμα ευκαιριών, βάθους μιας ομάδας, παικτών, τεχνικού επιτελείου, διοίκησης… Δεν θα έλεγα απαραίτητα πως υπήρχαν πολλές ομάδες που “κοιμήθηκαν” και δεν πήραν τον Γιόκιτς. Ήταν γνωστός, αλλά κάποιες ομάδες είχαν τις δικές τους συνθήκες και δεν ήταν οι κατάλληλοι προορισμοί για εκείνον. Πριν από μερικά χρόνια για παράδειγμα σκεφτόμασταν τα καλύτερα για τον Άντε Ζίζιτς. Όμως, δεν μπορούσαμε να τον πάρουμε γιατί είχαμε και τον Νούρκιτς και τον Γιόκιτς. Είχαμε ήδη πολλούς ψηλούς με το ίδιο προφίλ, στους οποίους είχαμε επενδύσει.
Χαιρόμαστε πολύ που ο Γιοκιτς από pick δεύτερου γύρου γίνεται παίκτης επιπέδου All Star και ελπίζουμε να τα καταφέρει να πάει στο All Star Game σύντομα. Του ευχόμαστε τα καλύτερα. Έχουμε πάρει τα μαθήματά μας, είχαμε διαβάσει πριν τον επιλέξουμε. Όμως, τα περισσότερα έχουν να κάνουν με εκείνον, την αφοσίωσή του, τις θυσίες του. Δεν πήγε στην εθνική Ομάδα, την οποία αγαπάει. Είναι περήφανος για τη χώρα του, πηγαίνει όποτε μπορεί στη Σερβία να περάσει χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη περηφάνια από το να παίζει για το εθνόσημο. Όμως, είναι αφοσιωμένος στο σχέδιο που του παρουσιάσαμε για την αλλαγή στο σώμα του και το πώς θα γίνει πιο γρήγορος. Αυτό φαίνεται και φέτος. Στην άμυνα κινείται πολύ καλύτερα. Έχει καλύτερες συνθήκες. Είναι ο τύπος του παίκτη που πάντα διψάει να γίνει καλύτερος. Η ανταγωνιστικότητα έρχεται και από τα αδέλφια του, τον Στραχίνια και τον Νεμάνια. Μάλιστα, ένας από αυτούς είναι καλός φίλος του Ντάρκο Μίλισιτς. Ήξερε πάντα το ρίσκο ενός υψηλού pick. Ήθελαν να τον προειδοποιήσουν, να τον κάνουν να έχει τη σωστή νοοτροπία. Τον πιέζουν καθημερινά. Αυτό κάνει όλη η οικογένειά του. Ο Νίκολα πάντα παίρνει δύναμη από τα αδέλφια του και μαθαίνει πώς να ανταποκρίνεται. Το βλέπετε αυτό στο παιχνίδι του».
– Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μια ομάδα του ΝΒΑ να επενδύσει σε έναν Ευρωπαίο παίκτη, που δεν βρισκόταν νωρίτερα σε μια κολεγιακή ομάδα ή σε ένα κλαμπ της Euroleague;
«Πρέπει να πω πως το να πάρεις στο Draft παίκτες που βρίσκονται εκτός ΗΠΑ είναι ένα ρίσκο. Τουλάχιστον, αυτό πιστεύουν οι ομάδες του ΝΒΑ. Από το κολέγιο ιστορικά έχεις μεγαλύτερο δείγμα. Μπορείς να πας πίσω και να μεταφράσεις την πληροφορία. Στο παιχνίδι εκτός των ΗΠΑ υπάρχουν πολλές λίγκες και συνήθως μιλάμε για νέους παίκτες, που μπορεί να βρίσκονται στην πρώτη σεζόν της επαγγελματικής τους καριέρας, άρα δεν παίζουν πολύ. Το δείγμα είναι μικρό. Αυτό συνέβη για παράδειγμα με τον Ντράγκαν Μπέντερ. Δεν είχε αρκετό χρόνο. Έπρεπε να παρθεί μια απόφαση εκατομμυρίων δολαρίων για έναν παίκτη με μερικές εκατοντάδες λεπτά κάτω από τη ζώνη του. Είναι απαραίτητο να έχεις το δίκτυό σου, πληροφορίες για το παρασκήνιο και την δυνατότητα να πας να δεις προπονήσεις.
