Του Παναγιώτη Μπουρδή
Ένα ολόκληρο έθνος χορεύει σε… μπασκετικούς ρυθμούς. Οι Τορόντο Ράπτορς συμμετέχουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελικούς ΝΒΑ και διεκδικούν με αξιώσεις τον θρόνο του πρωταθλητή. Στο πρώτο τους παιχνίδι με αντίπαλο το Γκόλντεν Στέιτ η νίκη ήρθε θριαμβευτικά.
Διακριθείς δεν ήταν ο συνήθης ύποπτος, Καουάι Λέοναρντ. Ούτε καν ο παλαιότερος παίκτης των Καναδών Κάιλ Λάουρι. Το μεγαλύτερο credit της επιτυχίας πηγαίνει στον Πασκάλ Σιάκαμ. Τον 25χρονο Καμερουνέζο που άρχισε να παίζει επισταμένα μπάσκετ στην ηλικία των 18, μιας και πριν από μόλις μία δεκαετία αποφάσισε οριστικά να μην γίνει ιερέας παρά να δοκιμάσει την αθλητική του μοίρα. Μία μοίρα που του έβαλε εμπόδια και πειρασμούς, αλλά σιγά-σιγά τον ανταμείβει.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας γεννήθηκε στην πόλη Ντουάλα του Καμερούν, ο νεότερος από τα τέσσερα αγόρια της οικογένειας των Τσάμο και Βικτόριε Σιάκαμ. Η επαφή του με το μπάσκετ ήταν… μηδαμινή και ο πατριάρχης της φαμίλιας καθολικός το θρήσκευμα επέλεξε να τον στείλει να σπουδάσει ώστε να γίνει παπάς.
Στο εκπαιδευτήριο «St. Andrews» στην κωμόπολη Μπάφια ακολουθεί έναν διαφορετικό δρόμο, μέχρι η περίφημη μοίρα να του χτυπήσει την πόρτα. Οι γονείς του Λουκ Μπα Μούτε, μέχρι πρότινος παίκτη των Λος Άντζελες Κλίπερς, ανακαλύπτουν τον νεαρό Σιάκαμ και τον πείθουν για το περίφημο American Dream που πετυχημένα ο γιος τους ζει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η μεγάλη απόφαση του Σιάκαμ να κάνει το μεγάλο ταξίδι στις ΗΠΑ δεν είναι εύκολη. Πρέπει πίσω του να αφήσει 6.000 μίλια μακριά την οικογένεια, τους φίλους, την χώρα του. Η προοπτική ωστόσο να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του ιδίου και των αγαπημένων του προσώπων υπερισχύει.
Στο πανεπιστήμιο «New Mexico State» ξεκινά το 2013 η εμπειρία του στον μαγικό κόσμο του μπάσκετ. Με το «καλησπέρα» αντιμετωπίζει έναν σοβαρό τραυματισμό και χάνει την πρώτη σεζόν του στο κολεγιακό επίπεδο. Δεν το βάζει κάτω. Επιμένει, συνεχίζει την σκληρή δουλειά.
Η ζωή όμως του βάζει το μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε να του συμβεί. Ο πατέρας του, Τσάκο, πεθαίνει σε τροχαίο δυστύχημα. Στο τελευταίο αντίο Σιάκαμ δεν μπορεί να πει το «ύστατο χαίρε».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Always a tough day for me. Miss you pops?? 10/23 ? #doingitforyou?? #ripdad
Οι διαδικασίες έκδοσης βίζας του βρίσκονταν σε εξέλιξη και αν ταξίδευε στο Καμερούν κινδύνευε να εγκλωβιστεί στην πατρίδα του και μακριά από τις ΗΠΑ. Να χάσει την υποτροφία του. «Μην έρθεις, δεν μπορείς» τον παρότρυναν οι αδελφοί και η μητέρα του. Εκείνη η απόφαση είναι που τον συνοδεύει πλέον στα βήματά του.
Πεισμώνει, αφιερώνεται στο μπάσκετ και δικαιώνεται. Κερδίζει διαρκώς ατομικούς τίτλους και διακρίσεις, ολοκληρώνοντας την τελευταία σεζόν του στο πανεπιστήμιο με 20,2 πόντους, 11,6 ριμπάουντ και 2,2 τάπες.
