Του Βαγγέλη Μπραουδάκη
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Νομοθετικό πλαίσιο (και μάλιστα αυστηρό) για την ύπαρξη και λειτουργία συνδέσμων οργανωμένων οπαδών υπάρχει. Τελευταίο του ρετουσάρισμα το 2015 στον νόμο Κοντονή. Πολιτική βούληση για να εφαρμοστεί δεν υπάρχει. Κι όσο δεν θα υπάρχει από τον (κάθε) Βασιλειάδη, ως επικεφαλής του Αθλητισμού για την ευνομούμενη (;) Πολιτεία μας, τόσο (και) τα γεγονότα του ΟΑΚΑ θα αποτελούν -ολοένα και πιο συχνά- ρουτίνα…
Όσο δεν εφαρμόζεται ο νόμος (ελέγχου, πιστοποίησης και καθαρισμού των συνδέσμων από γιάφκες ανομίας), όσο η πολιτική ηγεσία -και κατ’ επέκταση η Αστυνομία- δεν μπλέκει με τους χουλιγκάνους για να μην ταράξει και τις σχέσεις της με τις ίδιες τις ΠΑΕ/ΚΑΕ που έχουν την αντικειμενική ευθύνη για τους οργανωμένους, όσο τα κούφια λόγια, τα ευχολόγια και οι διαπιστώσεις διαδέχονται τα προηγούμενα κούφια λόγια με ευχολόγια και διαπιστώσεις, τόσο το ζήτημα θα χοντραίνει (ω ναι, έχει και χειρότερα)…
Είναι κοινό μυστικό στους παρoικούντες τη Ιερουσαλήμ ότι έχει μεταβληθεί η σύνθεση (και οι σκοποί) σε μπόλικους συνδέσμους. Τις προάλλες π.χ. η ΕΛ.ΑΣ. ανακοίνωσε επίσημα ότι απέτρεψε χτύπημα στην Καλλιθέα, συλλαμβάνοντας οκτώ ανήλικους Πολωνούς οι οποίοι κατευθύνονταν προς επίθεση με φουλφέις, μολότωφ κ.λπ….
Μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι φταίνε οι αλλοδαποί και ότι οι ημεδαποί είναι «αγγελούδια». Εννοώ ότι η κοινωνιοκοποίηση πλέον (στα χρόνια της κρίσης που είναι ακόμα πιο δύσκολη) συντελείται εύπεπτα μέσω των συνδέσμων, μερικοί εκ των οποίων στρέφονται ολοένα και περισσότερο προς την εξυπηρέτηση σκοπών εκτός αθλητισμού, που τιμωρούνται από τον Ποινικό Κώδικα. Έλεγχοι διακίνησης, προστασία κ.λπ…
Οι «χουλιγκάνοι» άλλαξαν. Η ομάδα, τα σήματα, τα χρώματα παραέγιναν πρόφαση. Μάλιστα, θα έλεγα ότι σε μερικές περιπτώσεις έχουν αντιστραφεί και οι όροι του παρελθόντος (ότι εξαρτώνταν ή χρησιμοποιούνταν από κάποιους παράγοντες ως «στρατοί»). Πλέον ως «συμμορίες» με «μισθοφόρους» νοικιάζουν υπηρεσίες και αλλοίμονο σου αν δεν συμφωνείς…
Για να μην τα πολυλογώ. Όσο Πολιτεία και Αστυνομία διστάζουν να θέσουν το δάκτυλο υπό τον τύπον των ήλων, το (κάθε) ΟΑΚΑ, το (κάθε) Παπαστράτειο κ.ο.κ., η κάθε «κοπέλα που μαχαιρώθηκε» θα γίνεται ολοένα και πιο συχνή είδηση. Μέχρι που θα πάψει να είναι είδηση. Ολοκληρώνοντας την καταστροφή στο ήδη τοξικό -και σε συμπεριφορές- επαγγελματικό (και ερασιτεχνικό) αθλητικό περιβάλλον…
Πηγή: Το 10
