Επιλογή Σελίδας

Του Χρήστου Τσάλτα

Την τελευταία διετία ο Προμηθέας έχει λανσάρει το δικό του σλόγκαν. Ήταν μια ατάκα που χρησιμοποίησε ο Μάκης Γιατράς σε ανύποπτο χρόνο. Και αυτή έμελλε να χαράξει την πορεία ενός ολόκληρου οργανισμού.

«Τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι». Πέντε λέξεις πάνω στις οποίες οι Προμηθείς, με μπροστάρη τον ισχυρό άνδρα της ομάδας, Βαγγέλη Λιόλιο, «έχτισαν» μια ομάδα που αποπνέει υγεία σε κάθε της κίνηση. Πρόκειται άλλωστε για έναν σύλλογο που έχει ξεφύγει από την νοοτροπία της εφήμερης χαράς, αλλά βάζει συνεχώς υψηλούς στόχους, με σκοπό να… ψηλώσει ακόμα περισσότερο.

Και όλα αυτά για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί τα όνειρα είναι δωρεάν. Τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι…

Με αφορμή λοιπόν, την συμμετοχή του Προμηθέα σε τελικούς πρωταθλήματος της Basket League το SDNA επιχειρεί να φωτίσει αθέατες πλευρές αυτού του… ονείρου με διηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τον οργανισμό όταν βρισκόταν μακριά από το επίκεντρο της προσοχής.

Ο Λουκάς Λεονάρδος, που έζησε από την αρχή το «χτίσιμο» της ομάδας, ο Γιώργος Πετρόπουλος, που αγωνίστηκε στα παρκέ της ΕΣΚΑ-Η, έως και την Β’ Εθνική, ο Σωκράτης Μαναβόπουλος, ο οποίος πανηγύρισε τις τρεις διαδοχικές ανόδους από την Γ’ Εθνική στην Basket League, αλλά και ο Άγγελος Τσάμης που αγωνίστηκε για μία διετία, έχοντας συμμετοχές στην πρώτη ιστορική σεζόν του Προμηθέα στα μεγάλα σαλόνια, μιλούν και ξετυλίγουν το κουβάρι ενός πολύ όμορφου μπασκετικού παραμυθιού, το οποίο έχει ως έδρα την πρωτεύουσα της Αχαΐας, την Πάτρα!

Κάναμε μία προπόνηση την εβδομάδα και παίζαμε διπλό μεταξύ μας

Ο Λουκάς Λεονάρδος έζησε τον Προμηθέα στα δύσκολα. Τότε που η ομάδα βρισκόταν στις χαμηλές κατηγορίες της ΕΣΚΑ-Η, έχοντας μάλιστα γευτεί και το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού τη σεζόν 2004-05. Τότε, όμως ήταν η απαρχή για να μπει ο Προμηθέας σε μια διαφορετική τροχιά.

Μιλώντας για όσα πέρασε στον Προμηθέα θυμάται. «Εγώ ήρθα στην Πάτρα το 2004, σαν φοιτητής και ήξερα τον Βαγγέλη Λιόλιο μερικά χρόνια νωρίτερα. Οπότε, επειδή έπαιζα λίγο μπάσκετ η μόνη μου μπασκετική επαφή ήταν ο Λιόλιος, ο οποίος έπαιζε στον Προμηθέα στην Β’ ΕΣΚΑ-Η, μαζί με τους περισσότερους από τους ανθρώπους της τωρινής διοίκησης. Θυμάμαι τότε πέσαμε κιόλας τη σεζόν 2004-05. Περισσότερο τότε ασχολούνταν ο Ανδρέας Λάσκαρης. Μια παρέα ήταν από παλιούς παίκτες της ομάδας και εγώ ήμουν ο μικρότερος τότε. Για να καταλάβετε, κάναμε μία προπόνηση την εβδομάδα. Με έπαιρνε ο Ανδρέας Λάσκαρης, μαζευόμασταν και απλώς παίζαμε ένα διπλό μεταξύ μας.

Την επόμενη χρονιά, η ομάδα έπαιξε Γ’ ΕΣΚΑ-Η. Στο τέλος κάναμε ένα 6Χ5 και στο τέλος ανεβήκαμε κατηγορία με ένα buzzer beater στα Καλάβρυτα. Και εκεί ήταν, ουσιαστικά, το ξεκίνημα. Από τότε, στην Β’ ΕΣΚΑΗ ο Βαγγέλης Λιόλιος άρχισε να ασχολείται ακόμα πιο ενεργά. Ήταν και τυχερός γιατί εκείνη την περίοδο διαλύθηκε και μια ομάδα, οι Αμπελόκηποι Πατρών και μάζεψε αρκετούς παίκτες από εκεί, πήρε προπονητή τον Γιάννη Πεφάνη και από τότε η ομάδα ήταν από τις καλές σε όποια κατηγορία κι αν έπαιζε. Μετά η ομάδα έπαιξε Α2’ ΕΣΚΑ-Η κόντρα στον Ολυμπιονίκη του Γιάννη Ελευθεριάδη –πώς τα φέρνει η ζωή;- και έπειτα στην Α1 ΕΣΚΑ-Η, που έμεινε για τέσσερις σεζόν.

