100 ιστορικά γεγονότα του Copa América
100. Η Βενεζουέλα έκανε το ντεμπούτο της στη διοργάνωση το 1967. Στις 17 Ιανουαρίου αντιμετώπισε την Χιλή, από την οποία ηττήθηκε με 2-0 και φόρεσε τις εμφανίσεις της Peñarol, καθώς οι φανέλες των δύο ομάδων ήταν παρόμοιες.
99. Το 1917 εμφανίστηκε για πρώτη φορά το τρόπαιο του τουρνουά. Κόστισε 3.000 γαλλικά φράγκα και αγοράστηκε από τον οίκο Escasany, ένα παραδοσιακό κοσμηματοπωλείο του Buenos Aires.
98. Το τρόπαιο έχει ύψος 75 εκατοστά, διάμετρο 30 εκατοστών και ζυγίζει 9 κιλά.
97. Τη μεγαλύτερη νίκη στη διοργάνωση την έχει πετύχει η Αργεντινή. Tην σημείωσε στις 22 Ιανουαρίου 1942, όταν επικράτησε με 12-0 του Ισημερινού στο Estadio Centenario του Montevideo.
96. Στην ιστορία του τουρνουά, δέκα φορές αγώνας έχει λήξει με 7-0. Η τελευταία φορά που σημειώθηκε αυτό το σκορ ήταν στις 18 Ιουνίου 2016 στο Levi’s Stadium, σε αγώνα για τα προημιτελικά του Copa América Centenario, όπου η Χιλή επικράτησε του Μεξικού.
95. Το 1967 το τουρνουά διεξήχθη για πρώτη φορά με τη συμμετοχή όλων των χωρών. Η τελευταία που συμμετείχε ήταν η Βενεζουέλα.
94. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπέλλου, η συμμετοχή των προσκεκλημένων χωρών έγινε το 1993. Το Μεξικό και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν οι πρώτες χώρες που προσκλήθηκαν να παίξουν το τουρνουά.
93. Το πρώτο τέρμα στην ιστορία του Copa América σημειώθηκε στις 2 Ιουλίου 1916. Το σημείωσε ο Ουρουγουανός José Piendibene απέναντι στην Χιλή. Τα γκολ του Piendibene έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση των τίτλων από την Ουρουγουάη το 1916 και το 1920.
92. Στην πρώτη έκδοση του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη αντιμετώπισαν η μία την άλλη. Οι Βραζιλιάνοι προηγήθηκαν με γκολ του Arthur Friedenreich 1-0 στο 16′. Στην συνέχεια, ο Orlando Peçanha τραυματίστηκε και παρά το αίτημα της ομάδας να επιτραπεί η αντικατάσταση του, ο αρχηγός της Ουρουγουάης, Jorge Pacheco, απάντησε: “Οι αλλαγές δεν επιτρέπονται”, με την Ουρουγουάη να επικρατεί με 2-1.
91. Στο αγώνα μεταξύ Αργεντινής και Βραζιλίας στις 2 Ιουλίου 1916, ο Αργεντίνος José Laguna βρισκόταν στις εξέδρες ως θεατής πριν από την έναρξη του παιχνιδιού και κλήθηκε επειγόντως να παίξει το παιχνίδι. Ο Laguna σημείωσε το γκολ στο 10′ με το οποίο προηγήθηκε η Αργεντινή στο ισόπαλο 1-1.
90. Το 1916, ο προπονητής της Χιλής Carlos Fanta, ήταν ταυτόχρονα ένας από τους διαιτητές της διοργάνωσης, όπως και ο Βραζιλιάνος παίκτης Sydney Pullen.
89. Ο Ουρουγουάης Isabelino Gradín, ποδοσφαιριστής, αθλητής, ντράμερ και δόξα της Peñarol, ήταν μία από τις μεγάλες μορφές του ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής. Αγωνιζόταν και στα 400 μέτρα, όπου ήταν ο ταχύτερος στην εποχή του, ενώ έπαιξε στην αριστερή πλευρά και συμμετείχε στο τουρνουά του 1916.
88. Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Casemiro ήταν ο πρώτος που απέκρουσε πέναλτι στο Κύπελλο. Στις 12 Οκτωβρίου 1917, στο Parque Pereira του Montevideo, o Casemiro κατάφερε να αποκρούσει το πέναλτι του Χιλιανού Bartolomé Muñoz, στη νίκη της Βραζιλίας με 5-0.
