Του Αλέξη Σπυρόπουλου
Ολ’ αυτά τα χρόνια μονάχα η Λίβερπουλ, πέρυσι στο Κίεβο, έστω «πέρασε» από ένα τελικό. Κατά τα λοιπά, την προηγούμενη πενταετία οι θέσεις στον τελικό ήταν για τη Ρεάλ, την Ατλέτικο, τη Γιουβέντους, τη Μπαρσελόνα, τελεία.
Τέσσερις πύραυλοι, ενόσω η Ιταλία έχει ένα, η Ισπανία ένα, η Γερμανία κανένα, η Γαλλία κανένα. Η Γαλλία δεν έχει κανένα, γιατί οι ζάμπλουτοι της Παρί Σεν-Ζερμέν εξακολουθούν να λειτουργούν σαν νεόπλουτοι. Είναι για να παίρνουν φόρα και, ακριβώς όπως το είπε ο Αντσελότι, «να φουντάρουν από τη γέφυρα».
Η Γερμανία δεν έχει κανένα, και δεν περιμέναμε αυτό το 0-3 της Μπούντεσλιγκα απ’ την Πρέμιερ Λιγκ για να μάθουμε την ελεύθερη πτώση τους. Η πτώση (ότι πλέον έφτασαν να είναι στο ranking με διαφορά πίσω, όχι μόνον από την Αγγλία, αλλά και από την Ιταλία) προϋπήρχε. Το 0-3, Μπάγερν/Μπορούσια Ντόρτμουντ/Σάλκε από Λίβερπουλ/Τότεναμ/Μάντσεστερ Σίτι, απλώς την επιβεβαίωσε.
Τέσσερις, λοιπόν. Εναντίον των τεσσάρων του «υπόλοιπου κόσμου». Για Μάρτιο, εντυπωσιακό. Αλλά νόημα έχει, εάν και ποιος/ποιοι από τους τέσσερις θα είναι την 1η Ιουνίου στο Μετροπολιτάνο. Εδώ που έφτασαν, πράγματι πολλά παίζονται στην κλήρωση. Αν βρουν η Μάντσεστερ Σίτι τη Γιουβέντους, η Λίβερπουλ τη Μπαρσελόνα, η Τότεναμ την Πόρτο, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Άγιαξ, το πολύ μία…έως καμία! Όχι στον τελικό. Ούτε στους ημιτελικούς.
Το 2009, πάλι οι Άγγλοι είχαν τέσσερις στις οκτώ. Μάλιστα οι τρεις προχώρησαν, και στον ημιτελικό γύρο. Τους το πήρε η «μόνη άλλη», η καλύτερη Μπαρσελόνα όλων των εποχών. Το 2007, η ίδια ιστορία. Τέσσερις στον προημιτελικό γύρο, τρεις στον ημιτελικό, το πήρε (στην Αθήνα) η Μίλαν, τη χρονιά της Χρυσής Μπάλας του Κακά. Θέλω να πω, περισσότερο από το «με πόσους», σημασία έχει «με ποιους», κι ακόμη μεγαλύτερη σημασία «εναντίον ποιων». Η Τσέλσι το ’12 ήταν η μία και μοναδική αγγλική ομάδα στους «8». Και το πήρε!
Μονομιάς η φάση των «16» τώρα, έβγαλε από τον δρόμο την κατ’ εξακολούθησιν κάτοχο του τίτλου Ρεάλ, την οικοδέσποινα του τελικού Ατλέτικο, τους νεόπλουτους, ακόμη και τον όγκο-Μπάγερν (που, ό,τι και να ‘ναι, οκτώ χρόνια είχε να φύγει από τη μέση τόσο νωρίς). Αρκετά, για μία και μοναδική φάση, εμπόδια.
Έμειναν ωστόσο, τα δύο βουνά που καμία αγγλική ομάδα δεν φαίνεται ικανή να τα προσπεράσει. Γιούβε, Μπάρσα. Δύο ομάδες που καθαρίζουν εγκαίρως τις υποθέσεις Serie A και Primera, όταν οι τέσσερις αγγλικές θα σκοτωθούν όλη την άνοιξη, οι δύο για τον τίτλο μεταξύ τους, οι άλλες δύο μεταξύ τους και με Αρσεναλ/Τσέλσι για τις θέσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Έτσι όπως το βλέπω, το συμφέρον σενάριο για την Πρέμιερ Λιγκ είναι δύο εμφύλιοι στους «8» κι άλλος ένα, ύστερα, στους «4». Το σενάριο εγγυάται τουλάχιστον, θέση στον τελικό. Ένα παιγνίδι «κι ό,τι γίνει» με τη Γιουβέντους ή τη Μπαρσελόνα. Γιουβέντους και Μπαρσελόνα, με αυτή τη σειρά, είναι τα φαβορί μου. Όχι μόνον επειδή θα προχωρήσουν με τακτοποιημένα τα μέτωπά τους στο εσωτερικό.
Αλλά και γιατί έχουν πείνα, τρελή πείνα η Μπαρσελόνα ύστερα από τρεις διαδοχικές περιόδους αποκλεισμών στους «8», πείνα…λύκων (για προφανείς λόγους που είναι πλεονασμός να εξηγηθούν) η Γιουβέντους. Επίσης, γιατί έχουν προπονητές που, όταν οι καταστάσεις γίνονται ζόρικες, εκείνοι βρίσκουν τις ζόρικες λύσεις. Και φυσικά, γιατί έχουν τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Μέσι.
Έχει συνωστισμό στην ουρά αναμονής, επιτέλους…πότε θα σταματήσουν το ποδόσφαιρο αυτοί οι δύο για να πάρουν σειρά οι επόμενοι επίδοξοι!
Πηγή: Sport DNA