Το καλοκαίρι του 2013 ο Προμηθέας πήρε τη θέση της Νίκης Προαστίου, η οποία δεν κατέβηκε στην Γ’ Εθνική. Είχε κλείσει και τον Μάκη Γιατρά για προπονητή, με την προοπτική να τον έχει ακόμα και στο τοπικό. Κάποιοι παίκτες είχαν ήδη κλείσει όπως ο Σουφλιάς, ο Μαναβόπουλος. Μετά ήρθαν οι άνοδοι από Γ’ Εθνική σε Β’ και από Β’ Εθνική σε Α2. Τότε ήμασταν στον βόρειο όμιλο στην Β’ Εθνική. Όλα αυτά στο γήπεδο της ΕΑΠ. Μετά στην Α2 αρχίσαμε πάλι στο γήπεδο της ΕΑΠ, αλλά η σεζόν τελείωσε στο γήπεδο της Παναχαϊκής. Ε και μετά η συνέχεια γνωστή.

Εντάξει, δεν το περιμέναμε. Όταν η ομάδα άρχισε την πορεία της ήθελε να κρατήσει την παρέα και το κλίμα των πρώτων ετών της ομάδας. Και το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι που βλέπεις την ομάδα τώρα και είναι μια παρέα, ενώ είναι επαγγελματίες όλοι. Ο 12ος παίκτης πανηγυρίζει τα καλάθια σαν να παίζει 40 λεπτά. Εγώ αυτά προσέχω στα παιχνίδια. Πέρυσι ήμουν στο Λαύριο, στο παιχνίδι των πλέι οφ και έβλεπες τον Φαγιέ να πανηγυρίζει με την ψυχή του. Αυτό είναι ο Προμηθέας και από εκεί ξεκινάνε όλα.

Γεγονός είναι, όσο κι αν δεν θέλουμε να προσωποποιήσουμε την κατάσταση, πως ο Βαγγέλης Λιόλιος σε ό,τι καταπιάνεται θέλει να είναι πρώτος. Κάθε φορά έθετε και έναν διαφορετικό στόχο. Μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, έχτιζε και έναν νέο στόχο. Όταν ο Λιόλιος είναι μπροστάρης δεν βάζεις ταβάνι. Και αυτό φαίνεται από τις επιχειρήσεις εκτός μπάσκετ».

Στον Προμηθέα υπάρχουν αρχές, οργάνωση και ήθος

Έχοντας αγωνιστεί σε Α1 και Α2 Εθνική με τη φανέλα του Απόλλωνα Πάτρας, η μετακίνησή του στον Προμηθέα, που τότε αγωνιζόταν στην Α1 ΕΣΚΑ-Η ήταν κάτι το ξεχωριστό. Ο Γιώργος Πετρόπουλος έζησε τους Προμηθείς στα χρόνια που ετοιμάζονταν να κάνουν το δικό τους ξεπέταγμα και στέκεται στο ήθος και τις αρχές που έχει ο σύλλογος αυτός.

Ο Πατρινός άσος θυμήθηκε τα χρόνια που αγωνιζόταν στην ομάδα της πόλης, λέγοντας «Εγώ βρισκόμουν στην ομάδα όταν βρισκόταν στην Α1’ ΕΣΚΑ-Η, λίγο πριν πάρει την άνοδο για τις εθνικές κατηγορίες. Σίγουρα υπήρχε φιλοδοξία, υπήρχε πολύ οργάνωση, όχι μόνο για τα δεδομένα των κατηγοριών που έπαιζε η ομάδα, αλλά υπήρχε οργάνωση για ομάδα που βρισκόταν σε υψηλότερη κατηγορία. Το να προέβλεπες τότε ότι η ομάδα θα έπαιζε σε έναν τελικό ελληνικού πρωταθλήματος κόντρα στον Παναθηναϊκό, ήταν αδύνατο.

Όμως ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε πρόεδρος ο Βαγγέλης Λιόλιος, που είχε… παθολογική αγάπη για την ομάδα. Είχε οργάνωση και όλα τα στοιχεία που έδειχναν πως η ομάδα θα προχωρήσει και σιγά σιγά όσο η ομάδα ανέβαινε κατηγορίες, οργανωνόταν σε πιο επαγγελματικά πλαίσια, ώστε να φτάσει ως εδώ που είναι τώρα.