87. Στις 29 Μαΐου 1919 διεξήχθη ο μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνας στην ιστορία του Copa América. Στο Estádio das Laranjeiras του Rio de Janeiro, στον τελικό του τουρνουά, Βραζιλία και Ουρουγουάη έπαιξαν έναν αγώνα 150 λεπτών, καθώς μετά την ισοπαλία χωρίς τέρματα στα πρώτα 90 λεπτά ακολούθησε εξηντάλεπτη παράταση με τον Arthur Friedenreich να δίνει τη νίκη στην Βραζιλία με 1-0 με γκολ στο 122′.
86. Ο Άγγλος Robert Todd ήταν ο πρώτος διαιτητής εκτός Νότιας Αμερικής που σφύριξε έναν αγώνα του Copa América. Ο Todd διαιτήτευσε τρεις αγώνες του τουρνουά του 1919 που διεξήχθη στην Βραζιλία.
85. Το 1920, η εθνική ομάδα της Χιλής χρησιμοποίησε για πρώτη φορά κόκκινη φανέλα ως στολή για να συμμετάσχει στο τουρνουά. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι σήμερα είναι γνωστή ως La Roja.
84. Στις 18 Οκτωβρίου 1922, στο Estádio das Laranjeiras του Rio de Janeiro, ένα πέναλτι υπέρ της Αργεντινής προκάλεσε την αντίδραση των Παραγουανών, οι οποίοι αποφάσισαν να φύγουν από το γήπεδο στο 79ο λεπτό. Ο Julio Francia ευστόχησε στο πέναλτι απέναντι στον τερματοφύλακα, Modesto Denis, τον μοναδικό παίκτη της Παραγουάης έμεινε στο γήπεδο. Μετά το γκολ, το παιχνίδι δεν συνεχίστηκε, καθώς οι Παραγουάνοι δεν επέστρεψαν στο γήπεδο.
83. Στην Ουρουγουάη το 1924, έκανε ντεμπούτο για την Παραγουάη ο Aurelio González, γνωστός και σαν Gran Capitán. Ήταν 19 ετών και σημείωσε δύο τέρματα στη νίκη της Παραγουάη επί της Χιλής με 3-1.
82. Στις 12 Οκτωβρίου 1926, ο αγώνας μεταξύ Χιλής και Βολιβίας στο Estadio Campos de Sports de Ñuñoa είχε δύο ιστορικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν το ντεμπούτο της Βολιβίας στο τουρνουά, όπου ηττήθηκε με 7-1, και το δεύτερο ήταν το πρώτο τέρμα που σημειώθηκε απ’ ευθείας από κόρνερ, από τον Humberto Moreno στο 47′.
81. Στις 10 Ιανουαρίου, στο Estadio El Gasómetro του Buenos Aires, καταγράφηκε η πρώτη αποβολή του τουρνουά. Ο Juan Emilio Piriz, από την Ουρουγουάη, κλήθηκε να εγκαταλείψει το παιχνίδι με την Χιλή μετά από απόφαση του Αργεντίνου διαιτητή της Bartolomé Macías.
79. Στην Χιλή το 1945, οι συμμετέχουσες ομάδες έφθασαν για πρώτη φορά με αεροπλάνο. Η μόνη ομάδα που δεν το έκανε ήταν η Κολομβία, η οποία έφτασε με καράβι, σε ένα ταξίδι γεμάτο ταλαιπωρίες.
78. Στις 25 Δεκεμβρίου 1947 και για πρώτη φορά στη διοργάνωση χρειάστηκε να αντικατασταθεί ο διαιτητής κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στο Αργεντινή – Ισημερινός (2-1), ο Mario Heyn, από την Παραγουάη, αντικατέστησε τον τραυματισμένο Alfredo Álvarez, από την Βολιβία.
77. Το 1949 στα γήπεδα της Βραζιλίας, πραγματοποίησαν το ντεμπούτο τους στη διογάνωση ο Efraín Caimán Sánchez (Κολομβία), ο Víctor Agustín Ugarte (Βολιβία), ο Alfredo Di Stefano (Αργεντινή), ο Nestor Rossi (Αργεντινή) και ο Manuel Gavilán (Παραγουάη).
76. Το 1949 στην Βραζιλία διεξήχθη το μεγαλύτερο σε διάρκεια Copa América, καθώς οι 29 αγώνες της διοργάνωσης διεξήχθησαν σε 39 ημέρες.
75. Το 1955 στην Χιλή, ο Eulogio Martínez έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα της Ουρουγουάης. Ήταν το μόνο Copa América στο οποίο αγωνίστηκε, δεδομένου ότι στην συνέχεια αγωνίστηκε με την Εθνική Ισπανίας.
