Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Κεφαλογιάννη

Παρακολουθώ εδώ και μέρες με μεγάλο ενδιαφέρον τα άρθρα, τα σχόλια, τα πρωτοσέλιδα και τα ρεπορτάζ που συνδέουν το ποδόσφαιρο με τις εκλογές.

Πολλά από αυτά έχουν δημοσιογραφική υπόσταση και ουσία. Τα περισσότερα είναι από άθλια έως απλώς διασκεδαστικά – τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ του Ολυμπιακού τα συνδυάζουν και τα δύο: και άθλια και διασκεδαστικά.

Η εκδικητική μανία που αναδύουν, επειδή λέει η προηγούμενη κυβέρνηση πολέμησε την Θρυλάρα, της έκλεψε τίτλους και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, θα ήταν ανησυχητική, αν δεν ήταν πρωτίστως γραφική.

Ας μην σταθούμε περισσότερο στα αυτονόητα: ο Ολυμπιακός έχασε τα τελευταία δυο πρωταθλήματα πεντακάθαρα – δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στην Ελλάδα, πλην των τυφλωμένων φανατικών που να πιστεύει το αντίθετο (ούτε καν οι πληρωμένοι τσάτσοι του αφεντικού, κι αυτοί ακόμα ξέρουν την πραγματικότητα, απλώς βγάζουν το μεροκάματό τους διαστρεβλώνοντάς την). Η επικοινωνία των Ερυθρολεύκων θεωρεί εξ΄ ορισμού κλεμμένο κάθε πρωτάθλημα που δεν καταλήγει στον Πειραιά και δυστυχώς έτσι προσπαθεί να γαλουχήσει τον κόσμο της ομάδας – ευτυχώς σε μεγάλο βαθμό δεν τα καταφέρνει.

Αυτό είναι το ένα δεδομένο. Το άλλο δεδομένο είναι ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει πολύ καλές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη και στήριξε την Νέα Δημοκρατία ανοιχτά στην προεκλογική περίοδο. Δεδομένο επίσης ήταν ότι ο Ιβάν Σαββίδης είχε μέχρι ενός σημείο καλές σχέσεις με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – αλλά νομίζω όχι πια.

Αυτονόητη, τέλος, είναι και η σταθερή σχέση του ποδοσφαίρου με την πολιτική – και της εκάστοτε εξουσίας με τα συστήματα ή τα παρασυστήματα του αθλήματος.

Αν βάλει κάποιος στο τραπέζι όλα τα παραπάνω, θα συμπεράνει ότι μάλλον έρχεται νέα, πολυετής δυναστεία του Ολυμπιακού. Προσωπικά δεν θα πόνταρα σε αυτό.

Δεν βλέπω τον τρόπο. Τι θα συμβεί δηλαδή; Θα πάρει ο Μαρινάκης την ΕΠΟ; ΟΚ. Και μετά; Θα διώξει την FIFA από την Ελλάδα; Θα επιστρέψουν οι Έλληνες διαιτητές στα ντέρμπι; Θα φύγει ο Περέιρα από την ΚΕΔ;

Όχι. Δεν θα φύγει. Το προσπάθησε η ΑΕΚ στο φινάλε της περυσινής σεζόν και έσπασε τα μούτρα της. Έκραζε ατελείωτα ο ΠΑΟΚ για τον Κομίνη και το αποτέλεσμα ήταν ο διαιτητής που ακύρωσε το γκολ του Βαρέλα να συνεχίζει να σφυρίζει κανονικά και την περυσινή σεζόν και μάλιστα με πάρα πολλούς ορισμούς. Ας προσπαθήσει αν θέλει και ο Ολυμπιακός – που το έχει προσπαθήσει. Θα αποτύχει κι αυτός. Οι ξένοι δεν μασάνε από τέτοια. Κάνουν άλλα λάθη και προφανώς μπορούν να ειπωθούν πολλά για τον Περέιρα. Αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν χειραγωγείται.

Και με πιο πειστικό επιχείρημα, αλήθεια, μπορεί οποιοσδήποτε να επαναφέρει Έλληνες διαιτητές στα ντέρμπι, χωρίς να ξεσηκωθεί το σύμπαν;

Ας είμαστε σοβαροί. Τα πράγματα έχουν πάρει μια τροπή που δεν αντιστρέφεται εύκολα. Η αλλαγή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η περίφημη «εξυγίανση» την οποία πολλοί επιμένουν βλακωδώς να ειρωνεύονται, πατάει γερά στα πόδια για να εξαρτάται αποκλειστικά από πρόσωπα και κυβερνήσεις. Περισσότερο και από εξυγίανση, είναι ίσως μια ισορροπία τρόμου – αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ισορροπία, όχι μοναρχία.

Για να το πω πιο απλά. Η αρχική «παράγκα», η διαιώνισή της και στη συνέχεια η αντικατάστασή της από μια άλλη, ακόμα χειρότερη, δεν συνέβησαν με υπουργικές αποφάσεις. Με την ανοχή διαφόρων κυβερνήσεων που έκαναν τα στραβά μάτια συνέβησαν. Το ίδιο και το γκρέμισμά της – δεν ήταν πολιτική επιλογή, ήταν επιχειρηματική (Σαββίδης – Μελισσανίδης και αρχικά Αλαφούζους, συμμάχησαν για να προστατεύουν τις εταιρείες τους).

Αυτό είναι, ας πούμε το χειρότερο σενάριο: να κάνει η νέα κυβέρνηση τα στραβά μάτια σε όσα πρόκειται να γίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να πριμοδοτεί επιχειρηματικά τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Ωραία. Και; Ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλώσει πολύ για να φοβάται τέτοια ενδεχόμενα. Και έχει θωρακιστεί μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο για τα ξεπερνά.

Δηλαδή, άντε και του κόβει η νέα κυβέρνηση τη συμφωνία με την ΕΡΤ.

Τι θα γίνει δηλαδή; Θα μασήσει ο Ιβάν Σαββίδης και θα πουλήσει το μισό ρόστερ; Θα αλλάξει το στάτους της ομάδας; Εγώ λέω ότι μάλλον θα θυμώσει και θα πάει να πάρει έναν παικταρά με συμβόλαιο, όσο και το συμβόλαιο της ΕΡΤ.

Ο ΠΑΟΚ, του Ιβάν Σαββίδη είναι σαν κύμα που ολοένα μεγαλώνει: όποιος προσπαθήσει να το σταματήσει, κινδυνεύει να πνιγεί.

Και νομίζω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν το γνωρίζει ήδη, είναι αρκετά έξυπνος για να το καταλάβει.

Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ , αυτής ντε που υποτίθεται ότι πολέμησε τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ουδεμία δικαστική υπόθεση που τον αφορά προχώρησε ουσιαστικά. Και επιπλέον, ο ξυλοδαρμός Τζήλου παραμένει ανεξιχνίαστος.

Δεν επιρρίπτω ευθύνες. Άλλωστε η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Απλώς παραθέτω γεγονότα.

Πηγή: Sport DNA

Pin It on Pinterest

Shares
Share This