Της Βάσως Πρεβεζιάνου
«O Πολεμιστής του Φωτός, χωρίς να το θέλει, κάνει ένα λάθος βήμα και βυθίζεται στην άβυσσο…
α φαντάσματα τον τρομάζουν, η μοναξιά τον βασανίζει. Επειδή αγαπούσε τον Καλό Αγώνα, δεν πίστευε ποτέ ότι θα μπορούσε να του συμβεί κάτι τέτοιο, κι όμως συνέβη. Τυλιγμένος στο σκοτάδι, έρχεται σ’ επικοινωνία με τον δάσκαλό του.
-Δάσκαλε, έπεσα στην άβυσσο… Τα νερά είναι βαθιά και μαύρα…
-Να θυμάσαι ένα πράγμα. Αυτό που σε πνίγει δεν είναι το ότι βυθίζεσαι, αλλά το ότι παραμένεις κάτω από το νερό…
Και ο Πολεμιστής του Φωτός καταβάλει κάθε προσπάθεια για να βγει από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται…».
(Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός, Πάουλο Κοέλιο).
Η εμφάνισή του ξεγελά. Είναι τα τατουάζ, είναι το αγριωπό βλέμμα, είναι το ξυρισμένο κεφάλι. Είναι και κάποιοι τσαμπουκάδες που έχει κάνει κατά καιρούς στα γήπεδα, την ώρα των αγώνων. Και τελικά πρόκειται για έναν άνθρωπο τόσο ήρεμο σαν αρνάκι…
Η τελευταία φορά που η εθνική ομάδα από τη Λατινική Αμερική αγωνίστηκε σε Μουντιάλ, πριν πάρει το εισιτήριο για τη Ρωσία πέρυσι, ήταν το 1982. Ο Γκερέρο γεννήθηκε δύο χρόνια αργότερα. Kαι παραλίγο να μην είναι παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 καθώς βρέθηκε θετικός σε απαγορευμένη ουσία στον αγώνα με την Αργεντινή, την προτελευταία αγωνιστική των προκριματικών ομίλων.
Η ουσία την οποία φέρεται να πήρε ο Γκερέρο είναι κάποιος μεταβολίτης από φύλλα κόκας (από την οποία παράγεται η κοκαΐνη). Πιθανότητα το συστατικό χρησιμοποιήθηκε σε κάποιο αφέψημα, το οποίο κατανάλωσε ο Περουβιανός για να αντιμετωπίσει τη γρίπη. Πειστικό;
Ο άσος της Φλαμένγκο δεν αγωνίστηκε στα μπαράζ κόντρα στη Νέα Ζηλανδία και τελικά τιμωρήθηκε από τη FIFA με ετήσιο αποκλεισμό λόγω παράβασης των κανονισμών του ντόπινγκ.
Κατόπιν η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου μείωσε την ποινή του σε έξι μήνες, ωστόσο ο ίδιος προσέφυγε στο CAS ζητώντας την απάλειψη της τιμωρίας του.
Και τελικά το CAS τον δικαίωσε! Ο εθνικός ήρωας της χώρας, διότι τέτοιος είναι ο Γκερέρο για τους συμπατριώτες του, να μην είναι στο Μουντιάλ; Δεν ήταν δυνατόν.
Θα ήταν κρίμα; Ναι. Διότι αυτός ο τύπος έμαθε να πολεμά (Γκερέρο στα ισπανικά είναι ο πολεμιστής, πόσο τέλεια σύμπτωση αυτό το επώνυμο) από την πρώτη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
«Έμαθα ότι ο μόνος τρόπος να πραγματοποιείς τα όνειρά σου, είναι να προπονείσαι χωρίς να σταματάς. Μέρα και νύχτα. Να παλεύεις μέχρι το τέλος» λέει το πιτσιρίκι, που τον υποδύεται στην ταινία, η οποία είναι αφιερωμένη στη ζωή και στην καριέρα του.
Πολέμησε τη φτώχεια, πολέμησε τις κακές συνήθεις τις οποίες θα μπορούσε να αποκτήσει στις γειτονιές της πόλης στην οποία μεγάλωσε, πολέμησε αργότερα ακόμα και την κακή εξωγηπεδική ζωή την οποία προσπάθησαν να τον παρασύρουν κάποιοι συμπαίκτες του, ακόμα και την φοβία για το αεροπλάνο.
