Του Παναγιώτη Μπουρδή
Η ημερομηνία ήταν σημαδιακή. Στις 10 Ιουνίου 1971 ο Παύλος Γιαννακόπουλος εντάσσεται και επισήμως στα μητρώα της «πράσινης οικογένειας» ως διοικητικός παράγοντας. Την ίδια ημέρα, το 2018, ο «θεός» φεύγει από την ζωή σε ηλικία 89 ετών, σε μία απώλεια που στερεί από τον ελληνικό αθλητισμό και κάθε έκφανση της πραγματικότητάς μας μία προσωπικότητα ήθους και πολυδιάστατης προσφοράς.
Γιος του Δημήτρη και της Κατερίνας Γιαννακοπούλου, ο πρωτότοκος της οικογένειας, Παύλος Γιαννακόπουλος, γεννιέται στις 20 Αυγούστου 1929. Μόλις πριν από πέντε χρόνια, ο πατέρας του ανοίγει φαρμακείο στην οδό Πειραιώς, το οποίο με την εξέλιξη των χρόνων διαμορφώθηκε σε μία από τις κορυφαίες ελληνικές φαρμοβιομηχανίες, με τεράστια επίδραση στην Ευρώπη, καθώς και ολόκληρο τον κόσμο.
Η Ελλάδα των μετά των πολέμων χρόνων ταλανίζεται από την οικονομική κρίση, ως Σπαρτιάτης στην καταγωγή όμως ο ίδιος δεν κάμπτεται. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο 32χρονος Παύλος Γιαννακόπουλος ιδρύει την ομόρρυθμη εταιρεία «Φαρμαγιάν» (Φάρμακα Γιαννακόπουλου), σε μία κίνηση καθοριστική για την μετέπειτα ανταπόδωση της επιχειρηματικής του προσπάθειας. Προεξάρχοντος του ιδίου και μαζί με τα αδέλφια του Θανάση και Κώστα, ο Παύλος διαρκώς επεκτείνει τις προσπάθειες και εκτός ελληνικών συνόρων. Φαρμακευτικές εταιρείες διεθνούς φήμης τον εμπιστεύονται για την παραγωγή των προϊόντων του στα εργοστάσιά τους, με την πρώτη μονάδα να κατασκευάζεται στην Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας.
Με την δημιουργία της ανώνυμης εταιρείας «ΒΙΑΝΕΞ» έρχεται η απόλυτη καταξίωση σε επιχειρηματικό επίπεδο, με την διαρκή εξάπλωση της επίδρασης της οικογένειας.
Η ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό
Όταν λοιπόν το 1971, την περίφημη χρονιά του Παναθηναϊκού του Φέρεντς Πούσκας και του έπους του Γουέμπλεϊ, ο Παύλος Γιαννακόπουλος ασχολείται με τα «πράσινα» κοινά, θεωρείται ένας κορυφαίος επιχειρηματίας. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, άλλωστε, είχε δείξει την τεράστια αγάπη του για το «τριφύλλι», όταν παρακολουθούσε από το γήπεδο της Λεωφόρου τα παιχνίδια της λατρεμένης του ομάδας.
Η ανάδειξή του στον Παναθηναϊκό, υποκινούμενη από την ανιδιοτελή προσφορά του στον σύλλογο, είναι ραγδαία με τον ίδιο να λαμβάνει άμεσα ρόλο γενικού γραμματέα. Tην σεζόν 1974-75 συμμετέχει στην διοίκηση του «Παναθηναϊκού Συναγερμού» υπό την σκέπη του Αντώνη Μαντζαβελάκη, για να ακολουθήσει στις 25 Μαΐου 1976 η ανάληψη πόστου γενικού αρχηγού και α’ αντιπροέδρου. Τρία χρόνια αργότερα, δεν κατορθώνει να αγοράσει την ΠΑΕ Παναθηναϊκός που καταλήγει στα χέρια του Γιώργου Βαρδινογιάννη, εξέλιξη η οποία τον πεισμώνει να αφοσιωθεί στα υπόλοιπα τμήματα της «μάνας του λόχου».
Η προσφορά υπηρεσιών του στα «πράσινα δρώμενα» συνεχίζεται και για μία δεκαετία (1987-1997), ηγείται του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, έχοντας συγχρόνως ξεκινήσει το δύσκολο έργο να χτίσει την αυτοκρατορία του μπασκετικού τμήματος. Το 1992 παίρνει επισήμως ρόλο στην διοίκηση της ομάδας, την οποία επαναφέρει στην κορυφή δαπανώντας τεράστια ποσά και εκατομμύρια για να πετύχει τον στόχο του.