74. Στις 6 Οκτωβρίου 1917 στο Parque Pereira του Montevideo, ο Χιλιανός Luis Alberto García σημείωσε τον πρώτο αυτογκόλ στην ιστορία της διοργάνωσης στο 76’ της αναμέτρησης με την Αργεντινή η οποία επικράτησε με 1-0.
73. Ο βραζιλιάνος Joao de Maria ως αμυντικός, επιθετικός, αλλά και διαιτητής στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής το 1920. Ήταν ο πρώτος διαιτητής στον αγώνα ανάμεσα σε Αργεντινή και Χιλή.
72. Στη Χιλή το 1926, η Παραγουάη συμμετείχε σε δύο παιχνίδια που έληξαν με 6-1, επικρατώντας της Βολιβίας, αλλά χάνοντας από την Ουρουγουάη.
71. Στις 6 Νοεμβρίου 1927 στο Estadio Nacional del Perú στην Lima, η Ουρουγουάη επικράτησε της Βολιβίας με 9-0 σημειώνοντας τέσσερα τέρματα στο διάστημα μεταξύ 65’ και 69’.
70. Το Copa América της Αργεντινής του 1937 ξεκίνησε στις 27 Δεκεμβρίου 1936 και έληξε στις 1 Φεβρουαρίου 1937 και είναι το μοναδικό τουρνουά που διεξήχθη σε δύο διαφορετικές χρονιές.
69. Στο Copa América της Αργεντινής του 1937, το οποίος διεξήχθη στα γήπεδα του Buenos Aires, για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης οι ομάδες έπαιξαν βραδινές ώρες υπό το φως προβολέων.
68. Η ομάδα του Εκουαδόρ έκανε το ντεμπούτο της στη διοργάνωση το 1939 στο Περού. Αυτή η πρεμιέρα χαρακτηρίστηκε επίσης από την εμφάνιση του Ramón Unamuno, όχι μόνο ως παίκτη αλλά και ως προπονητή της ομάδας του Ισημερινού.
67. Ο Αργεντινός Bartolomé Macías είναι ο διαιτητής με τις περισσότερες συμμετοχές στο Copa América. Σφύριξε σε 25 αγώνες στις διοργανώσεις του 1937, 1941, 1942, 1945 και 1946. Διαιτήτευσε την Χιλή σε 12 αναμετρήσεις και την Βραζιλία σε 10.
66. Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές του Εκουαδόρ ήταν ο Enrique Raymondi, ο οποίος έπαιξε ως επιθετικός στο Κύπελλο του 1945. Χρόνια αργότερα, ο γιος του, επίσης αποκαλούμενος Enrique, έπαιξε το τουρνουά του 1963.
65. Μια από τις τελευταίες χώρες που συμμετίχαν στο Copa América ήταν η Κολομβία, η οποία έκανε το ντεμπούτο το 1945 στην Χιλή το 1945. Οι Cafeteros έπαιξαν έξι αγώνες και με απολογισμό 1 νίκη, 1 ισοπαλία και 4 ήττες κατέλαβε την 5η θέση.
64. Οι αναπληρωματικοί των εθνικών ομάδων της Παραγουάης και της Ουρουγουάης πέρασαν μαζί την ανάπαυλα του ημιχρόνου του μεταξύ τους αγώνα στις 8 Φεβορυαρίου 1946 στο Gasómetro de Boedo του Buenos Aires.
63. Το 1947 ο Ισημερινός φιλοξένησε για πρώτη φορά τη διοργάνωση με τον πρώτο αγώνα για διεξάγεται στο Estadio George Capwell του Guayaquil, όπου το Εκουαδόρ αναδείχθηκε ισόπαλο 2-2 με την Βολιβία.
62. Ο Αργεντίνος José Manuel Moreno, γνωστός και με το ψευδώνυμο El Charro, στέφθηκε πρωταθλητής το 1945 με την Real Club España στο Μεξικό, το 1949 με την Universidad Católica στην Χιλή και το 1955 στην Κολομβία με την Independiente Medellín. Επιπλέον, κέρδισε το Copa América 1947 και το ίδιο έτος κέρδισε το πέμπτο του πρωτάθλημα με την River Plate στην Αργεντινή.
61. Η παραδοσιακή πράσινη εμφάνιση της Βολιβίας εμφανίστηκε στο τουρνουά του 1953. Μέχρι τότε αγωνιζόντουσαν με λευκές φανέλες, ενώ το 1946 αγωνίστηκαν με λευκές και άσπρες ρίγες.