Για εμάς που περάσαμε από τον Προμηθέα, αλλά και για μένα προσωπικά, είναι πολύ μεγάλη χαρά να βλέπουμε τον Προμηθέα να φτάνει στον τελικό του πρωταθλήματος και να έχει αυτή την εξαιρετική πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είναι μεγάλη η χαρά, γιατί γνωρίζουμε την αγάπη των ανθρώπων της ομάδας, αλλά και όλοι όσοι περάσαμε από την ομάδα εξακολουθούμε να την αγαπάμε, γιατί μέσα στην ομάδα υπάρχουν αρχές, οργάνωση και φοβερό ήθος από όλους. Και πιο συγκεκριμένα από τον κύριο Λιόλιο. Υπάρχουν αξίες που τηρούνται κατά γράμμα και αυτό μας κάνει διπλά χαρούμενους και ευτυχισμένους. Είναι μεγάλη η χαρά μας».

Ο Προμηθέας έφερε τη… φωτιά στην Πάτρα!

Ένα παίκτης που συνέδεσε το όνομά του με τις διαδοχικές ανόδους του Προμηθέα από την Γ’ Εθνική μέχρι και την Basket League ήταν ο Σωκράτης Μαναβόπουλος. Ένα από τα πρώτα μεταγραφικά αποκτήματα της διοίκησης Λιόλιου, το καλοκαίρι του 2013, στα τρία χρόνια που έμεινε στους Προμηθείς πανηγύρισε ισάριθμες ανόδους!

Φέρνοντας στο μυαλό του όσα έζησε στην Πάτρα θυμάται πως «το καλοκαίρι του 2013, ο Προμηθέας μόλις είχε ανέβει από τα τοπικά πρωταθλήματα στην Γ εθνική. Την ομάδα είχε αναλάβει πλέον ο κόουτς Γιατράς, ο οποίος συντόνισε και τον σχεδιασμό της, ενώ ήταν και η πρώτη σεζόν όπου θα πλαισίωναν την ομάδα με επαγγελματίες παίκτες. Από την πρώτη συνάντηση που είχα μαζί του αλλά και με τον  πρόεδρο Βαγγέλη Λιόλιο, ήταν ολοφάνερο ότι κάτι πολύ καλό ξεκινάει. Το όραμα, οι σαφείς στόχοι, το μεγάλο πάθος και η αγάπη για την ομάδα δεν μου άφησαν καμία αμφιβολία στο τέλος της συζήτησης για την απόφασή μου να έρθω στον Προμηθέα και μάλιστα για τρία χρόνια! Έτσι ξεκίνησε ένα πολύ όμορφο αλλά δύσκολο ταξίδι προς την κορυφή!

Την πρώτη μου χρονιά στη Γ εθνική συνειδητοποίησα πόσοι άνθρωποι στηρίζουν αυτό το όραμα-ακόμα και αμισθί- αναλαμβάνοντας πολλές αρμοδιότητες και βοηθώντας ο καθένας με τον τρόπο του στην εξέλιξη της ομάδας. Η οργάνωση των συνθηκών και παροχών που φρόντιζαν όλοι να έχουμε ήταν τέτοιες που απερίσπαστα ήμασταν στραμμένοι στον στόχο μας. Το τέλος της χρονιάς, μας βρήκε πρωταθλητές. Το πρώτο βήμα είχε γίνει τόσο από εμάς, όσο και από τον κόσμο που είχε αρχίσει να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια.

