Του Βασίλη Σαμπράκου
Αν δεν επηρεάζει τη δουλειά σου, την τύχη σου, την προοπτική σου, για να σε νοιάζει και άρα να σε εκνευρίζει ή και να σε εξοργίζει, είναι πολύ διασκεδαστικό να βρίσκεσαι στη θέση του Ρασβάν Λουτσέσκου και να συγκρίνεις όσα άκουγες και διάβαζες δύο μήνες πίσω, τον Νοέμβριο, με αυτά που ακούς και διαβάζεις από τους ίδιους ανθρώπους σήμερα. Εχει δηλαδή την πλάκα του να ακούς τους ίδιους ανθρώπους που έπαιζαν με τη δουλειά σου και την επαγγελματική υπόστασή σου προ διμήνου, όταν έφταναν να ζητούν το κεφάλι σου με τη στάση και την “κριτική” τους, να αναγκάζονται σήμερα να σε εξυμνούν επειδή έβαλες 6 νίκες στη σειρά. Αν έχεις την ψυχραιμία να το αναλύσεις, ξέρεις καλά ότι οι ίδιοι, οι δικαστές του αποτελέσματος, θα είναι αυτοί που θα σε καταδικάσουν ακριβώς σε έναν μήνα από σήμερα, αν το τέλος του κύκλου των προσεχών 5 αγώνων του πρωταθλήματος δεν βρει τον ΠΑΟΚ τουλάχιστον στην σημερινή απόσταση από την 1η θέση. Και μάλιστα ξέρεις από τώρα το επιχείρημα, είναι σαν να το ακούς και να το διαβάζεις, αυτό το “σιγά μωρέ, κλάιν σερί έκανε, τους πεθαμένους νίκησε, κι όταν άρχισαν τα σοβαρά ματς τον είδαμε…”. Διότι μέχρι αυτό το βάθος μπορεί να φτάσει η ανάλυση αυτών που στήνουν κηδεία στην πρώτη ήττα και γάμο στην πρώτη νίκη, όπως έλεγε ο Φερνάντο Σάντος τον καιρό που πάλευε να εξοικειωθεί με την ιδέα ότι πρέπει να ανεχθεί την ελληνική ποδοσφαιρική νοοτροπία.
Πέντε και κάτι μήνες μετά από την πρόσληψή του, ο Ρουμάνος προπονητής έχει βάλει στη σειρά, το ένα δίπλα στο άλλο, δείγματα που μοιάζουν με προβολή της έκδοσης του ΠΑΟΚ που μπορεί να δημιουργήσει. “Στην πλειονότητα των ομάδων στις οποίες έχει εργαστεί, η ιδέα του ήταν περίπου ίδια: έχτιζε πάνω στην καλή ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του, δηλαδή δεχόταν δύσκολα γκολ, και έψαχνε το γκολ κυρίως με δύο τρόπους: την επιθετική άμυνα με υψηλή ένταση προκειμένου να κλέψει τη μπάλα κοντά στην αντίπαλη εστία και να αιφνιδιάσει με την αντεπίθεση, και με την ταχύτητα στο passing game για να ανοίγει κλειστές άμυνες στην φάση της κατοχής της μπάλας”, σημείωνα στις 6 Νοεμβρίου, την επόμενη ημέρα της τελευταίας ήττας του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα. Εχεις αρχίσει να τα βλέπεις με συνέπεια και διάρκεια τα παραπάνω σημάδια στην αγωνιστική συμπεριφορά του ΠΑΟΚ; Η απάντηση στο ρητορικό ερώτημα σε φέρνει μπροστά στη διαπίστωση ότι ο Λουτσέσκου σε ένα ικανό διάστημα, πέντε μηνών, έχει μυήσει το γκρουπ των ποδοσφαιριστών στην αγωνιστική φιλοσοφία του, έχει μεταδώσει και εμφυσήσει τις βασικές ιδέες του, έχει αρχίσει να βελτιώνει την απόδοση του αγωνιστικού σχεδίου του από την ομάδα, έχει καταλήξει στους πιο “συμβατούς” με το σχέδιό του ποδοσφαιριστές και κάπως έτσι έχει καταφέρει στα τελευταία 6 ματς να παρουσιάσει μια ομάδα που δεν έχει δεχθεί γκολ και έχει πετύχει 19. Με αυτά που βλέπεις, ο συνειρμός έχει ενδιαφέρον: αν δείχνει αυτά, χωρίς θερινή προετοιμασία και με ένα κακοφτιαγμένο ρόστερ που δεν σχημάτισε ο ίδιος, τι θα δείξει μετά από προετοιμασία και με ποδοσφαιριστές που θα έχουν τα χαρακτηριστικά που εκείνος ζητεί;
Είναι ο ΠΑΟΚ σήμερα όσο ώριμος και έτοιμος θα ήθελε ο προπονητής του να είναι; Οχι, φυσικά όχι. Και όχι μόνο επειδή στο μυαλό των ανήσυχων προπονητών δεν υπάρχει ποτέ εφησυχασμός, αλλά κυρίως επειδή ο Λουτσέσκου πάντοτε θα σκέφτεται πόσο καλύτερο και ωριμότερο ΠΑΟΚ θα μας παρουσίαζε αυτή την εποχή αν είχε επιλέξει εκείνος το καλοκαίρι το ρόστερ και είχε πάει με αυτό το ρόστερ στην προετοιμασία. Με τα “αν” δεν χτίζεται ποδόσφαιρο, αλλά το αξίωμα στην προπονητική αναφέρει ότι τη δουλειά της θερινής προετοιμασίας δεν την “ισοφαρίζεις” στη διάρκεια μιας σεζόν. Κι αυτό ο Ρουμάνος το έβαλε στο πετσί του πολύ νωρίς, στο τέλος του Αυγούστου, με το σοκ του αποκλεισμού από το Europa League.