Το επόμενο βήμα τον έφερνε στο ΝΒΑ και το draft. Oι Τορόντο Ράπτορς είναι εκείνοι που αποφασίζουν να στηρίξουν τον Σιάκαμ, πιστεύουν στην προοπτική του και τον επιλέγουν στις τελευταίες θέσεις του πρώτου γύρου και το νούμερο 27. Ο απόλυτος ηγέτης του front office, Μασάι Ουτζίρι είναι εκείνος που έχει την καθοριστική επαφή μαζί του.
«Θα μιλήσω ειλικρινά. Όταν είδα τον Πασκάλ το 20 στο “Basketball Without Borders” δεν μπορούσα καν να σας πω ότι ήταν ένα παίκτης ΝΒΑ». Πέντε χρόνια αργότερα οι συνθήκες ήταν διαφορετικές και ο Αφρικανός φόργουορντ μπορούσε να κερδίσει ρόλο στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Έπρεπε όμως να κάνει το… αγροτικό του στην αναπτυξιακή λίγκα. Φαινομενικά μοιάζει με αγγαρεία, για τον Σιάκαμ ωστόσο αξιοποιήθηκε ως πρώτης τάξεως ευκαιρία που την έπιασε από τα μαλλιά. Με τους Raptors 905 κατέκτησε τον τίτλο του 2017 και το βραβείο του ΜVP των τελικών. Είχαν προηγηθεί ήδη 55 παιχνίδια στο ΝΒΑ χωρίς ωστόσο να πάρει ενεργό μέρος στο rotation.
Από την περασμένη σεζόν αναβαθμίζει προοδευτικά τον χρόνο συμμετοχής και τις ευθύνες στους «δεινοσαύρους» και φέτος κάνει το απόλυτο step up. Ολοκληρώνει την χρονιά ως ο πιο σταθερός παίκτης του Τορόντο, τεράστιο φαβορί για την διάκριση του Most Imrpoved Player. Μέσα σε μία σεζόν και χάρη στην συνδρομή του Νικ Νερς ο Καμερουνέζος φόργουορντ μετατράπηκε από τον αμυντικό ρολίστα σε starter διπλασιάζοντας τους πόντους του (16,9 από 7,3) μαζί με καλύτερες επιδόσεις σε ριμπάουντ (6,9), ασίστ(3,1), κλεψίματα (0,9).
Στα κρίσιμα των πλέι οφ ανεβάζει ακόμα περισσότερο την συνεισφορά του. Πίσω από τον ηγέτη της ομάδας Καουάι Λέοναρντ ο Σιάκαμ μοιάζει με τον αντι-σταρ πολυτελείας που θα κάνει όλη την «βρώμικη» δουλειά. Και θα την κάνει με σύνεση. Όπως ακριβώς συνέβη στο Game 1 με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.
Στο παιχνίδι αυτό, ο 25χρονος άσος σε 40 λεπτά συμμετοχής ήταν ο βασικός παράγοντας της ιστορικής νίκης. Σούταρε με το εντυπωσιακό 82,4% εντός πεδιάς, είχε 32 πόντους, 8 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 2 τάπες και 1 κλέψιμο. Μάλιστα, μπήκε στην εξίσωση με «ιερά τέρατα» του σπορ καθώς είναι μόλις ο 5ος παίκτης μετά τους Τζαμπάρ, Ίρβινγκ, Ολάζουον και Ντάνκαν που σκοράρει 30+ πόντους σε παρθενικό Game 1 τελικών σε τρεις σεζόν στο ΝΒΑ.
Pascal Siakam joins 4 others as the only players in #NBAFinals history with 30+ points in a Finals Game 1 within their first 3 seasons in the league (since 1970) – Kareem Abdul-Jabbar (1971), Julius Erving (1977), Hakeem Olajuwon (1986), and Tim Duncan (1999) pic.twitter.com/DJPyhLJdKj
— NBA.com/Stats (@nbastats) 31 Μαΐου 2019
Το κίνητρο του Σιάκαμ είναι ο άνθρωπος τον διαμόρφωσε ως χαρακτήρα. Γνωστοί και φίλοι τον παροτρύνουν και του θυμίζουν πως ο πατέρας του είναι περήφανος. «Θα ήθελα να το ακούσω από το στόμα του. Θα ήταν πολύ σπουδαίο. Ήταν τόσο ενθουσιασμένος για το μπάσκετ και το ΝΒΑ. Ακόμα θυμάμαι εκείνες τις συζητήσεις. Για μένα υπάρχει ένας σπουδαιότερος σκοπός. Παίζω για κάτι διαφορετικό από το μπάσκετ».
Όποια κι αν είναι η πηγή της έμπνευσής του, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά απολαυστικό…
Πηγή: Sport DNA