Παίκτες παγκοσμίου βεληνεκούς, από κάθε άκρη του κόσμου αλλά και το ΝΒΑ, πείθονται από το όραμα του εμβληματικού ηγέτη και συμβάλλουν στην καταξίωση του Παναθηναϊκού. Η πρώτη σπουδαία επιτυχία έρχεται το 1996 όταν ο κορυφαίος Ντομινίκ Ουίλκινς ηγείται της προσπάθειας ανάδειξης της ομάδας σε πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον πρώτο τίτλο Euroleague για το ελληνικό μπάσκετ.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο Παναθηναϊκός επιστρέφει και στον ελληνικό «θρόνο» ξεκινώντας την εδραίωσή του ως απόλυτος κυρίαρχος εντός και εκτός των τειχών.Σε συνεργασία με τον Θανάση Γιαννακόπουλο, την διοίκησή του και με… καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ έχει βάλει στην τροπαιοθήκη του συλλόγου 13 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα, 6 Euroleague και 1 Διηπειρωτικό. Όταν το 2012 παραδίδει την σκυτάλη στον γιο του Δημήτρη, ο Παναθηναϊκός λογίζεται ως η πιο πετυχημένη ευρωπαϊκή ομάδα μπάσκετ του 21ου αιώνα.
Ο άνθρωπος, Παύλος Γιαννακόπουλος
Βασική αρχή της ζωής του, ο άνθρωπος ως κορυφαία αξιακή προτεραιότητα. Με το ήθος και την συμπεριφορά του δημιουργεί σχέσεις ζωής με τους εργαζομένους του και όποιον συναναστρέφεται. Πέρα από την ανυπολόγιστη συνεισφορά του σε αθλητικό και επιχειρηματικό επίπεδο, ο Παύλος Γιαννακόπουλος έχει και αξιοσημείωτη η κοινωνική δράση. Από τις πολλές «κρυφές» πρωτοβουλίες του, μεταξύ άλλων ξεχωρίζει η προσφορά αίματος στο Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά μετά την τραγωδία της Θύρας 7, η δωρεά χρημάτων στον άρρωστο οργανωτή του Ολυμπιακού Αττίλιο καθώς και η βοήθεια στην νοσηλεία του άτυχου παίκτη του Πανιωνίου, Μπόμπαν Γιάνκοβιτς.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Παύλος Γιαννακόπουλος απέχει από τα φώτα της δημοσιότητας, πάντοτε όμως είναι στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων για τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό. Δίνει το παρών στην σπουδαία πρωτοβουλία «Honouring Our Legacy», συγκινώντας και μόνο με την επιβλητική του παρουσία στο ΟΑΚΑ. Ως ελάχιστο φόρο τιμής, το κλειστό γυμναστήριο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ο περίφημος «Τάφος του Ινδού», παίρνει το όνομά του.
Στις 10 Ιουνίου 2018 ο Παύλος Γιαννακόπουλος φεύγει από την ζωή, γεμάτος εμπειρίες, αναμνήσεις και αποδέκτης απόλυτης αγάπης. Σύσσωμος ο αθλητικός, πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος εκφράζει τα συλλυπητήριά του για την απώλεια μίας σπουδαίας προσωπικότητας. Μερικές ημέρες αργότερα, η σορός του εκτίθεται προς λαϊκό προσκύνημα με χιλιάδες ανθρώπους να αποτίουν φόρο τιμής στον εμβληματικό παράγοντα.
Το καμάρι του, ο μπασκετικός Παναθηναϊκός, θα βρίσκεται για πάντα υπό την εποπτεία του, μιας και στην κορυφή του ΟΑΚΑ μαζί με τα λάβαρα των τίτλων δεσπόζει και η φωτογραφία του. Παράλληλα, καθιερώνεται το τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» στο οποίο συμμετέχουν ευρωπαϊκοί κολοσσοί, ως ένα δικό τους «ευχαριστώ»για την προσφορά του στο άθλημα.
Έναν χρόνο αργότερα ο Παύλος Γιαννακόπουλος είναι στις αναμνήσεις όλων. Η σπουδαία παρακαταθήκη και οι αναμνήσεις επιτυχιών και ανιδιοτελούς αγάπης, τον κρατούν «ζωντανό» στο μυαλό και τις σκέψεις όλων, με νοσταλγία και ευγνωμοσύνη…
Πηγή: Sport DNA