60. Στο Περού το 1953, έξι διαιτητές σφύριξαν το τουρνουά. Πέντε από αυτούς ήταν Άγγλοι και ένας Βραζιλιάνος.
59. Ο Omar Sívori και ο Antonio Valentín Angelillo κέρδισαν με την Αργεντινή το Copa América το 1957. Και οι δύο ήταν γνωστοί ως Los Carasucias. Μετά το τουρνουά, ο Sivori πήγε από την River Plate στην Juventus και o Angelillo από την Boca Juniors στην Inter.
58. Στο τουρνουά του 1957, ο Ούγγρος Gyoury Orth κάθησε στον πάγκο της εθνικής ομάδας του Περού. Ο Gyoyry διετέλεσε ο προπονητής συνολικά εννέα εθνικών ομάδων: Αργεντινή, Γερμανία, Χιλή, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Περού, Πορτογαλία και Μεξικό.
57. Στο τουρνουά το 1959, η εθνική ομάδα του Ισημερινού είχε προπονητή τον Ουρουγουανο Juan López. Ο López οδήγησε την ομάδα της χώρας του στα Κύπελλα του 1947 και του 1957 και ήταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1950.
56. Η Βολιβία φιλοξένησε για πρώτη φορά στην ιστορία της τη διοργάνωση το 1963, στην οποία κατέκτησε και το Κύπελλο για πρώτη και μοναδική φορά. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Βραζιλιάνος Danilo Alvim, ο οποίος είχε κερδίσει το τουρνουά και με τη χώρα του το 1949.
55. Για πρώτη φορά στην ιστορία του τουρνουά, διεξήχθησαν αγώνες σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 3.600 μέτρων. Ήταν στη Βολιβία το 1963, όπου έντεκα από τους αγώνες διεξήχθησαν στο Estadio Hernando Siles της La Paz.
54. Το 1963, στον πάγκο της Κολομβίας έκανε το ντεμπούτο του ο Gabriel Ochoa Uribe. Ο «Γιατρός» εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους προπονητές της χώρας του καφέ.
53. Παρά το γεγονός ότι παρατάχθηκε με οκτώ από τους παίκτες της ιστορικής ομάδας του 1963, η εθνική ομάδα της Βολιβίας δεν μπόρεσε να επαναλάβει το κατόρθωμα το 1967 όπου τερμάτισε τελευταία, χωρίς νίκη και χωρίς να σκοράρει.
52. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κυπέλλου, το 1975, συμμετείχαν και οι δέκα εθνικές ομάδες της Νότιας Αμερικής, οι οποίες χωρίστηκαν σε ομίλους. Οι αγώνες διεξήχθησαν σε όλες τις χώρες και το τουρνουά διήρκησε ενενήντα ημέρες.
51. Στις 20 Ιουλίου 1975, στο παιχνίδι που η Κολομβία κέρδισε 1-0 με την Παραγουάη στο Estadio Nemesio Camacho El Campin της Bogotá, όλοι οι παίκτες της Κολομβίας, εκτός από τον Arturo Segovia έκαναν ντεμπούτο. Ομοίως, ο προπονητής Efraín Sánchez.
50. Το 1979 η Παραγουάη χρησιμοποίησε τριάντα δύο παίκτες για το τουρνουά στους οποίου την κατάκτηση έφτασε με απολογισμό τέσσερις νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και μία ήττα.
49. Το 1975 η διοργάνωση διεξήχθη με μία νέα μορφή. Δημιουργήθηκαν τρεις όμιλοι, αποτελούμενοι από τρεις ομάδες ο καθένας, οι οποίες έπαιξαν μεταξύ τους εντός κι εκτός έδρας. Ο πρώτος του κάθε ομίλου πήρε την πρόκριση στα ημιτελικά, όπου συνάντησαν και την Ουρουγουάη ως κάτοχο του τροπαίου. Μέσα από διπλούς νοκ άουτ αγώνες βγήκε το ζευγάρι του τελικού, με το Περού να επικρατεί της Κολομβίας και κατακτά το δεύτερο τίτλο του.
48. Το τουρνουά του 1975 ήταν το πρώτο που διεξήχθη μετά από οκτώ χρόνια, ενώ στο μεσοδιάστημα μεταξύ 1967 και 1987, διεξήχθη μόνο πέντε φορές.