Ο Τιμ Κόνελι και ο Αρτούρας Καρνισόβας μπορούν να ανοίξουν πόρτες και καταλαβαίνουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αυτό βοηθάει πολύ. Για εμάς δεν έχει σχέση αν ο παίκτης είναι από το Κάνσας ή από το Κάουνας. Μας νοιάζουν οι δυνατότητές του, όχι ο τόπος καταγωγής του. Όπως είπα και πριν, είναι άλλο το να διαλέξεις έναν παίκτη και άλλο να τον βάλεις στην κατάλληλη κατάσταση για να πετύχει. Πρέπει να υπάρχει το σωστό περιβάλλον. Υπάρχουν πολλά καινούργια πράγματα για τους international players, οι οποίοι ξαφνικά βρίσκονται σε νέες καταστάσεις. Στην Ευρώπη πληρώνονται για να προπονούνται και παίζουν μια φορά την εβδομάδα. Στο ΝΒΑ παίζεις κάθε δεύτερη μέρα και το παιχνίδι είναι πιο σκληρό. Υπάρχουν διαφορετικοί κανονισμοί. Οφείλουμε να είμαστε σίγουροι πως αυτά τα παιδιά θα έχουν τη βοήθειά μας εντός και εκτός παρκέ. Μετακομίζουν σε μια άλλη χώρα, με άλλη γλώσσα και άλλη κουλτούρα. Όλα μετρούν γιατί ο παίκτης πρέπει να είναι χαρούμενος και να απολαμβάνει τη ζωή του».
Το 1/3 του ΝΒΑ θα αποτελείται από μη Αμερικανούς παίκτες πριν το καταλάβουμε
– Πιστεύεις πως η εξέλιξη του Γιόκιτς και του Αντετοκούνμπο μπορεί να κάνει τις ομάδες του ΝΒΑ να επιλέξουν ολοένα και περισσότερους Ευρωπαίους τα επόμενα χρόνια;
«Μου αρέσει να λέω πως το ΝΒΑ είναι μια λίγκα μιμητών. Είναι μια διαδικασία. Αν μια ομάδα πάρει έναν παίκτη σαν τον Αντετοκούνμπο ή τον Γιόκιτς και εκείνος εξελιχθεί, περισσότερες ομάδες θα την ακολουθήσουν. Αναφορικά με τους international players, πιστεύω πως δεν χρειάζονται πλέον περισσότερη διαφήμιση. Το ΝΒΑ είναι παγκόσμιο. Κάθε χρόνο έχουμε νέα ρεκόρ με τους μη Αμερικανούς παίκτες της λίγκας, οι οποίοι είναι πάνω από 100. Το 1/3 του ΝΒΑ θα αποτελείται από μη Αμερικανούς παίκτες πριν το καταλάβουμε. Τα σύνορα έχουν ανοίξει, υπάρχει ανταλλαγή πληροφοριών με προπονητές και διοικήσεις. Οι ομάδες του ΝΒΑ επενδύουν πολλά χρήματα. Όλοι έχουν μεγάλα δίκτυα scouting. Κάποιοι έχουν 10-12, άλλοι έχουν τουλάχιστον πέντε – έξι scouts μακριά από τις ΗΠΑ. Το επίπεδο της Ευρώπης θα πέσει λίγο, αφού όλοι οι καλοί παίκτες θέλουν να πάνε στο ΝΒΑ. Το βλέπεις και στην Euroleague αυτό τα τελευταία χρόνια, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο του Μίλος Τεόντοσιτς. Κανένας δεν περίμενε να πάνε στο ΝΒΑ παίκτες σαν εκείνον, όμως τώρα το θέλουν. Γι’ αυτό και νομίζω πως το ΝΒΑ δεν παρακολουθεί στενά μόνο ανερχόμενους παίκτες, αλλά και free agents που μπορούν να έρθουν και να σε βοηθήσουν να κερδίσεις παιχνίδια».