Κι αυτή η τελευταία δεν ήταν καθόλου εύκολη περίπτωση για τον Γκερέρο, ο οποίος είδε το σπίτι του να βυθίζεται στο πένθος, όταν ήταν τεσσάρων χρόνων. Ο θείος του, Χοσέ Γκονσάλες Γκανόσα, σπουδαίος τερματοφύλακας, ήταν ένας από τους 43 νεκρούς της αεροπορικής τραγωδίας της Αλιάνζα Λίμα, τον Δεκέμβριο του 1987. Το αεροσκάφος είχε φύγει από τη Λίμα και έξι μίλια πριν από την προσγείωσή του στο Καλάο, κάνοντας κύκλους πάνω από το αεροδρόμιο, χάθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το Περού έχασε σπουδαίους παίκτες, την καλύτερη φουρνιά της Αλιάνζα εκείνα τα χρόνια και ο μικρός Πάολο τον άνθρωπο, ο οποίος του είχε δείξει το δρόμο για το ποδόσφαιρο.
Στα επτά του φορούσε ήδη τη φανέλα της ομάδας την οποία είχε υπηρετήσει ο αδικοχαμένος θείος του, στα οκτώ ανακοίνωσε στους γονείς του ότι αποφάσισε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Οι γονείς του του ανακοίνωσαν ότι θα τον στηρίξουν. Καθένας με τον τρόπο του: ο πατέρας του ήταν πάντα στο πλευρό του, τον περίμενε πάντα να τελειώσει τις προπονήσεις για να γυρίσουν μαζί στο σπίτι και η μητέρα του ήταν αυτή, η οποία φρόντιζε τη διατροφή του, μαγειρεύοντας υγιεινά και… κρύβοντας οτιδήποτε παχυντικό θα μπορούσε να φάει ο πιτσιρικάς.
Κάπου στα 15 του οι συμπαίκτες στις μικρές ομάδες της Αλιάνζα προσπαθούσαν να τον… παρασύρουν σε μπαράκια, για να ξεσκάσουν λίγο από τις προπονήσεις. Ούτε που σκέφτηκε να τους ακολουθήσει. Δεν υπήρχε περίπτωση να μπλέξει με τα… σκοτάδια της νύχτας, ήξερε ότι αν άρχιζε τις βραδινές εξόδους δεν υπήρχε περίπτωση να μείνει συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο.
Το 2002 πήγε στους νέους της Μπάγερν όπου είχε την τύχη να προπονείται υπό τις οδηγίες του σπουδαίου Γκερτ Μίλερ (ο οποίος λέγεται ότι συνήθιζε να του χαρίζει σοκολάτες για κάθε γκολ που σημειώνε!) και δύο χρόνια μετά προωθήθηκε στη μεγάλη ομάδα. Πάντα δίπλα του ήταν ο Κλαούντιο Πιζάρο, στάθηκε στο πλευρό του σαν μεγάλος αδερφός, προστάτης του και συμβουλάτοράς του. Από το 2006 μέχρι το 2012 στο Αμβούργο, κάποιοι τραυματισμοί στην αρχή τον άφησαν πίσω και στη συνέχεια ήρθε ένα… επεισόδιο με οπαδό (ο Γκερέρο του πέταξε ένα μπουκάλι με νερό) για να του στερήσει τη συμμετοχή σε περισσότερα παιχνίδια.
Όταν το 2012 αποφάσισε να μαζέψει τα πράγματά του και να επιστρέψει στη Λατινική Αμερική, λίγοι περίμεναν την αναγέννησή του. Μέχρι το 2015 στην Κορίνθιανς, με την οποία κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων κόντρα στην Τσέλσι, και από τότε ως σήμερα στη Φλαμένγκο, αυτός συνέχιζε να παλεύει απλά για να παίζει ποδόσφαιρο. Και για να γράφει ιστορία…
Ξεπέρασε και τον Πιζάρο και τον Κουμπίγιας φτάνοντας στην κορυφή των σκόρερ της εθνικής ομάδας του Περού, της οποία ηγήθηκε σε τέσσερα Κόπα Αμέρικα. «Αν ήταν Αργεντινός ή Ουρουγουανός θα έπαιζε στην Μπαρτσελόνα» έχει πει για τον Γκερέρο ένας συμπατριώτης του δημοσιογράφος. Καμία υπερβολή…
Στο Μουντιάλ της Ρωσίας τελικά πήγε και αύριο το βράδυ στο «Μαρακανά» κόντρα στη Βραζιλία θέλει να οδηγήσει το Περού, που είναι στον τελικό μετά από 44 χρόνια (!), στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα.
Με το γκολ που πέτυχε στα ημιτελικά κόντρα στη Χιλή, μάλιστα, ο Περουβιανός επιθετικός έφτασε τα 13 γκολ σε 24 αγώνες της διοργάνωσης και είναι ο πρώτος εν ενεργεία σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης! Δεν είναι και μικρό πράγμα.
Ο Πολεμιστής του φωτός πάλεψε πολλά σκοτάδια, αλλά έμαθε πως η σκοτεινότερη ώρα είναι πριν την αυγή. Και η αυγή ήρθε…
Πηγή: Sport DNA