47. Η Βενεζουέλα χρησιμοποίησε τρεις τερματοφύλακες στα πρώτα δύο παιχνίδια της διοργάνωσης του. Ο Omar Colmenares αγωνίστηκε στον αγώνα κόντρα στην Βραζιλία, ενώ εναντίον της Αργεντινής την εστία υπερασπίστηκε ο Vicente Vega, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Andrés Arizaleta.
46. Μετά την κατάκτηση του τίτλου με το Περού το 1975, οι Percy Rojas και Eleázar Soria έπρεπε να επιστρέψουν άμεσα στην Independiente για το ντέρμπι κόντρα στην Racing. Πήγαν από το αεροδρόμιο στο γήπεδο και μια διακοπή ρεύματος καθυστέρησε την έναρξη του παιχνιδιού κι έτσι μπόρεσαν να αγωνιστούν. Ο Rojas σκόραρε ένα γκολ για την ομάδα του.
45. Η εθνική ομάδα της Αργεντινής, η οποία αποκλείστηκε πρώτη φάση του πρωταθλήματος του 1979, είχε στον πάγκο τον César Luis Menoti και σε αυτό το Κύπελλο πραγματοποιήθηκε το ντεμπούτο ενός παγκόσμιου αστέρα. Του Diego Armando Maradona.
44. Το έτος 1979 ήταν για ονειρικό για το ποδόσφαιρο της Παραγουάης. Όχι μόνο κέρδισε το πρωτάθλημα της Νότιας Αμερικής, αλλά και η Club Olimpia κατέκτησε τόσο το Copa Libertadores -κερδίζοντας την Boca Juniors- όσο και το Intercontinental Cup, αφού νίκησε τον Malmö, από την Σουηδία.
43. Στο πρωτάθλημα του 1983, η πρωταθλήτρια Ουρουγουάη παρουσίασε δύο παίκτες οι οποίοι αργότερα αποτέλεσαν από τα μεγάλα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τους Enzo Francescoli και Carlos Aguilera.
42. Ο Enzo Francescoli είχε στενή σχέση με το Copa América. Έπαιξε σε τέσσερις διοργανώσεις και σε ισάριθμους τελικούς. Με την Εθνική Ουρουγουάης κατέκτησε τον τίτλο στους τρεις από αυτούς (1983, 1987, 1995) και ηττήθηκε από την Βραζιλία το 1989. Σημείωσε πέντε τέρματα σε δεκαέξι αγώνες.
41. Στο τουρνουά του 1983, το οποίο διεξήχθη σε όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής, σημειώθηκε η πρώτη ήττα της Βολιβίας στην La Paz. Ήταν στις 14 Αυγούστου όταν η Κολομβία επικράτησε 0-1 με γκολ του Didí στο 73’, με την Βολιβία έως τότε να έχει τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία.
40. Δύο προπονητές που δώσει το παρόν 1975 επέστρεψαν με τις ίδιες ομάδες στο Κύπελλο του 1983. Ο Efraín Sánchez στον πάγκο της Κολομβία και ο Walter Roque στης Βενεζουέλας.
39. To 1983, μετά από δεκατρία χρόνια, η Αργεντινή επικράτησε ξανά της Βραζιλίας κι αυτό συνέβη στο Copa América. Στις 24 Αυγούστου 1983, η Albiceleste νίκησε την Canarinha με 1-0 στο Estadio Monumental του Buenos Aires. Η προηγούμενή της νίκη του ήταν με 2-0 στις 4 Μαρτίου 1970 στο Porto Alegre σε φιλικό αγώνα.
38. Το γκολ με τον οποίο η Αργεντινή νίκησε τη Βραζιλία με 1-0 το 1983 σημείωσε ο Ricardo Gareca στο 55’, σημερινός προπονητής της Εθνικής Ομάδας του Περού.
37. Μετά από τρεις διοργανώσεις οι οποίες δε φιλοξενήθηκαν σε συγκεκριμένη χώρα, το τουρνουά επέστρεψε στην αρχική του μορφή το 1987, όπου η Αργεντινή φιλοξένησε το πρωτάθλημα και πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Ουρουγουάη.
36. Καλύτερος παίκτης του τουρνουά του 1987 αναδείχθηκε ο Carlos Valderrama. Ο Pibe οδήγησε την Κολομβία στην κατάκτηση της τρίτης θέσης στα γήπεδα της Αργεντινής.
35. Στην Αργεντινή το 1987 εμφανίστηκε για πρώτη φορά η μασκότ του Κυπέλλου. Ο Gardelito, με το χαρακτηριστικό χαμόγελο και χτένισμα του αξέχαστου τραγουδιστή τάνγκο Carlos Gardel.