Global Game! https://t.co/Gcj6l5yTaY
— Rafal Juc (@rafjuc) 16 Οκτωβρίου 2018
– Ο Γιόκιτς έχει μετατραπεί στον franchise player των Νάγκετς. Τι άλλο μπορούμε να δούμε από εκείνον; Είναι ήδη μία μηχανή triple double σε ηλικία 23 ετών. Τι παραπάνω θα έρθει από εκείνον τα επόμενα χρόνια;
«Ο Νίκολα, όπως κάθε παίκτης στην ηλικία των 23, πρέπει να βελτιώσει πολλά. Πόσω μάλλον εκείνος που άργησε να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Θα έλεγα πως η καλύτερη ερμηνεία του “game changer” είναι “ο παίκτης που κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του”. Αυτό ακριβώς κάνει ο Γιόκιτς. Αυτό το καλοκαίρι είχε μια πρόκληση μπροστά του. Έχασε κιλά, έγινε πιο γρήγορος και το βλέπετε αυτό ειδικά στην άμυνα. Πηδάει πιο ψηλά, βγαίνει στο hedge out, δίνει βοήθειες και κάνει παγίδες και double team.
Πρέπει να δουλέψει και σε άλλα πράγματα. Αρχικά, στην προσέγγισή του στο παιχνίδι. Πρέπει να είναι έτοιμος να ανταγωνιστεί κάθε μέρα. Επίσης, πρέπει να γίνει πιο vocal, να μιλάει, να δείξει ηγετικές ικανότητες, που έχουν οι franchise players. Ο Νίκολα είναι κυρίως ομαδικός παίκτης. Θέλει να βοηθήσει τους συμπαίκτες του. Μπορείτε να δείτε τις τελευταίες εβδομάδες πως εξελίσσεται στο πώς να είναι ηγέτης, εντός και εκτός παρκέ. Είναι κάπως ασυνήθιστο, γιατί δεν βλέπουμε πολλούς μη Αμερικανούς franchise players στο ΝΒΑ. Δεν έχω να τον συγκρίνω με κάποιον. Είμαι σίγουρος πως θα φτάσει εκεί. Όπως λες και εσύ είναι ήδη μία μηχανή triple double και είναι ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Σίγουρα, είναι ξεχωριστός».
Έβλεπα την προπόνηση του Ερνανγκόμεθ από μία καφετέρια, μέσα από ένα παραθυράκι
– Οι Ντένβερ Νάγκετς έχουν άλλον έναν παίκτη με ιστορία παρόμοια με εκείνη του Νίκολα Γιόκιτς: τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Στην Ευρώπη οι περισσότεροι γνώριζαν τον αδελφό του, Γουίλι, που έπαιζε στη Ρεάλ Μαδρίτης, όμως κάνατε μια έξυπνη επιλογή με τον Χουάντσο στον πρώτο γύρο του 2016 NBA Draft. Πες μας μερικά πράγματα για τον Ισπανό φόργουορντ και την ιστορία που τον ακολουθεί…
«Ακολουθούσα τον Χουάντσο για μερικά χρόνια. Ο αδελφός του, ο Γουίλι, ήταν πιο γνωστός ερχόμενος στο Draft. Όμως, η φήμη ενός παίκτη δεν συνδυάζεται πάντα με την πραγματική επίδρασή του στον αγώνα. Μέσω του scouting βρίσκεις τους παίκτες που ταιριάζουν καλύτερα στο σύστημα της ομάδας σου. Ως scout προσπαθώ να μάθω το playbook μας και το βάθος του ρόστερ μας. Μιλάω πολύ με τους προπονητές μας. Αμέσως αναγνωρίσαμε πως ο Χουάντσο είναι ένας παίκτης που μπορεί να μπει στο παρκέ για τον κόουτς Μαλόουν. Έχει έναν σπάνιο συνδυασμό τριπόντου και επιθετικού ριμπάουντ.
