Του Αλέξη Σπυρόπουλου
Αυτή την ανοιξιάτικη Κυριακή, πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής βοήθειά μας, που η ελληνική εκδοχή του κλάσικο ήταν ένα τετράωρο double-header σε Πειραιά και Αθήνα, πρώτα ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό 20-0 στο μπάσκετμπολ κι ύστερα ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό 3-0 στο ποδόσφαιρο. Ξεκούραστα. Η ζωή προχωρεί. Ξημέρωσε η Δευτέρα που κόκκινοι και πράσινοι στη δουλειά, κάτι έχουν να λένε για τους ήρωές τους οι μεν στους δε. Αντίο, στην Α2. Εκεί, στη Β’ Εθνική.
Μια χαρά, όλοι ευχαριστημένοι, οι θεατές που πληρώνουν απλό εισιτήριο ή διαρκείας για να πηγαίνουν στο γήπεδο και να βλέπουν, τα κανάλια που πληρώνουν δικαιώματα για να δείχνουν σ’ εκείνους που δεν πηγαίνουν στο γήπεδο, οι Ελληνες διαιτητές που δεν παίζουν, πανδαισία. Όπως, δηλαδή, μία κλασική Κυριακή στην Ισπανία που θα συμπέσει ν’ αναμετρηθούν Μπαρσελόνα-Ρεάλ και Ρεάλ-Μπαρσελόνα σε μπάσκετμπολ και σε ποδόσφαιρο. Περίπου.
Εκκρεμεί μόνο, μία λεπτομέρεια ώστε να συμπληρώσουμε το αρχείο μας, να μάθουμε ποιοι έβαλαν τους είκοσι πόντους του Παναθηναϊκού στο μπάσκετμπολ και ποιοι έβαλαν τα (άλλα δύο, μετά τον Γερέρο) γκολ του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο. Στο μεταξύ οι Απόκριες πέρασαν, μπήκαμε στις επτά εβδομάδες ως το Αγιον Πάσχα, αλλά το αποκριάτικο σκηνικό στη χώρα δεν αλλάζει. Τα του μπάσκετμπολ, θα τα γράψουν άλλοι αλλού. Στα του ποδοσφαίρου, όσοι (ενώ, στην πραγματικότητα, είναι ποινικοί) μασκαρεύονται Παναθηναϊκοί, δουλεύουν πυρετωδώς, όχι τις Απόκριες μονάχα. Δουλεύουν πυρετωδώς, δώδεκα μήνες τον χρόνο.
Ο Γιώργος Δώνης υπολόγιζε να φτάσουν σε τούτο το τελευταίο τεχνικό τάιμ-άουτ του πρωταθλήματος, και να δει με ποιες πιθανότητες θα έπαιζε η ομάδα του από κει και μετά, στα εναπομείναντα μέτρα ως τον τερματισμό της 5ης Μαίου, την υπόθεση της 5ης θέσης. Τώρα, όταν επιστρέψει στο γήπεδο, το μεθεπόμενο Σάββατο στη Ριζούπολη, η ομάδα του θα έχει μπει «επισήμως» σ’ αυτό που πολλοί σκέπτονταν τον Αύγουστο. Αλλά κανείς έπειτα, στο φινάλε του ειδυλλιακού πρώτου γύρου. Στη μάχη (για την αποφυγή) του υποβιβασμού.
Στον Πανιώνιο άνετα μπορούμε να διεκδικήσουμε με αξιώσεις πλέον, κόντρα σε Παναιτωλικό και Λαμία, την τιμητική 6η θέση στην κατάταξη. Οσο για τον Παναθηναϊκό, «το καλό που τους θέλω», να κοιτάξουν πώς θα πάρουν, με κάθε θυσία και με κάθε κόστος, το εκτός έδρας ματς με τον Απόλλωνα. Διότι εν συνεχεία, με τον Αρη και με τον ΟΦΗ σε πιθανότατα κλειστό Ολυμπιακό Στάδιο, με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, με τον Δέλλα στο τελευταίο παιγνίδι, δεν έχω ιδέα τι/πού θα βρουν για να μαζέψουν τους πόντους που θα χρειαστούν.
Ακριβώς ένα γύρο Σούπερ Λιγκ πίσω, τέλη Νοεμβρίου μετά το 5-1 με τον Απόλλωνα στο Μαρούσι, ο Δώνης (φαινόταν, στην πρώτη εκπομπή που τον καλέσαμε στο Open, και) ήταν ο πιο ευτυχισμένος επαγγελματίας της σεζόν. Αστραφτε, από τη χαρά της δημιουργίας. Ενας γύρος ήταν αρκετός, για να έχει γυρίσει σήμερα όλος ο κόσμος (του) ανάποδα.
Φυσικά, δεν είναι «προσωπικό θέμα» του Δώνη. Εκείνος το πολύ-πολύ, θα μεταναστεύσει εκ νέου. Το φλέγον ζήτημα του Παναθηναϊκού είναι ότι το σχήμα Δώνης+Νταμπίζας+Σαραβάκος+Φύσσας, μια ευτυχής συγκυρία συνύπαρξης, εγγυώνται πως τη φανέλα με το έμβλημα την υπερασπίζει μια ομάδα με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια. Ένα ανεκτίμητο, όχι ένα αυτονόητο, μίνιμουμ. Μετά απ’ αυτούς, εάν παραστεί ανάγκη να υπάρξει μετά, έρχεται το άγνωστο. Το παντελώς άγνωστο.
Το ντέρμπι, το φυσιολογικό θα ήταν να έχει διακοπεί στο 4’, όχι στο 69’. Τα ρέστα είναι ανθυπολεπτομέρειες, μικροπολιτική, κουβεντολόι στο καφενείο, δικολαβία. Λέω να μη συμμετέχω.
Πηγή: Sport DNA