34. Στις 9 Ιουλίου 1987 στο Monumental, η εθνική ομάδα της Ουρουγουάης κέρδισε την Αργεντινή στο Buenos Aires μετά από πενήντα χρόνια. Επικράτησε 1-0 με γκολ του Antonio Alzamendi στο 53’, με την προηγούμενη νίκη στην πρωτεύουσα της Αργεντινής να έχει επιτευχθεί στο Copa América του 1937 (23 Ιανουαρίου, όταν κέρδισε 3-2 στο Estadio Gasómetro.
33. Η Βραζιλία έχασε δύο φορές με 4-0 στην ιστορία του Copa América. Στις 7 Οκτωβρίου 1917 από την Ουρουγουάη στο Parque Pereira του Montevideo και στις 3 Ιουλίου 1987 από την Χιλή στο Estadio Olímpico Chateau Carreras της Córdoba.
32. Η νίκη της Χιλής επί της Βραζιλίας ήταν η δεύτερη της κόντρα στην Verdeamarelha στο Copa América. Η προηγούμενη ήταν στις 24 Ιανουαρίου 1956 στο Estadio Centenario του Montevideo, όπου είχε σημειώσει και πάλι τέσσερα τέρματα (4-1).
31. Την 1η Ιουλίου 1987 πραγματοποιήθηκε το ντεμπούτο του προπονητή Francisco Maturana στην ομάδα της Κολομβίας στη νίκη της επί της Βολιβίας με 2-0. Στον ίδιο αγώνα είχαμε επίσης την πρεμιέρα των René Higuita, Leonel Alvarez, Carlos Valderrama και Bernardo Redín.
30. Το 1987 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο τουρνουά Alex Aguinaga από τον Ισημερινό, που έπαιξε στο Copa América σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες: από το 1987 έως το 2004, συμμετέχοντας σε 8 διοργανώσεις.
29. Πριν από 30 χρόνια, η Βραζιλία φιλοξένησε ξανά Copa América, το οποίο και κατέκτησε με νίκη στον τελικό (16 Ιουλίου) επί της Ουρουγουάης με 1-0 , με σκόρερ τον Romario στο 55’.
28. Ο Βραζιλιάνος Dunga ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το Copa América το 1989 και το 1997, ενώ το 2007 πέτυχε ως προπονητής.
27. Ο Carlos Maldonado σκόραρε τα τέσσερα γκολ για τη Βενεζουέλα στην έκδοση του 1989. Ο ταλαντούχος επιθετικός αγωνίστηκε σε ομάδες της Βραζιλίας, της Αργεντινής και της Κολομβίας.
26. Έξι από τους δέκα προπονητές της διοργάνωσης του 1989, ήταν ξένοι κ των οποίων οι τέσσερις Αργεντινοί. Ο Jorge Habegger (Βολιβία), ο Eduardo Manera (Παραγουάη), ο Carlos Horacio Moreno (Βενεζουέλα) και ο Carlos Bilardo (Κολομβία).
25. Ο Marco Etcheverry ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στη διοργάνωση το 1989, αγωνίστηκε συνολικά σε έξι Copa América. Ο Βολιβιανός αγωνίστηκε σε είκοσι ένα παιχνίδια και σημείωσε τέσσερα τέρματα στα τουρνουά του 1989, 1991, 1993, 1995, 1997 και 1999.
24. Πριν από τριάντα χρόνια, η Βραζιλία κέρδισε για τέταρτη φορά το Copa América, το οποίο είχε φιλοξενήσει, σημειώνοντας δύο νίκες και δύο ισοπαλίες στον πρώτο γύρο (3-1 την Βενεζουέλα, 0-0 με Περού, 0-0 και Κολομβία και 2-0 την Παραγουάη) και τρεις νίκες στην τελική φάση (2-0 την Αργεντινή, 3-0 την Παραγουάη και 1-0 την Ουρουγουάη).
23. Λόγω της 75ης επετείου της Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της Βραζιλίας (CBF), η Βραζιλία ανέλαβε το 1989 να διοργανώσει το Copa América. Είχαν περάσει σαράντα χρόνια από την τελευταία φορά που η χώρα φιλοξένησε το τουρνουά (1949), έτος κατά το οποίο, κατά τύχη, είχε επίσης κατακτήσει τον τίτλο.