Είχε μία περίεργη σεζόν. Ξεκίνησε “καυτός” στην Εστουδιάντες, σε κάποιο σημείο ήταν ο δεύτερος καλύτερος ριμπάουντερ στη λίγκα. Μετά ο ατζέντης του συμφώνησε με την ομάδα για την ανανέωση της συνεργασίας τους, αλλά αφού άλλαξε ο προπονητής εκείνος δεν έπαιζε πολύ. Στο τέλος της σεζόν, όταν ολοένα και περισσότερες ομάδες του ΝΒΑ πήγαν στην Ισπανία, δεν είχαν την ευκαιρία να τον δουν για πολλά λεπτά. Θυμάμαι πού είναι το γυμναστήριο της Εστουδιάντες ακόμα και σήμερα. Οι προπονητές δεν επέτρεπαν στους scouts να μπουν στις προπονήσεις. Θυμάμαι ότι πήγαινα σε μια καφετέρια απέναντι και έβλεπα από ένα παράθυρο τι γινόταν στην προπόνηση. Με ρώτησαν κάποιοι άλλοι scouts τι έκανα εκεί και τους είπα χαμογελαστός: “Ξέρετε, απλά εδώ έχει τον καλύτερο καφέ της Μαδρίτης”. Είναι κάπως αστείο, αλλά πρέπει να σκέφτεσαι έξω από το κουτί, για να βρεις όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες. Σε αυτή τη διαδικασία μιλήσαμε με πολλούς ανθρώπους που γνώριζαν τον Χουάντσο. Πιστέψαμε πως μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος. Το προφίλ του και οι δυνατότητες του κορμιού του ήταν ιδανικές για το τωρινό παιχνίδι. Όταν παίρνεις έναν παίκτη στο Draft σκέφτεται πώς θα είναι σε δύο – τρία χρόνια και το πώς θα ταιριάζει στις αλλαγές που θα έχουν υπάρξει στο παιχνίδι».
Οι καλύτερες στιγμές του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ από την περσινή σεζόν:
Η Μπαρτσελόνα είχε φτάσει κοντά στον Γιόκιτς, αλλά…
– Τέλος, θα ήταν σημαντικό για εμάς να μοιραστείς μαζί μας κάποια ανέκδοτη ιστορία για τον Νίκολα Γιόκιτς, μιας και θα έχεις πολλές μαζί του. Ποιες σου έρχονται πρώτες στο μυαλό;
«Θυμάμαι πως όταν πήραμε στο Draft τον Γιόκιτς είχαμε συμφωνία να τον αφήσουμε ως stash στην Μέγκα. Έμεινε εκεί και αναδείχθηκε MVP της Αδριατικής Λίγκας. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Χουάν Κρέους, είδε το παιχνίδι Μέγκα – Τσιμπόνα. Κάποιοι πίστευαν πως είχε πάει στο γήπεδο για να παρακολουθήσει τον Ντάριο Σάριτς, όμως ήθελε να δει τον Νίκολα. Ήταν πολύ κοντά στο να τον υπογράψει και να τον φέρει στη Βαρκελώνη. Σε εκείνο το ματς ο Γιόκιτς έπαιξε απαίσια. Ο ατζέντης του, ο Μίσκος Ραζνάτοβιτς, μας μίλησε και τσέκαρε την κατάσταση, γιατί ο Γιόκιτς θα μπορούσε να πάει σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Τότε είπαμε πως αν είναι να πάει σε μια μεγαλύτερη ομάδα, θα γίνει πιο περίπλοκο το πράγμα για εμάς. Ο Αρτούρας Καρνισόβας ανέλαβε την υπόθεση και έπεισε τον Ραζνάτοβιτς, τον Γιόκιτς και την οικογένειά του πως το καλύτερο για το μέλλον του θα ήταν να πάει στο ΝΒΑ. Νιώσαμε πως είχαμε το καλύτερο πρόγραμμα για να δουλέψει στο σώμα του, καθώς και τους απαραίτητους πόρους. Τον πείσαμε. Κανένας δεν ήξερε τι θα γινόταν αν πήγαινε τότε στην Μπαρτσελόνα.
Επίσης, πολλοί δεν ξέρουν πως ο Νίκολα περνάει αρκετό χρόνο με την οικογένειά του. Είναι πολύ κοντά με την κοπέλα του, την Ναταλία. Όταν τον επιλέξαμε στο Draft εκείνη ήταν ήδη στις ΗΠΑ. Οπότε ήμασταν ένα κομμάτι για να είναι εκείνοι μαζί. Το χρησιμοποιήσαμε υπέρ μας. Ήταν κάτι πολύ σημαντικό για τον Νίκολα».
Πηγή: Sport DNA