Τις επόμενες δυο χρονιές η ομάδα δυνάμωνε όλο και περισσότερο αγωνιστικά και οργανωτικά, διατηρώντας τον βασικό της κορμό αλλά και προσθέτοντας κι άλλους έμπειρους παίκτες. Σημαντικό ρόλο είχε πάντα η επιδίωξη της διοίκησης να επιλέγει παίκτες με βάση τον καλό χαρακτήρα τους- εκτός από τα μπασκετικά τους προσόντα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει πολύ καλό κλίμα μεταξύ μας εντός και εκτός παρκέ, κάτι που συνεχίζεται ακόμα και σήμερα… Το οικογενειακό πνεύμα του Προμηθέα των πρώτων χρόνων διατηρήθηκε και στα επαγγελματικά βήματά του, γεγονός που έδωσε το κίνητρο, τόσο σε μένα όσο και στους συμπαίκτες μου, να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Η άνοδος στην Α1 ήταν θέμα χρόνου. Οι σκληρές προπονήσεις, οι σωστές οδηγίες από τον κόουτς Γιατρά, η αμέριστη στήριξη από την διοίκηση και η εμψυχωτικά μεγαλύτερη προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο, συνετέλεσαν στο να καταφέρουμε κάτι μεγάλο, το οποίο οδήγησε μετά από τρία χρόνια στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος. Με βήματα σταθερά και μεθοδικά. Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Ο αρχιτέκτονας των επιτυχιών κόουτς Γιατράς έχει μεγάλο κομμάτι της πίτας, καθώς έχει τον τρόπο του να παίρνει του 100% από τον κάθε παίκτη, είναι δίκαιος σαν προπονητής, αυθεντικός και ακομπλεξάριστος και- το κυριότερο- βοηθάει πολύ όλους τους ανθρώπους χωρίς να περιμένει να του το ανταποδώσουν. Φυσικά είχε την απόλυτη υποστήριξη του προέδρου, ο οποίος του εμπιστεύτηκε το όραμά του, ένα όραμα που πάντα υπήρχε και το πλησίαζε βήμα-βήμα, προχωρώντας το σε άλλο επίπεδο, πρωτοποριακό, έχοντας ως βάση τις ακαδημίες του συλλόγου και τους μικρούς αθλητές και ολοκληρώνοντας με την αντρική ομάδα, κατασκευάζοντας γήπεδα και δημιουργώντας τις συνθήκες για ένα καλύτερο μπασκετικό και αθλητικό μέλλον. Άνθρωπος με πείσμα, διορατικότητα και αληθινή αγάπη γι’ αυτό που κάνει, ο πρόεδρος του Προμηθέα δικαιολογεί στο έπακρο το όνομα της ομάδας του, φέρνοντας την «φωτιά» στις καρδιές των ανθρώπων της Πάτρας».

Όλα όσα γίνονται τώρα, ο Λιόλιος τα είχε πει πριν χρόνια!

Το καλοκαίρι του 2015 ο Προμηθέας ενίσχυσε το ρόστερ του με σκοπό να παλέψει για την άνοδο από την Α2 στην Basket League. Στην προσπάθεια εκείνη κομβικό ρόλο είχε ο Άγγελος Τσάμης, ο οποίος επέστρεψε στην Πάτρα, έχοντας πειστεί από το πρότζεκτ της ομάδας. Και μάλιστα ήταν από αυτούς που παρέμειναν και στην ιστορική πρώτη σεζόν του Προμηθέα στην Basket League ένα χρόνο αργότερα (σεζόν 2016-17).

Ο Τσάμης θυμήθηκε τα δύο χρόνια στην ομάδα του Προμηθέα. «Η πρώτη κουβέντα που είχε γίνει τότε με τον κύριο Λιόλιο. Όλα αυτά που έχουν συμβεί τώρα, εκείνος τα έλεγε σε μένα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Είχε πει για τα πράγματα που έχει κάνει μέχρι στιγμής, αλλά και για ακόμα περισσότερα πράγματα που θα κάνει στο μέλλον. Όλα αυτά υλοποιήθηκαν σιγά σιγά και από το 2016 όλα πήραν το δρόμο τους. Υπήρχε μια κατάσταση που από την αρχή μέχρι το τέλος απέπνεε υγεία. Ο Προμηέας έδινε μεγάλη σημασία στις μικρές ηλικίες και αυτό κάνει, μέσα από το πρόγραμμα «ΝΟΥΣ». Οπότε υπάρχει ο ενθουσιασμός, που δίνει αυτόν τον αέρα για ακόμα περισσότερα πράγματα και ο αέρας αυτός γίνεται όλο και μεγαλύτερος.

Ο κόουτς Μάκης Γιατράς έμεινε εκτός πάγκων την πρώτη σεζόν της ομάδας στην Basket League, είδε πώς λειτουργούσαν τα πράγματα και δικαίωσε όλους όσους τον εμπιστεύτηκαν.

Σίγουρα περιμέναμε πως η ομάδα κάποια στιγμή θα έπαιζε στην Α1. Το περιμέναμε και δουλεύαμε σκληρά γι αυτό. Η ομάδα θα έπαιζε Α1 και θα είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους, γιατί είναι μια ομάδα γεμάτη υγεία, αλλά δεν περιμέναμε τόσο σύντομα να γίνουν τόσες πολλές επιτυχίες. Είναι ρεαλιστικό όλο αυτό που συμβαίνει με τον Προμηθέα και πραγματικά το χαίρομαι. Μπορεί να είμαι… απ’ έξω αλλά το χαίρομαι. Χαίρομαι για την πορεία της ομάδας και ποιος ο λόγος να μην χαίρεται κάθε υγιής φίλαθλος για την πορεία αυτής της ομάδας…»

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This