22. Τον τελευταίο αγώνα της διοργάνωσης του 1989, στις 16 Ιουλίου, στο Estádio do Maracanã του Rio de Janeiro, μεταξύ Βραζιλίας και Ουρουγουάης, ο οποίος είχε χαρακτήρα τελικού, καθώς οι δύο ομάδες ισοβαθμούσαν στην πρώτη θέση, τον παρακολούθησαν 148.068 θεατές, αριθμός ο οποίος αποτελεί το απόλυτο ρεκόρ στο τουρνουά και ο οποίος δύσκολα θα επαναληφθεί, γιατί τώρα η χωρητικότητα του γηπέδου είναι για 78.838 θεατές.
21. Η Βραζιλία είχε στην σύνθεσή της ένα δίδυμο, το οποίο έδωσε το παρών και στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής το 1994, εκεί όπου η Auriverde κατέκτησε τον τίτλο. Ήταν οι Bebeto και Romario.
20. Το 1989 με την Εθνική Βραζιλίας, έκανε το ντεμπούτο του στο τουρνουά ο Dunga, ο οποίος κατέκτησε και τον τίτλο του 1997 στην Βολιβία ως παίκτης, ενώ το 2007 το πέτυχε και ως προπονητής στα γήπεδα της Βενεζουέλας.
19. Ο Κολομβιανός René Higuita ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας που σημείωσε γκολ στο Copa América. Ήταν στις 3 Ιουλίου 1989 στο Estádio Fonte Nova του Salvador, όπου άνοιξε το σκορ στο 36’ της αναμέτρησης από το σημείο του πέναλτι, στη νίκη της Κολομβίας επί της Βενεζουέλας με 4-2.
18. Στο Copa América του 1989, η Βενεζουέλα πέτυχε τέσσερα τέρματα. Όλα σημειώθηκαν από τον επιθετικό μέσο Carlos Maldonado, ο οποίος έπαιξε σε ομάδες της Βραζιλία, της Αργεντινή και της Κολομβίας.
17. Για το Copa América του 1991 στην Χιλή, περισσότεροι από 1.800 δημοσιογράφοι ήταν διαπιστευμένοι, μεταξύ των οποίων 800 ντόπιοι. Το τουρνουά μεταδόθηκε σε εξήντα δύο χώρες.
16. Δε ηλικία μόλις δεκαοκτώ χρόνων, ο Flavio Maestrí έκανε ντεμπούτο με το Περού στη διοργάνωση του 1991. Στις 6 Ιουλίου, στο Estadio Nacional de Chile του Santiago, κόντρα στην οικοδέσποινα Χιλή σημείωσε το πρώτο του γκολ στο τουρνουά, μειώνοντας σε 2-1 στο 59’, αλλά λίγα λεπτά αργότερα υπέστη κάταγμα της κνήμης και της περόνης εγκαταλείποντας τη διοργάνωση.
15. Στις 13 Ιουλίου 1991 στο Estadio Sausalito της Viña del Mar, η εθνική ομάδα της Κολομβίας νίκησε τη Βραζιλία για πρώτη φορά στη διοργάνωση. Επικράτησε με 2-0 με τέρματα των De Ávila (35’) και Iguarán. Οι δύο ομάδες ξανασυναντήθηκαν στις 19 Ιουλίου, στο Estadio Nacional de Chile στο Santiago στην τελική φάση με την Seleção να παίρνει τη νίκη αυτή τη φορά, με το ίδιο σκορ (Renato – 29′, Branco – 76′ π.)
14. Το 1993 στον Ισημερινό, το Copa América απέκτησε την σημερινή του μορφή διεξαγωγής. Τρεις όμιλοι των τεσσάρων ομάδων, με τις δύο πρώτες του κάθε ομίλου και τις δύο καλύτερες τρίτες να παίρνουν την πρόκριση στα προημιτελικά και σε νοκ άουτ αναμετρήσεις μέχρι και τον τελικό
13. Το ιστορικό Monumental de Guayaquil του Ισημερινού, μετά από εργασίες ανακατασκευής, άνοιξε ξανά τις θύρες του στις 23 Ιουνίου 1993 για τον αγώνα ανάμεσα στην Αργεντινή και την Κολομβία. Η χωρητικότητά του ήταν περίπου 91.000 θεατών, αλλά μετά τις εργασίες αυτές περιορίστηκε στους 57.267.
