Επιλογή Σελίδας

Του Βασίλη Σαμπράκου

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Πρωθυπουργός αναθέτει το χαρτοφυλάκιο του Αθλητισμού σε έναν πολιτικό του οποίου το βιογραφικό δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον αθλητισμό. Αυτή άλλωστε είναι η πραγματικότητα των τελευταίων ετών για την Ελλάδα. Και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτή η πραγματικότητα οδηγεί ιστορικά στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι λόγος αποτυχίας. Στην περίπτωση του Λευτέρη Αυγενάκη όμως το ζήτημα είναι πολύ σύνθετο. Ο 47χρονος πολιτικός έχει την ατυχία να παραλαμβάνει αυτό το χαρτοφυλάκιο στην εποχή της μεγαλύτερης κρίσης του επαγγελματικού αθλητισμού. Και η φιλική σχέση του με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, του ανεβάζει ακόμη ψηλότερα τον συντελεστή δυσκολίας του εγχειρήματός του. Διότι σε μια εποχή έντασης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στο οποίο συγκρούονται επιχειρηματικά συμφέροντα, εμφανίζεται στη θέση της διοίκησης του αθλητισμού ένας πολιτικός που το 2014 είχε βρει νόημα να δώσει το παρόν – μαζί με ακόμη τρεις βουλευτές της ΝΔ – στην εκδήλωση για την δήλωση της υποψηφιότητας του Γιάννη Μώραλη για τον δήμο Πειραιά σε μια εποχή που ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς είχε δώσει το κομματικό χρίσμα του υποψηφίου για τον δήμο Πειραιά στον Βασίλη Μιχαλολιάκο και είχε δώσει γραμμή για πλήρη κομματική υποστήριξη προς αυτόν. Με το καλημέρα ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα σωρό από μεγάλα προβλήματα στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Και στην περίπτωση του ποδοσφαίρου, την ώρα που θα αντιμετωπίζει ζητήματα όπως αυτό της πραγματικότητας στις δύο εκ των τριών επαγγελματικών κατηγοριών, των οποίων τα πρωταθλήματα δεν πρόκειται να αρχίσουν όσο δεν έχουν εξασφαλισμένη τηλεοπτική στέγη, θα έχει να πείσει ότι η δράση του δεν θα επηρεάζεται από την φιλία του με τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Ολυμπιακός.

Μερικά χρόνια πίσω οι κυβερνήσεις αντιμετώπιζαν το υφυπουργείο Αθλητισμού ως θέση υφυπουργού άνευ χαρτοφυλακίου. Και οι πολιτικοί την αντιλαμβάνονταν ως μια θέση αναμονής για την ανέλιξή τους, με τη θεώρηση ότι ο Αθλητισμός έδινε μια καλή ευκαιρία για δημόσιες σχέσεις και προβολή, με δράση που δεν είχε φθορά, δηλαδή σοβαρούς κινδύνους πολιτικού κόστους. Στην συντριπτική πλειονότητά τους οι κυβερνήτες του τόπου δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία, δεν τοποθετούσαν “υψηλά στελέχη” στον αθλητισμό. Αλλωστε αυτή είναι και μια από τις πιο ουσιαστικές εξηγήσεις για την σημερινή κατάσταση του αθλητισμού· όχι μόνο του επαγγελματικού αλλά και του ερασιτεχνικού και του μαζικού.

Σήμερα, που το κοντέρ μηδενίζει για τη νέα κυβέρνηση, εμφανίζεται ένας πολιτικός που δεν είχε μέχρι σήμερα σχέση με τον αθλητισμό. Θεωρητικώς όμως πρόκειται για ένα στέλεχος με υψηλές προδιαγραφές, δεδομένου ότι πρόκειται για τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, του οποίου το όνομα είχε ακουστεί και για άλλα υπουργεία (Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης). Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθετεί στο υφυπουργείο Αθλητισμού έναν εκ των στενότερων συνεργατών του. Κάνει μια επιλογή που επικοινωνεί ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει σημασία στον Αθλητισμό.

Ο νέος υπουργός Αθλητισμού πάντως δεν είναι τόσο “άσχετος” με τον αθλητισμό όσο δείχνει το βιογραφικό του, αν κρίνει κανείς από την δημόσια τοποθέτησή του τον περασμένο Μάρτιο σε εκδήλωση με θέμα «Ερασιτεχνικός και επαγγελματικός αθλητισμός: διασφαλίζουμε το μέλλον του», που διεξήχθη στις Αρχάνες Ηρακλείου. Ποιες ήταν οι θέσεις του σε μια θεωρητικώς ανύποπτη στιγμή για εκείνον;

«Στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι μέσα από τον αθλητισμό να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής όλων των πολιτών και κυρίως να προετοιμάσουμε καλύτερους πολίτες για την κοινωνία μας. Θέλουμε έναν αθλητισμό για τους πολλούς και κυρίως για την επόμενη γενιά. Γιατί όποιο δρόμο και αν διαλέξουν να ακολουθήσουν στη ζωή τους τα νέα παιδιά, ο αθλητισμός θα τα βοηθήσει να τον περπατήσουν καλύτερα”, “αποτελεί υποχρέωση και αυτονόητη δέσμευση η στήριξη του αθλητισμού, όχι όμως στη λογική του κρατικοδίαιτου μοντέλου, αλλά δίνοντας στο κύτταρο που είναι το αθλητικό σωματείο τις δυνατότητες να ανασάνει οικονομικά με δράσεις που μπορεί να είναι επωφελείς πρωτίστως για το ίδιο και τους σκοπούς του”, “έχει ιδιαίτερη σημασία η στήριξη εμπράκτως και με διαφανείς όρους των προγραμμάτων άθλησης για όλους και κυρίως από δράσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης”, “Σεβόμαστε και την επιχειρηματικότητα που άλλωστε είναι συνυφασμένη με τον επαγγελματικό αθλητισμό. Αλλά με όρους, κανόνες και πλαίσια που θα υπακούν στο δημόσιο συμφέρον. Με νόμους που υπάρχουν, όχι για να υπάρχουν, αλλά να επιβάλλονται, προς όλους”, “Αντί να στέλνουμε χιλιάδες αστυνομικούς στα γήπεδα κάθε εβδομάδα, μπορούμε να αξιοποιήσουμε πολύ λιγότερους για να προλαβαίνουν και να αποτρέπουν επεισόδια”.

Το βράδυ της Κυριακής, αμέσως μετά τη νίκη του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν ζητεί πίστωση χρόνου. Και να τη ζητούσε, ο Λευτέρης Αυγενάκης δεν θα μπορούσε να την έχει, διότι δεν του τη δίνει η πραγματικότητα. Η κατάσταση που επικρατεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, του οποίου τα πρωταθλήματα είναι στον αέρα, απαιτεί λύσεις εντός του μηνός Ιουλίου, ή σε κάθε περίπτωση πριν από το τέλος του Αυγούστου. Ο νέος υφυπουργός Αθλητισμού μπαίνει κατευθείαν στα βαθιά. Και ο χρόνος είναι που θα αποδείξει, πολύ σύντομα, αφενός πόσο έτοιμος ήταν να γίνει αποτελεσματικός στη διοίκηση του αθλητισμού και, τελικά, πόση σημασία δίνει στον αθλητισμό η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Πηγή: Gazzetta

Pin It on Pinterest

Shares
Share This