Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Η ανάδειξη του υπέροχου Γιάννη Αντετοκούνμπο σε MVP του NBA αποτελεί την πρώτη, μεγάλη κορυφή στην εκπληκτική ανθρώπινη ιστορία του – γερός να είναι και θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Μια ιστορία κινηματογραφική, με βαθιές κοινωνικές προεκτάσεις.
Προφανώς, το έχουμε ξαναπεί, ο Γιάννης συνιστά από μόνος του ένα αποστομωτικό επιχείρημα ενάντια στον ρατσισμό και στον φασισμό. Τα επιχειρήματα, βεβαίως, τα ακούν μόνο όσοι έχουν διάθεση και ικανότητα να συζητούν ουσιαστικά.
Οι ρατσιστές και οι φασίστες δεν φημίζονται για τις διαλεκτικές τους δεξιότητες, οπότε το παράδειγμα του Γιάννη δεν βοηθά ιδιαίτερα για να αλλάξουν τα ήδη δηλητηριασμένα μυαλά. Βοηθά τα μέγιστα όμως για να μην δηλητηριαστούν οι γενιές που ακολουθούν. Περισσότερο και από επιχείρημα, ο Γιάννης είναι ένα πανίσχυρο ανάχωμα. Τα παιδιά στη χώρα μας έχουν την τύχη να βλέπουν μπροστά στα μάτια τους έναν Έλληνα να μεγαλουργεί και να εξελίσσεται σε σούπερ σταρ του παγκόσμιου αθλητισμού!
Τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει πιο δυνατά από αυτό, τίποτα δεν μπορεί να τα βοηθήσει περισσότερο να αντιληφθούν έννοιες όπως ο σεβασμός στην διαφορετικότητα, η πολυπολιτισμικότητα και η γνήσια αγάπη για την πατρίδα που εκφράζεται όχι με συμπλεγματικές συμπεριφορές φυλετικής ανωτερότητας (που κρύβουν συνήθως βαθιά συμπλέγματα κατωτερότητας) αλλά ως απελευθερωτική και κινητήρια δύναμη, η οποία καταργεί σύνορα και διαχωρισμούς.
Ο Γιάννης αγαπά την Ελλάδα με τρόπο ειλικρινή, ταπεινό και συγκινητικό και ταυτόχρονα τόσο ανοιχτόκαρδο που του επιτρέπει να αγαπά και να σέβεται όλους τους ανθρώπους και όλες τις πατρίδες του κόσμου.
Και για αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πραγματικά ανεκτίμητος.
Και επειδή είναι ανεκτίμητος, οφείλουμε να σταματήσουμε να τον χρησιμοποιούμε σαν «τάπα» σε διαδικτυακές ή κανονικές συζητήσεις καφενείου.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν ανήκει σε κανέναν ιδεολογικό χώρο.
Ασφαλώς υπάρχουν πολλοί δεξιοί που αποδέχονται, αγαπούν και σέβονται τον Γιάννη. Η πλειονότητα όσων γνωρίζω. Και υπάρχουν επίσης πολλοί αριστεροί που κραδαίνουν πάνω από τα κεφάλια των δεξιών , σαν ρομφαία, το επιχείρημα «αν δεν ήταν ταλαντούχος μπασκετμπολίστας, θα θέλατε να απελαθεί από τη χώρα»!
Ίσως και να είναι έτσι. Αλλά, ξέρετε, κάθε επιχείρημα μπορεί να αντιστραφεί. Ο Γιάννης στον ευχαριστήριο λόγο του, με το βραβείο του MVP στα χέρια, υπήρξε η …ονείρωξη του συντηρητικού δεξιού: το τρίπτυχο Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια κυριάρχησε σε όσα είπε.
Να υποθέσω λοιπόν ότι αν δεν ήταν μετανάστης και μαύρος, οι αριστεροί που σήμερα τον αποθεώνουν, θα τον έκραζαν σαν υπερπατριώτη, αν όχι ακροδεξιό, πάντως «νοικοκυραίο»;
Θέλω να πω το εξής απλό: το μήνυμα της ξέφρενης πορείας του Γιάννη Αντετοκούνμπο, από τα Σεπόλια έως την κορυφή του κόσμου είναι πολύ σημαντικό για να το μετατρέπουμε σε φτηνό εργαλείο επιφανειακών αντιπαραθέσεων αμφιθεατρικής χροιάς – ιδεολογικών υποτίθεται, περισσότερο ιδεοληπτικών και σαφέστατα εγωκεντρικών επί της ουσίας.
Εδώ που τα λέμε δεν είναι καν ένα μήνυμα μόνο, είναι πολλά και χρήσιμα: για την αξία της επιμονής και της υπομονής, την ανταμοιβή της σκληρής δουλειάς, τη σημασία του να έχεις γύρω σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε σέβονται και να μην τα παρατάς ποτέ κ.ά.
Αλλά αν έπρεπε σώνει και ντε να δώσουμε μια διδακτική διάσταση σε όλα τα παραπάνω, ας σταθούμε σε αυτό: οι χώρες που σέβονται τους κατοίκους τους, όπου κι αν έχουν γεννηθεί, και φροντίζουν να τους παρέχουν ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες να αναπτύξουν την προσωπικότητα και τις ικανότητές τους, δεν έχασαν ποτέ!
Η Ελλάδα δεν είναι τέτοια χώρα. Ίσως ο Γιάννης μπορεί να την βοηθήσει να γίνει.
Πηγή: Sport DNA