12. Ο Αργεντίνος μέσος, Oscar Ruggeri, κατέκτησε το τρόπαιο για δεύτερη φορά στον Ισημερινό το 1993, καθώς η ομάδα του νίκησε το Μεξικό με 2-1 στον τελικό, στο Estadio Monumental της Guayaquil. Επιπλέον, κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA το 1986, το Cοpa Libertadores του 1986 και το Intercontinental Cup το ίδιο έτος με την River Plate. Ήταν πρωταθλητής της Αργεντινής με τις Boca Juniors, River Plate, San Lorenzo και στην Ισπανία με την Real Madrid.
11. Το 1993, στα γήπεδα του Ισημερινού, πέντε ομάδες συμμετείχαν έχοντας ευρωπαίους προπονητές στον πάγκο τους, εκ των οποίων οι τέσσερις προέρχονταν από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο Vladimír Popovič στο Περού, ο Bora Milutinović στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο Ratomir Dujković στην Βενεζουέλα, ο Dušan Drašković στο Εκουαδόρ και ο Xabier Azkargorta στην Βολιβία.
10. Στη διοργάνωση του 1995 που διεξήχθη στην Ουρουγουάη, για πρώτη φορά η νίκη έδινε τρεις βαθμούς, όπως επίσης για πρώτη φορά οι ομάδες είχαν το δικαίωμα για τρεις αλλαγές.
9. Το 1995. Στα γήπεδα της Ουρουγουάης, ο Παραγουανός Edgar Denis, αγωνίστηκε στις 6 Ιουλίου κόντρα στο Μεξικό σε ηλικία 16 ετών και 298 ημερών, ενώ ο Βολιβιανός Carlos Borja στις 16 Ιουλίου κόντρα στην Ουρουγουάη αγωνίστηκε σε ηλικία 37 ετών και 162 ημερών.
8. Στην Βολιβία το 1997, η Βραζιλία κατάφερε να κερδίσει το Copa América για πρώτη φορά εκτός έδρας.
7. Στο Copa América του 1999 στην Παραγουάη, αγωνίστηκε με την Εθνική Βενεζουέλας ο Héctor Bidoglio, εγγονός του Ludovico Bidoglio, πρωταθλητή με την Εθνική Αργεντινής το 1925 και το 1927.
6. Το πρώτο τουρνουά της νέας χιλιετίας, πραγματοποιήθηκε στην Κολομβία, η οποία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία της, νικώντας στον τελικό το Μεξικό με 2-1 στο Estadio El Campín της Bogotá.
5. Στις 12 Ιουλίου 2001, στο Estadio Pascual Guerrero του Cali, το Μεξικό επικράτησε με 1-0 της Βραζιλίας με γκολ του Jared Borgetti στο 5’ τερματίζοντας το αήττητο σερί της Canarinho, η οποία μετρούσε και δώδεκα συνεχόμενες νίκες στη διοργάνωση.
4. Στην Κολομβία το 2001, και μετά την απόσυρση της συμμετοχής από τον Καναδά και την Αργεντινή, η CONMEBOL αποφάσισε να προσκαλέσει την Ονδούρα, η οποία έγινε η 15η χώρα αγωνίστηκε στο Copa América. Κατέλαβε την τρίτη θέση κερδίζοντας με 5-4 στα πέναλτι την Ουρουγουάη μετά το ισόπαλο 2-2, ενώ προηγουμένως είχε καταφέρει να αποκλείσει την Βραζιλία στα προημιτελικά, νικώντας την με 2-0 στις 23 Ιουλίου στο Estadio Palogrande της Manizales.
3. Το 2004 στο Περού 2004, ο Álex Aguinaga από τον Ισημερινό αγωνίστηκε για όγδοη φορά στη διοργάνωση φτάνοντας σε συμμετοχές τον Ουρουγουανό Angel Romano, έχοντας αγωνιστεί σε είκοσι πέντε αγώνες, σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες, από το 1987 έως το 2004.
2. Δύο προπονητές ξεχωρίζουν για την συμμετοχή τους στη διοργάνωση με περισσότερες από μία ομάδες. Ο Hernán Darío Gómez μετρά δεκαεννέα αγώνες ως προπονητής στο Copa América (δέκα με την Κολομβία, έξι με τον Ισημερινό και τρεις με τον Παναμά) και ακολουθεί τον Francisco Maturana καθώς βρέθηκε στον πάγκο σε είκοσι παιχνίδια (δεκαεπτά με την Κολομβία και τρεις με τον Ισημερινό).
1. Το 2007, η Βενεζουέλα φιλοξένησε για πρώτη φορά το Copa América, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία της προκρίθηκε στη δεύτερη φάση.