Μπορεί να προοδεύει αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ στο υπόλοιπο της σεζόν; Οσο ο προπονητής του δείχνει ευελιξία στις επιλογές του, όπως για παράδειγμα κάνει με την χρησιμοποίηση του Ρόμπερτ Μακ, του οποίου η ταχύτητα και η διεισδυτικότητα βάζουν ποικιλία στον τρόπο που αναπτύσσει και εκφράζει τις επιθέσεις του ο ΠΑΟΚ, το αγωνιστικό σχέδιο θα εμπλουτίζεται και η ομάδα θα γίνεται περισσότερο κινητική και άρα πιο απρόβλεπτη και πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμη στο τελευταίο 1/3 του τερέν. Ο μεταγραφικός χρόνος που απομένει δεν είναι μεγάλος, και δεδομένου ότι μπήκαμε στο τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, το τρίμηνο που απομένει είναι πολύ μικρό διάστημα χρόνου για να έρθει, να προσαρμοστεί, να εξοικειωθεί και να προλάβει να κάνει και τη διαφορά ένας νεοφερμένος ποδοσφαιριστής. Συνεπώς θα πρέπει να σταθεί πολύ τυχερός ο Λουτσέσκου για να βρει τώρα μεταγραφή που θα προλάβει να επηρεάσει θετικά τον ΠΑΟΚ στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος, και γι’ αυτό είναι πολύ φυσιολογικό ο προπονητής να δηλώνει ότι δεν επιθυμεί μεταγραφή, διότι δεν βρίσκει εύκολα νόημα να ρισκάρει την ψυχική κατάσταση ισορροπίας που έχει δημιουργηθεί στα αποδυτήρια για να βάλει μέσα σε αυτά κάποιον ή κάποιους που δύσκολα θα προλάβουν να κάνουν διαφορά. Με δεδομένες λοιπόν τις αδυναμίες και τα κενά που έχει ένα πολύ κακοφτιαγμένο ρόστερ, ο Λουτσέσκου πρέπει να σταθεί τυχερός αλλά και να κάνει αριστοτεχνική διαχείριση δυνάμεων για να μην ξεμείνει από λύσεις πρώτης γραμμής και από δυνάμεις. Αν σταθεί τυχερός με τους τραυματισμούς και τις απουσίες, ο ΠΑΟΚ μπορεί να μείνει σταθερός στο σημερινό αγωνιστικό επίπεδο, αυτό στο οποίο έχει φτάσει στη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων. Δεν προλαβαίνει να ωριμάσει πολύ περισσότερο αγωνιστικά μέχρι τον Μάιο. Πιθανόν όμως και η σημερινή ωριμότητά του να αποδειχθεί αρκετή για να τον οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων του. Αυτό όμως θα μας το απαντήσει η συμπεριφορά του μετά την επόμενη δοκιμασία του. Δηλαδή μετά την πρώτη ήττα του 2018. Αν το κεφάλι του ανεβάσει θερμοκρασία στα συνήθη επίπεδα, ο ΠΑΟΚ θα αγχώσει τον προπονητή του. Αν καταφέρει να μείνει ψύχραιμος και να τον αφήσει να δουλέψει ανεπηρέαστος, το βέβαιο είναι ότι τον Μάιο ο Λουτσέσκου θα έχει δείξει μια πολύ καλύτερη ομάδα από αυτή που βρήκε τον περασμένο Αύγουστο. Γι’ αυτό δεν τον προσέλαβαν; Αυτή δεν είναι η μόνη ρεαλιστική απαίτηση που μπορεί να έχει κάποιος από προπονητή που προσέλαβε μετά την προετοιμασία;
Πηγή: Gazzetta
